Του: Γιάννη Κούρκουλου
Απόδειξη; Μια παρέα κεντροευρωπαίων με τραπεζίτες, αποφάσισε πως έτσι για... πλάκα, θα διαλύσει μια χώρα με ιστορία 10.000 χρόνων. Το μεθόδευσε, στάθμισε καταστάσεις, πιθανώς εκτίμησε ότι προκύπτει και...
φυσικός πλούτος και έβαλε το σχέδιο σε εφαρμογή. Βρήκε και τις συνθήκες κατάλληλες με τη γνωστή δική μας ραθυμία (κομψή προσέγγιση του ωχαδεφισμού) και της καλοσύνης...
Υπερβολή ότι θα διαλυθεί η χώρα; Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Αν πάντως εκτιμήσει κάποιος πως τα 11,269εκ Ελλήνων της προηγούμενης απογραφής σήμερα είναι 10,8εκ., τότε οδηγείται σε σκέψεις... Οταν βλέπει πως η υπογεννητικότητα αγγίζει το 33% -και όσοι κάνουν, κάνουν ένα παιδί- καταλαβαίνει πολλά. Οπως επίσης και όταν βλέπει 8000 αυτοκτονίες σε 5 χρόνια. Καθώς και όταν βλέπεις 300χιλ. νέους να φεύγουν στο εξωτερικό. Αλήθεια, μέσα από τις συνθήκες αυτές, πόσοι θα είναι οι Ελληνες σε 15 χρόνια;
Σε αυτή λοιπόν την εξόχως ζοφερή κατάσταση που διαμορφώθηκε αποκλειστικά από την ανοχή της τις επιλογές των κυβερνήσεων της μεταπολίστευσης, κυρίως από το 1999 και μετά, ήλθε η Αριστερά να δώσει τη δική της "μάχη", να βάλει το δικό της στίγμα, να δώσει σάρκα και οστά στην ελπίδα.
Επί 5 συναπτούς μήνες μίλαγε στον... τοίχο, ελπίζοντας πως αυτός θα κατανοήσει! Αν όμως κάποιος δεν είχε καταλάβει, αυτή ήταν η Αριστερά η ίδια και δεν είχε καταλάβει πράγματα απλά. Πως αν δεν σπάσεις αβγά, ομελέτα δεν τρως... Δεν είχε καταλάβει πως το 37% την έστειλε για πρώτη φορά στη ιστορία της χώρας στην Κυβέρνηση, για να αποδείξει πως... ολίγον έγκυος δεν υπάρχει!
Δυστυχώς για την Αριστερά που χάνει τη μεγάλη ευκαιρία, αλλά και για την ίδια τη χώρα πρωτίστως, το τόσο σαφές μήνυμα δεν ελήφθη. Δεν έγινε κατανοητό πως αν σήμερα συμφωνήσει, ό,τι εισπράξει κατά 80% θα τα δώσει άμεσα για αποπληρωμή. Αλλά και αν δεν τα έδινε τί θα γινόταν; Θα έκανε ανάπτυξη με δανεικά; Ισοβίως;
Θα περίμενε κανείς από μια Αριστερή κυβέρνηση να αντιλαμβάνεται πως για να έχει μέλλον μια χώρα, καθώς και αν θέλει να κάνει Ανάπτυξη, θα πρέπει να ρίξει το βάρος της σε δύο πράγματα. Στην ΠΑΙΔΕΙΑ και τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. Επί του παρόντως το απόλυτο μηδέν στους τομείς αυτούς. Θα περίμενε κανείς επίσης, να ρίξει το βάρος της βαρειά της βιομηχανία, τον τουρισμό. Τίποτα κι εκεί. Αρκεί να σκεφθεί κανείς πως με 100 ευρώ τα γκρουπ φέρνουν ξένους στα νησιά με διαμονή για μία βδομάδα, όταν απ τον Ελληνα ο ξενοδόχος ζητά 300 για μία βραδιά ακατέβατα...
Δυστυχώς μία ομάδα φίλων στο Μαξίμου «προδίδει» στην πράξη οράματα και φιλοδοξίες ενός κόσμου που ήταν εκεί από το 1989. Από την εποχή του... «αψηφίστε τους» που άφησε το Συνασπισμό εκτός βουλής, και όμως, το 2,97% ήταν εκεί... Είναι να απορεί κανείς πως ο «Νέστορας» Αλέκος Φλαμπουράρης, ο σοφός 75άρης επιτρέπει να γίνονται τέτοια λάθη. Λάθη για την πατρίδα και την Αριστερά. Και ναι μεν σαν «αυστριακός» μια και σπούδασε στο Γκρατς, «ηρέμησε» κάπως τα... «πρωτοξάδελφα» των Γερμανών, αλλά για τα άλλα πώς δεν αντιδρά;
Πώς δεν τους εξηγεί πως η χώρα αυτή δεν μπορεί να κάνει ανάπτυξη με δανεικά, αλλά θα πρέπει να βγάλει την υπόλοιπη Ελλάδα πέραν των 5εκ της Αττικής, από τα καφενεία εκεί όπου περιμένουν την επιδότηση και να πέσουν με τα μούτρα στην παραγωγή; Πώς δεν τους εξηγεί τί έγινε και η Ελλάδα αναπτύχθηκε μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν όλοι χάριζαν χρέη στους μόνιμους παγκόσμιους μακελλάρηδες;
Η εποχή της αθωότητας τελείωσε Αλέξη. Τώρα οι επιλογές είναι σαφείς. Ή με τον ορθολογισμό και την ανάπτυξη, ή με τα μνημόνια και τα συμφέροντα των Γερμανών. ‘Η με τις κόκκινες γραμμές και τις Θεσσαλονίκες, ή με την όψιμη εκλογική πελατεία του 32%. Γιατί το υπόλοιπο 5 του παρελθόντος βράζει... Και προτιμά έναν όρθιο θάνατο, από την ταπείνωση οραμάτων και αξιοπρέπειας από τους μόνιμους εχθρούς- εταίρους. Σκέψου πότε ήταν μαζί μας, επί τουρκοκρατίας, ή το 1921 που μας έστειλαν σαν πρόβατα στη σφαγή; Μήπως σήμερα;. Ας ελπίσει τουλάχιστον κανείς πως δεν θα "παίξεις" με τα συναισθήματα και τη "συνείδηση" της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Γιατί αν γίνει κι αυτό...
Με νέο μνημόνιο;
gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου