"Ήρθε η ώρα να δοξαστεί
ο υιός του ανθρώπου".
Με αυτά τα λόγια δέχθηκε ο Ιησούς τους Έλληνες
που πήγαν να Τον ιδούν. Το αψευδές στόμα του Ιησού
βεβαίωσε ότι οι Έλληνες είναι σε θέση να κατανοήσουν
και η ελληνική γλώσσα να μεταδώσει σε όλα τα έθνη,
το χαρμόσυνο άγγελμα του Ευαγγελίου, το
κρυμμένο από καταβολής κόσμου.
Τα ανωτέρω γράφτηκαν σε φιλόθρησκο ιστολόγιο, αλλά έχουμε και αυτό, γραμμένο από έναν άγιο της Ορθοδοξίας :
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Περί Διακρίσεως
" ... οίον το λεγόμενον ρητόν εν τω κατά Ιωάννην Ευαγγελίω, ότε ήλθον οι Έλληνες ζητούντες ιδείν τον Κύριον, και ευθέως είπεν, ελήλυθεν η ώρα, και τα εξής. πρόδηλον, ότι έφθασεν η κλήσις των εθνών. Ήρξατο γαρ ο καιρός του πάθους, και τούτο ως σημείον τίθησιν. Και γαρ η διάκρισις πάντα ταύτα σαφηνίζει ..."(*)
Συμπληρωματικό
Οι Έλληνες δεν θέλουμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση την οποία έχει και η οποία εκ Θεού εδόθη : "αμεταμέλητα γάρ τά χαρίσματα καί η κλήσις του Θεού", γράφει ο Απόστολος των εθνών Παύλος. Ούτε να κυριαρχίσουμε θέλουμε και, πολύ περισσότερο, ούτε να κατακτήσουμε.
Αν τα έθνη, μεταξύ των οποίων οι εκλεκτοί αλλά και οι κλητοί, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν αυτά, που είτε σκόπιμα, είτε εξ αγνοίας, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν, καλό θα ήταν να μας ερωτήσουν. Και να είναι βέβαιοι, ποτέ δεν θα τους βοηθήσουμε ή θα κάνουμε κάτι, νοσφιζόμενοι (: καρπούμενοι προς ίδιον όφελος) τα δικά τους, εκ Θεού, χαρίσματα .
(*) Φιλοκαλία, τόμος Τρίτος, σελ. 67
Εκδ. ΑΣΤΗΡ, Αθήνα 1976
Με αυτά τα λόγια δέχθηκε ο Ιησούς τους Έλληνες
που πήγαν να Τον ιδούν. Το αψευδές στόμα του Ιησού
βεβαίωσε ότι οι Έλληνες είναι σε θέση να κατανοήσουν
και η ελληνική γλώσσα να μεταδώσει σε όλα τα έθνη,
το χαρμόσυνο άγγελμα του Ευαγγελίου, το
κρυμμένο από καταβολής κόσμου.
Τα ανωτέρω γράφτηκαν σε φιλόθρησκο ιστολόγιο, αλλά έχουμε και αυτό, γραμμένο από έναν άγιο της Ορθοδοξίας :
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ, Περί Διακρίσεως
" ... οίον το λεγόμενον ρητόν εν τω κατά Ιωάννην Ευαγγελίω, ότε ήλθον οι Έλληνες ζητούντες ιδείν τον Κύριον, και ευθέως είπεν, ελήλυθεν η ώρα, και τα εξής. πρόδηλον, ότι έφθασεν η κλήσις των εθνών. Ήρξατο γαρ ο καιρός του πάθους, και τούτο ως σημείον τίθησιν. Και γαρ η διάκρισις πάντα ταύτα σαφηνίζει ..."(*)
Συμπληρωματικό
Οι Έλληνες δεν θέλουμε να εκτοπίσουμε κανέναν από τη θέση την οποία έχει και η οποία εκ Θεού εδόθη : "αμεταμέλητα γάρ τά χαρίσματα καί η κλήσις του Θεού", γράφει ο Απόστολος των εθνών Παύλος. Ούτε να κυριαρχίσουμε θέλουμε και, πολύ περισσότερο, ούτε να κατακτήσουμε.
Αν τα έθνη, μεταξύ των οποίων οι εκλεκτοί αλλά και οι κλητοί, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν αυτά, που είτε σκόπιμα, είτε εξ αγνοίας, δεν είναι σε θέση να καταλάβουν, καλό θα ήταν να μας ερωτήσουν. Και να είναι βέβαιοι, ποτέ δεν θα τους βοηθήσουμε ή θα κάνουμε κάτι, νοσφιζόμενοι (: καρπούμενοι προς ίδιον όφελος) τα δικά τους, εκ Θεού, χαρίσματα .
(*) Φιλοκαλία, τόμος Τρίτος, σελ. 67
Εκδ. ΑΣΤΗΡ, Αθήνα 1976
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου