Σημαντικές πληροφορίες για το θέμα αυτό μπορούμε να αντλήσουμε από...
τη διάσκεψη της Κριμαίας με κύριο θέμα « το μεταβυζαντινό πολιτιστικό χώρο», που περιλαμβάνει και την Ελλάδα εκτός όλων των άλλων. Πληροφορίες σχετικές δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα postskriptum.org.
Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «λίγο πριν τις εκλογές στην Ελλάδα και την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο μελλοντικός συνεργάτης του συνασπισμού, Πάνος Καμμένος (νυν υπουργός Άμυνας της Ελλάδας) ίδρυσε το «Κέντρο Έρευνας και Γεωπολιτικών Σπουδών». Το Ινστιτούτο αυτό στις 24 του Νοεμβρίου 2014 υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών. Το ινστιτούτο αυτό της Μόσχας RISS χρηματοδοτείται απευθείας από το Κρεμλίνο, και την ρωσική Eκκλησία και επικεφαλής του είναι ο Αντιστράτηγος ε.α. της FSB Leonid Reshetnikov.
Ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του ινστιτούτου αυτού RISS, είναι ο διδάκτωρ της Ιστορίας Εντουάρντ ποπόφ, ο οποίος πρότεινε τον Οκτώβριο του 2014 ένα στρατηγικό σχέδιο, το οποίο πλέον δεν μπορεί να είναι τόσο μακριά από την πραγματικότητα. Το σχέδιο αυτό αφορά την ενσωμάτωση των λαών του Ορθόδοξου (μετα-Βυζαντινού) πολιτιστικού χώρου γύρω από την Ρωσία.
Ο ίδιος ο ποπόφ, αναφέρει ότι, επί του παρόντος, στους κοινωνικούς κύκλους της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης (που σχετίζονται κυρίως με το ορθόδοξο κόσμο), κερδίζουν έδαφος οι ευρωσκεπτικιστές, και οι αρνητικές απόψεις σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμπεριφορά της δύσης στην ανατολική Ουκρανία, « Νοβοροσίγια» απέδειξε, την εξάρτηση όλων ανεξαιρέτως των πολιτικών «ελίτ» από την Δύση και, ταυτόχρονα, παρουσιάζεται ένα αυξανόμενο επίπεδο συμπάθειας των ενεργειών της Ρωσίας, από τους λαούς αυτών των χωρών (συμπεριλαμβανομένης της επιχειρηματικής κοινότητας).
Ωστόσο, αυτά τα φιλο-ρωσικά αισθήματα δεν έχουν «μετατραπεί» σε ένα πολιτικό αποτέλεσμα, για την επίτευξη του συνολικού ελέγχου της πολιτικής σφαίρας από την φιλοδυτική «ελίτ». Η κατάσταση αυτή όμως μπορεί να αλλάξει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Πρώτα απ 'όλα, με την «οικοδόμηση παράλληλων υφιστάμενων πολιτικών μηχανισμών, κοινωνικών δομών, και διασυνοριακών συνδέσεων, με στόχο την ανάπτυξη της «αλληλεγγύης» των Ορθοδόξων Λαών, οι οποίοι δεν πρόκειται πλέον να αποτελούν τους παρίες του δυτικού κόσμου (εννοεί πρωτίστως Ελλάδα Βουλγαρία, Ρουμανία).
Η θρησκευτική αυθεντικότητα της ορθοδοξίας θα προκαλέσει ένα κύμα επικρίσεων από πολλούς κύκλους, αλλά θα προωθήσει την οικοδόμηση μια νέας γραμμής άμυνας των χριστιανικών λαών γύρω από την Ρωσία, στην βάση της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας των χωρών αυτών.
Η Ρωσία και οι περισσότερες χώρες της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης (οι περισσότερες από τις σλαβικές χώρες, το ελληνικό κράτος, η Ρουμανία, η Γεωργία, η Αρμενία, η Βουλγαρία, η Σερβία) ανήκουν στον μεταβυζαντινό πολιτιστικό χώρο.
Η κατεύθυνση της νέας στρατηγικής της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής σε αυτήν την περίπτωση, θα δίνει αξιοσημείωτη έμφαση αντιμετώπισης του ατλαντικού χώρου (δυτικό), και παράλληλα θα προωθεί βήματα για την ολοκλήρωση της Ευρασίας, ως αντίπαλου δέους .
Οι «καθολικοί» ελέγχονται πλήρως από την Δύση, ενώ τα γεω-οικονομικά συμφέροντα τους βρίσκονται στην Ανατολή. Η επιτυχία όμως των σχεδίων για την ολοκλήρωση και ένταξη της Ρωσίας στην Ευρασία , χρειάζεται δημογραφικά τους πόρους που μπορούν να ληφθούν μόνο από πνευματικά και πολιτιστικά παρόμοιες χώρες και λαούς, και σίγουρα όχι από τους μουσουλμανικούς λαούς και τους λαούς του Κομφούκιου στην Ανατολή.
Η Ρωσία σήμερα έχει τη δυνατότητα να οικοδομήσει μια νέα γραμμή άμυνας και, ταυτόχρονα, να δημιουργήσει μια νέα μεγάλη αγορά στα δυτικά και νότια-δυτικά σύνορα της, στην αποκαλούμενη «μεταβυζαντινή περιοχή». Αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως την διάλυση της Ευρασίας προς τα ανατολάς , (εννοεί την Κίνα). Δύο διαφορετικές κατευθύνσεις μπορούν να αναπτυχθούν παράλληλα, συμπληρώνοντας η μία την άλλη.
Οι προοπτικές για την μετα-βυζαντινή περιοχή δεν θα παρέχουν μόνο δημογραφική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη του πληθυσμού, αλλά θα διαχωρίσουν πλήρως το εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ικανοποιώντας τις ρωσικές βλέψεις.
Ως πιλοτικό σχέδιο, προτάθηκε η περίπτωση της νεοεισερχόμενης Δημοκρατία της Κριμαίας, στην περιοχή της οποίας θα διεξαχθεί ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο, αφιερωμένο στο Βυζαντινό πολιτισμό και την γεωπολιτική κληρονομιά του στο σύγχρονο κόσμο. Στο συνέδριο αυτό θα υπάρξει αθρόα συμμετοχή εκπροσώπων των «δημόσιων κύκλων της Μεταβυζαντινής πολιτιστικής περιοχής», οι οποίοι δημιουργούν και εργάζονται συνεχώς για την ενημέρωση των «οργανισμών» που δραστηριοποιούνται, ακόμα και μέσα στις δυτικές χώρες, προσπαθώντας να ανακαλύψουν την πολιτιστική και πολιτική ταυτότητα, των «εχθρικά διακείμενων δυνάμεων» κατά της χριστιανικής ορθοδοξίας. Η απεριόριστη βοήθεια από τις εμπορικές και πολιτειακές δομές της Ρωσίας, θα δώσουν την ευκαιρία για την οικοδόμηση μιας κοινωνικής αλληλεπίδρασης και, εν μέρει, οι πολιτικές δομές των χωρών αυτών θα «ταυτιστούν» προς την φιλορωσική κατεύθυνση. Έτσι, στο εσωτερικό της ΕΕ θα δημιουργηθούν «παράλληλες» κοινωνικές και πολιτικές δομές, που θα επικεντρώνονται στην Ρωσία και στην εχθρική δυτική παγκοσμιοποίηση.
Αυτό θα απαιτήσει σημαντικούς οικονομικούς , οργανωτικούς και πνευματικούς πόρους. Ωστόσο, όπως φαίνεται από το παράδειγμα της Ουκρανίας, στο έδαφος της οποίας, δρουν ανεξέλεγκτες πάνω από 2000 δυτικές ΜΚΟ, με δαπάνες που προέρχονται από « μαύρες πηγές», κάτι τέτοιο είναι εφικτό. (Εννοεί «πάσσαλος πασσάλω κρούεται»- Ο πάσσαλος με τον πάσσαλο χτυπιέται).
Η απόκτηση της συμπάθειας από τις ίδιες τις κοινωνίες και τις ελίτ σε βάρος του δυτικού προπαγανδιστικού έργου θα επιτρέψει στο τέλος να διαλυθεί το υπάρχον πολιτικό μοντέλο, κατοχής των χωρών αυτών από την Δύση, (εννοεί, να επικρατήσει το χριστιανικό ορθόδοξο).
Η Διάσκεψη για την τεράστια προσφορά της βυζαντινής κληρονομιάς θα συμπέσει με την 29η Μάιου 2015, ημέρα άλωσης της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Κωνσταντινούπολης, από τους Οθωμανούς. Το Οργανωτική κέντρο της διάσκεψης θα μπορούσε να προετοιμάσει η ελληνική κοινότητα της περιοχής του Ροστόφ, από κοινού με τις οργανώσεις εταίρους, κυβερνητικές οργανώσεις και κόμματα της αντιπολίτευσης, σχετικά με τον μεταβυζαντινό πολιτιστικό χώρο. Η επιλογή του τόπου διεξαγωγής της Κριμαίας, οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι η περιοχή αυτή ανήκε κάποτε στην Βυζαντινή περιοχή της Ταυρίδας, και (έμμεσα), προκειμένου να διαφημίσει την κατάσταση της ρωσικής χερσονήσου.
Η συμμετοχή ξένων επισκεπτών στην διάσκεψη της Κριμαίας θα είναι ένας επιπλέον παράγοντας στον πολιτικό αγώνα για την αναγνώρισή της. Το επιστημονική μέρος θα αναλάβει η πατριωτική ομάδα Ρώσων επιστημόνων. Μετά τη διάσκεψη, μια μόνιμη εντροπή εργασίας, του διεθνούς συμβουλίου θα την μεταδώσει σε πολλές γλώσσες, σε όλον τον κόσμο. Το έργο των οργανισμών-εταίρων σε διαφορετικές χώρες θα πρέπει να στοχεύει στην ενημέρωση του κοινού , σε ότι αφορά την κοινή πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά του Βυζαντίου, στην προώθηση των δράσεων της Ρωσίας και στις επικρίσεις κατά την στάση της Δύσης. Όπως επίσης και στην παροχή δημόσιων και πολιτικών πιέσεων των λαών αυτών προς τις κυβερνήσεις τους .
Το άρθρο προέρχεται από τον Α.Popov ΕΑ, Ph.D., ανώτερο ερευνητή στο Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών.
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου