Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ο ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΚΟΚΚΑΛΑ!

Το «acquis» της Ελλάδος

Α΄ Μέρος
γράφει ο Βύρων Πολύδωρας
πρώην Πρόεδρος της Βουλής
ανεξ. Βουλευτής
«Acquis» στα γαλλικά σημαίνει κεκτημένο. Τόσον καιρό μας μιλούν οι «Ευρωπαϊστές» για το acquis της Ευρώπης. Που είναι τα ιδρυτικά κείμενα της Συνθήκης της Ρώμης του 1957, οι αρχές της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, οι διακηρύξεις των «πατέρων» της Ευρώπης Μονέ, Σουμάν, Αντενάουερ, Σπάακ, Ντε Γκάσπαρι κ.α. Που είναι οι κανονισμοί, οι οδηγίες, οι αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, καθώς και οι αποφάσεις των Συμβουλίων Κορυφής και οι Συντακτικές Συμφωνίες, Δουβλίνου, Μαδρίτης, Μάαστριχτ κ.ο.κ. Ας τους πούμε κι εμείς σήμερα ποιό είναι το acquis της Ελλάδος. Κεκτημένο που δεν είναι τωρινό, χθεσινό, αλλά ακολουθεί την χώρα μας μέσα στην πορεία της, των 2.500 ετών. Και το οποίο θέλουν οι ευρωπαίοι τοκογλύφοι-«εταίροι» μας, μαζί με τους Έλληνες κυβερνώντες-«μαθητούδια» τους, να μας αφαιρέσουν διά της βίας, να μας κάνουν λοβοτομή. Και να μας «κάνουν» περιθώριο και ξένο σώμα, περίπου παρείσακτο της Ε.Ε. Σημειώνουμε επιγραμματικά: Πρώτον, η ναυτιλία. Αυτή που το «καινούργιο» ξεκίνημά της το έκαμε σύγχρονα με την κυοφορία του Νέου Ελληνικού κράτους, ήτοι με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774. Η Ελλάδα, αν και την ποδοπατάνε ασεβώς τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να είναι η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο. 

Τα εμπορικά μας πλοία, πλέουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Η ελληνόκτητος ναυτιλία κατέχει το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο με ποσοστό 15,96% της παγκόσμιας χωρητικότητας με 186 εκατομμύρια τόνους. Ακολουθούν οι Ιάπωνες στη δεύτερη θέση, η Κίνα στην τρίτη και η Γερμανία στην τέταρτη θέση. Δεύτερον, ο τουρισμός. Και δεν μιλούμε για τον τουρισμό των κοσμοπολίτικων νησιών, των μπαρ και των μεθυσμένων ξένων. Διότι εδώ σε αυτό τον τόπο δεν είμαστε Μπαλί, δεν είμαστε ένας τουριστικός τόπος σαν το Πουκέτ της Ινδονησίας. Είμαστε η Ελλάδα της Ακρόπολης, του Παρθενώνα, του Βυζαντίου, του Μυστρά, των Μυκηνών, της Επιδαύρου, της Αμφίπολης. Αυτός είναι ο αρχαιολογικός τουρισμός. Ένας αρχαιολογικός τουρισμός που είναι η ταυτότητά μας. Ένας αρχαιολογικός τουρισμός ο οποίος θα έχει πάντοτε όχι μόνον τους ιστοριοδίφες και τους φιλίστορες ή φιλότεχνους για επισκέπτες, αλλά εκείνους που ομολογούν, που συνομολογούν ότι η παγκόσμια σκέψη και επιστήμη και τέχνη εγεννήθηκε σε αυτόν τον τόπο, τον οποίο προσκυνάμε ευλαβικά. Αυτό είναι η ταυτότητά μας.

Β΄ Μέρος
Τρίτον, το επιστημονικό μας δυναμικό. Η Ελλάδα έχει μία από τις μεγαλύτερες αναλογίες επιστημόνων ανά χίλιους κατοίκους παγκοσμίως. Και θα αναφέρουμε ενδεικτικά τρία από τα επιστημονικά επαγγέλματα, τους γιατρούς, τους δικηγόρους και τους μηχανικούς. Η Ελλάδα διαθέτει 67.000 γιατρούς, δηλαδή αντιστοιχούν 6 ανά χίλιους κατοίκους. Όταν, την ίδια στιγμή, η Γερμανία έχει 4 γιατρούς ανά χίλιους κατοίκους, η Γαλλία 3 και οι ΗΠΑ επίσης 3. Οι δικηγόροι στη χώρα μας ανέρχονται σε 42.000, που ερμηνεύεται ως 4 δικηγόροι ανά χίλιους κατοίκους. Και οι μηχανικοί αντιστοιχούν σε περίπου 11 ανά χίλιους κατοίκους, καθώς ο αριθμός τους φτάνει τους 110.000. Τέταρτον, η ιδιοκτησία. Είμαστε λαός ιδιοκτητών. Και όχι χωροδεσποτών ή φεουδαρχών. Ούτε δουλοπαροίκων και ακτημόνων, όπως είναι οι Ευρωπαίοι στο σύνολό τους. Οι πολίτες της Ευρώπης, καλοί κατά τ’ άλλα, είναι τα υπολείμματα και η μετεξέλιξη των δουλοπαροίκων του μακρού φεουδαλισμού. Επωλούντο και ηγοράζοντο ομού μετά των τιμαρίων. Ο Έλληνας συνδέεται με την πατρίδα του μέσω του χωραφιού του, στο χωριό του, στον τόπο των προγόνων του. Και ας είναι αυτό μη μετρημένο σε στρέμματα, αλλά απλά οριοθετημένο με τα σύνορα του όμορου, του διπλανού του, και ας είναι χωρίς συμβόλαια, αλλά αποκτημένο όχι απλά διά χρησικτησίας αλλά με έναν άλλο πιο ισχυρό τρόπο κτήσεως κυριότητας, την πατροπαράδοτη και παμπάλαια χρήση (vetustas, που είναι πρωτογενής τρόπος κτήσεως κυριότητας, από το vetus-teris, παλαιός, βετεράνος). Και ας είναι το χωράφι άγονο και ας είναι χέρσο και ας είναι ακαλλιέργητο και ας είναι εγκαταλελειμμένο και ας είναι λογγωμένο. Αυτός είναι ο ιερός δεσμός. Οι «ακτήμονες» της Ευρώπης δεν μπορούσαν να συγχωρήσουν ή να ανεχθούν τους Έλληνες ως ιδιοκτήτες εγγείου ιδιοκτησίας. Ήτοι ως μέλη της μεσαίας τάξης και αφέντες του εαυτού τους. Τα δουλοπαροικικά δικά τους (των Ευρωπαίων αποφασιζόντων-decision makers) χαρακτηριστικά έκαναν το πλεονέκτημα αυτό των Ελλήνων σχεδόν μισητό. Εξ ου και οι εμπόλεμες συνέπειες για τη δήμευση των περιουσιών από τους εντολοδόχους «κυβερνώντες». Πέμπτον, κάποτε ήσαν και οι τραπεζικές καταθέσεις ελληνικό κεκτημένο. Αυτές που διά της βίας απέσπασαν οι Σάϋλωκ της Ευρώπης. Οι Έλληνες είχαν κάποιες καταθέσεις μιας ζωής. Ήσαν ως νοικοκυραίοι, μέρμηγκες και κατ’ακολουθίαν ιδεολόγοι καταθέτες. Τις έχασαν «τραβώντας» για φαγητό και άλλα στοιχειώδη. Και για να πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ (για τρία χρόνια 2011,12, 13) για το «δανεικό» σπίτι και για το πατρικό. Και για τον ΕΝΦΙΑ του 2014. Και για τους τρελλούς και δυσβάσταχτους φόρους. Σ’έναν χρόνο, 2013-14, 84 δισ. € αναλήφθηκαν από τις καταθέσεις για τους λόγους που εσημειώσαμε αμέσως προηγουμένως.

Γ΄ Μέρος
Αφήσαμε για το τέλος, ένα έκτο στοιχείο του Ελληνικού κεκτημένου, την οικογένεια. Είναι, εκτός από τον φυσικό δεσμό αίματος και συντροφικότητας, που είναι εξ ορισμού αυτή η ιερή έννοια, και η μεγάλη εστία της  αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Η ασφαλέστερη «ασφαλιστική εταιρεία» για κίνδυνο ζωής, ατυχήματος, ανεργίας, στέγης. Η  φιλόξενη αγκαλιά για τον παραστρατημένο ή τον άσωτο υιό του ευαγγελίου.  Ακόμη και σήμερα, όχι μόνον στις λαογραφικές σελίδες, η ευρεία οικογένεια υπάρχει και είναι ζωντανή και σωστική στην Ελληνική κοινωνία, παρά τις επιθέσεις που δέχεται πανταχόθεν. Σε καμμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει τέτοιος αφανής συντελεστής σωτηρίας και… επιβίωσης για τις ώρες της δυστυχίας, για τους δίσεχτους χρόνους σαν σήμερα. Το Ελληνικό κεκτημένο όμως δεν σταματά εκεί, παρά το συμπληρώνουν και άλλα στοιχεία. Το κλίμα της Ελλάδος το οποίο… φθονούν μετά μανίας οι Ευρωπαίοι και δή οι «βόρειοι», καθώς ενδείκνυται για την καλλιέργεια τόσων διαφορετικών και ξεχωριστών γεωργικών προϊόντων που δεν συναντώνται πουθενά στον κόσμο και το οποίο κλίμα το ζηλεύουν και το ορέγονται για θερμές κατοικίες. Η γεωγραφική θέση της χώρας μας που συνδέει τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία και Αφρική), όπως και η θάλασσα και οι θαλάσσιοι δρόμοι που από την αρχαιότητα αποτελούσαν εμπορικό «κόμβο» αυτών των ηπείρων. Ο πολιτισμός και η ελληνική γλώσσα, στα οποία οφείλουν τον εκπολιτισμό τους οι λαοί της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι οι περισσότερες λέξεις των γλωσσών παγκοσμίως, έχουν τη ρίζα τους στην ελληνική γλώσσα.  Και κυρίως η ιστορία της Ελλάδος, που αποτελεί εδώ και 2.500 χρόνια τον μεγαλύτερο πλούτο της χώρας μας. Στην οποία, πέραν της αρχαιότητος, συμπεριλαμβάνονται οι πρόσφατες μάχες και νίκες των Ελλήνων το 1821, το 1940 και της εθνικής αντίστασης. Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η φράση που είχε πει ο Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940, με αφορμή τη σθεναρή αντίσταση που προέβαλλε ο ελληνικός στρατός, σχετικά με το θάρρος και την ανδρεία των Ελλήνων: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Αυτό το κεκτημένο της Ελλάδος θέλουν να σβήσουν σήμερα. Ποιοί; Οι βάρβαροι Ούννοι και Αττίλες, των οποίων ο πολιτισμός και η ιστορία ξεκίνησε πριν από κάποιους αιώνες, χωρίς να έχουν να επιδείξουν τίποτα και να συγκριθούν με το μεγαλείο της Ελλάδος σε κανέναν από τους παραπάνω τομείς. Και από νοικοκυραίους, θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το ελληνικό κεκτημένο και να αισθανόμαστε ως ψωραλέοι και διακονιαραίοι. Να τσακίσουν τη ραχοκοκαλιά του έθνους, που άντεξε τόσες χιλιετίες όρθιο. Ε, όχι κύριοι, δεν θα σας περάσει αυτό όσο υπάρχει έστω και ένας Έλληνας!




2 σχόλια:

  1. ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΟΤΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΦΛΕΒΕΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ελληνόκτητος ναυτιλία, με εφοπλιστές που ζουν στο εξωτερικό, εκεί που έχουν και τις εταιρείες τους και τα λεφτά τους, με πλοία υπό σημαία ευκαιρίας, με πληρώματα αλλοδαπά και φορολογική συνεισφορά στην Ελλάδα μηδέν! Είναι να μην τους καμαρώνεις τους φίλους σου Βύρωνα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή