Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ

του Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Σε βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube (*) ακούσαμε τον ραβίνο Μορτντεχάι Φριζή να μας ανακοινώνει ότι "είμαστε περήφανοι οι Εβραίοι που εξολοθρεύσαμε έναν τόσο δολοφονικό αντισημίτη όπως ο κύριος (sic) Κοσμάς ο Αιτωλός". Κατά τον ραβίνο Φριζή άγιοι όπως ο Κοσμάς ο Αιτωλός και δεν ξέρω ποιους άλλους έχει μέσα στο μυαλό του, έθεσαν τις βάσεις του αντισημιτισμού, μια ιστορία σκοτεινή, την οποία μάλλον οι ίδιοι οι Εβραίοι δημιούργησαν και ευρύτατα διέδωσαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για λόγους που αυτοί γνωρίζουν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι διώκτες τους, μολονότι αρχικά συνεργάστηκαν μαζί τους - ιστορικές αναφορές επαληθεύουν τον ισχυρισμό αυτό - αργότερα έγιναν οι εξολοθρευτές τους . Αν πάθουν πάλι τα ίδια, δεν το γνωρίζω. Πάντως, η Ιστορία διδάσκει, και ένα από τα πολλά μαθήματα είναι ότι οι "ξεροκέφαλοι", παραμένουν αμετανόητοι ή, όπως λέμε, "αγύριστα κεφάλια". Εξαιρέσεις υπάρχουν, αυτές όμως δεν γράφουν την Ιστορία. Κάποιες παραγράφους πρόσθεσαν στο παρελθόν, τις οποίες σήμερα διαγράφουν ως κίβδηλες και πλαστές οι σύγχρονοι - νεωτερικοί και μετανεωτερικοί - επιστήμονες. Οι πατέρες μας πλανήθηκαν ... .

Εμείς το μόνο που θα γράψουμε, εκτός από αυτά που δείχνει η φωτογραφία στη δεξιά λευκή στήλη, είναι να του θυμίσουμε τα κατωτέρω:

Ένας άλλος εξ ίσου σημαντικός αφορισμός, όπως το "χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται", που θα βρει κανείς διαβάζοντας Ντοστογιέφσκι, είναι και το "όσο με συγχωρείς, τόσο περισσότερο σε μισώ". Τον θεωρώ σπουδαιότερο από τον πρώτο. Δεν θυμάμαι σε ποιο βιβλίο είναι γραμμένο, αν είναι στους "Δαιμονισμένους", στο "Έγκλημα και τιμωρία" ή στους "Καραμάζωφ".

Οι πατέρες της Εκκλησίας το έχουν πει διαφορετικά : Ο διάβολος όλα μπορεί να τα κάνει εκτός από ένα : να ταπεινωθεί. Άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να ταπεινωθεί - αιτία είναι η υπερηφάνεια, δηλαδή ο εγωισμός - γίνεται όργανο του διαβόλου. Το μίσος βρίσκει το πεδίο κατάλληλο και ελεύθερο, προκειμένου να εκδηλωθεί με όλα τα δεινά που επιφέρει..

Όταν τα περιθώρια της προσχηματικής ταπείνωσης στενεύουν ή εξαντλούνται, τότε αναδύεται σε όλη του την έκταση το μίσος, που επιμελώς κρύβεται με την αγαπολογία, την ταπεινολογία, την ευγένεια και πολλά άλλα φιλειρηνικά και φιλάνθρωπα, "διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν".

(*) Παραπομπές

1)  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/09/blog-post_27.html
2)  http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/09/blog-post_29.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου