Το 1944 έγινε μία σύνοδος στο Bretton Woods, μιά μικρή πόλη των Η.Π.Α. στο New Hampshire της πολιτείας της Νέας Αγγλίας. Στη συνάντηση πήραν μέρος 44 κράτη τα οποία ήταν σύμμαχοι στον Β’ΠΠ, με σκοπό να δουν πώς θα διαχειριστούν τις αποζημιώσεις των Γερμανών από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτός ήταν ο λόγος που προέβαλαν δημόσια για το σκοπό της συνάντησης. Εκεί δημιουργήθηκε η νομοθεσία για την δημιουργία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Δ.Ν.Τ.(Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).Η Συνθήκη BRETTON WOODS -1944 εξασφάλισε:
Πρώτον, ότι δεν υπάρχει απευθείας ισοτιμία μεταξύ χρυσού και των νομισμάτων. (το μόνο νόμισμα που θα είχε αντίκρισμα σε χρυσό, θα ήταν το αμερικανικό δολάριο). Δεύτερον, εξασφάλισε την μονοπωλιακή διακίνηση αγαθών ανάμεσα στις χώρες. Αυτό σημαίνει ότι εάν για ένα αγαθό η πραγματική του αξία είναι τρεις δραχμές, συμφωνήσαμε όλοι στον πλανήτη (οι κυβερνήσεις) να έχουμε την δυνατότητα να προσαρμόσουμε την χρηματιστηριακή του αξία (και να το πληρώνουμε τελικά) τριάντα. Ήμασταν τόσο βλάκες να το συμφωνήσουμε ; Όχι. Η συμφωνία ανάμεσα στα Έθνη είχε ως εξής: Την διαφορά αυτή που προκύπτει μπορούμε να την θεωρήσουμε κέρδος! Το 60% αυτού του κέρδους πηγαίνει σε ένα συγκεκριμένο ιδιαίτερο ταμείο το οποίο καλούμε Παγκόσμιο Ταμείο Καταπιστευμάτων και αποτελείται από πολλούς διαφορετικούς λογαριασμούς (Combined International Collateral Accounts of the global debt facillity). Το σκεπτικό ήταν το εξής: Δημιουργούμε χρήμα από “αέρα” αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό θα επιστρέψει στους λαούς μέσω προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας (humanitarian relief programs). Το Παγκόσμιο Ταμείο Καταπιστευμάτων λοιπόν διογκώνεται καθημερινώςUN Emblem - OITC - Letter Seal A. όποτε γίνεται μια συναλλαγή, όποτε υπάρχει μία μεταπώληση πετρελαίου, φυσικού αερίου, σιταριού, αεροπλάνων, αυτοκινήτων, μετοχών στο χρηματιστήριο. ότι γίνεται το οποίο είναι χρηματιστηριακή αξία, το 60% των κερδών της μεταπωλήσεως πηγαίνει στα παγκόσμια ταμεία υπέρ των διαφόρων κρατών του κόσμου. Τα κράτη αυτά έχουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό σε αυτά τα κέρδη. Η Ελλάδα συμμετείχε σε αυτήν την συνεδρίαση στο Bretton Woods και συνέβαλε με το δικό της μερίδιο γι’ αυτό τον σκοπό. Σαν αποτέλεσμα αυτής της συμμετοχής η Ελλάδα έχει δημιουργήσει το δικό της μερίδιο (καταπίστευμα) το οποίο σήμερα είναι περίπου 335 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Το αρχικό ποσόν που εδόθη, επενδύθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε πολύτιμα μέταλλα, πετρέλαια, κλπ και γι’ αυτό σήμερα έχει φθάσει σ’ αυτό το αστρονομικό ποσό. Το ίδιο έχει συμβεί και με τα καταπιστεύματα των άλλων κρατών. Υπ’ όψη ότι τα κέρδη από τις επενδύσεις του παγκόσμιου καταπιστεύματος είναι ένα γιγαντιαίο ποσό, μιλάμε για 5άκις, 6άκις, 7άκις. Μόνο ο απολογισμός του 2012 έχει 272 μηδενικά από πίσω του, στο Παγκόσμιο Καταπίστευμα (World Trust). Για να δοθεί όμως η περιουσία αυτή στα διάφορα έθνη πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένες διαδικασίες. Χρειάζονται τρείς (3) προϋποθέσεις για να περάσει η περιουσία στις χώρες στις οποίες ανήκει: Να έχεις ένα Χρηματοοικονομικό εργαλείο δηλαδή Aξιόγραφο, ως εγγύηση, που να έχει αντίκρισμα /δέσμευση σε Χρυσό ή σε Χωράφια ή Βαπόρια κ.λ.π. Αυτό απαιτείται για να είναι εξασφαλισμένη η επιστροφή του κεφαλαίου στο Παγκόσμιο Καταπίστευμα. Να έχεις Σκοπό/Σχέδιο (Project) υλοποίησης έργων μέσω των χρημάτων για ανάπτυξη και πρόοδο κοινωνική/ατομική, συγκεκριμένες δράσεις όχι αοριστίες, με χρονοδιάγραμμα και ρήτρες πραγματοποίησης και Να υπάρχει Θεσμός Δημόσιος. Ο θεσμός μεμονωμένα ή συλλογικά (εδώ να προσέξουμε ότι ο δημόσιος θεσμός προέρχεται από τον Λαό και Λειτουργεί για τον Λαό) θα δώσει την εντολή αίτησης ενδιαφέροντος της ανάληψης για το ποσόν που ενδιαφέρεται. Θεσμοί στην χώρα μας είναι το Κράτος δηλ. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών, η Εκκλησία δηλ. ο Αρχιεπίσκοπος και μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για την τοπική αυτο-διοίκηση με την ονομασία “ΚΑΛΙΚΡΑΤΗΣ”, οι Δήμοι δηλ. οι Δήμαρχοι με τα δημοτικά συμβούλια! Μόνον αυτοί μπορούν να πάρουν χρήματα από το ελληνικό καταπίστευμα. Μέχρι τώρα όμως κανείς δεν το έκανε για να ευημερήσει η χώρα μας.!!!!!!!!!!
July 1, 1944 Bretton Woods Conference
Source: United Nations
Articles of Agreement of the International Monetary Fund and IBRD, July 1944
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου