Το κείμενο είναι συγκλονιστικό. Το έγραψε ο ιατρός Κυπριανός Χριστοδουλίδης ο οποίος έχει αναλώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στον αγώνα κατά της δωρεάς οργάνων σώματος, συντρίβοντας με επιχειρήματα τους γιατρούς, το σύστημα και κυρίως τους ιερείς εκείνους που την υποστηρίζουν ως θεάρεστη πράξη. Διαβάστε το κείμενο το οποίο αποτελεί μήνυμα συμπαράστασης και υπόμνησης προς την οικογένεια Νικολόπουλου και συγκλονιστείτε από το βάθος των θεολογικών επιχειρημάτων του κ. Χριστοδουλίδη:
Μήνυμα συμπαράστασης στη
δοκιμαζόμενη οικογένεια κ. Νίκου Νικολόπουλου
Αίσιο τέλος θα έχει η ασθενής Νίκη, χωρίς όμως τη δωρεά των οργάνων της. Οι γονείς οφείλουν και πρέπει να καταλάβουν τις κακόδοξες ετεροδιδασκαλίες μερικών καινοτόμων ιεραρχών, συμπεριλαμβανομένου και του αποβιώσαντος - υπό πολλών τιμωμένου - αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Όσο για το μήνυμα του κ. Νικολόπουλου...
Αίσιο τέλος θα έχει η ασθενής Νίκη, χωρίς όμως τη δωρεά των οργάνων της. Οι γονείς οφείλουν και πρέπει να καταλάβουν τις κακόδοξες ετεροδιδασκαλίες μερικών καινοτόμων ιεραρχών, συμπεριλαμβανομένου και του αποβιώσαντος - υπό πολλών τιμωμένου - αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Όσο για το μήνυμα του κ. Νικολόπουλου...
και την απόφαση να δωρίσει τα όργανα της
θυγατέρας του, όπου γράφει, :
"Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες.
Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.
Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: "Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου".
Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει - δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι' αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων".
θα τον πληροφορούσα να μας πει :
α) Ποιά ποιότητα ζωής απήλαυσε κατά την επίγεια παρουσία του ο ενανθρωπήσας Θεός και Άνθρωπος, Κύριος ημών Χριστός Ιησούς ; Τον σταύρωσαν σαν κακούργο και όσο ζούσε, το ιερατείο τον περιφρονούσε. Το ίδιο εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα. Μόνο που οι χλευασμοί, οι συκοφαντίες και οι ύβρεις, φορούν το ένδυμα της αγάπης και της θυσιαστικής αυτοπροσφοράς.
β) Στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου η Ορθοδοξία βλέπει την εικόνα του Θεού, όμως, οι "κάθε άνθρωποι" δεν είναι Ορθόδοξοι, άρα, δεν βλέπουν αυτά που ορά η Ορθοδοξία. Βλέπουν άλλα. Παράδειγμα, βλέπουν πώς να κόψουν κεφάλια ή πώς να εξοντώσουν ένα λαό, για τα χρέη που του φόρτωσαν οι άπληστοι Κυβερνήτες του. Και επί πλέον, οι "κάθε άνθρωποι" έχουν φθαρτό πρόσωπο. Σήμερα είμαστε αυτό που είμαστε, έπειτα γινόμαστε χώμα. Πρόσωπο, κατά Χάριν, αποκτούν και απέκτησαν μόνο οι άγιοι, τους οποίους τιμά το σώμα της Εκκλησίας, δηλ. Κλήρος και Λαός. Αν, τώρα, στο χορό των αγίων θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και εκείνους που γίνονται δωρητές οργάνων, ίσως, πρέπει να περιμένουμε την άλλη πανορθόδοξη σύνοδο. Ληστρική θα είναι και αυτή, αν εξακολουθήσουν να άρχουν οι παρόντες. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Και τούτο είναι, κατά πόσον γινόμαστε άγιοι, όταν οι γονείς παίρνουν την απόφαση της προθανάτιας δωρεάς οργάνων του τέκνου τους; Με τις πλάτες άλλων δεν γινόμαστε άγιοι....
"Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες.
Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.
Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: "Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου".
Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει - δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι' αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων".
θα τον πληροφορούσα να μας πει :
α) Ποιά ποιότητα ζωής απήλαυσε κατά την επίγεια παρουσία του ο ενανθρωπήσας Θεός και Άνθρωπος, Κύριος ημών Χριστός Ιησούς ; Τον σταύρωσαν σαν κακούργο και όσο ζούσε, το ιερατείο τον περιφρονούσε. Το ίδιο εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα. Μόνο που οι χλευασμοί, οι συκοφαντίες και οι ύβρεις, φορούν το ένδυμα της αγάπης και της θυσιαστικής αυτοπροσφοράς.
β) Στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου η Ορθοδοξία βλέπει την εικόνα του Θεού, όμως, οι "κάθε άνθρωποι" δεν είναι Ορθόδοξοι, άρα, δεν βλέπουν αυτά που ορά η Ορθοδοξία. Βλέπουν άλλα. Παράδειγμα, βλέπουν πώς να κόψουν κεφάλια ή πώς να εξοντώσουν ένα λαό, για τα χρέη που του φόρτωσαν οι άπληστοι Κυβερνήτες του. Και επί πλέον, οι "κάθε άνθρωποι" έχουν φθαρτό πρόσωπο. Σήμερα είμαστε αυτό που είμαστε, έπειτα γινόμαστε χώμα. Πρόσωπο, κατά Χάριν, αποκτούν και απέκτησαν μόνο οι άγιοι, τους οποίους τιμά το σώμα της Εκκλησίας, δηλ. Κλήρος και Λαός. Αν, τώρα, στο χορό των αγίων θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και εκείνους που γίνονται δωρητές οργάνων, ίσως, πρέπει να περιμένουμε την άλλη πανορθόδοξη σύνοδο. Ληστρική θα είναι και αυτή, αν εξακολουθήσουν να άρχουν οι παρόντες. Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Και τούτο είναι, κατά πόσον γινόμαστε άγιοι, όταν οι γονείς παίρνουν την απόφαση της προθανάτιας δωρεάς οργάνων του τέκνου τους; Με τις πλάτες άλλων δεν γινόμαστε άγιοι....
"34 ... ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν
ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν". Δεν σώζουμε την ψυχή μας, θυσιάζοντας την ψυχή του
παιδιού μας. Αυτό δεν μας το δίδαξε ούτε ο κοιμηθείς Χριστόδουλος, ούτε ο
μαθητής του Νικόλαος, ο Λαυρεωτικής και Μεσογαίας, διδάκτορας της Βιοηθικής.
γ) Τέλος, ως προς αυτό του διδάκτορος Βιοηθικής και νυν Μητροπολίτη Λαυρεωτικής και Μεσογαίας : "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει".
Αυτό το δυνητικό "κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει", γράφουμε, γίνεται εύκολα πρακτικό υπό μίαν προϋπόθεση. Εκείνος που θέλει έμπρακτα να δώσει "αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν" (sic) να επισκεφθεί κάποια μεταμοσχευτική ομάδα (σημ. δεν γνωρίζω αν μπορεί να βοηθήσει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ) και να απαιτήσει, για τους μόλις αναφερθέντες λόγους, να τον βάλουν στο χειρουργείο και να του πάρουν τα όργανα. Απροϋπόθετα και ανιδεοτελώς ! Χωρίς να έχει τραυματιστεί και να έχει γίνει ζωντανό πτώμα. Θα σώσει εννιά ζωές και αιώνια θα τον συνοδεύουν η αγάπη, η συναλληλία, το ενδιαφέρον και τα λοιπά αισθήματα αυτοπροσφοράς χάριν του πλησίον.
γ) Τέλος, ως προς αυτό του διδάκτορος Βιοηθικής και νυν Μητροπολίτη Λαυρεωτικής και Μεσογαίας : "Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει".
Αυτό το δυνητικό "κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει", γράφουμε, γίνεται εύκολα πρακτικό υπό μίαν προϋπόθεση. Εκείνος που θέλει έμπρακτα να δώσει "αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν" (sic) να επισκεφθεί κάποια μεταμοσχευτική ομάδα (σημ. δεν γνωρίζω αν μπορεί να βοηθήσει το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ) και να απαιτήσει, για τους μόλις αναφερθέντες λόγους, να τον βάλουν στο χειρουργείο και να του πάρουν τα όργανα. Απροϋπόθετα και ανιδεοτελώς ! Χωρίς να έχει τραυματιστεί και να έχει γίνει ζωντανό πτώμα. Θα σώσει εννιά ζωές και αιώνια θα τον συνοδεύουν η αγάπη, η συναλληλία, το ενδιαφέρον και τα λοιπά αισθήματα αυτοπροσφοράς χάριν του πλησίον.
Μαλακίες θρησκόληπτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω ανθρώπους που σώθηκαν από μοσχεύματα άτυχων συνανθρώπων μας, που τραυματίστηκαν θανάσιμα σε ατυχήματα.
Επειδή είμαι αδαής, τα όργανα αφαιρούνται και προσφέρονται για μεταμόσχευση, όταν ο προσφέρων αυτά είναι κλινικά νεκρός (δηλαδή εν ζωή) ή όταν πεθαίνει;;;
ΔιαγραφήΟ ασθενής πεθαίνει όταν οι γιατροί του αφαιρούν τα όργανα. Τον κρατούν στη ζωή εντός των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (όχι Μονάδων Επίσπευσης Θανάτου) και όταν δουν ότι τα θεραπευτικά αποτελέσματα είναι πενιχρά έως αναποτελεσματικά - σημείωσε, είναι και δαπανηρότατα - τότε λένε στους συγγενείς : Να βγάλουμε τα μηχανήματα ή να του πάρουμε τα όργανα ; Η απάντηση είναι, φυσικά, αφού εσείς τον βάλατε στα μηχανήματα για να τον κάνετε καλά και αυτός δεν γίνεται, τότε βγάλτε τον από τα μηχανήματα και αφήστε τον να πεθάνει. Όχι να τον πεθάνεται εσείς στο Χειρουργείο.
ΔιαγραφήΣημείωσε, η αφαίρεση των οργάνων πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν συντομότερα.
"Μαλακίες θρησκόληπτων.
ΔιαγραφήΞέρω ανθρώπους που σώθηκαν από μοσχεύματα άτυχων συνανθρώπων μας, που τραυματίστηκαν θανάσιμα σε ατυχήματα."
κχ
Αφού τραυματίστηκαν ΘΑΝΑΣΙΜΑ γιατί τους έβαλαν στη Μονάδα Εντατικής ; Όταν ένας έχει "πεταγμένα τα μυαλά του" από το τρακάρισμα, γιατί τον βάζουν στην Εντατική ; Για να του κολλήσουν τον εγκέφαλο ή τον προμήκη μυελό ;
Ο υποφαινόμενος μπορεί να γράφει μαλακίες, αλλά δεν τις κάνει. Αλλοι όμως και τις γράφουν και τις κάνουν.
Συμφωνώ με τον ειδήμονα, με τον γιατρό.
ΔιαγραφήΔεν το βρίσκω ούτε λογικό ούτε ωφέλιμο να αμολάει ο κάθε άσχετος το μακρύ και το κοντό του.
Εγώ πάλι, δεν συμφωνώ...είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, κάποιοι άνθρωποι είναι άτυχοι και ενώ δεν πεθαίνουν ακαριαία, βρίσκονται ζωντανοί-νεκροί σε κάποιο νοσοκομείο. Τότε και μόνο τότε οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να "δώσουν" ζωή σε κάποιον άλλο συνάνθρωπο! Το ότι η ιατρική επιστήμη έχει προχωρήσει σε αυτό το επίπεδο, δεν θα έπρεπε να είναι "θέμα" συζήτησης, για το αν σε αυτές τις περιπτώσεις "δολοφονεί" ασθενείς, διότι το ότι κρατούν "εν ζωή" ανθρώπους είναι για να εξαντλήσουν όλες τις πιθανότητες. Όταν δεν υπάρχει καμμιά ελπίδα, τότε επιβάλλεται να σώσουν άλλους ανθρώπους που έχουν κάποιες ελπίδες επιβίωσης από μία επιτυχή μεταμόσχευση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή``ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ΄΄
Δηλαδή να τους αφαιρούμε την ζωή πριν πεθάνουν, χωρίς να τους ρωτάμε;;;
ΔιαγραφήΔηλαδή να γίνεται ό,τι γίνεται με τις εκτρώσεις;;; Σ' αυτήν την περίπτωση ρωτάμε τον κυοφορούμενο άνθρωπο;;;
H ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ,ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ,ΜΕ ΤΟ ΨΕΥΔΕΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ,ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΣΘΕΝΗΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΤΣΙΦΟΥΤΙΑ ΚΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΠΟΥ ΚΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΑ ΣΩΛΗΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟ!!!!!ΚΑΙ ΤΕΜΑΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΟΡΜΑΚΙ!!!
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΔΑΡΙΑ
Εγώ θα κάνω μια χαζή υπόθεση και μια χαζή ερώτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ένας έμπορος ανθρωπίνων οργάνων θανατώσει έναν υπερήλικα και με τα όργανά του σώσει τρεις άλλες ζωές, αυτός ο έμπορος θα θεωρηθεί ευεργέτης της ανθρωπότητας;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Μήπως πρέπει να σοβαρευτούμε;
Καλημέρα σε όλους. Πολυ ωραίες οι θεωρίες και των μεν και των δε. Εγω λοιπόν περιμένω μόσχευμα για το παιδί μου. Ποτέ δεν έχω "ζητήσει" να βρεθεί μόσχευμα. Όμως αν είναι κάποιος εγκεφαλικά νεκρός και χωρίς δρόμο επιστροφής δεν θα είναι καλύτερα να βοηθήσει κάποιους άλλους? Φέρτε νοητά τον εαυτό σας για 1 δευτερόλευπτο στη θέση του οποιουδήποτε γονιού που - όπως γράφει κάποιος - "τραβάει τα σωληνάκια" ή παίρνει την απόφαση να δωρήσει τα όργανα του. Μπορεί και να τρελλαθείτε! Το μεγαλείο της ψυχής που διαθέτουν οι άνθρωποι που δωρίζουν τα όργανα των συγγενών τους κάποιοι από εμάς δε μπορούμε καν να το σκεφτούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το μεγαλείο της ψυχής που διαθέτουν οι άνθρωποι που δωρίζουν τα όργανα των συγγενών τους κάποιοι από εμάς δε μπορούμε καν να το σκεφτούμε!"
Διαγραφήκχ
Το μεγαλείο της ψυχής, που κάποιοι από εμάς δεν μπορούν να το σκεφτούν, μερικοί το σκέφτηκαν και το σκέπτονται αδιαλείπτως, από τα πρώιμα εφηβικά τους χρόνια, χωρίς να περιμένουν να βρεθεί μόσχευμα για το παιδί τους, και, τότε, να αρχίσουν να σκέφτονται.
Δεν απέδωσαν ποτέ στην τύχη ότι ζουν και έζησαν, κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες. Αυτό διδάχθηκαν στο σπίτι τους και στο σχολειό τους. Και ήταν τα χρόνια εκείνα πολύ δύσκολα ... .
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΦΡΟΝΗΣΕΙ!ΖΗΤΟΥΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΜΕΝΟΥΣ.ΛΟΙΠΟΝ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΔΗΚΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΟΡΓΑΝΩΝ.ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΡΙΟ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ ΘΑ ΤΕΜΑΧΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ,ΕΤΣΙ ΛΕΝΕ ,ΚΑΠΟΙΟΝ. ΑΛΛΟΝ ΑΣΘΕΝΗ.
ΔιαγραφήΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΚΟΣΜΟ ΚΑΝΙΒΑΛΩΝ!!!!ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΑ!!
Εγώ πάλι, δεν συμφωνώ...είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, κάποιοι άνθρωποι είναι άτυχοι και (...) τότε επιβάλλεται να σώσουν άλλους ανθρώπους που έχουν κάποιες ελπίδες επιβίωσης από μία επιτυχή μεταμόσχευση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
κχ
Να φύγει, δηλαδή, η τύχη από τον ένα και να πάει στον άλλο !
Μήπως, λέω μήπως, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποιες (περί τύχης) αντιλήψεις που έχουμε ; Αντιλήψεις, σημειωτέον, που συχνότατα υποκαθιστούν την πίστη, άλλοτε συνειδητά και πότε ακούσια. Ο άγιος Θεός ΔΕΝ είναι τύχη.
Αν κάνεις αυτού του είδους την συρραφή στο σχόλιο, τότε λυπάμαι, αλλά ο "διάλογος" δεν θα είναι ούτε εποικοδομητικός, ούτε και πολιτισμένος!!!
ΔιαγραφήΕίπα: ``...κάποιοι άνθρωποι είναι άτυχοι, γιατί φθάνουν στο νοσοκομείο ζωντανοί-νεκροί... οι γιατροί χρησιμοποιούν τα μηχανήματα υποστήριξης έως ότου εξαντλήσουν κάθε ελπίδα επιβίωσης του ασθενούς...όταν η κατάσταση του ασθενούς είναι μη αναστρέψιμη, τότε επιβάλλεται να σωθούν άλλοι άνθρωποι μέσω της μεταμοσχεύσεως...!΄΄
Αν ξανά διαβάσεις το σχόλιο(6 Ιουνιου-12:12π.μ)θα αντιληφθείς ό,τι σε καμμιά περίπτωση δεν ομιλώ για την "τύχη" του ενός, έναντι της "ατυχίας" του άλλου!!!
Σε αυτή την περίπτωση, φρονώ ό,τι είναι κρίμα να θάβονται πολύτιμα ανθρώπινα όργανα στο χώμα...και να μην μεταμοσχεύονται σε άλλους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη για να Ζήσουν, ή για να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους!!!
``ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ΄΄
Ένας πολιτισμένος και εποικοδομητικός διάλογος
ΔιαγραφήΕπειδή διαπραγματευόμαστε ένα επιστημονικό, αλλά και άκρως θεολογικό ζήτημα, εστίασα στην αδόκιμη έκφραση περί της "ατυχίας" κάποιων συνανθρώπων μας.
Ίσως, έκανα λάθος διότι η δική σου τοποθέτηση, "Ανδρόνικε", όπως προκύπτει από αυτά που έγραψες στη συνέχεια, δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη τίς θεολογικές προεκτάσεις του θέματος "δωρεά όργάνων".
Ναι, οι γιατροί χρησιμοποιούν τα μηχανήματα υποστήριξης έως ότου εξαντλήσουν κάθε ελπίδα επιβίωσης του ασθενούς και το ίδιο κάνουν, άλλοτε με μηχανήματα, άλλοτε με φάρμακα, άλλοτε με χειρουργικές επεμβάσεις. Υπάρχει όμως ένα όριο. Όταν βλέπουμε ότι δεν υπάρχει ελπίδα επιβίωσης, τότε αφήνουμε τον ασθενή να καταλήξει αφ΄ εαυτού και δεν του κάνουμε αυτό που κάνουν άλλοι : Μιά ένεση για να πεθάνει. Επίσης, ποτέ μέχρι τώρα δεν χρησιμοποιούμε σαν φάρμακο τον άνθρωπο και παρακαλώ, μη μου φέρεις το παράδειγμα της αιμοδοσίας. Ο ασθενής δεν πεθαίνει δίνοντας αίμα. Εκεί, πραγματικά σώζει τον συνάνθρωπό του, όχι όμως κατόπιν του δικού του θανάτου.
Πέραν αυτών, το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι, αν πρέπει ασθενής με βαρεία κρανιοεγκεφαλική κάκωση ( : πολλαπλά κατάγματα με παρεκτόπιση στους ανώτερους αυχενικούς σπονδύλους, συμπιεστκό κάταγμα κρανίου - πολλά ή ένα - με ρήξη του εγκεφαλικού ιστού) να τίθεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Και το δεύτερο, σε ηπιότερες από τις ανωτέρω περιπτώσεις ή μερικές άλλες διαφορετικής αιτιολογίας, που τις παραλείπω χάριν συντομίας, όπου και εκεί έχουμε τη "διάγνωση" του εγκεφαλικού "θανάτου", εφόσον ενδείκνυται η θεραπευτική αντιμετώπιση με μηχανήματα, ερωτώ : Τί χρονικά περιθώρια θεραπείας δίνονται προκειμένου να εκτιμήσουμε την ανταπόκριση ή όχι του ασθενούς. Εξ όσων γνωρίζω, τα περιθώρια αυτά είναι λίαν περιορισμένα και οι λόγοι έχουν εκτεθεί από αυτούς τους ίδιους που προβαίνουν στις μεταμοσχεύσεις : Όσο περνούν οι ημέρες χαλάνε τα όργανα.
Τέλος, αν "επιβάλλεται να σωθούν άλλοι άνθρωποι μέσω της μεταμοσχεύσεως, όταν η κατάσταση του ασθενούς είναι μη αναστρέψιμη", όπως γράφεις, τότε, φοβάμαι μήπως σύντομα ακούσουμε το κακό "μαντάτο"΄- έχει ήδη ακουστεί - ότι ο πλανήτης δεν μας αντέχει. Γίναμε πολλοί και το οξυγόνο αρχίζει να λιγοστεύει προς όφελος του επικίνδυνου για τη ζωή CO2 (διοξείδιο του άνθρακα).
Όμως, παρά ταύτα, η επιστήμη φροντίζει να αποκτούν παιδιά όσες γυναίκες δεν τα καταφέρνουν - κάνουν μάλιστα δίδυμα και τρίδυμα -, δίνει ζωή σε ασθενείς κατόπιν μεταμόσχευσης και εσχάτως μας αναγγέλθηκε ότι θα φτιάξουν άνθρωπο από τη σύνθεση ανθρωπίνου DNA στο εργαστήριο http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26514&subid=2&pubid=114026034
Αλήθεια, πού μας πάνε ; Και ακόμη, τί είδους πολιτισμένο και εποικοδομητικό διάλογο θέλουν να κάνουμε ; Μεταξύ ηλιθίων ή μεταξύ σκεπτομένων ανθρώπων, που δεν αντέχουν τα ψεύδη τους ; Να μας λένε από τη μια ότι ο υπερπληθυσμός θα μας πνίξει, και από την άλλη, να δαπανούν δισεκατομμύρια επειδή, μεταξύ άλλων, "επιβάλλεται να σωθούν άλλοι άνθρωποι μέσω της μεταμοσχεύσεως" (sic).
Αγαπητέ Κυπριανέ,(επίτρεψέ μου την προσφώνηση) παρά το ότι πάντα σχεδόν, στον επίλογό σου χρησιμοποιείς πικρόχολο και δεικτικό σχόλιο, εγώ θα σου απαντήσω με συμπάθεια και ειλικρίνεια.
ΔιαγραφήΔεν αντικρούω δογματικά τα όσα αναφέρεις, αντιθέτως, εν μέρη ομολογώ ό,τι σε κάποια από αυτά που διατυπώνεις θα μπορούσα ακόμη και να συμφωνήσω.(για την οικονομία του λόγου αντιλαμβάνεσαι υποθέτω, ποια είναι τα σημεία σύγκλισης απόψεων)
Απάντησέ μου όμως, τι θα πει κάποιος σε έναν γονιό, ή σε έναν απελπισμένο ασθενή που περιμένει μόσχευμα, που περιμένει ζώντας με την αγωνία του "μελλοθάνατου", μία ευκαιρία και μία ελπίδα για την Ζωή;
Σε ερωτώ ευθέως, εσύ θα του απαντούσες(όντας ιατρός)για τον "παγκόσμιο υπερ πληθυσμό" και ό,τι ο πλανήτης "δεν μας σηκώνει διότι γίναμε πολλοί" και υπάρχει ο κίνδυνος να λιγοστεύει το οξυγόνο, επειδή επιβιώνουν "με ξένο μόσχευμα" ασθενείς;;;
Πόσο "ηθικό, ή ανήθικο" είναι αυτό;;;
Εποικοδομητικός και πολιτισμένος διάλογος μπορεί και επιβάλλεται να γίνεται, όσο "δύσκολο" και δυσεπίλυτο είναι το όποιο ζήτημα. Και πραγματικά, θέματα που αφορούν την ζωή ή τον θάνατο "άλλων", δεν μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε επιφανειακά και επιπόλαια! Αρκεί να αφήσουμε απ΄ έξω τον δογματισμό και τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε "ηλίθιους και σκεπτόμενους"!!!
Εν κατακλείδι, κατά την ταπεινή μου άποψη, το θέμα αυτό έχει επιλυθεί, απόδειξη τρανή η εξέλιξη των μεταμοσχεύσεων... ΚΑΙ με την Επέμβαση της Θείας Πρόνοιας και Χάρις!!!
``ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ΄΄
Απάντηση σε ένα απελπισμένο ασθενή
ΔιαγραφήΑγαπητέ "Ανδρόνικε",
Σε ευχαριστώ για το ευπρεπές σχόλιο και οφείλω να ζητήσω, και πάλι, συγγνώμη για ένα δικό μου λάθος. Στον επίλογο, έπρεπε να συμπληρώσω ότι η καταληκτική φράση : "επιβάλλεται να σωθούν άλλοι άνθρωποι μέσω της μεταμοσχεύσεως" (sic) ΔΕΝ έχει αποδέκτη εσένα. Είναι νομίζω, μια γενικότερη τοποθέτηση πολλών ανθρώπων, που είτε αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας είτε συμφωνούν με τις προθανάτιες (ή ακόμη και επιθανάτιες) αφαιρέσεις οργάνων εκ μέρους των συναδέλφων μου.
Πέρα από τη μεγάλη αντίφαση των εξουσιαστών μας - μιλώ σε παγκόσμιο επίπεδο - που στοχεύουν, αφενός, στη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού (σημ. οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί) και αφετέρου, στην προσπάθεια αντιμετώπισης επιλεγμένων ασθενών και ασθενειών, τους οποίους μόνο η μεταμόσχευση σώζει, υπάρχει και κάτι ακόμη. Ένας πρόσθετος λόγος που μας δείχνει τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα του "δώρου ζωής" και επιδεινώνει υπερθετικά την παγκόσμια σύγχυση.
Όπως γνωρίζεις πολλά λέγονται και γράφονται για τον όρκο. Ο ακαδημαϊκός κ. Δεσποτόπουλος, μακαρίτης πια, έχει γράψει μάλιστα και βιβλίο κατά της ορκοδωσίας. Εντύπωση, όμως, προκαλεί ότι ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε τον όρκο του Ιπποκράτη ! Δεν βρέθηκε γιατρός, νομικός ή άλλου συναφούς κλάδου - ακαδημαϊκός κλπ. - που να θέσει υπό αμφισβήτηση τον όρκο των γιατρών στον Ιπποκράτη. Αντίθετα, ο θρησκευτικός όρκος έχει μπει στο στόχαστρο όλων, μη εξαιρουμένων και αυτών ακόμη των υψηλόβαθμων Κληρικών ! Αποτέλεσμα ; Έχει ατονίσει και σχεδόν καταργηθεί.
Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με αυτό το ζήτημα, αλλά ειδικά με τον όρκο του Ιπποκράτη, ο οποίος σε καμμιά περίπτωση δεν εγκρίνει την ευθανασία. Θα πει κάποιος, επόμενο είναι, ότι στην εποχή του Ιπποκράτη δεν υπήρχαν τα μέσα "διάγνωσης" του εγκ. θανάτου. Δεν γίνονταν, βεβαίως, και μεταμοσχεύσεις.
Αν, όμως, έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί εξακολουθούν οι γιατροί να ορκίζονται στον Ιπποκράτη ; Αφού άλλα ίσχυαν τότε και άλλα ισχύουν σήμερα, τι να τον κάνουμε τον Ιπποκράτη και τον όρκο του ; Αυτονόητο, αυτά τα γράφω για μας εδώ και όχι για τους έξω. Γνωστό ότι εκεί δεν έχουν αναστολές και κάνουν μια ένεση - προς ανακούφιση δια παντός - σε κάποιον που πάσχει από ανίατη αρρώστια. Η αξιοπρέπεια στη ζωή μας συνοδεύει και στην αξιοπρέπεια στο θάνατο. Να λαμβάνονται τα όργανα δια το αξιοπρεπώς ζην και δια το αξιοπρεπώς θνήσκειν, είναι το μήνυμα.
Κατόπιν τούτων, νομίζω, δίνω την απάντηση στο ερώτημα που έθεσες : "τι θα πει κάποιος σε έναν γονιό, ή σε έναν απελπισμένο ασθενή που περιμένει μόσχευμα, που περιμένει ζώντας με την αγωνία του "μελλοθάνατου", μία ευκαιρία και μία ελπίδα για την Ζωή; Εσύ, όντας ιατρός, θα του απαντούσες για τον "παγκόσμιο υπερπληθυσμό" και ότι ο πλανήτης "δεν μας σηκώνει διότι γίναμε πολλοί" ; Ότι υπάρχει κίνδυνος να μας λείψει το οξυγόνο, επειδή επιβιώνουν "με ξένο μόσχευμα" ασθενείς;;; Πόσο "ηθικό, ή ανήθικο" είναι αυτό;;;"
Και για να τελειώσω, αν δεν είναι σαφής αυτή η απάντηση, οι μεν συνάδελφοί μου ας ανατρέξουν στον Ιπποκράτη, στον όρκο που δίνουν, οι δε άλλοι στην Ομολογία που καλούνται να δώσουν, όταν, ανάδοχοι όντας, αποτάσονται τον Σατανά και συντάσσονται με τον Χριστό δια του Συμβόλου Πίστεως. Τούτο επέχει θέση όρκου. Αν αυτό εμπλέκει, λόγω πίστεως, κάποιας μορφής δογματισμό, πώς γίνεται και ο όρκος του Ιπποκράτη να μένει εκτός δογματισμού ; Ο όρκος δεν προϋποθέτει πίστη
Φίλε συνσχολιαστή Κυπριανέ, από ότι αντιλαμβάνεσαι και εσύ, δεν πρόκειται να ταυτιστούν οι απόψεις μας στο 100%.
ΔιαγραφήΣε κάθε περίπτωση πάντως, σου αναγνωρίζω ό,τι έχεις συγκροτημένη σκέψη, εμπεριστατωμένη γνώση και είμαι υποχρεωμένος να σεβαστώ την γνώμη σου επί του θέματος!
Οφείλω επίσης να παραδεχθώ, ότι κάποιες παραμέτρους επί του θέματος τις αγνοούσα!
Η ζωή και ο θάνατος είναι μέγιστο θέμα, που θα απασχολεί την ανθρωπότητα έως το "τέλος της", ανεξαρτήτως από την υποκειμενικότητα των διαφορετικών απόψεων, περί ηθικής ή της αποδοχής ή μη, για την δωρεά ανθρωπίνων οργάνων...!
``ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ΄΄
Οφείλω με τη σειρά μου, φίλε "Ανδρόνικε", να σε ευχαριστήσω κι εγώ για τη συζήτηση που κάναμε. Σημείο των καιρών είναι, αυτές οι συζητήσεις να γίνονται "στο περιθώριο", όπως λέμε, και όχι σε εφημερίδες και περιοδικά γνώμης. Θέλω να πώ, σε υψηλού επιπέδου αναγνωστικό κοινό και αντίστοιχα, σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων.
ΔιαγραφήΔεν είναι κάτι που με ενοχλεί. Η Χριστιανοσύνη μπήκε στην Ιστορία από περιθωριακούς ανθρώπους. Οφείλω όμως να επισημάνω την μονομέρεια της δήθεν πλουραλιστικής μας δημοκρατίας (Δυτικής κοπής). Είναι πασιφανής και τούτο δεν αποτελεί απλώς και μόνο διαπίστωση.
Όποιος λοιπόν έχει "αποκλίνουσα συμπεριφορά" από τον κοινωνικώς αποδεκτό τρόπο ζωής - τον καθορίζουν τα λεγόμενα μήντια - χαρακτηρίζεται αύθις ακραίος, φανατικός ! Επομένως, κρίνεται δυνητικά και πρακτικά επικίνδυνος. Αυτό που ποτέ δεν λέγεται, ούτε καν ακούγεται, είναι ότι εμείς οι Ορθόδοξοι, και Έλληνες, ουδέποτε ακολουθήσαμε το παράδειγμα του Βιβλικού Σαμψών : Με τον δικό μας θάνατο, να εξολοθρεύουμε μερικές χιλιάδες άλλων. Οι χριστιανοί της Δύσεως και οι ισλαμιστές της Ανατολής ήταν αυτοί που μας αποκεφάλιζαν και όχι εμείς εκείνους.
Και σε επίλογο, οι του κόσμου απόψεις ερείδονται επί κοσμικών αληθειών συνεργούσης και της επιστήμης. Και αυτονόητο, επίσης, να διέπονται εκ του κοσμικού πνεύματος. Ωστόσο, υπάρχουν και οι υπερβαίνουσες τούτο τον κόσμο απόψεις. Προτείνουν κι αυτές μιαν άλλης φύσεως αλήθεια, δομή της οποίας είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Δεν είναι το εργαστηριακό πείραμα και η απόδειξη. Είναι η ενυπόστατη βιωματική θεοσέβεια το πείραμα και η έμπρακτη αποχή του κακού η απόδειξη, κατά το « ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη » Ιώβ.
Οι ενδιαφερόμενοι ας διαβάσουν αυτό :
ΕΣΤΙ γὰρ ἀργυρίῳ τόπος, ὅθεν γίνεται, τόπος δὲ χρυσίου, ὅθεν διηθεῖται. 2 σίδηρος μὲν γὰρ ἐκ γῆς γίνεται, χαλκὸς δὲ ἴσα λίθῳ λατομεῖται. 3 τάξιν ἔθετο σκότει, καὶ πᾶν πέρας αὐτὸς ἐξακριβάζεται, λίθος σκοτία καὶ σκιὰ θανάτου. 4 διακοπὴ χειμάρρου ἀπὸ κονίας, οἱ δὲ ἐπιλανθανόμενοι ὁδὸν δικαίαν ἠσθένησαν, ἐκ βροτῶν ἐσαλεύθησαν. 5 γῆ, ἐξ αὐτῆς ἐξελεύσεται ἄρτος, ὑποκάτω αὐτῆς ἐστράφη ὡσεὶ πῦρ. 6 τόπος σαπφείρου οἱ λίθοι αὐτῆς, καὶ χῶμα χρυσίον αὐτῷ. 7 τρίβος, οὐκ ἔγνω αὐτὴν πετεινόν, καὶ οὐ παρέβλεψεν αὐτὴν ὀφθαλμὸς γυπός· 8 καὶ οὐκ ἐπάτησαν αὐτὸν υἱοὶ ἀλαζόνων, οὐ παρῆλθεν ἐπ᾿ αὐτῆς λέων. 9 ἐν ἀκροτόμῳ ἐξέτεινε χεῖρα αὐτοῦ, κατέστρεψε δὲ ἐκ ριζῶν ὄρη· 10 δίνας δὲ ποταμῶν διέρρηξε, πᾶν δὲ ἔντιμον εἶδέ μου ὁ ὀφθαλμός. 11 βάθη δὲ ποταμῶν ἀνεκάλυψεν, ἔδειξε δὲ αὐτοῦ δύναμιν εἰς φῶς. 12 ἡ δὲ σοφία πόθεν εὑρέθη; ποῖος δὲ τόπος ἐστὶ τῆς ἐπιστήμης; 13 οὐκ οἶδε βροτὸς ὁδὸν αὐτῆς, οὐδὲ μὴ εὑρεθῇ ἐν ἀνθρώποις. 14 ἄβυσσος εἶπεν· οὐκ ἔνεστιν ἐν ἐμοί· καὶ ἡ θάλασσα εἶπεν· οὐκ ἔστι μετ᾿ ἐμοῦ. 15 οὐ δώσει συγκλεισμὸν ἀντ᾿ αὐτῆς, καὶ οὐ σταθήσεται ἀργύριον ἀντάλλαγμα αὐτῆς· 16 καὶ οὐ συμβασταχθήσεται χρυσίῳ ᾿Ωφίρ, ἐν ὄνυχι τιμίῳ καὶ σαπφείρῳ· 17 οὐκ ἰσωθήσεται αὐτῇ χρυσίον καὶ ὕαλος καὶ τὸ ἄλλαγμα αὐτῆς σκεύη χρυσᾶ· 18 μετέωρα καὶ γαβὶς οὐ μνησθήσεται, καὶ ἕλκυσον σοφίαν ὑπὲρ τὰ ἐσώτατα· 19 οὐκ ἰσωθήσεται αὐτῇ τοπάζιον Αἰθιοπίας, χρυσίῳ καθαρῷ οὐ συμβασταχθήσεται. 20 ἡ δὲ σοφία πόθεν εὑρέθη; ποῖος δὲ τόπος ἐστὶ τῆς συνέσεως; 21 λέληθε πάντα ἄνθρωπον καὶ ἀπὸ πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ ἐκρύβη· 22 ἡ ἀπώλεια καὶ ὁ θάνατος εἶπαν· ἀκηκόαμεν δὲ αὐτῆς τὸ κλέος. 23 ὁ Θεὸς εὖ συνέστησεν αὐτῆς τὴν ὁδόν, αὐτὸς δὲ οἶδε τὸν τόπον αὐτῆς· 24 αὐτὸς γὰρ τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν πᾶσαν ἐφορᾷ εἰδὼς τὰ ἐν τῇ γῇ πάντα, ἃ ἐποίησεν, 25 ἀνέμων σταθμὸν ὕδατος μέτρα· 26 ὅτι ἐποίησεν οὕτως, ἰδὼν ἠρίθμησε καὶ ὁδὸν ἐν τινάγματι φωνάς· 27 τότε εἶδεν αὐτὴν καὶ ἐξηγήσατο αὐτήν, ἑτοιμάσας ἐξιχνίασεν. 28 εἶπε δὲ ἀνθρώπῳ· ἰδοὺ ἡ θεοσέβειά ἐστι σοφία, τὸ δὲ ἀπέχεσθαι ἀπὸ κακῶν ἐστιν ἐπιστήμη.
Αν θέλετε να δείτε με τι ασχολούνται εκεί κάτω, αναφέρομαι στην κοιτίδα του πολιτισμού, της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του αντιρατσισμού, αντισημιτισμού και πολλά άλλα "αντί", δείτε και το βίντεο στο δεσμό που ακολουθεί. Η πολιτική κατά των κοινωνικών, φυλετικών κλπ. διακρίσεων σε αποκορύφωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοια μυαλά πάνε να εγκαταστήσουν τη νέα παγκόσμια αυτοκρατορία κι εμείς ετοιμαζόμαστε για την Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο, δηλαδή τις σχέσεις μας - υποτίθεται οι δικές μας είναι ορθόδοξες - με τον υπόλοιπο (και πάλι υποτίθεται) χριστιανικό κόσμο.
Τί να πει και τι να γράψει κανείς !!!
http://kyprianoscy.blogspot.gr/2016/06/idiotization.html
ΔιαγραφήΚι εγώ ξέρω ένα παιδί συγγενούς που υποφέρει από ανίατη αρρώστια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το παιδί δεν περιμένει καμιά μεταμόσχευση, γιατί όσα όργανα κι αν του αλλάξουν η κατάσταση της υγείας του δεν πρόκειται να αλλάξει.
Φέρτε νοητά τον εαυτό σας σ' αυτό το παιδί.
Σ' αυτό το παιδί ποιος θα προσφέρει την υγεία;
Αυτό το παιδί σε τι διαφέρει από ένα άλλο που ενδεχομένως θα σωθεί με την μεταμόσχευση;
ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΑΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΗΣ ΜΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΕ ΣΟΒΑΡΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΦΟΡΕΑ.
ΔιαγραφήΗ ηθική μέρα με τη μέρα χαλαρώνει ή μεταβάλλεται, π.χ. ο παραδοσιακός θεσμός της οικογένειας (= άνδρας + γυναίκα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έκτρωση έχει νομιμοποιηθεί σε πολλά κράτη.
Εάν στο μέλλον νομιμοποιηθεί και η εμπορία ανθρωπίνων οργάνων, τι θα πείτε;
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ 97% ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΦΑ ΚΑΙ ΤΟ ΩΜΕΓΑ.ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ.ΤΟ ΟΤΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΡΠΑΓΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΙ ΟΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ.ΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΥΠ ΟΨΙΝ ΤΟΥ ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!!!!!!
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΟΡΓΑΝΑ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑ.ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΜΟΥ ΔΩΡΙΣΕ ΤΟ ΕΝΑ ΝΕΦΡΟ ΤΟΥ ΣΕ ΑΝΗΨΟΥΛΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΤΕΣΤΡΕΜΕΝΑ ΝΕΦΡΑ!!!!
ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΘΗΚΑΝ ''ΕΓΓΕΦΑΛΙΚΑ'' ΝΕΚΡΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ!!!!!!
Ας βρει η επιστήμη μέθοδο να χρησιμοποιεί για μεταμόσχευση όργανα νεκρών ανθρώπων, όχι ζωντανών.
ΔιαγραφήΤο ''ο θάνατός σου = η ζωή μου'' ισχύει ανάμεσα στα αγρίμια της ζούγκλας.
Θέλουμε η ζωή μας να γίνει ζούγκλα;;;