ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΟΜΩΣ, ΕΔΩ ΟΛΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΟΝΤΑΙ!
Στην κορυφή της πυραμίδας των δωροδοκιών που έγιναν, ώστε το ελληνικό κράτος να επωμιστεί τη σκανδαλώδη σύμβαση των γερμανικών υποβρυχίων, τοποθετεί ευθέως τον Ακη Τσοχατζόπουλο η Εισαγγελία του Μονάχου.
Το σκεπτικό της απαγγελίας κατηγοριών εναντίον δύο πρώην στελεχών της κοινοπραξίας HDW/Ferrostaal εκδόθηκε την προπερασμένη Δευτέρα 11 Απριλίου και παρουσιάζεται σήμερα αποκλειστικά από τη Real news. Στο εισαγγελικό έγγραφο, η πεποίθηση για εμπλοκή του πρώην υπουργού Αμυνας στη δοσοληψία των «ωφέλιμων πληρωμών» εκφράζεται ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Στο όνομα του Α. Τσοχατζόπουλου γίνονται περισσότερες από δέκα αναφορές, ενώ τα στοιχεία που παρατίθενται αποτελούν καταπέλτη ενάντια σε όσα έχει ισχυριστεί μέχρι σήμερα για την υπόθεση των υποβρυχίων το πρώην ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Κατηγορητήριο
«Οι κατηγορούμενοι Χάουν και Μούλενμπεκ αποδέχονταν, τουλάχιστον σιωπηλά, ότι ένα μέρος του ποσού που ήταν να πληρωθεί στην Dolmarton ή τη Wilberforce θα προωθείτο από τον προαναφερόμενο κύκλο προσώπων (σ.σ.: Ομάδα Α) σε άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στα εμπλεκόμενα υπουργεία και τις υπηρεσίες, ειδικότερα στον τότε Ελληνα υπουργό Αμυνας Τσοχατζόπουλο", αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο.
Δίχως αμφιβολία, πρόκειται για το πλέον αποκαλυπτικό ντοκουμέντο που έχει δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα για τη διακίνηση των «υποβρύχιων» προμηθειών. Η σημασία του είναι εξαιρετικά βαρύνουσα, καθώς, βάσει αυτού, η Εισαγγελία του Μονάχου κατηγορεί τα άλλοτε διευθυντικά στελέχη της γερμανικής κοινοπραξίας, Γιόχαν Φρίντριχ Χάουν και Χανς Ντίτερ Μούλενμπεκ, για το αδίκημα της δωροδοκίας σε χώρες του εξωτερικού. Τα συμπεράσματα που αναλύονται και υπογράφονται από τον Γερμανό εισαγγελέα Κνόμπλαχ αποτελούν προϊόν έρευνας σχεδόν δύο ετών, αλλά και δεκάδων καταθέσεων από μάρτυρες και υπόπτους.
Στο σκεπτικό του κατηγορητηρίου περιλαμβάνονται συγκλονιστικές αποκαλύψεις για χρηματικές αμοιβές εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες μέσω υπεράκτιων εταιρειών έφτασαν μέχρι και τον Α. Τσοχατζόπουλο, όπως πολλάκις αναφέρεται στο κείμενο. Ακόμα ξετυλίγεται όλο το κουβάρι της απάτης που φαίνεται να στήθηκε για να προωθηθούν τα υποβρύχια της γερμανικής κοινοπραξίας έναντι των υπόλοιπων εταιρειών. Προς αυτήν την κατεύθυνση έγιναν ενέργειες όπως αποστολή εγγράφων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στους Γερμανούς, αλλά και διαρροή πληροφοριών για το περιεχόμενο των συναντήσεων του ΚΥΣΕΑ, του ανώτατου οργάνου για την εθνική άμυνα της χώρας!
«Ειδικότερα στον Ακη»
Οπως επισημαίνεται στο εισαγγελικό κείμενο, από τις «ωφέλιμες πληρωμές» που δίνονταν σε υπεράκτιες εταιρείες τουλάχιστον ένα ποσοστό προωθείτο στον Α. Τσοχατζόπουλο, σε άλλους αξιωματούχους του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και σε αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού. Πρόκειται για εταιρείες όπως η Dolmarton και η Wilberforce, για τις οποίες η «R» έχει ήδη αποκαλύψει τραπεζικές αποδείξεις για καταθέσεις συνολικού ύψους 22,8 εκατ. ευρώ στην ελβετική τράπεζα UBS, από το 2000 μέχρι το 2003. Διαχειριστής των εταιρειών αυτών φαίνεται να είναι ο Ελληνας σύμβουλος των Γερμανών Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος από το κατηγορητήριο της γερμανικής Εισαγγελίας κατονομάζεται ως διακινητής προμηθειών προς Ελληνες αξιωματούχους. Παρόμοιες υπηρεσίες εμφανίζονται να παρείχαν και τα υπόλοιπα άτομα που συγκροτούσαν την περιβόητη Ομάδα Α, δηλαδή την ομάδα των ατόμων που βοήθησαν τη γερμανική κοινοπραξία στο ελληνικό της εγχείρημα.
Το σκεπτικό της απαγγελίας κατηγοριών από την Εισαγγελία του Μονάχου αναφέρει επακριβώς τα εξής: "Οι κατηγορούμενοι Χάουν και Μούλενμπεκ αποδέχονταν, τουλάχιστον σιωπηλά, ότι έστω ένα μέρος του ποσού που ήταν να πληρωθεί στην Dolmarton ή τη Wilberforce θα προωθείτο από τον προαναφερόμενο κύκλο προσώπων" (σ.σ.: Ομάδα Α) "σε άτομα που λάμβαναν αποφάσεις στα εμπλεκόμενα υπουργεία και τις υπηρεσίες -ειδικότερα στον τότε Ελληνα υπουργό Αμυνας Τσοχατζόπουλο- και ότι αυτοί οι λήπτες αποφάσεων, με τη σειρά τους, θα ασκούσαν την επιρροή που τους αναλογούσε κατά την ανάθεση του συμβολαίου, κάνοντας ό,τι μπορούσαν για να δοθεί η ανάθεση στην κοινοπραξία, χωρίς να ληφθούν υπ' όψιν οι ισχύοντες κανονισμοί ή τουλάχιστον ότι η κρίση τους κατά την απόφαση για την ανάθεση του συμβολαίου θα εξαρτάτο σημαντικά και από τις πληρωμές που τους υποσχέθηκαν.
Εφόσον οι κατηγορούμενοι δεν γνώριζαν τα υπόλοιπα άτομα που έπρεπε να καλυφθούν πέρα από τον Ελληνα υπουργό Αμυνας, τη δουλειά αυτή, καθώς και την προώθηση στον Ελληνα υπουργό Αμυνας Τσοχατζόπουλο ανέλαβαν τα μέλη του “Κύκλου Προσευχής” (σ.σ.: κωδική ονομασία της Ομάδας Α) που ήταν εξοικειωμένοι με τις συνθήκες της χώρας».
Εν ολίγοις, το κατηγορητήριο υποστηρίζει πως ο Α. Τσοχατζόπουλος και κάποιοι από τους υφισταμένους του στο υπ. Εθνικής Αμυνας παρέβησαν όλους τους κανονισμούς που ίσχυαν στους διαγωνισμούς για την προμήθεια αμυντικών εξοπλισμών, ούτως ώστε να καρπωθούν τις προμήθειες των Γερμανών...
«Η αγορά έγινε λόγω των προμηθειών»
Αποκλειστικά και μόνο στις «χρηματικές υποσχέσεις» που έγιναν προς τον Ακη Τσοχατζόπουλο αποδίδει την αγορά των υποβρυχίων από το ελληνικό κράτος η Εισαγγελία του Μονάχου.
«Στη συνέχεια, λόγω των χρηματικών υποσχέσεων του Αβατάγγελου στον υπουργό Αμυνας Τσοχατζόπουλο και σε άλλους, ακόμα άγνωστου ονόματος λήπτες αποφάσεων, η κοινοπραξία ανέλαβε στις 15/02/2000 την ανάθεση για την παράδοση των υποβρυχίων “Αρχιμήδης”», γράφει το εισαγγελικό κείμενο, το οποίο αποδίδει κεντρικό ρόλο στον μέχρι σήμερα «αφανή σύμβουλο» Αλέξανδρο Αβατάγγελο.
«Ηταν ήδη ξεκάθαρο για όλους τους συμμετέχοντες ότι ο Αβατάγγελος, που βρισκόταν πίσω στην Dolmarton, δεν θα παρείχε κανενός είδους πραγματική συμβουλευτική υπηρεσία στη Ferrostaal. Ο σύμβουλος ενεργούσε στην πραγματικότητα για να αποκρυβεί η ροή των πληρωμών, ως διαμεσολαβητής που θα προωθούσε τα χρήματα -μετά την παρακράτηση ενός μεριδίου για τον ίδιο- σε αξιωματούχους της κυβέρνησης, των υπουργείων, των αρμόδιων υπηρεσιών και του Ελληνικού Ναυτικού», αναφέρεται στο σκεπτικό της γερμανικής Εισαγγελίας.
Σχεδίαζαν από το 1998 την "Επιχείρηση Τρίαινα"
Το όνομα του συνδικάτου των εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά «Τρίαινα» χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί και οι σύμβουλοί τους για να χαρακτηρίσουν την επιχείρηση απόκτησης των ιστορικών ελληνικών ναυπηγείων. Το κατηγορητήριο της Εισαγγελίας του Μονάχου αποκαλύπτει ότι τα στελέχη της HDW/Ferrostaal προετοίμαζαν την απόκτηση του ελέγχου των Ναυπηγείων ήδη από το 1998, δηλαδή τέσσερα χρόνια πριν από τη σύμβαση «Ποσειδώνας ΙΙ», η οποία υπεγράφη στις 31 Μαΐου του 2002. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στο εισαγγελικό κείμενο, οι προμήθειες για τη σύμβαση που περιελάμβανε την αναβάθμιση των υποβρυχίων στα ελληνικά ναυπηγεία συμφωνήθηκαν σε συνάντηση στο Χίλτον της Αθήνας, στις 13 Φεβρουαρίου του 2000, μεταξύ των μελών της περιβόητης Ομάδας Α και των δύο στελεχών της γερμανικής κοινοπραξίας, που κατηγορούνται για δωροδοκία.
