Σχόλιο ΡΩΜΙΟΥ: ''Σοφέ'' ελληνικέ λαέ, επειδή έρχονται εκλογές να θυμάσαι ότι η οικογένεια Μητσοτάκη, και όχι μόνο, είναι εβραϊκής καταγωγής (ΕΔΩ). Ο μπάρμπας του υποψήφιου μπούλη είναι αυτός ΕΔΩ και υπηρετούν όλοι μαζί τις ίδιες ιδέες που είπαμε ΕΔΩ.
Και ναι μεν ο κ. Θ. Παπαχριστόπουλος, ο πρώτος βουλευτής εις διπλούν παγκοσμίως, μπορεί να έγινε το σήμα κατατεθέν της πολιτικής...
Δυστυχώς αναβιώνει ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο αντισημιτισμός!
[Κώστας Μπακογιάννης - στην εκδήλωση για την κοπή της πίτας του Ελληνο-Ισραηλινού Επιμελητ
Και ναι μεν ο κ. Θ. Παπαχριστόπουλος, ο πρώτος βουλευτής εις διπλούν παγκοσμίως, μπορεί να έγινε το σήμα κατατεθέν της πολιτικής...
γελοιότητας, ενδεχομένως και της πολιτικής σχιζοφρένειας, εδώ στην παλιά Ελλάδα, ωστόσο αυτό έχει και τα καλά του.
Πρώτα απ' όλα, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πλέον να δίνει δεκάρα, για το πόσο ακόμα γέλιο μπορεί να προκαλέσει στο πανελλήνιον. Χτύπησε ταβάνι και τέρμα. Πιο πάνω δεν πάει.
Κι όπως λέγουν οι σοφοί μάγοι της φυλής των Μπορορό: "ο χεσμένος το σκατό δεν το φοβάται".
Λίγο το έχετε λοιπόν, ένας βουλευτής του ελληνόφωνου κοινοβουλίου, να μην γνοιάζεται πια για το πόσο γέλιο του μέλλει να βγάνει ακόμα, με δεδομένο βεβαίως ότι στην πολιτική, καλύτερα να σε βρίζουνε, παρά να γελάνε μαζί σου;
Ο κ. Θανάσης Παπαχριστόπουλος αδερφια μου είναι ένας άνθρωπος που τα έχει βρει με τον εαυτό του.
Δεν αγχώνεται και δεν ιδρώνει τ΄αυτί του, ακόμα και αν οι 9 στους 10 που τον συναντάνε στον δρόμο, τον δαχτυλοδείχνουν σκασμένοι στα γέλια.
Στο κάτω-κάτω και ο αείμνηστος Θανάσης Βέγγος, γέλιο έβγανε στον κοσμάκη.
Που είναι λοιπόν το κακό;
Άσε που έτσι και πιάσουν οι προσευχές, μπορεί μεθαύριο να τον διορίσουν κι επίτροπο σε τίποτε ευρώπαις και μετά να γίνεται viral στο instagramm, σε κάθε του selfie. Καθότι αδέρφια μου, για τον μέσο καραγκιοζάκο της εγχώριας πολιτικής σκηνής, το ζητούμενο δεν είναι, ούτε αν θα γελάνε μαζί του, ούτε αν θα τον μουτζώνουνε, ούτε αν θα τον βρίζουνε, ούτε αν θα τον ξεχέζουνε, ούτε αν θα τον δείχνουν στα παιδάκια τους, για να τρώνε όλο τους το φαϊ.
Το ζητούμενο στη μεταμοντέρνα πολιτική σκηνή, είναι να σε καλούν να βγαίνεις στην τηλεόραση και να σου κοτσάρουν likes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Από κει και ύστερα, κι άμα το χειριστείς έξυπνα, μπορεί να φτάσεις να γίνεις και Πρόεδρας της βολής, ώστε να κανονίζεις εσύ, τους κανονισμούς.
Νομίζω;
Και προς απόδειξιν όλων αυτών που σας γράφω και που σας υπογράφω, το πόπολο δεν φαίνεται διόλου να πήρε το μάθημα του, μετά από τα επικά καραγκιοζιλίκια του όποιου παπαχριστόπουλου και τις μνημειώδεις πολιτικές μεταλλάξεις, μεταστάσεις και μεταπλάσεις των διάφορων προθύμων.
Ούτε καν το παράδειγμα του κ. Ζουράρι, δεν συνέτισε τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ο οποίος σημειωτέον, δεν χρειάζονταν ούτε τις τριπλοπεντάδιπλες κωλοτούμπες, για να προκαλέσει κρίσεις γέλιου στο πανελλήνιον, αφού από μόνος του ισοδυναμεί με μία επιθεώρηση, σεφερλιανού επιπέδου.
Αντιθετως...
Άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες και ως δεξιοί, ενίοτε και ως καραπατριώτες και ως καραδεξιοί, και ως τέτοιοι φυσικά, πάνε και ψηφίζουνε Νέα Δημοκρατία ή ΑΝΕΛ, μπορεί μεν να αυτομουτζώνονται σήμερα, επειδή έδωκαν ψήφο σε παπαχριστοπουλοζουραριδες και σε παπακωστοκουϊκοκουντουράδες αλλά μυαλό καθώς φαίνεται δεν βάνουνε.
Και πάρτε παράδειγμα το νέο αστέρι που ανατέλλει στον χώρο της δεξιάς, τον υψηλότατο πρίγκιπα του Καρπενησίου, τον κ. Κώστα Μπακογιάννη, τον εκ Μητσοτακαίων και [δυστυχώς] υποψήφιο δήμαρχο της πολύπαθης Αθήνας.
Ο άνθρωπος απ' ότι δείχνει ο μέχρι τώρα βίος και η πολιτεία του, δεν είναι παρά ο εκκολαπτόμενος νέος παπαχριστόπουλος της Νέας Δημοκρατίας [άλλωστε και ο αυθεντικός Παπαχριστόπουλος, στη Νέα Δημοκρατία ανήκε μέχρι το 2013]
Δεν χρειάζεται δε να πάτε μακριά για να το καταλάβετε.
Πάρτε τα όσα κατά καιρούς ωραία, κολακευτικά, επαινετικά, διθυραμβικά και γλειψιάρικα, έχει δηλώσει κατα καιρούς ο κ. Μπακογιάννης, για την αριστερά, βάλτε δίπλα και μερικά ανάλογα του κ. Κυρίτση ή του κ. Φίλη ή της κ. Μποφίλιου και βρείτε μου τις διαφορές.
Ποιες διαφορές;
Αυτός ρε κατακαημένοι νεοδημοκράτες, συναγωνίζεται την κ. Παπακώστα στο γλείψιμο των κόκκινων πολιτικών συμμοριτών.
Πως το λένε να δεις, στην ακτή του Ελεφαντοστού, για κάτι τέτοιους τύπους και τύπισσες;
Αλλού τρως, πίνεις κι αλλού πας και το δίνεις.
Τέτοιο, ένα πράγμα...
Και σας κοτσάρω εδώ από κάτω ορισμένα τρανταχτά παραδείγματα από δημόσιες ομιλίες του συντρόφου κυρίου Κώστα Μπακογιάννη, του εκ Μητσοτακαίων, για να λάβετε μιαν ιδέα, του τι παπαχριστόπουλο τρέφετε στον κόρφο σας, κορόιδα δεξιάντζες [και παριστάνετε και τους πατριώτες, τρομάρα σας]
Κι αρχινάω με τον εμετικό διθύραμβο του μελλοντικού δημάρχου της Αθήνας, προς τον παλιό καπετάνιο του ΕΛΑΣ, τον θανόντα Βασίλη Πριόβολο ή καπετάν Ερμή.
Ξεπατικώνω από το Μακελειό του κ. Στέφανου Χίου...
Από το Μακελειό
Σε μια ανεπίτρεπτη ιστορικά ενέργεια αλλά επιτρεπτή αναμφισβήτητα για τα ανύπαρκτα ιδεολογικά του πιστεύω( αυτά της Ενωμένης Ευρώπης της ιστορικής λήθης, της πολυπολιτισμικότητας και της λαθροδουλείας), προχώρησε ο γιος του αείμνηστου, Παύλου Μπακογιάννη, Κώστας, νυν περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος και προαλειφόμενος για το νέο πρόσωπο στη θέση του αρχηγού της ΝΔ, υπό την βοήθεια του ξένου παράγοντα. Ο κ. Μπακογιάννης σε μια θρασύτατα ανιστόρητη ενέργεια απέτισε ιδιαίτερο φόρο τιμής στον αρχιδολοφόνο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, Βασίλη Πριόβολο ή αλλιώς «Καπετάν Ερμή», πρωτοπαλλήκαρο του σφαγέα συμμορίτη, Άρη Βελουχιώτη, ανώμαλου κίναιδου και εκτελεστή εθνικοφρόνων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού που προσέφεραν τα μέγιστα προς την πατρίδα.
Ο Πριόβολος, κορυφαίο στέλεχος του «Δημοκρατικού Στρατού» που προσπάθησε να υποδουλώσει την πατρίδα στους Εαμοβούλγαρους στο δεύτερο αντάρτικο, πέθανε στα 100 του χρόνια...
«Φέτος δεν πρόλαβες τις Κορυσχάδες, αγαπημένε Καπετάνιε…»
Αυτή ήταν η προσφώνηση θαυμασμού στον «καπετάν Ερμή», σε μια άναρθρη κραυγή συλλυπητηρίων για τον θάνατο του Βασίλη Πριόβολου. Ο κύριος Περιφερειάρχης ανέφερε χαρακτηριστικά στη δήλωσή του: «Ο Καπετάν Ερμής έζησε 100 χρόνια και πολλές ζωές. Σύμβολο της Ρούμελης και ολόκληρης της Ελλάδας. Σύμβολο για την πίστη στις ιδέες και το όραμα του καθένα μας. Ο Βασίλης Πριόβολος αφήνει πίσω του διδάγματα αγώνα για τον αδύναμο, τον αδικημένο, τον κατατρεγμένο και τον ξεχασμένο. Για τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία και την Ενότητα που τόσο έχουμε ανάγκη.
Φέτος δεν τις πρόλαβες τις Κορυσχάδες αγαπημένε Καπετάνιε. Θα είμαστε όμως όλοι εκεί και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».
Μακελειο
Και παμε τώρα στον άλλο αξιόπτυστο διθύραμβο, αυτόν που είχε εκφωνήσει ο εκ Μητσοτακαίων μέλλων δημαρχίδης των Αθηνών, στους περίφημους Κορυσχάδες. Εκεί, όπου στην ουσία, επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου, η πρώτη κυβέρνηση των κόκκινων συμμοριτών του ΚΚΕ και των ενόπλων τμημάτων τους.
Σας βάνω εδώ μόνον αποσπάσματα κι άμα γουστάρετε ένα καλό εμετικό, για να ξεπλυνετε το στομαχι σας, ακολουθηστε το συνδεσμουλι, να το διαβασετε ολο...
Από το News247
Και αυτό ακριβώς, μας διδάσκει η χαμένη άνοιξη των Κορυσχάδων. Δυο εβδομάδες, δέκα τέσσερις μέρες όλες και όλες, διήρκεσε το θαύμα. Ανοιχτές δημοκρατικές εκλογές. Ακόμα και στην κατεχόμενη Ελλάδα. Κοντά στα δύο εκατομμύρια Έλληνες. Με ψήφο στα 18. Με ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Ένα εθνικό συμβούλιο τιτάνων, με διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές καταβολές. Καθηγητές, βιομήχανοί, εργάτες, αγρότες, πολεμιστές. Και βέβαια, ένα ιστορικό ψήφισμα. Μια διακήρυξη των Δικαιωμάτων του κάθε Έλληνα Πολίτη. Ένα Σύνταγμα. Η αυγή όμως δε χάραξε. Σκοτάδι. Ένας μακρής χειμώνας, με το χιόνι να βάφεται κόκκινο.
Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά τους Κορυσχάδες και εξήντα εννιά μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, η παρουσία μας σήμερα εδώ θα έπρεπε να εξαντλείται -για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Προέδρου της Βουλής- σε έναν αγώνα για τη μνήμη έναντι στη λήθη. Σιγά-σιγά, η γενιά εκείνη μας εγκαταλείπει. Πριν από μερικές εβδομάδες αποχαιρετίσαμε με συγκίνηση έναν από τους τελευταίους, τον Καπετάν Ερμή, πλήρη ημερών και εμπειριών. Το λόγο για το χτες θα έπρεπε να τον έχει η ιστορία.
Η ίδια η κοινωνία άλλωστε, έχει ξεπεράσει τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Έχει γεφυρώσει τα χάσματα. Με μεγαλείο ψυχής και περίσσευμα καρδίας. Με έγκαιρες υπερβάσεις στην οικογενειακή, κοινωνική και οικονομική ζωή. Τα φράγματα των προκαταλήψεων του εμφυλίου, εδώ και δεκαετίες αποδείχτηκαν, πολύ μικρά, μπροστά στα μεγάλα ανθρώπινα συναισθήματα. Μαζί και η τέχνη. Ούτε μισή γενιά δεν χρειάστηκε ο Μίκης Θεοδωράκης για να γράψει το «τραγούδι του νεκρού αδελφού» για την τραγωδία της μάνας και των δυο της γιών: «Ένας για την Ανατολή και ο άλλος για τη Δύση». Μαζί και η Εκκλησία που στην καθημερινή της προσευχή εύχεται την αποτροπή του χειρότερου πολέμου, του Εμφυλίου.
Τα χρόνια πέρασαν και κάναμε πολλά και σημαντικά βήματα στην πολιτική πορεία προς την εθνική συμφιλίωση. Βαριά και δύσκαμπτα. Αλλά προχωρήσαμε. Οι κατακτήσεις όμως αυτές της πολιτικής μας συνείδησης τελικά ήταν εύθραυστες. Παλάτια στην άμμο που συμπαρέσυρε το κύμα. Η οιωνεί χρεοκοπία της χώρας, μας βρήκε ευάλωτους και ευεπίφορους στον βιασμό της σκοπιμότητας. Το λεγόμενο αντι-μνημόνιο, αυτό το ζωοποιό ψέμα, εξέθρεψε το τέρας της δημαγωγίας. Υποβιβάσαμε έτσι την πολιτική μας σκέψη. Παραδοθήκαμε στους χειρότερούς μας εαυτούς, επιτρέποντας σε επαγγελματίες καιροσκόπους να μας ποδηγετούν. Ένα τοξικό νέφος κάλυψε τον δημόσιο διάλογο. Με εμπρηστικές δηλώσεις που δηλητηριάζουν το μυαλό, τροφοδοτούν και καθοδηγούν το μίσος. Η άκριτη εκμετάλλευση και η ανάξεση πληγών έγινε αποδεκτή στο όνομα της κατάληψης της εξουσίας. Η τυμβωρυχία οδήγησε στην καπήλευση αγώνων και ιδανικών, στο όνομα ενός δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος. Και η προβολή φαντασμάτων αναβίωσε σκοτεινούς μύθους, δίνοντας έδαφος σε ψυχώσεις και στο εμφύλιο μένος. Η ίδια η βία δεν άργησε. Δολιοφθορές, καταστροφές, δολοφονίες.
Οι Κορυσχάδες μας δείχνουν έναν άλλο δρόμο..."
Άκου, λογική ο τύπος! Να διαγράψουμε λέει το παρελθόν! Να δώκουμε συγχωροχάρτι στους βελουχιώτηδες και στους καπετάν ερμήδες. Να χώσουμε κάτω από το χαλί, το ανατίρρητο γεγονός, ότι έτσι και επικρατούσαν αυτοί που σήμερα υμνούν οι εκ Μητσοτακαίων Μπακογιάννηδες, θα είχαμε γίνει Αλβανία!
Τι λες ρε μάστορα; Διότι, άμα είναι έτσι, τότε να διαγράψουμε και τη σημερνή προδοσία της Μακεδονίας. Και επίσης, να διαγράψουμε τη δολοφονία του Κατσιφα. Και ακόμα να δώσουμε άφεση στο αλβαναριό, που μας ετοιμάζει τη Μεγάλη Αλβανία. Και να στείλουμε και κανα λουκούμι στον Τούρκο, που θα μας φορέσει την Τουρκική μειονότητα στ Θράκη. Και... και... και...
Και προπαντός, να εξορίσουμε από τη μνήμη μας, οτιδήποτε από την ιστορία του Ελληνισμού, ενοχλεί τους εκλεκτούς μας λαθρέποικους, τους μουσουλμάνους μας, τους λαθροεισβολείς μας, τους βιαστές μας, τους σιδερωτές μας, τους καθημερινούς μας δημίους, τους φοροεισπράκτορες μας, τους μιζαδόρους μας, την κ. Τατιάνα Στεφανίδου, τον κ. Φλαμπουραρη, τον κ. Δένδια, τους σιωνιστές μας, τον κ. Βαλλιανάτο μας και γενικώς, όλους όσους ενοχλούνται από τους παραδοσιακούς κώδικες αξιών του Ελληνισμού και από τη βαθύτερη ουσία της Κοσμοθεωρίας του. Για να μην σπέρνουμε διχόνοια και μίση!
Τι λες, ρε μεγάλε; Δηλαδή εσύ πας να μας ψήσεις ότι η Γνωση της ιστορίας και η εξ αυτής απορρέουσα ερμηνεία του Νοήματος του Υπάρχειν μέσα στον κόσμο, σε μια δεδομένη ιστορικη στιγμή και κάτω από δεδομένες συνθήκες, που μάλιστα δεν τις επιλέξαμε εμείς, είναι απλώς ρατσιστικό κήρυγμα μίσους! Κι ότι πρέπει να δεχτούμε ντε και καλά τις δικές σου νόρμες και τα δικά σου προτάγματα, διότι άλλως, είμεθα εθνίκια και φασιστόμουτρα και καραδεξιάντζες του κερατά.
Δεν ρίχνεις μια ματιά γύρω σου να δεις το χάλι στο οποίο μας έχουν οδηγήσει οι παγκόσμιοι νονοί, η πολυπολιτισμικότητα και οι αριστερές θολούρες, που πας να μας αναγκάσεις να τις καταπιούμε αμάσητες;
Tragik, Υψηλότατε...
Και να κλείσω με τούτο το αμίμητο, που μας το πέταξε στην κεφαλή, ωσάν "εθνικιστική πατσαβούρα", είπε ο υποψήφιος δήμαρχος και μάλιστα σε εκδήλωση ελληνοϊσραηλινού επιμελητηρίου [έχει κι αυτό τη μικρή σημασία του]
"Δυστυχώς αναβιώνει ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο αντισημιτισμός!"
Πρώτα απ' όλα, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πλέον να δίνει δεκάρα, για το πόσο ακόμα γέλιο μπορεί να προκαλέσει στο πανελλήνιον. Χτύπησε ταβάνι και τέρμα. Πιο πάνω δεν πάει.
Κι όπως λέγουν οι σοφοί μάγοι της φυλής των Μπορορό: "ο χεσμένος το σκατό δεν το φοβάται".
Λίγο το έχετε λοιπόν, ένας βουλευτής του ελληνόφωνου κοινοβουλίου, να μην γνοιάζεται πια για το πόσο γέλιο του μέλλει να βγάνει ακόμα, με δεδομένο βεβαίως ότι στην πολιτική, καλύτερα να σε βρίζουνε, παρά να γελάνε μαζί σου;
Ο κ. Θανάσης Παπαχριστόπουλος αδερφια μου είναι ένας άνθρωπος που τα έχει βρει με τον εαυτό του.
Δεν αγχώνεται και δεν ιδρώνει τ΄αυτί του, ακόμα και αν οι 9 στους 10 που τον συναντάνε στον δρόμο, τον δαχτυλοδείχνουν σκασμένοι στα γέλια.
Στο κάτω-κάτω και ο αείμνηστος Θανάσης Βέγγος, γέλιο έβγανε στον κοσμάκη.
Που είναι λοιπόν το κακό;
Άσε που έτσι και πιάσουν οι προσευχές, μπορεί μεθαύριο να τον διορίσουν κι επίτροπο σε τίποτε ευρώπαις και μετά να γίνεται viral στο instagramm, σε κάθε του selfie. Καθότι αδέρφια μου, για τον μέσο καραγκιοζάκο της εγχώριας πολιτικής σκηνής, το ζητούμενο δεν είναι, ούτε αν θα γελάνε μαζί του, ούτε αν θα τον μουτζώνουνε, ούτε αν θα τον βρίζουνε, ούτε αν θα τον ξεχέζουνε, ούτε αν θα τον δείχνουν στα παιδάκια τους, για να τρώνε όλο τους το φαϊ.
Το ζητούμενο στη μεταμοντέρνα πολιτική σκηνή, είναι να σε καλούν να βγαίνεις στην τηλεόραση και να σου κοτσάρουν likes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Από κει και ύστερα, κι άμα το χειριστείς έξυπνα, μπορεί να φτάσεις να γίνεις και Πρόεδρας της βολής, ώστε να κανονίζεις εσύ, τους κανονισμούς.
Νομίζω;
Και προς απόδειξιν όλων αυτών που σας γράφω και που σας υπογράφω, το πόπολο δεν φαίνεται διόλου να πήρε το μάθημα του, μετά από τα επικά καραγκιοζιλίκια του όποιου παπαχριστόπουλου και τις μνημειώδεις πολιτικές μεταλλάξεις, μεταστάσεις και μεταπλάσεις των διάφορων προθύμων.
Ούτε καν το παράδειγμα του κ. Ζουράρι, δεν συνέτισε τους συντηρητικούς ψηφοφόρους. Ο οποίος σημειωτέον, δεν χρειάζονταν ούτε τις τριπλοπεντάδιπλες κωλοτούμπες, για να προκαλέσει κρίσεις γέλιου στο πανελλήνιον, αφού από μόνος του ισοδυναμεί με μία επιθεώρηση, σεφερλιανού επιπέδου.
Αντιθετως...
Άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες και ως δεξιοί, ενίοτε και ως καραπατριώτες και ως καραδεξιοί, και ως τέτοιοι φυσικά, πάνε και ψηφίζουνε Νέα Δημοκρατία ή ΑΝΕΛ, μπορεί μεν να αυτομουτζώνονται σήμερα, επειδή έδωκαν ψήφο σε παπαχριστοπουλοζουραριδες και σε παπακωστοκουϊκοκουντουράδες αλλά μυαλό καθώς φαίνεται δεν βάνουνε.
Και πάρτε παράδειγμα το νέο αστέρι που ανατέλλει στον χώρο της δεξιάς, τον υψηλότατο πρίγκιπα του Καρπενησίου, τον κ. Κώστα Μπακογιάννη, τον εκ Μητσοτακαίων και [δυστυχώς] υποψήφιο δήμαρχο της πολύπαθης Αθήνας.
Ο άνθρωπος απ' ότι δείχνει ο μέχρι τώρα βίος και η πολιτεία του, δεν είναι παρά ο εκκολαπτόμενος νέος παπαχριστόπουλος της Νέας Δημοκρατίας [άλλωστε και ο αυθεντικός Παπαχριστόπουλος, στη Νέα Δημοκρατία ανήκε μέχρι το 2013]
Δεν χρειάζεται δε να πάτε μακριά για να το καταλάβετε.
Πάρτε τα όσα κατά καιρούς ωραία, κολακευτικά, επαινετικά, διθυραμβικά και γλειψιάρικα, έχει δηλώσει κατα καιρούς ο κ. Μπακογιάννης, για την αριστερά, βάλτε δίπλα και μερικά ανάλογα του κ. Κυρίτση ή του κ. Φίλη ή της κ. Μποφίλιου και βρείτε μου τις διαφορές.
Ποιες διαφορές;
Αυτός ρε κατακαημένοι νεοδημοκράτες, συναγωνίζεται την κ. Παπακώστα στο γλείψιμο των κόκκινων πολιτικών συμμοριτών.
Πως το λένε να δεις, στην ακτή του Ελεφαντοστού, για κάτι τέτοιους τύπους και τύπισσες;
Αλλού τρως, πίνεις κι αλλού πας και το δίνεις.
Τέτοιο, ένα πράγμα...
Και σας κοτσάρω εδώ από κάτω ορισμένα τρανταχτά παραδείγματα από δημόσιες ομιλίες του συντρόφου κυρίου Κώστα Μπακογιάννη, του εκ Μητσοτακαίων, για να λάβετε μιαν ιδέα, του τι παπαχριστόπουλο τρέφετε στον κόρφο σας, κορόιδα δεξιάντζες [και παριστάνετε και τους πατριώτες, τρομάρα σας]
Κι αρχινάω με τον εμετικό διθύραμβο του μελλοντικού δημάρχου της Αθήνας, προς τον παλιό καπετάνιο του ΕΛΑΣ, τον θανόντα Βασίλη Πριόβολο ή καπετάν Ερμή.
Ξεπατικώνω από το Μακελειό του κ. Στέφανου Χίου...
Από το Μακελειό
Σε μια ανεπίτρεπτη ιστορικά ενέργεια αλλά επιτρεπτή αναμφισβήτητα για τα ανύπαρκτα ιδεολογικά του πιστεύω( αυτά της Ενωμένης Ευρώπης της ιστορικής λήθης, της πολυπολιτισμικότητας και της λαθροδουλείας), προχώρησε ο γιος του αείμνηστου, Παύλου Μπακογιάννη, Κώστας, νυν περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος και προαλειφόμενος για το νέο πρόσωπο στη θέση του αρχηγού της ΝΔ, υπό την βοήθεια του ξένου παράγοντα. Ο κ. Μπακογιάννης σε μια θρασύτατα ανιστόρητη ενέργεια απέτισε ιδιαίτερο φόρο τιμής στον αρχιδολοφόνο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, Βασίλη Πριόβολο ή αλλιώς «Καπετάν Ερμή», πρωτοπαλλήκαρο του σφαγέα συμμορίτη, Άρη Βελουχιώτη, ανώμαλου κίναιδου και εκτελεστή εθνικοφρόνων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού που προσέφεραν τα μέγιστα προς την πατρίδα.
Ο Πριόβολος, κορυφαίο στέλεχος του «Δημοκρατικού Στρατού» που προσπάθησε να υποδουλώσει την πατρίδα στους Εαμοβούλγαρους στο δεύτερο αντάρτικο, πέθανε στα 100 του χρόνια...
«Φέτος δεν πρόλαβες τις Κορυσχάδες, αγαπημένε Καπετάνιε…»
Αυτή ήταν η προσφώνηση θαυμασμού στον «καπετάν Ερμή», σε μια άναρθρη κραυγή συλλυπητηρίων για τον θάνατο του Βασίλη Πριόβολου. Ο κύριος Περιφερειάρχης ανέφερε χαρακτηριστικά στη δήλωσή του: «Ο Καπετάν Ερμής έζησε 100 χρόνια και πολλές ζωές. Σύμβολο της Ρούμελης και ολόκληρης της Ελλάδας. Σύμβολο για την πίστη στις ιδέες και το όραμα του καθένα μας. Ο Βασίλης Πριόβολος αφήνει πίσω του διδάγματα αγώνα για τον αδύναμο, τον αδικημένο, τον κατατρεγμένο και τον ξεχασμένο. Για τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία και την Ενότητα που τόσο έχουμε ανάγκη.
Φέτος δεν τις πρόλαβες τις Κορυσχάδες αγαπημένε Καπετάνιε. Θα είμαστε όμως όλοι εκεί και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».
Μακελειο
Το πολιτικό πρότυπο του πρίγκιπος του Καρπενησίου, ο Καπετάν Ερμής!
Για δε ρε κάτι δεξιούς και κάτι πατριώτες, που πλασάρει στο πόπολο η γαλάζια πολιτικη συμμορία.
Να βγαίνουν και να υμνούν τους καπετάν Ερμήδες
και μετά να έχουν τα μούτρα να διεκδικούν τη δημαρχία της Αθήνας, στο όνομα της δεξιάς!
Εμ' τους ψηφίζετε, εμ' κλαίτε μετά,
γιατί σας προέκυψαν παπακώστες και παπαχριστόπουλοι!
Και παμε τώρα στον άλλο αξιόπτυστο διθύραμβο, αυτόν που είχε εκφωνήσει ο εκ Μητσοτακαίων μέλλων δημαρχίδης των Αθηνών, στους περίφημους Κορυσχάδες. Εκεί, όπου στην ουσία, επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου, η πρώτη κυβέρνηση των κόκκινων συμμοριτών του ΚΚΕ και των ενόπλων τμημάτων τους.
Σας βάνω εδώ μόνον αποσπάσματα κι άμα γουστάρετε ένα καλό εμετικό, για να ξεπλυνετε το στομαχι σας, ακολουθηστε το συνδεσμουλι, να το διαβασετε ολο...
Από το News247
«...κύριε Πρόεδρε της Βουλής, κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι των κομμάτων, αγαπητοί συνάδελφοι στην αυτοδιοίκηση, κυρίες και κύριοι...
...τα πολλαπλά υψηλά νοήματα του σημερινού εορτασμού, συμβολικά, πολιτικά και πρωτίστως ηθικά, πιο ηχηρά ίσως φέτος, καθώς μας τιμάτε με την συμμετοχή σας, είναι μεταξύ των άλλων και γενόμενα προσωπικών εμπειριών και βιωμάτων. Έστω και διαγενεακών.
Γιατί αυτά τα ψηλά βουνά που στέκουν υπερήφανα και λεύτερα έχουν ποτιστεί βαθιά με αίμα. Συγγενών, φίλων, χωριανών. Σε έναν φρικτό πόλεμο. Σε ένα σπαραγμό αδερφοκτόνο. Και η μνήμη απαιτεί τον απόλυτο σεβασμό. Με νηφαλιότητα και σταθερότητα.
Μιλώ για την ενσυνείδητη εκείνη επιλογή που υπαγορεύει η ευθύνη, και κυρίως η ανάγκη. Η ανάγκη για ζωή. Η ζωή που πάντα νικάει.
Και αυτό ακριβώς, μας διδάσκει η χαμένη άνοιξη των Κορυσχάδων. Δυο εβδομάδες, δέκα τέσσερις μέρες όλες και όλες, διήρκεσε το θαύμα. Ανοιχτές δημοκρατικές εκλογές. Ακόμα και στην κατεχόμενη Ελλάδα. Κοντά στα δύο εκατομμύρια Έλληνες. Με ψήφο στα 18. Με ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Ένα εθνικό συμβούλιο τιτάνων, με διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές και κοινωνικές καταβολές. Καθηγητές, βιομήχανοί, εργάτες, αγρότες, πολεμιστές. Και βέβαια, ένα ιστορικό ψήφισμα. Μια διακήρυξη των Δικαιωμάτων του κάθε Έλληνα Πολίτη. Ένα Σύνταγμα. Η αυγή όμως δε χάραξε. Σκοτάδι. Ένας μακρής χειμώνας, με το χιόνι να βάφεται κόκκινο.
Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά τους Κορυσχάδες και εξήντα εννιά μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, η παρουσία μας σήμερα εδώ θα έπρεπε να εξαντλείται -για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Προέδρου της Βουλής- σε έναν αγώνα για τη μνήμη έναντι στη λήθη. Σιγά-σιγά, η γενιά εκείνη μας εγκαταλείπει. Πριν από μερικές εβδομάδες αποχαιρετίσαμε με συγκίνηση έναν από τους τελευταίους, τον Καπετάν Ερμή, πλήρη ημερών και εμπειριών. Το λόγο για το χτες θα έπρεπε να τον έχει η ιστορία.
Η ίδια η κοινωνία άλλωστε, έχει ξεπεράσει τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος. Έχει γεφυρώσει τα χάσματα. Με μεγαλείο ψυχής και περίσσευμα καρδίας. Με έγκαιρες υπερβάσεις στην οικογενειακή, κοινωνική και οικονομική ζωή. Τα φράγματα των προκαταλήψεων του εμφυλίου, εδώ και δεκαετίες αποδείχτηκαν, πολύ μικρά, μπροστά στα μεγάλα ανθρώπινα συναισθήματα. Μαζί και η τέχνη. Ούτε μισή γενιά δεν χρειάστηκε ο Μίκης Θεοδωράκης για να γράψει το «τραγούδι του νεκρού αδελφού» για την τραγωδία της μάνας και των δυο της γιών: «Ένας για την Ανατολή και ο άλλος για τη Δύση». Μαζί και η Εκκλησία που στην καθημερινή της προσευχή εύχεται την αποτροπή του χειρότερου πολέμου, του Εμφυλίου.
Τα χρόνια πέρασαν και κάναμε πολλά και σημαντικά βήματα στην πολιτική πορεία προς την εθνική συμφιλίωση. Βαριά και δύσκαμπτα. Αλλά προχωρήσαμε. Οι κατακτήσεις όμως αυτές της πολιτικής μας συνείδησης τελικά ήταν εύθραυστες. Παλάτια στην άμμο που συμπαρέσυρε το κύμα. Η οιωνεί χρεοκοπία της χώρας, μας βρήκε ευάλωτους και ευεπίφορους στον βιασμό της σκοπιμότητας. Το λεγόμενο αντι-μνημόνιο, αυτό το ζωοποιό ψέμα, εξέθρεψε το τέρας της δημαγωγίας. Υποβιβάσαμε έτσι την πολιτική μας σκέψη. Παραδοθήκαμε στους χειρότερούς μας εαυτούς, επιτρέποντας σε επαγγελματίες καιροσκόπους να μας ποδηγετούν. Ένα τοξικό νέφος κάλυψε τον δημόσιο διάλογο. Με εμπρηστικές δηλώσεις που δηλητηριάζουν το μυαλό, τροφοδοτούν και καθοδηγούν το μίσος. Η άκριτη εκμετάλλευση και η ανάξεση πληγών έγινε αποδεκτή στο όνομα της κατάληψης της εξουσίας. Η τυμβωρυχία οδήγησε στην καπήλευση αγώνων και ιδανικών, στο όνομα ενός δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος. Και η προβολή φαντασμάτων αναβίωσε σκοτεινούς μύθους, δίνοντας έδαφος σε ψυχώσεις και στο εμφύλιο μένος. Η ίδια η βία δεν άργησε. Δολιοφθορές, καταστροφές, δολοφονίες.
Μια χαμένη δεκαετία και μια χαμένη γενιά μετά, η χώρα δείχνει να αλλάζει σελίδα. Έστω αργά, έστω επώδυνα. Η εχθροπάθεια και ο διχασμός όμως, παραμένουν προσοδοφόρα επαγγέλματα. Αναπαράγουν νομοτελειακά τον συγκεντρωτισμό και τα κλειστά συστήματα άσκησης εξουσίας. Την αδιαφάνεια και την διαπλοκή. Συνεχίζουν να εξουθενώνουν ένα ήδη ανεμικό κράτος δικαίου. Εντείνουν ολοένα τις αδικίες. Στερούν ακόμα περισσότερες ευκαιρίες. Αλλάζοντας απλώς κομματικές σημαίες.
Οι Κορυσχάδες μας δείχνουν έναν άλλο δρόμο..."
Δηλαδή τι μας λες ρε μεγάλε;
Να ξεχάσουμε τι εστί κομμουνιστής; Να λησμονήσουμε τις κόκκινες σφαγές;
Να κλείσουμε ματια και αυτιά στην ίδια την Ιστορία μας;
Μα, ακριβώς αυτό το νόημα έχει η ιστορική γνώση.
Να μας προφυλάξει από το να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη.
Διότι η ιστορική αμνησία και τα πάσης φύσεως συγχωροχάρτια, δεν σταματούν τις σφαγές.
Αντιθέτως
Αποενοχοποιούν τους σφαγείς ώστε να αρχίσουν χειρότερες...
Άκου, λογική ο τύπος! Να διαγράψουμε λέει το παρελθόν! Να δώκουμε συγχωροχάρτι στους βελουχιώτηδες και στους καπετάν ερμήδες. Να χώσουμε κάτω από το χαλί, το ανατίρρητο γεγονός, ότι έτσι και επικρατούσαν αυτοί που σήμερα υμνούν οι εκ Μητσοτακαίων Μπακογιάννηδες, θα είχαμε γίνει Αλβανία!
Τι λες ρε μάστορα; Διότι, άμα είναι έτσι, τότε να διαγράψουμε και τη σημερνή προδοσία της Μακεδονίας. Και επίσης, να διαγράψουμε τη δολοφονία του Κατσιφα. Και ακόμα να δώσουμε άφεση στο αλβαναριό, που μας ετοιμάζει τη Μεγάλη Αλβανία. Και να στείλουμε και κανα λουκούμι στον Τούρκο, που θα μας φορέσει την Τουρκική μειονότητα στ Θράκη. Και... και... και...
Και προπαντός, να εξορίσουμε από τη μνήμη μας, οτιδήποτε από την ιστορία του Ελληνισμού, ενοχλεί τους εκλεκτούς μας λαθρέποικους, τους μουσουλμάνους μας, τους λαθροεισβολείς μας, τους βιαστές μας, τους σιδερωτές μας, τους καθημερινούς μας δημίους, τους φοροεισπράκτορες μας, τους μιζαδόρους μας, την κ. Τατιάνα Στεφανίδου, τον κ. Φλαμπουραρη, τον κ. Δένδια, τους σιωνιστές μας, τον κ. Βαλλιανάτο μας και γενικώς, όλους όσους ενοχλούνται από τους παραδοσιακούς κώδικες αξιών του Ελληνισμού και από τη βαθύτερη ουσία της Κοσμοθεωρίας του. Για να μην σπέρνουμε διχόνοια και μίση!
Τι λες, ρε μεγάλε; Δηλαδή εσύ πας να μας ψήσεις ότι η Γνωση της ιστορίας και η εξ αυτής απορρέουσα ερμηνεία του Νοήματος του Υπάρχειν μέσα στον κόσμο, σε μια δεδομένη ιστορικη στιγμή και κάτω από δεδομένες συνθήκες, που μάλιστα δεν τις επιλέξαμε εμείς, είναι απλώς ρατσιστικό κήρυγμα μίσους! Κι ότι πρέπει να δεχτούμε ντε και καλά τις δικές σου νόρμες και τα δικά σου προτάγματα, διότι άλλως, είμεθα εθνίκια και φασιστόμουτρα και καραδεξιάντζες του κερατά.
Δεν ρίχνεις μια ματιά γύρω σου να δεις το χάλι στο οποίο μας έχουν οδηγήσει οι παγκόσμιοι νονοί, η πολυπολιτισμικότητα και οι αριστερές θολούρες, που πας να μας αναγκάσεις να τις καταπιούμε αμάσητες;
Tragik, Υψηλότατε...
Πως το 'λεγε να δεις, ο ποιητής [κι ήταν και αριστερός, τρομάρα του]
- Δημοκρατία ανάπηρη πάλι σας τάζουν!
Πάλι παπαχριστόπουλους και παπακώστες πάτε να ψηφίσετε ρε γαλάζια παιδιά...
Μα τι διάολο;
Τίποτα δεν σας διδαξανε οι κουντουραδες και οι ζουραριδες;
Και για να μην το παραζορίσουμε και σας πονοκεφαλιάσω με τέτοιες μεταμοντέρνες πολιτικάντικες αηδίες, σας βάνω και το ρεζουμέ, για να καταλάβετε τι είδους παπαχριστόπουλους και κρυπτοαριστερούς, είσαστε πάλι έτοιμοι να ψηφίσετε οι γαλάζιοι ψηφοφόροι, παρά τις υποτιθέμενες συντηρητικές, πατριωτικές και φιλελεύθερες ιδέες σας.
Σε συνέντευξη λοιπόν που έδωκε ο πρίγκιψ του Καρπενησίου στον κ. Δ. Δανίκα, για το Πρώτο Θέμα και συγκεκριμένα στην ωμή ερώτηση, αν θα συνεργάζονταν με συριζαίους έδωκε την εξής επική απάντηση...
Από τη συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα
Ερώτηση: Θα συνεργαζόσουν και με Συριζαίους;
Απάντηση: Φυσικά. Με όλους. Κανένας φραγμός, κανένα πρόβλημα. Περισσότερα μας ενώνουν, λιγότερα μας χωρίζουν..."
Σε συνέντευξη λοιπόν που έδωκε ο πρίγκιψ του Καρπενησίου στον κ. Δ. Δανίκα, για το Πρώτο Θέμα και συγκεκριμένα στην ωμή ερώτηση, αν θα συνεργάζονταν με συριζαίους έδωκε την εξής επική απάντηση...
Από τη συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα
Ερώτηση: Θα συνεργαζόσουν και με Συριζαίους;
Απάντηση: Φυσικά. Με όλους. Κανένας φραγμός, κανένα πρόβλημα. Περισσότερα μας ενώνουν, λιγότερα μας χωρίζουν..."
Και να κλείσω με τούτο το αμίμητο, που μας το πέταξε στην κεφαλή, ωσάν "εθνικιστική πατσαβούρα", είπε ο υποψήφιος δήμαρχος και μάλιστα σε εκδήλωση ελληνοϊσραηλινού επιμελητηρίου [έχει κι αυτό τη μικρή σημασία του]
"Δυστυχώς αναβιώνει ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο αντισημιτισμός!"
Δηλαδή ρε μάστορα, τι παραπάνω θα έλεγαν στους χαχόλους τους ο σύντροφος Φίλης ή η συντρόφισσα Τασία ή ο [Ο.Κ. Guy] Κύριος Ποπολάκης; Κι όμως αυτόν, ρε τέκνα των παλαιών πατριωτών που άφησαν τα κοκαλάκια τους απάνου στο Βιτσι και στον Γράμμο [αλλά και στις γειτονιές της Αθήνας] ετοιμάζεστε να τον ψηφίσετε. Αστε...Ψηφίστε τον κ. Παπαχριστόπουλο καλύτερα. Τουλάχιστον αυτός βγάνει και γέλιο...
Α, και που' στε κυρ Κωστα Μπακογιάννη, εκ Μητσοτακαίων... Ξεχασατε να μας παινεψετε και τα παιδια απο πανου, που σκιζονται να αντιγραφει ο ενας τον αλλον Μην το καθυστερειτε διολου... Οι ψηφοφοροι σας διψανε για μεταμοδερνα προτυπα...
Σημειωσις
Τα 2 σπαρταριστα φωτομονταζ είναι του Αυτολυκου... Ειδικα στο απανου-απανου του τιτλου, εχω μεινει παγωτο. Πως διαβολο ταιριαξε ετσι το μαλλι του κ. Παπαχροστοπουλου στο Υψηλοτατο κεφαλι του πριγκιπος του Καρπενησιου, μονον ο Αυτολυκος το ξερει...
Αλλα ειπαμε... Εγγενεις συγγενειες! Νομιζω;
Σημειωσις
Τα 2 σπαρταριστα φωτομονταζ είναι του Αυτολυκου... Ειδικα στο απανου-απανου του τιτλου, εχω μεινει παγωτο. Πως διαβολο ταιριαξε ετσι το μαλλι του κ. Παπαχροστοπουλου στο Υψηλοτατο κεφαλι του πριγκιπος του Καρπενησιου, μονον ο Αυτολυκος το ξερει...
Αλλα ειπαμε... Εγγενεις συγγενειες! Νομιζω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου