1ου Λυκείου, Νατάσσας Χαμηλοθώρη, από την Ένωση.
Διαβάστε τι λέει στην ανακοίνωσή της η κα Χαμηλοθώρη (κάτω φωτό):
Άλλος πιστεύει ότι μόνο αν το κόμμα στο οποίο ανήκει, ελέγχει τα συλλογικά όργανα των γονιών, μπορεί να βελτιώσει το σχολείο του. Άλλος πιστεύει ότι μόνο αν ο ίδιος είναι επικεφαλής, μπορεί να γίνει κάτι θετικό. Άλλος πιστεύει ότι μόνο αν υποστηρίζεις και εξυπηρετείς την δημοτική αρχή μπορείς να έχεις κάποια ανταλλάγματα.
Προσωπικά, λοιπόν πιστεύω και το έχω αποδείξει στην πενταετή μου θητεία στους συλλόγους γονέων είτε από τη θέση του απλού μέλους, είτε από τη θέση του προέδρου, ότι μόνο όταν έχεις ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διεκδικήσεων και επιδιώξεων, το οποίο στηρίζουν όλοι με συνέπεια και μόνο όταν έχεις συγκεκριμένο όραμα μπορείς να πετύχεις ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον.
Αυτό ακριβώς ήταν και το στίγμα που έδωσα όταν έβαλα υποψηφιότητα και ως εκπρόσωπος του 1ου Λυκείου Χολαργού στη Γενική Συνέλευση της Ενωσης Γονέων και ως μέλος του Δ.Σ. της και ως πρόεδρος.
Οραματίστηκα μια Ένωση Συλλόγων Γονέων που θα κινητοποιεί τους γονείς και θα αναπτύσσει μαζί τους μια καθημερινή καθολική σχέση αμφίδρομης επικοινωνίας. Μια Ένωση Γονέων που θα υποστηρίζει τεχνικά τους Συλλόγους για την καλύτερη επιτυχία στο έργο τους με γνώση, τεκμηρίωση και συλλογικές παρεμβάσεις. Μια Ένωση Γονέων που θα έχει στενή επαφή με τις διευθύνσεις εκπαίδευσης του Υπ. Παιδείας. Μια Ένωση Γονέων που θα πληροφορεί και θα συνδράμει στη συμμετοχή των σχολείων μας σε όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα εντός και εκτός ωραρίου για τη συνεχή βελτίωση των επιδόσεων και των προσόντων των παιδιών μας. Μια Ένωση Γονέων που θα καταγράφει συνεχώς τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σε υποδομές και εκπαιδευτική επάρκεια των σχολείων μας και θα πιέζει δυναμικά για το καλύτερο.
Δυστυχώς από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας των αρχαιρεσιών της Ένωσης δέχτηκα προσωπική επίθεση με παραταξιακές αναφορές που μόλυναν με τον χειρότερο τρόπο και ακύρωναν κάθε έννοια συναδελφικής σχέσης και κοινής συλλογικής προσπάθειας.
Με έκπληξη είδα ότι εντελώς άγνωστοι άνθρωποι, χωρίς καμία εμπειρία ή ενασχόληση με τα κοινά και τους συλλόγους γονέων, βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις της σταυροδοσίας των εκλογών. Ήταν το δεύτερο καμπανάκι ότι κάποια υπόγεια οργανωμένη δύναμη επεδίωκε να αφαιρέσει την όποια δυναμική από την Ένωση Γονέων και να την καταστήσει υποχείριο αλλότριων δυνάμεων και άλλων συμφερόντων.
Στη συνέχεια ήρθαμε αντιμέτωποι με την πιο καταστροφική και αντιδημοκρατική έκφανση συλλογικού οργάνου, που ως μοναδική επιδίωξη είχε να απομακρυνθεί ο κόσμος από τις συλλογικές διαδικασίες και να απαξιωθεί ο ρόλος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων. Αυτό άλλωστε εκφράστηκε πολλές φορές και γραπτώς.
Το προεδρείο έθεσε σε συζήτηση τις δημόσιες συνεδριάσεις, δεν τηρούσε πρακτικά, αρνήθηκε ακόμη και Έκτακτη Γενική Συνέλευση όταν έλαβε γραπτό αίτημα από το 1/5 των μελών της Γενικής Συνέλευσης, όπως προβλέπει το καταστατικό.
Το προεδρείο ανέπτυξε μια συμπεριφορά όπου κάθε συμμετοχή, συλλογικότητα και διεκδίκηση είτε ακυρωνόταν με πολιτικές χρονοκαθυστέρησης, είτε αλιωνότανε, είτε αγνοείτο.
Δεκάδες προτάσεις και διεκδικήσεις έπεφταν στο κενό ή υιοθετούνταν αναγκαστικά κάτω από ισχυρές, χρονοβόρες και μαζικές πιέσεις είτε των μελών της Γ.Σ. είτε των Δ.Σ. των σχολείων.
Έγινε πια προφανές ότι τα μέλη του προεδρείου είχαν τοποθετηθεί εκεί ως προϊόντα διαπαραταξιακών συναλλαγών και με μοναδικό σκοπό να μην κάνουν τίποτα οι ίδιοι αλλά και να παρακωλύσουν ότι επρόκειτο να γίνει.
Παρ’ όλο αυτό το κλίμα εκφυλισμού, εγώ κράτησα μια θετική στάση αναλώνοντας όμως υπερβολικές ατομικές δυνάμεις για να καλύψω τα κενά. Μετά από ένα εξάμηνο παντελούς αδράνειας και απουσίας της Ένωσης από τον ουσιαστικότερο ρόλο της, αναγκάστηκα να αναλάβω την Επιτροπή Υλικοτεχνικών Υποδομών για να μπορέσει επιτέλους το γονεϊκό κίνημα να διεκδικήσει για τα παιδιά μας αυτό που δικαιούνται και τους αξίζει.
Η Επιτροπή εξέπληξε με το έργο της, την πληρότητα του, την τεκμηρίωση και τα δεκάδες θετικά απτά αποτελέσματα βελτίωσης των σχολείων. Δεν ήταν όμως το αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης επιδεξιότητας. Ήταν απλά μια συνεπής συλλογική προσπάθεια μιας επιτροπής που απλά λειτούργησε συμμετοχικά, δημοκρατικά και με σωστή οργάνωση αξιοποιώντας τις γνώσεις και γνωριμίες του κάθε μέλους της. Γι' αυτό και ξεχώρισε σαν τη μύγα μες στο γάλα, αποτελώντας τον μοναδικό θετικό απολογισμό της χρονιάς.
Παρά το γεγονός λοιπόν ότι μέσα στο χώρο ενός βάλτου και μιας παρελκυστικής σε όλα πολιτικής, όπου τα αντανακλαστικά της Ένωσης Γονέων παρουσίαζαν μια τεράστια καθυστέρηση μπροστά σε όλα τα προβλήματα και απαιτούσαν μεγάλη ανάλωση δυνάμεων για να εμφανιστούν και αφού ολοκλήρωσα το έργο μου στην Επιτροπή και παρέδωσα τον σχετικό φάκελο, ανέμεινα την Τακτική Ετήσια Γενική Συνέλευση ελπίζοντας ότι μέσα από ένα γόνιμο διάλογο μεταξύ των μελών και με αυστηρές παρατηρήσεις, τα μέλη του προεδρείου είτε θα κατανοούσαν επιτέλους τη σημασία και την ευθύνη του ρόλου τους είτε θα κατανοούσαν ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους για να αναλάβουν κάποιοι άλλοι είτε ικανότεροι, είτε πιο δραστήριοι.
Αντ’ αυτού στη Γενική Συνέλευση αντιμετωπίσαμε τον απολυταρχισμό, τον αυταρχισμό και τον ολοκληρωτισμό που ξεπερνάει κάθε φαντασία. Επί περίπου 1,5 ώρα προσπαθούσαμε να πείσουμε για τα αυτονόητα ότι δλδ. σε μία Γενική Συνέλευση, ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ.
Δυστυχώς, όπως φάνηκε το προεδρείο της Ένωσης ήταν και είναι αμετανόητο. Ο ρόλος του και η παρουσία του είναι άλλος, εντελώς διαφορετικός από τους καταστατικούς σκοπούς της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δήμου Παπάγου-Χολαργού.
Έτσι αναγκάστηκα να παραιτηθώ. Η συμμετοχή μου σε μια Ένωση σφραγίδα που σέρνεται και εξαναγκάζεται στη δράση αλλοιώνοντας τις διεκδικήσεις του γονεϊκού κινήματος δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.
Θα μπορούσα βέβαια να νιώθω ικανοποιημένη και δικαιωμένη από το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η Γενική Συνέλευση καταψήφισε και δεν έδωσε την πλειοψηφική έγκριση στον απολογισμό του Δ.Σ.
Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός και ο στόχος. Η απώλεια της συγκροτημένης και δυναμικής παρουσίας της Ένωσης Γονέων για τα παιδιά μας, τα σχολεία μας και τους γονείς είναι πολύ μεγάλη και καθοριστική για το σχολικό περιβάλλον.
Δεν παραιτούμαι βέβαια από την ενεργό δράση. Αυτοί που επιθυμούν να στραγγαλίσουν και να αδρανοποιήσουν το γονεϊκό κίνημα και την διεκδικητική δράση των γονιών για την υπεράσπιση του δικαιώματος των παιδιών τους για ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον, να ξέρουν ότι απέτυχαν παταγωδώς.
Η αντίδραση θα είναι πολύ πιο ισχυρή, πολύ πιο οργανωμένη και ατσαλωμένη με τη συνεργασία των συλλόγων, με κοινωνικές συνεργασίες και με πολύ πιο ευέλικτες και ευφυείς πρωτοβουλίες, διότι εμείς, οι περισσότεροι ευτυχώς γονείς, το συμφέρον των παιδιών μας δεν το διαπραγματευόμαστε.
Νατάσσα Χαμηλοθώρη
Πρόεδρος ΣΓΚ 1ου ΓΕΛ ΧΟΛΑΡΓΟΥ
Εκπρόσωπος στην ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου