 |
| •Ζητούν από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου να ακυρωθεί η τελετή αναγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα • «Η στρατιωτική επιτροπεία των Πανεπιστημίων έχει παρέλθει εδώ και 40 χρόνια»απαντά ο καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης,Ν.Στεργίου |
Το κείμενο της επιστολής Μ. Παραγιουδάκη προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, έχει ως εξής:
«Αξιότιμε κ. Πρύτανη
Πληροφορήθηκα, ότι την 19η Νοεμβρίου ε.έ θα λάβει χώρα στο Πανεπιστήμιο, τελετή αναγόρευσης σε Επίτιμο Διδάκτορα, από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα κ. Χάινς Ρίχτερ.
Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας επιστολή που έστειλα στις 25 Ιουλίου 2011 στον κ. Ρίχτερ, με την ευκαιρία της παρουσιάσεως του βιβλίου του «Η Μάχη της Κρήτης» στις 8/6/2011.
Ο κύριος καθηγητής δεν απάντησε στην επιστολή μου, που έχει ως εξής:
«Καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ
Ρέθυμνο 25 Ιουλίου 2011
Κύριε καθηγητά
Την 8η Ιουνίου 2011, παραβρέθηκα στην παρουσίαση του βιβλίου σας «Η Μάχη της Κρήτης», προσκεκλημένος από σας, μέσω του κ. Μ. Μιχελάκη στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης στο Ηράκλειο.
Ένας εκ των εισηγητών, ο καθηγητής κ. Στεργίου, ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι η Μάχη της Κρήτης δεν ήταν κάτι σημαντικό στο πλαίσιο των συνολικών επιχειρήσεων του Β΄ΠΠ, ότι η καθυστέρηση για 6 εβδομάδες της επιχείρησης BARBAROSSA ήταν μύθος, ότι το αντάρτικο στην Κρήτη ήταν ασήμαντο και άλλα- απαξιωτικά- για τη Μάχη. Όπως θα θυμάστε, επιχείρησα να αντικρούσω τις απόψεις του, στο λίγο χρόνο που μου δόθηκε. Εσείς δεν πήρατε θέση, γι' αυτό αποχώρησα με τους Ρεθυμνιώτες φίλους μου κ.κ Μ. Μιχελάκη και Α. Σπυρόπουλο.
Έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωσή του από 543 σελίδες βιβλίου «Η Μάχη της Κρήτης», παραθέτω επιγραμματικά ορισμένες από τις απόψεις σας:
«Οι συνέπειες της Μάχης της Κρήτης…. οι ισχυρισμοί αυτοί ανήκουν στη σφαίρα του μύθου….».
«Το επαναλαμβανόμενο επιχείρημα, ότι οι επιχειρήσεις ΜΑΡΙΤΑ και ΕΡΜΗΣ καθυστέρησαν κατά έξι εβδομάδες τη γερμανική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης… ζει ως μύθος, τον οποίο τείνουν να πιστεύουν οι Έλληνες».
«Με το να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι η ελληνική συμβολή στον πόλεμο, ήταν αποφασιστικής σημασίας για τη νίκη των Συμμάχων, τονώνεται το ελληνικό εθνικό φρόνημα».
«….Νίκη των αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη». (Ο ίδιος αναφέρεται, όπως και πολλοί άλλοι συγγραφείς, ότι το ύψ.107-και το αεροδρόμιο Μάλεμε, που έκριναν τη Μάχη της Κρήτης-εγκατελήφθη από τους αμυνομένους Νεοζηλανδούς και οι αλεξιπτωτιστές το κατέλαβαν αμαχητί).
«Η Μάχη της Κρήτης έγινε ένας στρατιωτικός μύθος».
«ΟΙ Έλληνες και οι Βρετανοί αλεξιπτωτιστές θαυμάζουν τις στρατιωτικές επιδόσεις των Γερμανών αλεξιπτωτιστών, οι οποίοι αποτελούν πρότυπο».
«Η Μάχη περιγράφεται ως ιπποτική και δίκαιη».
«Η γερμανική πλευρά δυσκολεύεται να καταλήξει σε αντικειμενική αξιολόγηση της επιχείρησης».
«'Έχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η Γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».
«….Όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος…. ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός και έντιμος, αλλά βρώμικος και κτηνώδης».
«Μη ευθύνη» του αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ, σχεδιαστού και εκτελεστού της αεραποβατικής επιχειρήσεως.
Εκθέτω παρακάτω τμήμα από τη διαταγή που εξέδωσε την 31 Μαΐου 1941.(σ.412):
«…1 όλες τις κτηνωδίες (κυρίως στον τομέα Μάλεμε, Καστέλλι των Κρητικών) που γνωρίζω προσωπικά θα τις τιμωρήσω εγώ ο ίδιος.
2…επιβολή της τιμωρίας…. από εκείνο το στρατιωτικό Τμήμα που υπήρξε θύμα των κτηνωδιών…. πιθανά αντίποινα, εκτελέσεις…. πυρπόληση χωριών, εξανδραποδισμός περιοχών. Να επιληφθεί της υποθέσεως ο στρατός και όχι τα τακτικά δικαστήρια, τα οποία δεν είναι αρμόδια για κτήνη και δολοφόνους».
Ακολούθησαν το Κοντομάρι( λέτε για τον εκτελεστή υπολοχαγό Τρέμπερ «ήταν μόλις 24 ετών»!), η Κάντανος, ο Αλικιανός, τα Περβόλια, το Αδελε Ρεθύμνου, το Σκαλάνι Ηρακλείου και αμέτρητα άλλα.
Τα παραπάνω αναφερόμενα και πολλά άλλα στο βιβλίο σας, ανατρέπουν τη μέχρι σήμερα ιστορική αλήθεια, που έχει θεμελιωθεί από εξέχοντες ιστορικούς, από τους πρωταγωνιστές της περιόδου εκείνης (Τσώρτσιλ, Χίτλερ, Στάλιν, Ρούσβελτ, πολιτικούς , στρατιωτικούς και διπλωμάτες), αλλά και από αφηγήσεις ανθρώπων- εσείς τις απαξιώνετε-που είχαν συμμετάσχει στη Μάχη και στην Αντίσταση στην Κρήτη και ακόμα από συγγενείς εκτελεσθέντων, από βετεράνους (Άγγλους, Αυστραλούς, Νεοζηλανδούς και Έλληνες) από σύγχρονους αναλυτές και από πλήθος ντοκουμέντων, δικαστικών αποφάσεων (που μέχρι σήμερα εκδίδονται για τα εγκλήματα των Ναζί) κ.ά.
Η εντύπωση, γενικά που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι ότι η απρόκλητη εισβολή των Γερμανών στην Κρήτη το Μάη του 1941, ήταν «ιπποτική και δίκαιη», ενώ ο αγώνας του λαού της Κρήτης και των ανταρτών, που μάχονταν για την ελευθερία, ήταν «βρώμικος και κτηνώδης».
Λυπούμαι να πω, ότι δίνετε την εντύπωση του ιστορικού- συνηγόρου των Γερμανών εισβολέων- κατακτητών, που ο τίτλος του πρωτοτύπου έργου «Operation Merkur: Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941» και το περιεχόμενο του δικαιολογεί, όχι όμως ο τίτλος στα Ελληνικά «Η Μάχη της Κρήτης, ενώ ύστερα από 70 χρόνια λέτε ότι «έχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».
Επιφυλάσσομαι να ασχοληθώ εκτενέστερα, αφού αναδιφήσω τις πηγές μου, με σκοπό να αντικρούσω τις ανατρεπτικές και άδικες κατ' εμέ απόψεις σας, για την πραγματικά μυθική Μάχη της Κρήτης.
Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Υ.Γ. Προ της παρουσιάσεως του βιβλίου «Η Μάχη της Κρήτης» και πριν λάβω γνώση του περιεχομένου του, σας επέδωσα ένα μικρό, προσωπικό αναμνηστικό, πιστεύοντας ότι με το πολυσέλιδο έργο σας, αναγνωρίζετε τον ηρωικό αγώνα των Συμμάχων και του Κρητικού λαού, με την ευκαιρία της επετείου των 70 ετών.
Μετά τα όσα εκθέτω, θεωρώ ότι οι λόγοι για τους οποίους σας επέδωσα το αναμνηστικό δεν υφίστανται και παρακαλώ να μου το επιστρέψετε με το σχετικό σημείωμα».
Μετά παρέλευση εύλογου χρόνου, δημοσίευσα την παραπάνω επιστολή μου στην εφημερίδα «Το Βήμα» (που είχε πρώτη παρουσιάσει το βιβλίο με όχι κολακευτικά λόγια) και σε άλλες - κρητικές κυρίως- εφημερίδες.
Τα σχόλια των εφημερίδων ήταν εξαιρετικά δηκτικά, τόσο για το περιεχόμενο του βιβλίου, όσο και για τον ίδιο το συγγραφέα. Μερικά διατηρώ στο αρχείο μου και είναι στη διάθεσή σας.
Κύριε πρύτανη, επειδή αποτελεί ύψιστη τιμή η αναγόρευση προσώπου σε Επίτιμο, από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θεώρησα υποχρέωσή μου να σας ενημερώσω δημόσια, για όσα συνέβησαν σχετικά με τον καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ και το βιβλίο του.
Εσείς θα κρίνετε αν αξίζει να του επιδαψιλεύσετε αυτή τη μεγάλη τιμή την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου».
Η επιστολή του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Ρεθύμνης, την οποία υπογράφει ο πρόεδρός του Στέλιος Κιαγιαδάκης, έχει ως εξής:
Κύριε Πρύτανη,
Ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Ρεθύμνης (ΝΠΔΔ), του οποίου έχω την τιμή να προεδρεύω, πληροφορήθηκε ότι στις 19/11/2014 θα αναγορεύσετε τον κ. Χάινς Ρίχτερ, ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Μανχάιμ, σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Κύριε Πρύτανη, γνωρίζετε ότι ο κ. Ρίχτερ έγραψε το βιβλίο «Η Μάχη της Κρήτης», που εκδόθηκε το 2011. Ίσως όμως δεν γνωρίζετε ότι με την έκδοσή του, δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση, τόσο στην Κρήτη, όσο και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, καθώς περιείχε στοιχεία, τα οποία προσέβαλαν τους αγώνες των Κρητικών εναντίον των Γερμανών κατακτητών.
Όποιος Έλληνας τα διαβάσει, λυπάται βαθειά. Και αν κατάγεται από την Κρήτη - όπως είμαστε εμείς οι Έφεδροι Αξιωματικοί- όπου έχουμε ακόμα ζωντανές τις μνήμες από τις αφηγήσεις των γονέων και παππούδων για τις θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών σε βάρος του Κρητικού λαού, εξοργίζεται κατά του συγγραφές.
Γράφει σε πολλά μέρη του βιβλίου, αρνητικά για τους Κρήτες αγωνιστές και το λαό, όπως: ο ανταρτοπόλεμος δεν ήταν έντιμος και καθαρός, αλλά βρώμικος και κτηνώδης, οι Κρητικοί σκότωναν τους τραυματίες αλεξιπτωτιστές ή αυτούς που τα αλεξίπτωτά τους είχαν πλεχτεί στα δένδρα, δικαιολογώντας γιατί είχαν πολλές απώλειες, ότι βρέθηκαν νεκροί Γερμανοί στρατιώτες με βγαλμένα τα μάτια και κομμένα τα γεννητικά όργανα και πολλά άλλα, προκειμένου να δικαιολογήσει τις ομαδικές εκτελέσεις που γίνονταν απ' άκρου εις άκρο του νησιού. Αντίθετα, προσπαθεί να δικαιολογήσει τις θηριωδίες, τόσο της γερμανικής ηγεσίας, όσο και των μικρών στελεχών, που διέτασσαν τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις.
Νομίζουμε, κ. Πρύτανη, ότι αυτά που γράφουμε, είναι ελάχιστα απ' όσα αναφέρονται στο βιβλίο. Ο κ. Ρίχτερ θεωρείται πρόσωπο ανεπιθύμητο για τους Κρητικούς, από το 2011.
Μην τον τιμήσετε, λοιπόν. Θα εξοργίσετε τους Κρητικούς, που δεν έχουν ξεχάσει τις χιλιάδες νεκρούς, γέρους, γυναίκες, παιδιά, που άδικα σφαγιάσθηκαν ή βασανίστηκαν μέχρι θανάτου. Το βιβλίο του κ. Ρίχτερ «Η Μάχη της Κρήτης», δεν τιμά τη Μάχη της Κρήτης. Εξυμνεί τα κατορθώματα των βαρβάρων κατακτητών και προσπαθεί να τους αθωώσει από τα εγκλήματά τους».
Η επιστολή της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού-Παράρτημα Ρεθύμνης, την οποία υπογράφει ο Ταξίαρχος ε.αΚωνσταντάκης Αντώνιος, αναφέρει τα εξής:
«Αξιότιμε κ. Πρύτανη
Διαβάσαμε στις τοπικές εφημερίδες, ότι την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θα αναγορεύσει τον Γερμανό καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης.
Είμαστε βέβαιοι, πως δεν θα έχετε διαβάσει το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο: «Η Μάχη της Κρήτης» (Εκδ. Γκοβόστη, 2011) και δεν θα έχετε πληροφορηθεί για τον θόρυβο που ξέσπασε μετά την παρουσίαση του βιβλίου, τον Ιούνιο του 2011 στο Ιστορικό Μουσείο Ηρακλείου, εναντίον του συγγραφέα και του βιβλίου του.
Ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, ο οποίος ήταν παρών στην παρουσίαση, εκπλαγείς από τα αναφερόμενα, απεχώρησε, και αφού διάβασε το βιβλίο, έστειλε επιστολή στον κ. Ρίχτερ, ο οποίος όμως δεν απάντησε. Μετά από εύλογο χρόνο, ο κ. Παραγιουδάκης, δημοσίευσε την επιστολή αυτή στις τοπικές και Αθηναϊκές εφημερίδες.
Οι εφημερίδες (Βήμα, Κρητικά Νέα, Κρητική Φωνή, κ.ά) άσκησαν σκληρή κριτική στο βιβλίο και στον συγγραφέα του.
Αναφέρουμε ορισμένες κριτικές για να αντιληφθείτε το κλίμα:
-ΒΗΜΑ: «Μια κριτική στο βιβλίο Η Μάχη της Κρήτης» 12/8/2011.
«... Ο συγγραφέας είναι χωρίς αμφιβολία συνήγορος των ΝΑΖΙ, τους απαλλάσσει από τα εγκλήματα πολέμου (συγκυρία;), τους συγχωρεί τις θηριωδίες κατά των αμάχων- τους οποίους μάλιστα κατηγορεί για κτηνωδίες- και προσπαθεί να τους αποκαταστήσει στη συνείδηση του σημερινού κόσμου. Είναι ωμή προσβολή κατά των Κρητικών, τόσο γιατί υποτιμά την πρωτοφανή αντίστασή τους, όσο και γιατί, αντί να απολογηθεί για τα αθώα θύματα, γίνεται συνήγορος των θυτών.....».
-ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ, Φεβρουάριος 2012. Τίτλος «70 Χρόνια μετά, οι Γερμανοί ξανακτυπούν. Αμφισβητείται και διαστρεβλώνεται η Μάχη της Κρήτης».
«... Ζητείστε συγγνώμη. Αποσύρεται το βιβλίο. Σταματήστε να προκαλείτε αδιάντροπα, βοηθήστε στη συμφιλίωση έμπρακτα. Θέλουμε την ειρήνη, την ευημερία, την επίλυση κάθε προβλήματος, οικονομικού, ιστορικού, πολιτικού....»
-ΚΡΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ, Μάρτιος-Απρίλιος 2012. Τίτλος «ΟΙ Γερμανοί ξανάρχονται στην Κρήτη».
«... Όχι αυτή τη φορά με αλεξίπτωτα, αλλά με ένα βιβλίο Γερμανού συγγραφέα, που είναι πραγματικό λιβελλογράφημα για το νησί μας. Λιβελλογράφημα γιατί: Τον ιερό, ηρωικό, αγώνα μας ενάντια στις ορδές του Χίτλερ, τον χαρακτηρίζει κτηνώδη και βρώμικο. Απαξιώνει τη θρυλική Μάχη της Κρήτης, την θεωρεί ανύπαρκτη και ως ανήκουσα στη σφαίρα του μύθου...».
Εκτός από τα παραπάνω σχόλια και πολλά άλλα εναντίον του βιβλίου και του Γερμανού συγγραφέα του, με τα οποία συμφωνούμε απολύτως, ως πρώην επαγγελματίες στρατιωτικοί, έχουμε την εντύπωση πως το βιβλίο αυτό είναι ως να απευθύνεται σε γερμανική στρατιωτική Σχολή της περιόδου εκείνης, αφού παντού εξυμνεί τα κατορθώματα, τις νίκες και της ηρωικές συμπεριφορές των Γερμανικών Δυνάμεων που εισέβαλαν στην Κρήτη.
Έτσι δικαιολογεί τις θηριωδίες εναντίον του λαού, που τους εμπόδισε προξενώντας τους τεράστιες απώλειες. Υποτιμά ακόμη, τον ηρωικό αγώνα των νεαρών και ανεκπαίδευτων 300 Ευελπίδων, στα υψώματα του Κολυμπαρίου, που με οπλισμό παλαιού τύπου και ελάχιστα φυσίγγια, προσπάθησαν να εμποδίσουν την προέλαση των σιδηρόφρακτων αλεξιπτωτιστών, γράφοντας πως οι Ευέλπιδες απεσύρθησαν, όταν προσέγγισε Γερμανική περίπολος! Στην πραγματικότητα, οι Ευέλπιδες πολέμησαν ηρωικά, αφήνοντας 11 νεκρούς στο πεδίο της μάχης.
Μετά τα παραπάνω, θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε κ. Πρύτανη, να λάβετε υπ' όψιν, όσα συνέβησαν με το βιβλίο αυτό. Ο κ. Χάινς Ρίχτερ, απαξίωσε τη μοναδική Μάχη της Κρήτης και προσέβαλλε τους γενναίους Κρητικούς αγωνιστές».
«Η στρατιωτική επιτροπεία των Πανεπιστημίων έχει παρέλθει εδώ και 40 χρόνια»
ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Στις τρεις επιστολές διαμαρτυρίας, απαντά με γραπτή δήλωσή του ο Επίκουρος Καθηγητής τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Ανδρέας Στεργίου, ο οποίος αναφέρει τα εξής:
«Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι,
Πληροφορήθηκα ότι ο κύριος Μανούσος Παραγιουδάκης, πρώην στρατιωτικός, καθώς και οι Σύλλογοι Εφέδρων Αξιωματικών και Αποστράτων Ρεθύμνου, σε προφανή συνεννόηση μαζί του (γεγονός που τεκμαίρεται αβίαστα από τις αναφορές σε προηγούμενα άρθρα του κυρίου Παραγιουδάκη) απέστειλαν στον τύπο επιστολές με τις οποίες απαιτούν τη ματαίωση μιας εκδήλωσης που διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Συγκεκριμένα την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014 το Πανεπιστήμιο Κρήτης πρόκειται να προβεί στην αναγόρευση του διεθνούς φήμης ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Μάνχαϊμ Γερμανίας, Heinz Richter σε επίτιμο διδάκτορα. Ο Heinz Richter έχει συγγράψει γύρω στα 20 βιβλία και περίπου 200 επιστημονικά άρθρα σε Αγγλικά και Γερμανικά, τα οποία έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες, μεταξύ αυτών στα Ιταλικά, Γαλλικά, Ελληνικά και Τούρκικα, ενώ έχει παράλληλα επιμεληθεί πλήθος βιβλίων στη σειρά μονογραφιών Peleus που επιμελείται από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα και εκατοντάδων άρθρων στο περιοδικό Thetis που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1993 μέχρι σήμερα.
Η σειρά μονογραφιών Peleus που διευθύνει, όπως και το περιοδικό Thetis, είναι τα μοναδικά διεπιστημονικά ακαδημαϊκά Fora αποκλειστικά για θέματα Ελλάδας και Κύπρου σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη και φιλοξενούν κείμενα γραμμένα σε Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά από επιστήμονες από όλον τον κόσμο. Για τους λόγους αυτούς το 2000 τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία δια χειρός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.
Σύμφωνα, ωστόσο, με τον κύριο Παραγιουδάκη και τους ομοϊδεάτες του η εκδήλωση αυτή δεν πρέπει να λάβει χώρα, καθώς ο καθηγητής Heinz Richter εξέδωσε πριν από μερικά χρόνια ένα βιβλίο για τη μάχη της Κρήτης, στο οποίο μετά από εκτεταμένη έρευνα, καθώς και με απολύτως τεκμηριωμένο επιστημονικό τρόπο καταρρίπτει διάφορες δοξασίες και μυθοπλασίες γύρω από το ζήτημα αυτό. Ο κύριος Παραγιουδάκης έχει ήδη αρθρογραφήσει με γραφικό ομολογουμένως αλλά και προσβλητικό ταυτόχρονα για τον καθηγητή Heinz Richter τρόπο για το βιβλίο, διατρανώνοντας την εκκωφαντική άγνοιά του για το θέμα αυτό και προκαλώντας ο ίδιος αποκλειστικά τις λεγόμενες «αντιδράσεις» του κρητικού λαού, τις οποίες αυτός και οι ομοϊδεάτες του επικαλούνται στις επιστολές τους.
Πέρα από το γεγονός ότι τόσο ο κύριος Παραγιουδάκης, όσο και οι ομοϊδεάτες του δεν είναι προφανώς σε θέση να αντιληφθούν την ακαδημαϊκή μεθοδολογία με την οποία γράφτηκε το βιβλίο, θεωρούν ότι μπορούν να αναγορεύσουν εαυτόν σε ακαδημαϊκό ειδήμονα που μπορεί να κρίνει ποιος αξίζει μια ακαδημαϊκή αναγνώριση και ποιος όχι. Δυστυχώς τόσο για τον κύριο Παραγιουδάκη, όσο και για τους ομοϊδεάτες του η στρατιωτική επιτροπεία των πανεπιστημίων έχει παρέλθει εδώ και 40 χρόνια, αφού βέβαια κάποιοι έπρεπε πρώτα να πεθάνουν γι’ αυτό, τη μνήμη των οποίων τιμούμε αυτές τις ημέρες».
ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Στις τρεις επιστολές διαμαρτυρίας, απαντά με γραπτή δήλωσή του ο Επίκουρος Καθηγητής τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Ανδρέας Στεργίου, ο οποίος αναφέρει τα εξής:
«Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι,
Πληροφορήθηκα ότι ο κύριος Μανούσος Παραγιουδάκης, πρώην στρατιωτικός, καθώς και οι Σύλλογοι Εφέδρων Αξιωματικών και Αποστράτων Ρεθύμνου, σε προφανή συνεννόηση μαζί του (γεγονός που τεκμαίρεται αβίαστα από τις αναφορές σε προηγούμενα άρθρα του κυρίου Παραγιουδάκη) απέστειλαν στον τύπο επιστολές με τις οποίες απαιτούν τη ματαίωση μιας εκδήλωσης που διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Συγκεκριμένα την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014 το Πανεπιστήμιο Κρήτης πρόκειται να προβεί στην αναγόρευση του διεθνούς φήμης ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Μάνχαϊμ Γερμανίας, Heinz Richter σε επίτιμο διδάκτορα. Ο Heinz Richter έχει συγγράψει γύρω στα 20 βιβλία και περίπου 200 επιστημονικά άρθρα σε Αγγλικά και Γερμανικά, τα οποία έχουν μεταφραστεί και σε άλλες γλώσσες, μεταξύ αυτών στα Ιταλικά, Γαλλικά, Ελληνικά και Τούρκικα, ενώ έχει παράλληλα επιμεληθεί πλήθος βιβλίων στη σειρά μονογραφιών Peleus που επιμελείται από τη δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα και εκατοντάδων άρθρων στο περιοδικό Thetis που εκδίδεται ανελλιπώς από το 1993 μέχρι σήμερα.
Η σειρά μονογραφιών Peleus που διευθύνει, όπως και το περιοδικό Thetis, είναι τα μοναδικά διεπιστημονικά ακαδημαϊκά Fora αποκλειστικά για θέματα Ελλάδας και Κύπρου σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη και φιλοξενούν κείμενα γραμμένα σε Γαλλικά, Αγγλικά και Γερμανικά από επιστήμονες από όλον τον κόσμο. Για τους λόγους αυτούς το 2000 τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία δια χειρός του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.
Σύμφωνα, ωστόσο, με τον κύριο Παραγιουδάκη και τους ομοϊδεάτες του η εκδήλωση αυτή δεν πρέπει να λάβει χώρα, καθώς ο καθηγητής Heinz Richter εξέδωσε πριν από μερικά χρόνια ένα βιβλίο για τη μάχη της Κρήτης, στο οποίο μετά από εκτεταμένη έρευνα, καθώς και με απολύτως τεκμηριωμένο επιστημονικό τρόπο καταρρίπτει διάφορες δοξασίες και μυθοπλασίες γύρω από το ζήτημα αυτό. Ο κύριος Παραγιουδάκης έχει ήδη αρθρογραφήσει με γραφικό ομολογουμένως αλλά και προσβλητικό ταυτόχρονα για τον καθηγητή Heinz Richter τρόπο για το βιβλίο, διατρανώνοντας την εκκωφαντική άγνοιά του για το θέμα αυτό και προκαλώντας ο ίδιος αποκλειστικά τις λεγόμενες «αντιδράσεις» του κρητικού λαού, τις οποίες αυτός και οι ομοϊδεάτες του επικαλούνται στις επιστολές τους.
Πέρα από το γεγονός ότι τόσο ο κύριος Παραγιουδάκης, όσο και οι ομοϊδεάτες του δεν είναι προφανώς σε θέση να αντιληφθούν την ακαδημαϊκή μεθοδολογία με την οποία γράφτηκε το βιβλίο, θεωρούν ότι μπορούν να αναγορεύσουν εαυτόν σε ακαδημαϊκό ειδήμονα που μπορεί να κρίνει ποιος αξίζει μια ακαδημαϊκή αναγνώριση και ποιος όχι. Δυστυχώς τόσο για τον κύριο Παραγιουδάκη, όσο και για τους ομοϊδεάτες του η στρατιωτική επιτροπεία των πανεπιστημίων έχει παρέλθει εδώ και 40 χρόνια, αφού βέβαια κάποιοι έπρεπε πρώτα να πεθάνουν γι’ αυτό, τη μνήμη των οποίων τιμούμε αυτές τις ημέρες».
Ευτυχώς με την παρέμβαση του κόσμου ακυρώθηκε αυτή η τελετή που ήταν πραγματικά ντροπή και αίσχος. Μπράβο στους Κρητικούς που δεν το επέτρεψαν!
ΑπάντησηΔιαγραφή