Ο ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΩΛΗΝΑΣ! ΑΡΘΡΟ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΙΓΚΑ

του

Σαράντου Χαλούλου
Φυσικού – Επιχειρηματία

Υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου

Με την «Ανεξάρτητη Ενωτική 

Κίνηση»

      Βρισκόμαστε στο 2014. Σαράντα περίπου χρόνια μετά την πτώση της χούντας που σηματοδότησε την έναρξη της καλύτερης περιόδου δημοκρατίας που γνώρισε η χώρα μας. Όσοι ζήσαμε την σκοτεινή εκείνη περίοδο, θυμόμαστε με πόση λαχτάρα και χαρά υποδεχτήκαμε, στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα,  την μεγάλη αλλαγή. Όλοι θέλαμε, όλοι ζητούσαμε, τότε μία Νέα Ελλάδα. Χωρίς τα βαρίδια, τις εξαρτήσεις και τις αγκυλώσεις των προηγούμενων περιόδων.

Όλοι ελπίζαμε στο ΝΕΟ. Σε κάτι καλύτερο. Και εργαστήκαμε για αυτό το νέο. Η Ελπίδα είναι πολλή μεγάλη κινητήρια δύναμη. Και η αλήθεια είναι, ότι πετύχαμε πολλά. Πραγματικά πολλά.

Και στην Ελλάδα άλλαξαν πολλά. Νέα ήθη και νέα πράγματα μπήκαν στην ζωή των Ελλήνων. Και μεγαλώναμε.

          Και μαζί μας μεγάλωναν και τα κόμματα που κανόνιζαν την ζωή μας. Ήλθε και η οικογενειοκρατία. Ο παππούς , ο υιός , ο εγγονός. Σοϊ πάει το βασίλειο. Κληρονομικό δικαίωμα η κάθε εξουσία.

          Και εμείς φωνάζαμε, και υποστηρίζαμε  με πάθος,  στις συναναστροφές μας,  στο χώρο εργασίας μας, σε κάθε ευκαιρία, το δικό μας κόμμα. Τους γόνους των παλαιών κομματαρχών.

          Ακόμα, πολλοί από εμάς,  οργανώθηκαν σε κλαδικές οργανώσεις και μετείχαν σε στημένες ή όχι, εκδηλώσεις  σε όλη την Ελλάδα.  Έτσι, πιστεύαμε, ότι δείχναμε στους άλλους την δύναμη του κόμματός μας. Είμασταν μέσα στο παιχνίδι τους.

          Και το κάθε κόμμα,  φρόντιζε κατάλληλα, τους οπαδούς του. Όχι όλους τους πολίτες. Κυρίως τους οπαδούς του. Και αυτοί, οι οπαδοί,  τρέχανε πίσω του, απόλυτα εξαρτημένοι από αυτό, ανήμποροι να πορευτούν μονάχοι τους. Έτσι όπως ήταν. Χωρίς προσόντα. Όλη τους η ζωή ήταν μέσα στο κόμμα.

          Ήταν  «του κόμματος» όπως λέει και ο Γκρούεζας (Παπαγιαννόπουλος ) στον Μαυρογιαλούρο (Λάμπρος Κωνσταντάρας).

          Ήταν βγαλμένοι από τον κομματικό σωλήνα.

          Ο κομματικός σωλήνας ήταν, και ίσως είναι ακόμα, η μέθοδος χειραγώγησης των οπαδών. Όχι των πολιτών. Των οπαδών.  Ο πολίτης είναι ελεύθερος. Ο οπαδός είναι δέσμιος.

         Ο κομματικός σωλήνας  έπνιγε κάθε προσπάθεια ελεύθερης έκφρασης.  Ελεύθερης επιλογής.  Παντού. Σε κάθε εκλογή.  Ειδικά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.  Ψηφίστε αυτόν. Το είπε το κόμμα. Είναι εντολή. Είναι ο εκλεκτός του κόμματος. Είναι ο «χρισμένος».

        Σφιγγόταν, δηλαδή, ο κομματικός σωλήνας και «έχριζε» τον υποψήφιο. Και οι οπαδοί , εξαρτημένοι πλήρως, άβουλοι, ακολουθούσαν και ψήφιζαν. Δεν ρώταγαν τι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ προσόντα έχει ο υποψήφιος. Τι ΑΞΙΑ έχει. Αξίζει να τον ψηφίσω; Δεν ρώταγαν.  Έφτανε που ήταν «χρισμένος» από τον κομματικό σωλήνα.

          Και φτάσαμε, με τον κομματικό σωλήνα, στη σημερινή κατάσταση. Να νοιώθουμε ασφυξία. Να μην έχουμε εμπιστοσύνη στις μεγάλες, στις αστείρευτες δυνάμεις μας. Να φοβόμαστε την «Μαρμάγκα». Να μην ξέρουμε ποιόν να ψηφίσουμε. Να περιμένουμε να μας πουν άλλοι.

         Και ο κομματικός σωλήνας εκεί, να επιμένει.  Να σφίγγεται ακόμα. «Πνέοντας τα λοίσθια». Με διαλυμένα τα πολιτικά κόμματα, να προσπαθεί. Ακόμα. Να σφίγγεται για να «χρίσει» και πάλι υποψήφιους στις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές.

          Και, δυστυχώς, φαίνεται ότι υπάρχουν, ακόμα και σήμερα, οπαδοί,  που περιμένουν τον «χρισμένο»,  για να τον ψηφίσουν. Οπαδοί, που δεν έχουν βαρεθεί να έλκονται. Για πόσο, ακόμα, πια.

          Σε άλλα άρθρα μου (Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΜΑΖΑ, Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ) αναλύω  τους λόγους για τους οποίους πιστεύω  ότι στις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές μπορούμε να γίνουμε ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΔΕΣ στον τόπο μας.  ΜΟΝΟΙ μας. ΟΛΟΙ μαζί.  ΠΑΠΑΓΟΣ και ΧΟΛΑΡΓΟΣ μαζί. ΜΟΝΟΝ ΜΑΖΙ.

         Μπορούμε να μείνουμε μακριά από τον κομματικό σωλήνα, την εξάρτηση, την οικογενειοκρατία. Έχουμε υποψήφιους με γερά, πολύ γερά, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ προσόντα. Με Γνώση. Πιστοποιημένη Γνώση. Με εμπειρία. Με ανοικτά μυαλά. Με κύρος. Με προσωπικότητα. Με Αξία.

          Υποψήφιους, που ξέρουν να περπατάνε μόνοι τους. Χωρίς εξαρτήσεις. Χωρίς δεσμά. Ελεύθεροι.

         Αξίζει λοιπόν, να ψάξουμε για να τους μάθουμε. Αξίζει να σκεφθούμε που θα ρίξουμε την ψήφο μας.

         Μας αξίζει, να έχουμε τους καλύτερους για Δημοτικούς άρχοντες.

         Μας αξίζει, να ζούμε σε έναν Ευρωπαϊκό, Διάφανο και Φιλικό Δήμο.

         Είναι δικαίωμα μας.

 www.papagos-holargos.gr