"ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΙ ΗΡΩΕΣ"

από την Μαρία Μουντάκη – Αθανασάκου

τ. Αντιδήμαρχος Χολαργού

Δημοτική Σύμβουλος Παπάγου - Χολαργού 

υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τον "Ηλία Αποστολόπουλο" 

27 Απριλίου 1941. Πόσοι θυμούνται την ημερομηνία αυτή; Για την Ελλάδα το πρωινό της 27^ης Απριλίου 1941 αρχίζει, με την κατάληψη της πόλης των Αθηνών, η μαύρη περίοδος της Γερμανικής κατοχής, που τόσα δεινά επέφερε στον τόπο μας. Ιδού πως περιγράφεται, συνοπτικά, το γεγονός αυτό από τον ιστορικό της εποχής:

Την Κυριακή 27 Απριλίου, γύρω στις 7:30 το πρωί, μια φάλαγγα Γερμανών μοτοσικλετιστών με τη συνοδεία δυο θωρακισμένων αυτοκινήτων, διέσχισε ολοταχώς την λεωφόρο Κηφισίας και δια των οδών Αμαλίας και Διονυσίου Αρεοπαγίτου έφθασαν στην Ακρόπολη. Οι επικεφαλής του αποσπάσματος, Γερμανοί αξιωματικοί ίλαρχος Γιάκομπς και υπολοχαγός Έλσνιτς έδωσαν εντολή και υπεστάλη η Ελληνική σημαία και ανυψώθηκε η σβάστικα με τον αγκυλωτό σταυρό. Ακολούθως ανέφεραν το γεγονός της τυπικής κατάληψης της πόλης στον Χίτλερ.

Δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό ότι, εκεί στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, εκείνη τη στιγμή, έλαβε χώρα η πρώτη μεγαλειώδης αντιστασιακή πράξη από τον στρατιώτη Εύζωνα φρουρό της σημαίας. Όταν έφθασαν οι Γερμανοί τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας Σύμβολο στη γλώσσα τους. Ο φρουρός κατάλαβε αλλά είπε «ΟΧΙ». Ο επικεφαλής ίλαρχος Γιάκομπς διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει, ο οποίος αφού κατέβασε την Ελληνική σημαία, τη δίπλωσε και τη παρέδωσε στα χέρια του Εύζωνα φρουρού. Ο Εύζωνας ατένισε για λίγο τη σημαία, ως ένα ύστατο χαιρετισμό, ύστερα την ξεδίπλωσε, τυλίχθηκε με αυτή, έτρεξε στην άκρη του Ιερού Βράχου και μπροστά στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών έπεσε στο κενό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

Οι Γερμανοί για ευνόητους λόγους απέκρυψαν το γεγονός. Όμως το γεγονός έγινε γνωστό για πρώτη φορά από την Αγγλική εφημερίδα «DAILY MAIL» στις 9 Ιουνίου 1941 με το τίτλο « A Greek carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει τη σημαία του στο θάνατο). Σχετική μνεία υπάρχει και στο ημερολόγιο του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου όπου αναφέρεται ότι «ο Έλλην φρουρός της Ελληνικής σημαίας της Ακροπόλεως, μη θελήσας να παραστεί μάρτυς του θλιβερού θεάματος της αναρτήσεως της εχθρικής σημαίας όρμησεν εκ της Ακροπόλεως και εκρημνίσθη φονευθείς».

Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι το όνομα του Ευζώνου του ΕΛΛΗΝΑ αυτού και στολή του η γαλανόλευκη. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Σήμερα, μια αναμνηστική πλάκα στα Αναφιώτικα, στο σημείο όπου έπεσε, καθώς και μια άλλη μπροστά από το Διοικητήριο της Προεδρικής Φρουράς μας θυμίζουν την ηρωική πράξη του Εύζωνα Κ. Κουκίδη.

Ας κλείσουμε στη ψυχή μας αυτόν τον Εθνικό μάρτυρα και ας ψιθυρίζουμε το όνομα του κάθε φορά που αντικρίζουμε τη σημαία μας. Αφού τα σχολικά μας βιβλία δεν περιλαμβάνουν το γεγονός και δεν αναφέρουν το όνομα του ας το πούμε εμείς στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας για να τους τονίσουμε στη σημασία του Εθνικού μας συμβόλου. Γιατί όπως είπε ο Μεγάλος Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς «Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ρθούνε, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί».