Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

ΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΕ ΗΘΟΣ

           


γράφει ο  Ιωάννης Κρασσάς 
Αντιστράτηγος εα 
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
17 Αυγούστου 1921, ορεινός όγκος  Κάλε Γκρότο, 50 χιλιόμετρα δυτικά της Άγκυρας, ο Υπολοχαγός Λεωνίδας Αλεξάνδρου[1]  του 43 Συντάγματος Πεζικού, εξετάζει προσεκτικά τις θέσεις των Τούρκων στο ύψωμα Τραπεζοειδές. Ο λόφος  είναι βραχώδης με απότομες κλίσεις, ιδανικός για άμυνα. Στα βουνά της περιοχής η ζέστη την ημέρα είναι αφόρητη, ενώ την νύχτα κάνει κρύο. Ο Υπολοχαγός κατευθύνεται στον Λόχο του, που ετοιμάζεται για την επίθεση. Παρατηρεί τους άνδρες του και συνειδητοποιεί πόσο ταλαιπωρημένοι είναι. Τις τελευταίες μέρες έχουν περπατήσει πάνω από 150 χιλιόμετρα στις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες της Αλμυράς ερήμου. Το συσσίτιο τους αποτελείται κυρίως από βραστό σιτάρι, παστή σαρδέλα και στην καλύτερη περίπτωση  ρύζι. Τα ρούχα τους και τα άρβυλα τους, ότι έχει απομείνει από αυτά, αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της ηρωικής προσπάθειας τους. Ο Υπολοχαγός αισθάνεται ότι αν πέσει να κοιμηθεί, δεν θα ξυπνήσει ποτέ. Καλεί τους διμοιρίτες  και δίδει τις εντολές του, στην συνέχεια απευθύνεται στους άνδρες του: «Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχετε ξεπεράσει κατά πολύ τις δυνάμεις σας, το ύψωμα μπροστά πρέπει να το καταλάβουμε γιατί μας το επιτάσσει το καθήκον μας προς την  Πατρίδα». Ο Υπολοχαγός ηγείται του Λόχου του, αψηφώντας τα φονικά πυρά του εχθρού, μέσα στους εκκωφαντικούς θορύβους της μάχης. Την ώρα που η γαλανόλευκη κυματίζει στη κορυφή του υψώματος ο Υπολοχαγός την βλέπει, αλλά δεν την κοιτάζει, έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια και εισέρχεται στο Πάνθεον των ηρώων της Πατρίδος.                                                               Ο Υπολοχαγός αποτελεί έναν από τους χιλιάδες  έλληνες, που υπηρέτησαν την πατρίδα με ήθος και εντιμότητα, πιστοποιώντας με τον  θάνατο τους, την προσήλωση  στα ιδανικά τους. Αυτού του είδους η θυσία, έχει τύχει της αναγνωρίσεως  όλων των λαών  ανά τους αιώνες. Αποτελεί τον ορισμό του στρατιωτικού καθήκοντος. Αυτών που προσφέρουν τα πάντα για το καλό  της πατρίδος, υπακούοντας συγχρόνως σ’ ένα κώδικα τιμής που οι αρχαίοι έλληνες περιέγραφαν με την λέξη αρετή. Όλοι οι λαοί έχουν τους ήρωες τους . Αλλά για τους Έλληνες ο ήρωας δεν ήταν απλώς ο γενναίος άνθρωπος που περιφρονεί τον θάνατο. Ο Έλληνας ήρωας, είναι άνθρωπος κατ’ εξοχήν πνευματικός, υπό την έννοια ότι περιφρονεί τον θάνατο και θυσιάζει τα την ζωή του, στην υπηρεσία ενός ευγενούς και υψηλού ιδανικού : της υπερασπίσεως της ελευθερίας και της τιμής της πατρίδος. Δεν αποτελεί καθήκον ή προνόμιο μόνο των στρατιωτικών η θυσία. Ο πόλεμος πρωτίστως αποτελεί αγώνα ηθικών δυνάμεων και ψυχικής αντοχής, τον οποίον διεξάγει ολόκληρο το έθνος και όχι μόνο οι ένοπλες δυνάμεις. Οι στρατιωτικοί όμως επιλέγουν σαν αντικείμενο ενασχόλησης,  να προετοιμάζουν τους εαυτούς και τους άνδρες τους, να θυσιασθούν εάν απαιτηθεί για την πατρίδα. Ο στρατηγός Μακ Άρθουρ στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του στο Ουέστ Πόιντ, 2 χρόνια πριν το θάνατο του, είπε : «Το δικό σας είναι το επάγγελμα των όπλων, της θέλησης για νίκη, της βέβαιης γνώσης ότι στο πόλεμο δεν υπάρχει υποκατάστατο της νίκης, ότι αν χάσετε το Έθνος θα καταστραφεί, ότι η μεγαλύτερη εμμονή της δημόσιας υπηρεσίας σας πρέπει να είναι το η Πατρίδα, το Καθήκον, και η Τιμή».
Η απόδοση της τιμής και της αναγνωρίσεως  αφορά όσους σεβάστηκαν τον όρκο τους . Η συνείδηση του καθενός μας έχει κάνει τις αξιολογήσεις της και τις κατατάξεις της. Η αδέκαστος  ιστορική κρίση δικαιώνει και επιβραβεύει στο τέλος αυτούς , που τήρησαν αυτά   που περιλαμβάνονται στον  όρκο των «Αρχαίων Αθηναίων Εφήβων» : Δεν εγκατέλειψαν τον συμπολεμιστή τους,  αμύνθηκαν τα ιερά και τα όσια  και μόνοι και μετά πολλών, την πατρίδα δεν παρέδωσαν μικρότερη απ’ όση την παρέλαβαν, αλλά μεγαλύτερη, υπερασπίσθηκαν τους θεσμούς και τίμησαν τα ιερά και τα όσια της φυλής. Ο όρκος αυτός συμβαδίζει απόλυτα με την ιδιοσυγκρασία και τον ψυχισμό μας . Αποδεικνύει  δε, χωρίς σοβινιστική διάθεση, την υπεροχή  του πνεύματος των αρχαίων προγόνων μας, έναντι των συγχρόνων τους.                                            
Το παρόν άρθρο τιμά όλους αυτούς  τους έλληνες, οι οποίοι αποτελούν το πρότυπο, για το τι μπορείς να πετύχεις και ποιος πρέπει να είσαι. Είναι η πηγή για να παίρνεις θάρρος, όταν το έχεις χάσει, να ξαναβρίσκεις την πίστη σου, όταν δεν ξέρεις που να στηριχθείς, να βρίσκεις την ελπίδα, όταν βρίσκεσαι σε απόγνωση. Υπάρχουν αρκετοί που τις έννοιες του καθήκοντος προς την πατρίδα το ήθος και την  αρετή τις θεωρούν ξεπερασμένες, αστείες ίσως και ενδεχομένως επικίνδυνες. Οι έννοιες αυτές όμως διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και σου δίνουν δύναμη να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου. Η αποδοχή αυτών των αρετών δημιουργούν μια στάση ζωής, όπως την περιγράφει με πολύ ενάργεια  ο Παύλος Μελάς : « Άνδρες που περπατούν στην ζωή ευθυτενείς και με γαλήνη, μαθημένοι να πονούν χωρίς να υποφέρουν, να νικούν χωρίς να θριαμβολογούν, να νικώνται χωρίς να μοιρολογούν».                                   
Σήμερα έχουμε αγανακτήσει για την ευημερία που χάσαμε, που δεν προερχόταν από τον ιδρώτα μας, αλλά από δανεικά. Αδιαφορήσαμε για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάναμε από την είσοδο μας στην ΕΟΚ και στην συνέχεια στην Νομισματική Ένωση. Προσπεράσαμε την διάλυση της Σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και δεν προσαρμοστήκαμε στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.  Μάθαμε στα μερεμέτια και όχι στο κτίσιμο. Χάσαμε την ουσία και μείναμε στις εντυπώσεις.  Δικαιολογίες για αυτά που δεν κάνουμε μπορούμε να βρούμε αναρίθμητες, αλλά τον εαυτό μας  δεν μπορούμε να τον κοροϊδέψουμε. Η ανοχή στα οικονομικά μέτρα, που με έκπληξη αναφέρεται ότι δείχνουμε, οφείλεται σε μια γενικευμένη συνενοχή. Μάθαμε να ανεχόμαστε την αδικία , την ανηθικότητα , την διαφθορά το ψέμα και δεν τα πολεμάμε, γιατί υπολογίζαμε το προσωπικό κάθε φορά κόστος. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι θάρρος, αλλά το αντίθετο του θάρρους στην κοινωνία μας  σήμερα περισσότερο  από την δειλία, είναι το βόλεμα.   Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την συστηματική εργασία, την επιμελή προετοιμασία, την σκληρή προσπάθεια και την εντιμότητα σε όλους τους τομείς της ζωής. Στα χέρια μας κρατάμε την τύχη μας. Την Ελλάδα μπορούμε όλοι μαζί να την σηκώσουμε στα χέρια μας, μπορεί να ματώσουμε, αλλά στο τέλος πάντα νικάει αυτός που δεν φοβάται την θυσία. Όποιος δεν φοβάται τον θάνατο, του αξίζει να ζει.             Όταν ο  Κανάρης  πήρε την απόφαση να βυθίσει την τουρκική ναυαρχίδα, είπε στον εαυτό του: «Κωνσταντή ετοιμάσου να πεθάνεις». Τέτοιες πράξεις είναι αυτόχρημα ηρωικές. Ο ηρωισμός αποτελεί την δύναμη που μπορεί να διασπάσει τον πυρήνα της ψυχής, για να απελευθερώσει την ηθική ενέργεια που απαιτείται ώστε να γίνουν τα αδύνατα δυνατά. Οι σύγχρονοι έλληνες  έχουμε χάσει στην πλειονότητα  τις ψυχικές μας δυνάμεις. Έχουμε ξεχάσει κάπου την ηρωική ελληνική ψυχή μας, η οποία σφυρηλατήθηκε εδώ και αιώνες, μέσα στα πονεμένα σπλάχνα της φυλής μας. Ο ελληνικός ηρωισμός έδινε πάντα στο τέλος την λύση στις τραγωδίες μας.  Τότε θα μας σεβασθούν και θα μας υπολογίσουν όταν καταλάβουν ότι είμαστε αποφασισμένοι για ΟΛΑ. Μέχρι να γίνει αυτό θα μας καταφρονούν  και θα μας οικτίρουν και εμείς θα  κλαψουρίζουμε και θα επαιτούμε.




[1] Το όνομα είναι φανταστικό

3 σχόλια:

  1. ΜΩΡΕ ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ;
    ΕΣΕΙΣ ΤΗ ΧΑΣΑΤΕ , ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ.
    ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΓΙΝΑΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.
    ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ.

    ΕΣΕΙΣ ΧΑΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΑΣ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ Η ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ Ο ΟΜΠΑΜΠΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΔΩ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝ ΘΑ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΦΡΕΓΑΤΕΣ, ΤΙΣ ΚΟΡΒΕΤΕΣ , ΤΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΠΑΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ,ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ; ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ .

    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ,ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ, ΦΑΝΤΑΡΟΙ,ΣΜΗΝΙΕΣ,ΣΜΗΝΙΤΕΣ,ΝΑΥΤΕΣ , ΝΑΥΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΠΤΕΡΑΡΧΟΙ ;

    Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΛΕΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ.

    ΜΠΑΙΝΟΥΝ Ή ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΝΑΕΡΙΟ,ΘΑΛΑΣΣΙΟ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ;
    ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΤΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΖΑΝ ΟΤΙ Η ΣΑΜΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΟΜΑΝΤΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ.

    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙ ,ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΗΓΕΣΙΑ (ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ) ;

    ΤΙΠΟΤΑ !
    ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ !
    ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ !

    ΕΛΑ ΜΩΡΕ , ΤΩΡΑ ΣΙΓΑ ΜΗ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ !
    ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ;
    ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ; ΘΑ ΠΑΡΩ ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΘΕΣΗ ;
    ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ Ή ΑΥΞΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΨΗΦΙΣΩ ;

    ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ;

    ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ ;
    ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΕΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ Ή ΥΠΟΠΤΕΣ ΠΗΓΑΙΝΕ Ο ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 2 ΚΑΙ ΣΤΙΣ 3 ΚΑΙ ΣΤΙΣ 4 ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΖΙΠΑΚΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ .

    ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΡΙΝ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΓΕΣ,ΓΕΑ,ΓΕΝ ΕΒΑΖΑΝ ΚΑΤΑ ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ.
    ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
    ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕΣ ΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΡΟΛΛΕΫ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ .
    ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΑΝ ΤΟΥΣ ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΠΕΡΙ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
    ΠΟΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ;
    ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ .

    ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ , ΧΕΖΟΥΝ ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΠΙΟ ΧΟΝΤΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ .
    ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ .
    ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΑΜΠΡΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΙΣΘΟ (ΣΟΒΑΡΑ) .
    ΠΑΛΑΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ.
    ΤΩΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ .

    ΚΟΙΤΑ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΕ .
    ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ 2.000.000 ΑΝΕΡΓΟΥΣ , 5500 ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ , ΑΠΩΛΕΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ,ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ.
    ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΗΠΙΑ .
    ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΟΤΙ Η ΚΡΙΣΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ , ΜΑΣ ΛΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΜΜΕΣΑ ΟΤΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ.
    ΤΙ ΛΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ ;
    ΤΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΠΡΙΝ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ;

    ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΤΑΘΕΤΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ (ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ....)
    ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΡΙΞΕΤΕ ΣΤΟ ΤΟΥΡΚΟ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ,ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ;
    ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ !!!!!!

    ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΔΕ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ .ΩΣ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΝΤΑΡΑ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕ .

    "Σήμερα έχουμε αγανακτήσει για την ευημερία που χάσαμε, που δεν προερχόταν από τον ιδρώτα μας, αλλά από δανεικά. Αδιαφορήσαμε για τις υποχρεώσεις που αναλαμβάναμε από την είσοδο μας στην ΕΟΚ και στην συνέχεια στην Νομισματική Ένωση. Προσπεράσαμε την διάλυση της Σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και δεν προσαρμοστήκαμε στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Μάθαμε στα μερεμέτια και όχι στο κτίσιμο. Χάσαμε την ουσία και μείναμε στις εντυπώσεις. Δικαιολογίες για αυτά που δεν κάνουμε μπορούμε να βρούμε αναρίθμητες, αλλά τον εαυτό μας δεν μπορούμε να τον κοροϊδέψουμε. Η ανοχή στα οικονομικά μέτρα, που με έκπληξη αναφέρεται ότι δείχνουμε, οφείλεται σε μια γενικευμένη συνενοχή. Μάθαμε να ανεχόμαστε την αδικία , την ανηθικότητα , την διαφθορά το ψέμα και δεν τα πολεμάμε, γιατί υπολογίζαμε το προσωπικό κάθε φορά κόστος. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι θάρρος, αλλά το αντίθετο του θάρρους στην κοινωνία μας σήμερα περισσότερο από την δειλία, είναι το βόλεμα. Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την συστηματική εργασία, την επιμελή προετοιμασία, την σκληρή προσπάθεια και την εντιμότητα σε όλους τους τομείς της ζωής. Στα χέρια μας κρατάμε την τύχη μας. Την Ελλάδα μπορούμε όλοι μαζί να την σηκώσουμε στα χέρια μας, μπορεί να ματώσουμε, αλλά στο τέλος πάντα νικάει αυτός που δεν φοβάται την θυσία. Όποιος δεν φοβάται τον θάνατο, του αξίζει να ζει. "


    ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ;
    ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΛΑΜΟΓΙΟ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΗΣ ;
    ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΝΕΧΘΗΚΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ, ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ,ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΤΟ ΨΕΜΑ ;
    ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΣΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΡΗΘΗΚΕΣ Ή ΑΛΛΟΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ.
    ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΙ ΚΟΣΤΟΣ ;

    ΟΥΤΕ ΔΙΑΠΛΕΧΤΗΚΑ ΟΥΤΕ ΕΚΛΕΨΑ ΟΥΤΕ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΣ ΥΠΗΡΞΑ.
    ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΞΕΣΚΙΣΑΝ .
    ΜΟΥ ΞΕΣΚΙΣΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ, ΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ .
    ΜΑΣ ΞΕΣΚΙΣΑΝ .

    ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΝΑ ΠΑΩ ΦΥΛΑΚΗ , ΝΑ ΧΑΣΩ ΑΚΙΝΗΤΟ ,ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ , ΝΑ ΠΑΘΩ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ,ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΑΡΚΙΝΟ , ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ.

    ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ;
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΤΟΥΡΚΟ.
    ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ,ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΚΑΤΑΔΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ.

    ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ;

    ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΛΑΜΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΕΠΕΙΔΗ ΖΟΥΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ .ΕΓΩ ΔΕΝ ΖΟΥΣΑ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ .

    ΤΩΡΑ ΖΩ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΡΑΓΑ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΝΤΟΥΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΥΤΑΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΝΑΣΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΚΙ ΚΑΙ ΞΕΣΚΙ .

    ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή