Ο Σπύρος Γιαννιώτης πριν από λίγα λεπτά στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης στα 10 χλμ. ανοιψτής θαλάσσης στο Ρίο!
Μία απίστευτη επιτυχία η οποία κρίθηκε στα τελευταία μέτρα της ...
κούρσας! Εκπληκτικός,μοναδικός ο Σπύρος Γιαννιώτης τον οποίο ευχαριστεί όλη η Ελλάδα!
Χρυσός ή αργυρός; δεν έχω καταλάβει ακόμη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, κάτι που δεν έχω καταλάβει τα τελευταία χρόνια, με τους αθλητές οι οποίοι διακρίνονται σε διάφορους αγώνες, είναι το εξής:
όταν, για παράδειγμα, το παιδί μου περνάει στο πανεπιστήμιο, τι του λέω; ευχαριστώ ή συγχαρητήρια;
όταν ο αδερφός μου παίρνει προαγωγή, τι του λέω; ευχαριστώ ή συγχαρητήρια;
όταν ένας αθλητής παίρνει ένα μετάλλιο, πώς έχει προκύψει και καθιερωθεί και του λέμε ευχαριστώ αντί συγχαρητήρια;
Τον ευχαριστούμε, δηλαδή, τον αθλητή για ποιο πράγμα; που μας έκανε περήφανους; από πού και ως πού είμαστε περήφανοι; είμαστε περήφανοι που δεν έχουμε αθλητικές εγκαταστάσεις; είμαστε περήφανοι που αδιαφορούμε; είμαστε περήφανοι που ρημάζουν τα Ολυμπιακά Ακίνητα; είμαστε περήφανοι που η Κορακάκη προπονείτο σε καλύβα αντί σε σκοπευτήριο; είμαστε περήφανοι που αντί τα παιδιά μας να τα ωθούμε στον αθλητισμό τα ωθούμε στο να κυνηγάνε πόκεμον;
Πώς έχει προκύψει και αντί να συγχαίρουμε αυτούς που κοπιάζουν και διακρίνονται, τους λέμε "ευχαριστούμε που κοπιάσατε εσείς και πήρατε μετάλλιο... και μαζί με σας φαινόμαστε κι εμείς οι άχρηστοι";
Αναρωτιέμαι απλώς.
Μ.Δ.