Η φούσκα του ιδιωτικού δανεισμού, έσυρε την χώρα στην καταστροφή και
τα Μνημόνια!
Ο
οικονομολόγος Κυριάκος Τόμπρας, επικεφαλής του κινήματος υπέρ των δανειοληπτών,
«Υπέρβαση», αποκαλύπτει:
·
«Τα θαλασσοδάνεια είναι επανάληψη των σκανδάλων Κοσκωτά
και Λαυρεντιάδη»
·
«Με τις πλάτες των διοικήσεων των Τραπεζών έδιναν
θαλασσοδάνεια σε ανύπαρκτους δανειολήπτες, νεκρούς, αλλοδαπούς, ακόμη και σε Ρομά! Και στις τράπεζες
πανηγύριζαν για τους τζίρους των χορηγήσεων, αφού επί των τζίρων λάμβαναν
πλούσια μπόνους»
·
«Μετέφεραν
τις ζημιές και τα χρέη των τραπεζών και των ΔΕΚΟ στους φορολογούμενους, μη
εξαιρώντας ούτε τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τους ανέργους»
Συνέντευξη
στον Μάκη Βραχιολίδη
Ο Κυριάκος
Τόμπρας είναι επικεφαλής του κινήματος «Υπέρβαση», το οποίο βοηθά τους
δανειολήπτες να αντιμετωπίσουν τις τράπεζες που ως αρπακτικά ετοιμάζονται να
τους κατάσχουν ό,τι έχουν και δεν έχουν! Οι
τράπεζες αφού μεταβίβασαν τα χρέη τους στις πλάτες των πολιτών, θα τους
αφαιμάξουν για μια ακόμη φορά. Στη συνέντευξή του ο κ. Τόμπρας αποκαλύπτει όλο
το δόλιο σκηνικό που παίχτηκε πίσω και πάνω από τις πλάτες του λαού, ζητώντας
από την Δικαιοσύνη να φτάσει το… μαχαίρι ω το κόκκαλο.
Το απόστημα του ΤΤ έσπασε, θα
οδηγήσει όμως σε νέες αποκαλύψεις και σε ξέφωτο ή θα υπάρξει συσκότιση και
συγκαλύψεις;
Τόμπρας: Από τη στιγμή που άνοιξε το απόστημα είναι βέβαιο ότι θα αποκαλυφθούν
πολλά περισσότερα, αφού ο καθένας από τους κατηγορούμενους, θα δίνει τους
υπόλοιπους, ελπίζοντας ότι έτσι θα σώσει τον εαυτό του. Αποκαλύψεις θα
υπάρξουν. Το αν όμως θα υπάρξει επιλεκτική συσκότιση και συγκαλύψεις είναι θέμα
πολιτικής σκοπιμότητας και εξαρτάται από το βαθμό της χειραγώγησης Εισαγγελέων
και Δικαστών από τη διαπλοκή, την τρόικα, το πολιτικό και το τραπεζικό
σύστημα.
Η Ελληνική
Δικαιοσύνη καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό της και να αποδείξει στον Ελληνικό
Λαό και τη διεθνή κοινή γνώμη, ότι υπηρετεί ανεξάρτητα και επάξια τον θεσμό της
τρίτης εξουσίας και τις θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας και του
Συντάγματος.
Οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση του ΤΤ
κατηγορούνται μεταξύ άλλων ότι δεν εξασφάλισαν εγγυήσεις για να επιστραφούν τα
χρήματα στην Τράπεζα και την ζημίωσαν.
Τόμπρας:
Το ζήτημα δεν είναι μόνο αν δόθηκαν ή όχι
εγγυήσεις. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα ακόμη και στα δήθεν εξασφαλισμένα
θαλασσοδάνεια, αφού οι εκτιμήσεις των περιουσιακών στοιχείων που δόθηκαν ως
εξασφαλίσεις στις τράπεζες που τα χορήγησαν, είναι στις περισσότερες των
περιπτώσεων εξωπραγματικές και, για το
λόγο αυτό, η δικαιοσύνη οφείλει να επεκτείνει την έρευνά της στους εκτιμητές
των υπερτιμημένων ακινήτων και στους ορκωτούς λογιστές που συνέταξαν τις
εκθέσεις αποτίμησης των μετοχών που δόθηκαν ως ενέχυρο στα μετοχοδάνεια.
Επίσης,
υπάρχει πρόβλημα ακόμη και στα δάνεια με επαρκείς εξασφαλίσεις, στις
περιπτώσεις που δεν πληρώθηκε καμία δόση ή πληρώθηκαν μόνον οι πρώτες δόσεις,
για τα μάτια του κόσμου. Τι να τα κάνει σήμερα μια τράπεζα τα ακίνητα και
τις μετοχές των εξασφαλίσεων; Η δουλειά της τράπεζας είναι να αγοράζει και να
πουλάει χρήμα, όχι ακίνητα ή άλλες κινητές αξίες.
Η χορήγηση
των θαλασσοδανείων και η ανεπάρκεια των εξασφαλίσεων που δόθηκαν ως καλύμματα,
οδήγησαν στην απώλεια των καταθέσεων, τις οποίες οι τράπεζες αδυνατούν σήμερα
να εγγυηθούν και να εξυπηρετήσουν και αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που ιδρύθηκε
το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων-Επενδύσεων (ΤΕΚΕ). Εν ολίγοις, όσοι πήραν
θαλασσοδάνεια, στην ουσία, διευκολυνόμενοι από τις ίδιες τις τράπεζες, έκλεψαν τα χρήματα των καταθετών.
Δώστε μου να το καταλάβω καλύτερα. Πώς
εκλάπησαν τα χρήματα των καταθετών; Επειδή πήρε δάνεια ο Κοντομηνάς και δεν τα
πλήρωσε;
Τόμπρας:
Να σας το πω πιο απλά. Το χρήμα που πουλάει η
τράπεζα είναι αυτό που αγοράζει προηγουμένως από επενδυτές και
καταθέτες-αποταμιευτές, στους οποίους έχει ανά πάσα στιγμή την υποχρέωση να το
αποδώσει, ευθυνόμενη απέναντί τους ως θεματοφύλακας ανώμαλης παρακαταθήκης. Στις
περιπτώσεις που τα θαλασσοδάνεια δόθηκαν σε μετόχους των τραπεζών και σε
συγγενείς και φίλους τους, έχουμε την επανάληψη των σκανδάλων Κοσκωτά και
Λαυρεντιάδη, αφού στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι συγκεκριμένοι μέτοχοι
εισήλθαν στις τράπεζες με μοναδικό σκοπό να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία της
υψηλής ρευστότητας της προηγούμενης 15ετίας και να λεηλατήσουν τις καταθέσεις
των ανυποψίαστων πελατών των τραπεζών τους, ξεφορτώνοντας στις τράπεζες ακίνητα που δεν χρειάζονταν ή που αδυνατούσαν
να ρευστοποιήσουν και κουρελόχαρτα μετοχών, ενθύμια από το έπος της Σοφοκλέους
του 1999.
Και δεν
είναι μόνον αυτά. Στο τραπεζικό σύστημα διαπράχθηκαν και άλλα τεράστια
εγκλήματα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία η δικαιοσύνη πρέπει κάποια
στιγμή να διερευνήσει. Στελέχη τραπεζών και εξειδικευμένα γραφεία
χρηματοοικονομικών συμβούλων έστηναν με απίστευτη ευκολία παρατράπεζες,
τοκογλυφικές οργανώσεις, κυκλώματα διακίνησης επιταγών εξυπηρέτησης πολλών
δισεκατομμυρίων ευρώ, που γύριζαν από πλαφόν σε πλαφόν και από τράπεζα σε
τράπεζα, επιχειρήσεις φαντάσματα – τα λεγόμενα ριχτάδικα – που διακινούσαν
ακόμη και φωτοτυπίες επιταγών, εξαπατώντας ανυποψίαστους εμπόρους, με
αποτέλεσμα ο ίδιος αριθμός επιταγής να κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε πλαφόν πολλών
διαφορετικών τραπεζών. Επίσης, κυκλώματα χορήγησης θαλασσοδανείων σε
ανύπαρκτους δανειολήπτες, νεκρούς, αχυρανθρώπους, αλλοδαπούς,
ακόμη και σε Ρομά, υπό την ανοχή
των διοικήσεων που, ενώ γνώριζαν τα πάντα, έκαναν τα στραβά μάτια, πανηγυρίζοντας για
τους τζίρους των χορηγήσεων, αφού επί των τζίρων αυτών λάμβαναν πλούσια
μπόνους.
Δημιουργήθηκε
δηλαδή μια φούσκα ιδιωτικού δανεισμού, στην οποία η συμμετοχή των νοικοκυριών
ήταν και παραμένει το μικρότερο μέρος του προβλήματος.
Τα μπόνους εξυπηρετούσε αυτή η
φούσκα;
Τόμπρας:
Εξυπηρετούσε τα συμφέροντα μετόχων και
διοικήσεων, τους πρώτους επειδή φούσκωναν οι αποτιμήσεις των μετοχών τους και
τους δεύτερους επειδή φούσκωναν οι μισθοί και τα μπόνους τους. Και μόλις η
φούσκα έσκασε, όταν το 2008 τελείωσαν λόγω της διεθνούς τραπεζικής κρίσης οι τιτλοποιήσεις, οι μοχλεύσεις και οι ανανεώσεις των γραμμών
πιστώσεων από το εξωτερικό, τότε μέτοχοι, διοικήσεις, golden boys και Τράπεζα της Ελλάδος, ανακάλυψαν τους
συνήθεις υπόπτους. Δηλαδή μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, ελεύθερους
επαγγελματίες και μικρομεσαίους. Κατόπιν,
χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ που ελέγχουν είτε ως μέτοχοι, είτε μέσω των
θαλασσοδανείων που τους έχουν χορηγήσει, ή και μέσω των εσόδων που τους
εξασφαλίζουν από την κατανομή της διαφημιστικής τους πίτας, δημιούργησαν στην
κοινή γνώμη την πεποίθηση και την ενοχή ότι για την ελληνική τραπεζική φούσκα,
έφταιγαν οι απλοί Έλληνες Πολίτες, επειδή δήθεν ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις
τους και επειδή είχαν το θράσος να αγοράσουν ένα σπίτι με δάνειο.
Το σκάνδαλο των θαλασσοδανείων θα
αποκαλύψει τους ενόχους ή θα έχουμε ένα νέο κουκούλωμα;
Τόμπρας:
Θα αποκαλυφθούν σημεία και τέρατα,
ιδιαίτερα όταν οι εισαγγελείς θα ανακαλύψουν τα θαλασσοδάνεια υψηλόβαθμων
τραπεζικών στελεχών, που διαγράφηκαν επιλεκτικά εν μια νυκτί και φορτώθηκαν
στις επισφάλειες των ισολογισμών των εμπλεκομένων τραπεζών, προκειμένου να
πληρωθούν από τον γαλαντόμο Ελληνικό Λαό με την απάτη της ανακεφαλαιοποίησης.
Μετά τη
διαπλοκή και τα ΜΜΕ, ακολουθούν τα θαλασσοδάνεια του πολιτικού συστήματος,
δηλαδή αυτά των κομμάτων, των υπουργών και των βουλευτών, νυν και πρώην, που
επί 40 ολόκληρα χρόνια, μετά τη μεταπολίτευση, καταλήστευσαν το τραπεζικό
σύστημα ως κατ’ επάγγελμα μπαταχτσήδες.
Όσοι
«έντιμοι βουλευτές» κατοικοεδρεύουν ακόμη στη Βουλή των Ελλήνων, αν τολμούν ας
ζητήσουν με Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων, να προσκομιστούν και να δοθεί στη
δημοσιότητα, κατά τράπεζα, η κατάσταση των κόκκινων δανείων από το 1975 μέχρι
και σήμερα, αυτών που αφορούν κόμματα, βουλευτές, υπουργούς, συγγενείς τους και
επιχειρήσεις συμφερόντων τους. Όπως δόθηκε το όνομα συγγενών του κ. Βενιζέλου
να δοθούν και άλλα ονόματα.
Τα
θαλασσοδάνεια είναι η γενεσιουργός αιτία της ελληνικής κρίσης, η οποία ήταν εξ’
αρχής τραπεζική και όχι δημοσιονομική και οδήγησε στη μεγαλύτερη αναδιανομή
περιουσιών και εισοδημάτων στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της Ελλάδος, αφού
επιχειρήθηκε η διαχείριση και η επίλυσή της
μεταφέροντας τις ζημιές και τα χρέη των τραπεζών και των ΔΕΚΟ στους
φορολογούμενους, μη εξαιρώντας ούτε τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τους
ανέργους.
Τελευταία
στην κατάταξη είναι τα κόκκινα δάνεια των πολιτών, στεγαστικά, καταναλωτικά,
επιχειρηματικά και πιστωτικές κάρτες.
Ο κ. Προβόπουλος δεν έχει ευθύνες
σε αυτή την υπόθεση, ως Διοικητής της ΤτΕ; Γιατί η Δικαιοσύνη δεν τον αγγίζει;
Τόμπρας:
Η Τράπεζα της Ελλάδος και οι διοικήσεις της έχουν
τεράστιες ευθύνες. Ευθύνονται για την προκλητική και ύποπτη ανοχή που επέδειξαν
στο πάρτι της 15ετίας κατά την οποία λεηλατήθηκαν οι καταθέσεις και οι
αποταμιεύσεις του ελληνικού λαού και ευθύνονται επίσης για τις παραλείψεις τους
στην εποπτεία του τραπεζικού συστήματος, που είναι όπως γνωρίζετε αποκλειστική
αρμοδιότητα της Τράπεζας της Ελλάδος. Όσο για τον Διοικητή της ΤτΕ, αυτός δεν
αγγίζεται, αφού η ασυλία του είναι ισχυρότερη ακόμη και από αυτή του άρθρου 86
του Συντάγματος, με την οποία προστατεύονται όλοι οι επίορκοι ταγοί του
πολιτικού συστήματος. «Το’ να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δύο μαζί», πολιτικό και
τραπεζικό σύστημα, εκμεταλλευόμενα την ασυλία τους, λεηλατούν την περιουσία και καταπατούν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Γνωρίζετε
κάτι γι’ αυτούς που τζογάρισαν στην καταστροφή της χώρας; Θα μάθουμε ποτέ τα
ονόματά τους;
Τόμπρας:
Τα ονόματα βρίσκονται ήδη στη δημοσιότητα εδώ και
4 ολόκληρα χρόνια, αλλά δυστυχώς κάποιοι κάνουν αγώνα για να προστατέψουν τους
υπαίτιους του οικονομικού ολοκαυτώματος της Ελλάδας των Μνημονίων από τον
πέλεκυ της δικαιοσύνης.
Θα σας
θυμίσω τη μια και μόνη εξεταστική για την οικονομία που δεν έγινε ποτέ, τις 4
κάλπες στις οποίες ψήφισε μόνο το 1/3 των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
την σκανδαλώδη αρχειοθέτηση
της δικογραφίας για την ΕΛΣΤΑΤ και την αλλοίωση των στοιχείων του ελλείμματος
του 2009 και την ίδια τη Μηνυτήρια Αναφορά που καταθέσαμε με το Γιώργο Νούλα
τον Απρίλιο του 2010, η οποία μετά από σχεδόν 4 χρόνια βρίσκεται σκανδαλωδώς
ακόμη στο στάδιο της προκαταρκτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου