Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ: ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η επιλογή μέχρι την Τετάρτη: Κατάλυση της δημοκρατίας ή δραχμή;

Γράφει ο Γιώργος Βασσάλος

Η ΕΕ έχει βάλει όρο τη ψήφιση του νέου αποικιοκρατικού μνημονίου  ως την Τετάρτη για να ανοίξουν οι τράπεζες...


Ή το ψηφίζει η βουλή και στέλνει 50 δισ. δώρο στο Σόιμπλε, δίνει στην ΕΕ δικαίωμα βέτο στους νόμους μας και ξηλώνουμε ό,τι καλό έγινε από το Φλεβάρη ή βγάζουμε δραχμη μέσα στη βδομάδα. Ή επικυρώνουμε την αποικιακή, προπαρασκευαστική του 3ου μνημονίου, συμφωνία για να ξανα-ανοίξει την κάνουλα των ευρώ η ΕΚΤ ή τυπώνουμε δικό μας νόμισμα.
Όσοι λένε «σωστό να βγούμε από το Ευρώ, αλλά δε γίνεται χωρίς προετοιμασία» κλπ. να μας πουν καθαρά ότι είναι υπέρ τού να εγκριθεί ο νέος τριετής δανειακός ζυγός για τη χώρα μας και υπέρ της κατάλυσης της δημοκρατίας αφού καλούν στην επικύρωση αυτής της συμφωνίας που είναι χειρότερη από αυτή που απέρριψε ο λαός στο δημοψήφισμα.
Ο ίδιος ο Βαρουφάκης είπε ότι το μόνο που λείπει για να τυπωθεί εθνικό νόμισμα (σε μορφή IOU) είναι μια διοικητική απόφαση.
Προσπάθησα να εξηγήσω σε χθεσινό μου άρθρο βασισμένο στις αναλύσεις διαφόρων οικονομολόγων και τραπεζικών πώς μπορούν οι πρέσες του Χολαργού να μπουν σε λειτουργία άμεσα.
Δεν είναι της ώρας να συζητάμε για το απώτερο μέλλον. Πρέπει να αποτρέψουμε την επικύρωση της πραξικοπηματικής συμφωνίας και ο μόνος τρόπος είναι η δραχμή εδώ και τώρα.
Πηγή. ΠΗΓΗ, Οίμος Αθήνα & Ξυπνήστε ρε!!!

ΚΥΡΙΕ,  ΣΩΣΟΝ  ΤΟΥΣ  ΑΦΕΛΕΙΣ !............

                                                       81.  ΣΥΓΧΡΟΝΟ  ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ.

                                                          'Δώ  τα  καλά   προϊόντα.
                                                          ΄Εχουμε  πολλά  προσόντα.
                                                           Πουλάμε  βλαμμένα   όντα.

                                                           Πήραμ'  όλα  τα  ηνία.
                                                           Μ'  αξιοζήλευτη  μανία,
                                                           κλέβουμε  την  Κοινωνία.

                                                           Είναι  καλό  το  μαγαζί.
                                                           Δουλεύουμε  ψιλό  γαζί.
                                                           Θα  κάνουμε  δουλειές  μαζί.

                                                           Ελάτε  να  γιορτάσουμε.
                                                           Δεν  έχουμε  να  χάσουμε.
                                                           Από  σας  θα  τα  μάσουμε.

                                                           Δε  χρειάζεται  βιασύνη.
                                                           Διαθέτουμε  καλωσύνη.
                                                           Πάν'  απ'  όλα,  εμπιστοσύνη.

                                                           Δεν  υπάρχουν  αντιρρήσεις.
                                                          ΄Ετσι,  ακούγονται  ειδήσεις,
                                                           πως  πωλούνται  συνειδήσεις.

                                                           Θερίζουν  οι  πουλημένοι.
                                                           Οι  ανθρώποι,  τρομαγμένοι.
                                                           Γιά  καλά  κατατρεγμένοι.

                                                           Διαπιστώνουν  πως  τους  γδέρνουν.
                                                           Αλωνίζουνε  καί  δέρνουν.
                                                          ΄Αγρια  πλέον  τους  τα  παίρνουν.

                                                           Δεν  ξέρουνε  τί  να  πούνε.
                                                           Προσπαθούνε  να   σωθούνε,
                                                           απ΄ τα  παλαβά  π'  ακούνε.

                                                           Ο  μικρός  δεν  τη  γλυτώνει.
                                                          ΄Οταν  σκάει  το  κανόνι,
                                                           αυτός  πάντα  την  πληρώνει.

                                                                       Παξοί,  Ιούλιος  2003
                                                                      Γεώργιος  Βελλιανίτης
                                                                         Παξινός Ποιητής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου