Όλοι έχουν ακούσει μέσα στις εκκλησίες το «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου.»...
Πόσοι αναρωτήθηκαν όμως ποιος είναι ο Σαβαώθ ;
Σύμφωνα με την επίσημη εκκλησία
όπως ορίστηκε τον 4ο μ.Χ. αιώνα, σημαίνει «δυνάμεων», επομένως το Κύριος Σαβαώθ μεταφράζεται, ως «Κύριος των δυνάμεων».
Αυτή η άποψη προέρχεται κυρίως από τη μελέτη του Αγίου Επιφάνειου, για τα ονόματα του Θεού. Ο Επιφάνειος σαν Εβραίος που ήταν, ήξερε Εβραϊκά και κάθε λάθος μόνο επίτηδες θα μπορούσε να το κάνει. Όταν έγινε Χριστιανός και επίσκοπος, ψήφισε όλα όσα το παλάτι έφερε μπροστά του. Ψήφισε φυσικά και αυτός την ένωση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού.
Για το όνομα Σαβαώθ, γράφει στο έργο του «περί αιρέσεων», πως ο όρος «Σαβαώθ» δεν είναι όνομα, αλλά επιθετικός προσδιορισμός και σημαίνει «των δυνάμεων».
Ελληνική πατρολογία Migne, Τόμος 41 σελίδες 684-685 έργο «περί αιρέσεων»:
Ποιος είναι ο Σαβαώθ που Υμνούμε μέσα στις Εκκλησίες; - Εικόνα1
Κείμενο : Και το Ελλιών ύψιστος (σημαίνει) και το Σαβαώθ «δυνάμεων» ερμηνεύεται. Κύριος λοιπόν Σαβαώθ, Κύριος των δυνάμεων. Διότι παντού μαζί με κάτι άλλο είναι γραμμένο το όνομα Σαβαώθ στη Γραφή. Δεν το γράφει μόνο του, όταν λέγει, πες μου Σαβαώθ ή είπε ο Σαβαώθ, αλλά λέγει Κύριος Σαβαώθ. Διότι έτσι μιλούν οι Εβραίοι. Αδωνάϊ Σαβαώθ που ερμηνεύεται κύριος των δυνάμεων.
Στα εβραϊκά, «τσεβά» σημαίνει στράτευμα και «τσεβαότ» στρατεύματα. Αντονάϊ Τσεβαότ σημαίνει κύριος των στρατευμάτων. Λέει ο άγιος Επιφάνιος οτι πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα Σαβαώθ μόνο του. Ωστόσο δεν έκανε τον κόπο να ψάξει τις γραφές ή επίτηδες έκανε την δήλωση αυτή, διότι για κακή του τύχη, υπάρχει το όνομα Σαβαώθ με κεφαλαίο Σ, ως όνομα δηλαδή και όχι ως επιθετικός προσδιορισμός σε πολλά σημεία στην «Αγία Γραφή».
Ησαϊας κεφ 13.13 ο γὰρ οὐρανὸς θυμωθήσεται καὶ ἡ γῆ σεισθήσεται ἐκ τῶν θεμελίων Σαβαὼθ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, ᾗ ἂν ἐπέλθῃ ὁ θυμὸς αὐτοῦ. (Κείμενο απο myriobiblos)
Μετάφραση : Διότι ο ουρανός θα θυμώσει και η γή θα σεισθεί από τα θεμέλια του Σαβαώθ την ημέρα που θα έλθει ο θυμός του.
Εδώ είναι κύριο όνομα και γράφεται μέσα στο κείμενο με κεφαλαίο και όχι με μικρό σίγμα, ενώ δίπλα δεν υπάρχει το «κύριος». Αλλού μέσα στη Γραφή τον γράφουν με μικρό.
Ησαϊας 6,3 καὶ ἐκέκραγεν ἕτερος πρὸς τὸν ἕτερον καὶ ἔλεγον· ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος σαβαώθ, πλήρης πᾶσα ἡ γῆ τῆς δόξης αὐτοῦ.
Το όνομα Σαβαώθ δεν υπάρχει μέσα στα εβραϊκά κείμενα από τα οποία προήλθε η ελληνική μετάφραση της «Παλαιάς διαθήκης». Η εβραϊκή έχει το όνομα Τσεβαότ. Στην ελληνική Αγία γραφή, υπάρχει 67 φορές όμως. Που βρήκαν το όνομα αυτό, που δεν είναι εβραϊκό, το έβαλαν μέσα στην Γραφή και εμείς το λέμε στις εκκλησίες σήμερα; Υπάρχουν κάποια κείμενα που βρέθηκαν στο Νάγκ Χαμμάντι, τα οποία είναι τα μόνα που περιέχουν αναφορές στον Σαβαώθ και αυτά που αναφέρουν δεν είναι ευχάριστα.
Σύμφωνα με τα κείμενα του Νάγκ Χαμμάντι, Ο Σαμαέλ Σατανάς – Γιαχβέ, που φέρει και το όνομα Γιαλνταμπαόθ, μετά την αποστασία του από τον Δημιουργό των Πάντων, τον Θεό, γέννησε 6 πνευματικά πλάσματα που κατά κάποιο τρόπο ήταν γιοί του.
Ο Κώδικας ΧΙΙ 101,24-103,2, μας πληροφορεί οτι στο χάος εμφανίστηκαν 7 πλάσματα, εκ των οποίων, ένας είναι ο Σαβαώθ.
Ο Κώδικας Ι 10,19-13,13, αναφέρει πως ο Σαβαώθ έχει πρόσωπο φιδιού.
Ο Κώδικας ΧΙΙ 103,32 -105,20, ονομάζει επίσης τον Σαβαώθ, γιό του Γιαλνταμπαώθ. Υπάρχουν πολλές περισσότερες αναφορές μέσα στα κείμενα αυτά.
Το Σαβαώθ προέρχεται από την σανσκριτική ρίζα της αραβικής λέξης «σάμπ» που σημαίνει σκοτάδι, και «μπαούτ» που είναι το χάος. Επομένως Σαμπαότ ή Σαβαώθ είναι το σκότος του χάους.
Σαμπαόθ ή Σαβαώθ είναι ένα όνομα με εντελώς διαφορετικό νόημα από το εβραϊκό Τσεβαότ, που σημαίνει των δυνάμεων. Κείμενα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στο Νάγκ Χαμμάντι, μας δείχνουν ποια ήταν η διωκόμενη γνώση που έπρεπε να καεί, ώστε οι άνθρωποι μεταξύ των άλλων να μην γνωρίζουν ότι υμνούν το γιο του Σατανά(;). Όλα δείχνουν πως δυστυχώς αυτό συμβαίνει, υμνούμε τον γιό του Σατανά, δίχως να το γνωρίζουμε, επειδή οι υπηρέτες της Μαύρης Μασονίας, έκαψαν όλα τα αρχαία κείμενα και έβαλαν τον Σαβαώθ ως τιμώμενο πρόσωπο, στα τελετουργικά κείμενα της νέας -τότε- (Εβραίο)χριστιανικής θρησκείας, αφού σκότωσαν κάθε πραγματικό Χριστιανό που δεν ήθελε τον εβραιοχριστιανισμό.
Ο Χρυσόστομος στη θεία λειτουργία έγραψε: «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου.» Κατά πάσα πιθανότητα, θέλησε να ελληνοποιήσει τον εβραϊκό όρο «Τσεβαότ», και γι’αυτό έγραψε το «Σαβαώθ». Επομένως μιλάμε για κάτι ασήμαντο, για μία απλή παραποίηση ενός όρου ή με τον τρόπο αυτό υμνούμε τον γιό του Σατανά; Τα κείμενα του Νάγκ Χαμμάντι λένε, πως μέσα στο περιορισμένο υλικό βασίλειο του Γιαχβέ Σατανά, ο Σαβαώθ έχει δικό του ουρανό (σύμπαν). Αυτόν λοιπόν και το σύμπαν του υμνούμε όταν λέμε: » πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου»;
Επίκληση του Σαβαώθ έχουμε και στο μυστήριο της βαπτίσεως :
Αφορκισμός Γ’
«Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. Κύριε Σαβαώθ, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ἰώμενος πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν δοῦλον (δούλην) σου, ἐκζήτησον, ἐξερεύνησον, καὶ ἀπέλασον ἀπ’ αὐτοῦ (αὐτῆς) πάντα τὰ ἐνεργήματα τοῦ Διαβόλου»
Επομένως ζητάμε από τον Σαβαώθ, από το σκότος του χάους, να μας φυλάει από τον Σατανά που είναι ο πατέρας του; Δεν πάμε καλά δυστυχώς.
Αν λοιπόν, πράγματι, υμνούμε, έστω και εν αγνοία μας, τον γιό του Σατανά, πως γίνεται και ο Χριστός μας στηρίζει στην προσωπική μας ζωή και βιώνουμε θαύματα όταν Τον επικαλούμαστε ; Η απάντηση είναι απλή. Ο Χριστός ποτέ δεν αγάπησε την τυπολατρία και τους τυπολάτρες. Έτσι όταν συγκεντρωνόμαστε στο όνομά Του, μας δίνει αυτό που Του ζητάμε, ακόμη και αν αναφερόμαστε το όνομα του Σαβαώθ που δεν ξέρουμε καν τι σημαίνει. Οπότε εν τέλει, άσχετα με τα όσα οι μεγαλοθεολόγοι της Μαύρης Μασονίας, έβαλαν μέσα στο τυπικό της εκκλησίας, ο Χριστός εισακούει όσους από εμάς Τον εμπιστευόμαστε και Τον επικαλούμαστε ακόμη και μέσα σε ένα απόλυτα νοθευμένο ιδεολογικό περιβάλλον.
Όταν είμαστε μέσα στην εκκλησία και ακούγεται το «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ», εμείς ας λέμε και να ακούγεται «Άγιος Άγιος Άγιος Κύριος Ιησούς Χριστός».
Ιησούς Χριστός Νικά
Περιείχε στοιχεία και πληροφορίες από το έργο «Το ένοχο μυστικό» (Δ. Λιακόπουλος)
ΕΛ Hunter 888
el.grdiadrastika.com (τίτλος: παραλλαγμένος από εμάς)
«Όταν έγινε Χριστιανός(σ.σ. ο άγιος Επιφάνειος) και επίσκοπος, ψήφισε όλα όσα το παλάτι έφερε μπροστά του. Ψήφισε φυσικά και αυτός την ένωση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού.}
ΑπάντησηΔιαγραφήκχ
Μήπως μπορεί νά μάς υποδείξει ο συντάκτης τού άρθρου τήν πηγή απ΄ όπου αντλεί τήν πληροφορία τού «Ψήφισε φυσικά και αυτός την ένωση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού.». Πότε κατατέθηκε καί από ποιον τό διάταγμα τής ένωσης Χριστιανισμού καί Ιουδαϊσμού ;
Εφόσον μάς προσκομίζει όλους αυτούς τούς Κώδικες γιά τόν Σαμαέλ Σατανά – Γιαχβέ, φέρνοντας στό προσκήνιο γνωστές παλαιές Μανιχαϊκές δοξασίες καί έριδες ( : θέος του καλού καί θεός τού κακού), ας μάς φέρει καί τόν Κώδικα που να γράφει γιά τήν ένωση Χριστιανισμού - Ιουδαϊσμού.
Υπήρξε ποτέ ένωση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μας διαφωτίσει κάποιος;
Η γνώμη; Ναι υπάρχει αυτή η "ανίερη ένωση".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε Ιουδαιοχριστιανισμό.
5:52 μ.μ.,
ΔιαγραφήΟ σχολιαστής παραπάνω ζητεί να τον διαφωτίσεις όσον αφορά την ύπαρξη ή μη ενός γεγονότος, δεν ζητεί την ατεκμηρίωτη ή υποκειμενική σου γνώμη.
Ανώνυμε 16 Ιουνίου 2017 - 5:52 μ.μ.
ΔιαγραφήΟι Ιουδαίοι δέχονται ως Θεό τους τον Χριστό; Δηλαδή ακολουθούν στη ζωή τους την διδασκαλία του Χριστού για την σωτηρία της ψυχής τους;
Τότε γιατί μας διδάσκουν την παλαιά διαθήκη, την εβραική μυθολογία που παρουσιάζει έναν θεό μοχθηρό και εκδικητικό;
ΔιαγραφήΤην Παλαιά Διαθήκη δεν την διδασκόμαστε π.χ. για να κάνουμε ό,τι έκαναν οι σοδομίτες και οι γομορρίτες, αλλά για να αποφύγουμε την ανήθικη συμπεριφορά τους.
ΔιαγραφήΕσένα σε ενοχλεί π.χ. η τιμωρία των Σοδομιτών από τον Θεό, δεν σε ενοχλεί όμως η τιμωρία εκείνων που παρανομούν από τους ίδιους τους ανθρώπους!!!
Κατά την άποψή σου κακώς τιμωρείται η ανομία;
Στα ελληνικά σχολεία, αλλά και σε αρκετά ξένα, διδάσκεται η αρχαία ελληνική μυθολογία. Διδάσκουν π.χ. ότι ο θεός Κρόνος έτρωγε τα παιδιά που γεννούσε η σύζυγός του Ρέα. Διδάσκουν δηλαδή ότι ο θεός Κρόνος ήταν ανθρωποφάγος !!!
ΔιαγραφήΤι σημαίνουν οι λέξεις Σαβαώθ και Ωσαννά; Τι ξέρουμε για τον «Τρισάγιο Ύμνο»;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσίευση: 24 Σεπτεμβρίου 2013, 2:00 πμ
Κύριος Σαβαώθ σημαίνει Κύριος των Δυνάμεων (δεν μεταφράστηκε η λέξη Σαβαώθ από τους εβδομήκοντα αλλά απλά μεταφέρθηκε από το εβραϊκό κείμενο στα ελληνικά ως είχε)
Ωσαννά είναι λέξη συριακή που σημαίνει σύμφωνα με την μετάφραση των Ο’ (εβδομήκοντα) ρψ’,25 :
«Ω Κύριε σώσον δη ω Κύριε, ευόδωσον δη»
Αρχή του τρισάγιου ύμνου είναι το όραμα του προφήτου Ησαΐουπού είδε τους αγγέλους γύρω στο θρόνο του θεού να ψάλλουν «άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ» (Ήσ. 6,13).
Αυτόν, ψάλλουμε και εμείς σε κάθε μας θεία Λειτουργία:
Τόν επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα, και λέγοντα:
Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις.
Δηλαδή:
Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη δόξα σου. Σώσε μας, ύψιστε Θεέ· ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου. Σώσε μας, ύψιστε Θεέ.
(μετάφραση από τον μακαριστό Μητροπολίτή Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο (+1998))
Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος ελέησον ημάς
Ο τρισάγιος αυτός ύμνος μας υπενθυμίζει τον ύμνο των αγγέλων «άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ» και έχει μια μεγάλη δογματική σημασία, γιατί αναφέρεται στον Τριαδικό Θεό που έχει μία ουσία και τρεις υποστάσεις. Με την λέξη Θεός χαρακτηρίζεται ο Πατήρ, με την λέξη ισχυρός χαρακτηρίζεται ο Υιός και με την λέξη αθάνατος χαρακτηρίζεται το Άγιον Πνεύμα. Αυτό το συναντούμε σε δοξαστικό της Πεντηκοστής. Και τα τρία πρόσωπα έχουν διαφορετική υπόσταση-πρόσωπο, αλλά έχουν κοινή ουσία και ενέργεια, γι’ αυτό και τα τρία Πρόσωπα είναι άγια, και στέλνουν το έλεος και την Χάρη τους και έτσι δεν λέμε ελεήσατε ημάς, αλλά ελέησον ημάς, για το ενιαίο της θεότητος. (η τριπλή επανάληψη της λέξης Άγιος υποδηλώνει και αυτή τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, του ενός και μόνου αληθινού Θεού, δηλαδή τον Πατέρα, τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα).
Αυτός ο ύμνος, πέρα από την δογματική του σημασία, έχει και σωτηριολογική. Με τον ύμνο αυτό είναι σαν να λέμε. «Θεέ μου εσύ είσαι άγιος και Θεός, είσαι άγιος και ισχυρός, είσαι άγιος και αθάνατος. Και εμείς που είμαστε αμαρτωλοί, άνθρωποι, αδύνατοι και θνητοί, σε παρακαλούμε να μας ελεήσης».
Όπως γνωρίζουμε, αυτόν τον τρισάγιο ύμνο τον ψάλλουμε και στην θεία Λειτουργία δύο φορές. Πρώτα στην λεγομένη λειτουργία των κατηχουμένων, μετά την μικρά Είσοδο, και έπειτα στην θεία Λειτουργία των πιστών, στην θέση της αναφοράς, όταν ψάλλουμε το «άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαββαώθ πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου, ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ωσαννά ο εν τοις υψίστοις». (Μητρ.Ναυπάκτου Ιερόθεος)
Ψάλλοντας τον ύμνο μιμούμαστε τους αγγέλους που δοξολογούν το Θεό, αλλά και το λαό της πόλεως των Ιεροσολύμων οι οποίοι τον υποδέχθηκαν με κλαδιά και δάφνες πριν το εκούσιο του πάθος. Έτσι και εμείς υποδεχόμαστε τον βασιλέα ο οποίος έρχεται να σφαγιαστεί και να δοθεί στους πιστούς.
πηγη:
http://www.pentapostagma.gr/2013/09/ti-simainei-sabaoth-kai-osanna.html
- Ανώνυμος Α : «Οι Ιουδαίοι δέχονται ως Θεό τους τον Χριστό; Δηλαδή ακολουθούν στη ζωή τους την διδασκαλία του Χριστού για την σωτηρία της ψυχής τους;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Ανώνυμος Β : «Τότε γιατί μας διδάσκουν την παλαιά διαθήκη, την εβραική μυθολογία που παρουσιάζει έναν θεό μοχθηρό και εκδικητικό;»
κχ
Όποιος ταυτίζει τήν Παλαιά Διαθήκη μέ τήν Μυθολογία τών Εβραίων, τότε, δικαίως απορεί. Η Παλαιά Διαθήκη δέν είναι Μυθολογία, είναι η "εν σκιά" αποκάλυψη καί πρόρρηση τής θείας Ενανθρωπήσεως, παράλληλα δέ, είναι καί "παιδαγωγός εις Χριστόν".
Είναι αδύνατον νά εννοήσει κανείς τήν Παλαιά Διαθήκη, άν προηγουμένως δέν έχει μελετήσει τήν Καινή Διαθήκη καί συστηματικά - θεωρητικά καί πρακτικά - βιώσει πάντα τά συμπεριλαμβανόμενα καί τελούμενα στόν λειτουργικό χώρο τής Εκκλησίας : Ιερά Μυστήρια καί Θεία Λατρεία.
Κατ΄ ουδένα λόγο σημαίνει τούτο ένωση Χριστιανοσύνης καί Ιουδαϊσμού. Είναι δύο εντελώς ασύμπτωτα ανθρωπολογικά, από έποψη φιλοσοφίας καί θεολογίας, συστήματα. Ότι υπάρχουν φαινομενικές ομοιότητες μεταξύ φιλοσοφίας καί θεολογίας, δέν λέει κι αυτό απολύτως τίποτα. Τό θέμα είναι μεγάλο καί ο χώρος δέν προσφέρεται γιά περισσότερα. Επιγραμματικά τούτο μόνο : Τά αναπόφευκτα αδιέξοδα τής φιλοσοφίας επιλύει η Θεολογία, οι φιλόσοφοι όμως - στοχαστές σήμερα - ούτε νά ακούσουν κάτι τέτοιο.
Παρά ταύτα, λόγοι οικουμενιστικής (διάβαζε σιωνιστικής) σκοπιμότητας επέτρεψαν νά εισφρύσει στήν ορολογία τής θεολογίας η λέξη "Ιουδαιοχριστιανισμός", όπως καί η εντελώς απαράδεκτη θεωρία, ότι μέσω τής Χριστιανοσύνης, τό Ιουδαϊκό ιερατείο επιχείρησε νά ανατρέψει τήν ήδη παραπαίουσα καί εκφυλισμένη - από κάθε άποψη - ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Κάτι τό οποίο συμβαίνει σήμερα καταφανώς, καθώς ο Δυτικός πολιτισμός καί η ξυνωρίς αυτού χριστιανικότητα, παρέχουν σαφή δείγματα πλήρους αποσάθρωσης πρός όφελος (τίνος άλλου ;) του Σιωνισμού καί τών διαμεσολαβητών του. Εννοείται από πολιτικής καί θρησκευτικής πλευράς.
Η υπεροχή του ορθού λόγου.
Διαγραφή