ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ:ΖΗΤΕΙΤΑΙ...ΠΑΠΑΔΙΑ!

Ένα σοβαρό κοινωνικό θέμα που σπάνια θίγεται...

Στα… ΑΖΗΤΗΤΑ μέλλοντες ιερείς. Ένα βουβό, σοβαρό κοινωνικό θέμα.

Η πλειοψηφία των Ελληνίδων τους αποφεύγουν όπως ο «διάολος το λιβάνι»!... Έστω κι αν είναι οι …μόνιμες, φανατικές  «πελάτισσες» των ναών!

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ-Μάκης Βραχιολίδης

Αφορμή για το ρεπορτάζ ήταν αγγελία εφημερίδας: «Νέος, ικανός, μορφωμένος καθηγητής Φιλολογίας και Θεολογίας, προτιθέμενος να γίνει κληρικός, ζητεί εις γάμου κοινωνίαν, νέαν με ένα προσόν: Να είναι άτομον σύγχρονον, ανήσυχον και σοβαρόν τηλ....»

Ο υποψήφιος ιερέας, μέσω της αγγελίας, προβαίνει στο έσχατο αυτό
διάβημα να ανακοινώσει δημοσίως τις προθέσεις του, προφανώς γιατί δεν μπόρεσε να …σταυρώσει γυναίκα με τους κλασσικούς τρόπους (γνωριμίες τυχαίες, παρέες  ακόμη και συνοικέσια).

Αν δε ληφθεί υπόψη, πως οι περισσότεροι των κληρικών είναι και ωραίοι άνδρες με τα μέτρα και σταθμά των κοσμικών, τότε το πράγμα παίρνει, άλλες… οδυνηρότερες διαστάσεις.

Τεράστιο το θέμα που προβάλλεται από την απλή αυτή αγγελία. Είναι το κεφάλαιο των εγγάμων κληρικών, που αποτελούν εξάλλου και τη συντριπτική πλειοψηφία του Ορθοδόξου κλήρου.

Κι όμως, σήμερα υπάρχει μεγάλη έλλειψη «παπαδιάς», πρεσβυτέρας. Οι ενδιαφερόμενοι, στην πλειοψηφία τους μένουν στο ράφι... και στη σειρά, αναμένοντες, πότε θα βρεθεί η πολυπόθητος νύφη, ώστε να χειροτονηθούν ιερείς!

Δραματική η περίπτωσή τους. Η επιλογή τους να υπηρετήσουν τον Χριστό και την Εκκλησία σκαλώνει στην γυναίκα, στην απροθυμία της γυναίκας να ακολουθήσει  το στάδιο της ιεροσύνης του μέλλοντος συζύγου της, ιερέως!

Ο υποψήφιος προς ιεροσύνη, ως άτομο με αναμφισβήτητο το χάρισμα της επικοινωνίας, ασφαλώς δημιουργεί γνωριμίες με γυναίκες, όπου και έχει απήχηση, αλλά μόλις «σκάσει το παραμύθι» πως θέλει να γίνει παπάς,  μην είδατε την κυρία! Τρέχει, όπου φύγει-φύγει. Τρέχει και σταματημό δεν έχει.!  «Όλα καλά  κι άγια με τον υποψήφιο λειτουργό του Υψίστου, αλλά να θέλει το.. παπαδιλίκι, αυτό πια είναι αβάσταχτο», είναι το δίλημμα που μπαίνει ως φραγμός στην υποψήφια παπαδιά.

Συνεπώς, το δράμα είναι διπλό. Όχι μόνο από τη μεριά του υποψήφιου κληρικού, αλλά και από την πλευρά της γυναίκας, η οποία με την απόρριψή της, χάνει ίσως τη μεγάλη ευκαιρία να κερδίσει την ευτυχία της ζωής της. Μια κι αυτό είναι το ζητούμενο όλων των ανθρώπων.

Επισημαίνονται όμως τα εξής που πιθανόν να παρακάμπτει η υποψήφια πρεσβυτέρα:

1)   Κατά τεκμήριο οι πιο ευτυχισμένες οικογένειες στην Ελλάδα είναι αυτές των κληρικών. Όχι πως δεν υπάρχουν κλυδωνισμοί και στις οικογένειες αυτές, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό,  μια και στο χώρο των εγγάμων κληρικών, σπανίζουν τα διαζύγια. Αυτό που κάνει γερές τις οικογένειες των κληρικών, είναι η αγάπη μεταξύ των μελών τους και η αγάπη προς τον Χριστό. Οι επί μέρους «διαφορές» επιλύονται εν πνεύματι αγαθότητος  και αγάπης.

2)   Παλαιότερα, η σύζευξη παπά με παπαδιά στην ελληνική κοινωνία εθεωρείτο τιμητικό αξιοσημείωτο γεγονός κι αποσπούσε τις ευχές του συνόλου της κοινότητας.  Η ελληνική ονοματολογία αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα, η Ελλάς κατέχει τα πρωτεία. Τα επίθετα με πρώτο συνθετικό τη λέξη «παπα», όπως Παπαδόπουλος, Παπαγιάννης, Παπατρέχας ή Διάκος, Διακάκης, Αναγνώστης, Αναγνώστου, Καλογήρου, Καλογερόπουλος, Ιεροψάλτης, Ψάλτης, Πατριάρχης, Αρχιμανδρίτης κ.α.   κατέχουν τη συντριπτική πλειοψηφία στο πάνθεο της ονοματολογίας μας.  Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Μαρτυρεί την βαθειά σχέση και συγγένεια του Έλληνα με κάποιο παπά!

Παρά τα παραπάνω θετικά για τις οικογένειες των ιερέων στοιχεία, εντούτοις τα εμπόδια και τα διλήμματα, που αντιμετωπίζουν στην πορεία της σχέσεις τους, τόσο οι ιερείς όσο και οι υποψήφιες σύζυγοι, είναι πολλά.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ

 Οι ιερείς εκσυγχρονίζονται και διαβάζουν το ευαγγέλιο ακόμη και από I-pad. Στο θέμα της ευρέσεως παπαδιάς το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι υποψήφιοι ιερείς είναι πολύ μεγάλο!

Ιδού όμως τι υποστηρίζει ένας φλεγόμενος να γίνει ιερέας, η τύχη του οποίου  εξαρτάται απόλυτα από την απόφαση της γυναίκας που θέλει να  τον ακολουθήσει στον Γολγοθά που επέλεξε: «Δεν ξέρω, αλλά εμείς οι της Εκκλησίας, είμαστε ολίγον τι αγαθοί. Είμαστε, κατά δύναμιν φιλαλήθεις και ευθείς. Ομολογούμεν εις την συνομιλίτρια που έλκει την συμπάθειά μας την πάσαν αλήθεια των προθέσεών μας. Τότε, χαμογελάει στυφά, λέει “ευχαριστώ ..μα δεν θα πάρω” κι εξαφανίζεται ως δια μαγείας ...».

Από τις πολλές τέτοιες... ρομαντικές χυλόπιτες, διαπιστώνονται και τα παρακάτω διδακτικά:

** Ομολογείς ότι θέλεις να γίνεις παπάς, αλλά η υποψήφια πρεσβυτέρα σε άλλα… λιβάδια κι αγρούς  βόσκει. Θέλει τον άνδρα α) απαραιτήτως ωραίο,(και κατά  προτίμηση...ψηλό όπως οι τσολιάδες της προεδρικής φρουράς),  β)Να είναι κατά την χυδαιολογική έκφραση «ματσωμένος», δηλαδή παραλής, ή κατά επιεικώς ...αποκαταστημένος επιστήμων, έ στην ανάγκη  ας είναι και δημόσιος υπάλληλος και γ) να διαθέτει όχημα μεγάλης ιπποδύναμης. 

Η αίσθηση της απίστευτης αυτής επιλογής ανθρωπίνων υπάρξεων με τη λογική του παζαριού ή της λαχαναγοράς, σε αφήνει άφωνο για τις πνευματικές ή άλλες κατακτήσεις του ανθρώπινου γένους!

Δύσκολα τα του κλήρου. Σχεδόν δραματικές, όσο και αποκαλυπτικές, οι πτυχές της ομολογίας του υποψήφιου παπά..

ΤΙ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑ

 Η πρεσβυτέρα. Ασημένια Δανάκη και ο σύζυγός της π.Αθανάσιος για τον οποίο  και από τον οποίον ζει.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα ευτυχισμένης κι ολοκληρωμένη γυναίκας

Ιδού μια άλλη κομβική ομολογία. Ας δούμε τι λέει μια καταξιωμένη πρεσβυτέρα η κ. Ασημένια Δανάκη, η οποία δίπλα στον σύζυγό της πατέρα Αθανάσιο Δανάκη,(και καθηγητή σε Γυμνάσιο της ακριτικής Ορεστιάδας), η οποία όχι μόνον δημιούργησε μια γερή φαμίλια με 5 παιδιά, αλλά παράλληλα δρα επιτυχώς σε διάφορα διακονίες της ενορίας της.

Η περίπτωσή της και του συζύγου της ιερέως, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.  Θυμίζει οικογένεια των πρώτων χριστιανικών χρόνων, όπου το άλφα και το ωμέγα στη ζωή της οικογένειας  ήταν ο Χριστός και οι διδαχές του. Το είδος αυτό της χριστιανικής οικογένειας, δεν τελεί πλέον εν αφθονία.

Η πρεσβυτέρα κ.Ασημένια Δανάκη, από την ακριτική Ορεστιάδα,  μητέρα πέντε τέκνων η οποία επί 38 χρόνια ήταν καθηγήτρια Μ.Ε. –Φιλόλογος-Σχολικός Σύμβουλος (μόλις συνταξιοδοτήθηκε), υποστηρίζει: «Νομίζω, ότι η “αποστροφή” των γυναικών να παντρευτούν υποψήφιο κληρικό, έχει δύο σκέλη: Το πρώτο αφορά τις ευσεβείς χριστιανές που αισθάνονται δέος, φόβο Θεού, στην προοπτική να γίνουν ..παπαδιές.

Με λίγα λόγια, δεν θεωρούν άξιο τον εαυτό τους κατάλληλο γι’ αυτόν το ρόλο. Φοβούνται το φορτίο...τον Θεό, ότι δεν θα σταθούν στο ύψος Tου.

Το δεύτερο σκέλος αφορά τις λεγόμενες μοντέρνες γυναίκες, ξένες προς τα εκκλησιαστικά κι έχοντας μιαν επιπόλαια αντίληψη για την ζωή, απλά δεν επιθυμούν να “μπλέξουν” με καταστάσεις που είναι πέραν του δικού τους ...ελαφρού τηλεοπτικού συρμού. Γι’ αυτό τρομάζουν και το βάζουν στα πόδια. Κατά την άποψή μου, χάνουν πολλά  και ουσιαστικά. Είναι όμορφο να είσαι πρεσβυτέρα. Ζω για τον παπά μου. Και μέσα από αυτόν βιώνω και την χριστιανική και αληθινή ερωτική αγάπη. Έχω τη γνώμη ότι οι παπάδες είναι πλασμένοι από άλλο ζυμάρι, έχουν μιαν άλλη αύρα που διαχέεται σ’ όλη την οικογένεια, παντού! Δεν ξέρω, ίσως είμαι πολύ ερωτευμένη με τον παπα-Αθανάσιο Δανάκη και με αυτό που κάνει. 

  Όμορφη, ρομαντική φωτό. Ο Πατήρ Νικόλαος Καρπαθάκης με την  ωραιότατη και καλλίφωνη πρεσβυτέρα του κ. Μαρία Καρπαθάκη, η οποία είναι και βοηθός του στο Ψαλτήρι... αφού ο Ναός στον Κυπρίνο,-χωριό κοντά στα Βουλγαρικά σύνορα-αν και μεγαλοπρεπής, δεν διαθέτει ψάλτη... Νέοι, ωραίοι και ευτυχισμένοι...οι εν γάμω κληρικοί.

Ο τρόπος της ζωής ενός ιερέα θεωρείται ότι διέπεται από περιορισμούς. Υπάρχουν βέβαια ιδιαιτερότητες, λόγω της αποστολής του, αλλά εγώ προσωπικά απέκτησα περισσότερη ουσιαστική ελευθέρια όταν ακριβώς έγινα πρεσβυτέρα.

Υπάρχουν ασφαλώς δυσκολίες, περίπου όμοιες με εκείνες που αντιμετωπίζει κάθε ελληνική οικογένεια. Για παράδειγμα, μένω πολλές ώρες μόνη, διότι ο παπάς μου είναι φορτωμένος με ένα σωρό υποχρεώσεις: Να κάνει τον Όρθρο, τον Εσπερινό, τα βαφτίσια, τους γάμους, κ.λπ. Να μην μπορούμε να κάνουμε διακοπές και να θέλουν τα παιδιά να κολυμπήσουν με τον πατέρα τους.  Δεν μπορούμε να κλείσουμε τον ναό. Δεν γίνεται...να κατεβάσεις… ρολά στην εκκλησία. Οι Χριστιανοί σ’ έχουν ανάγκη. Κι αυτό διότι δεν υπάρχει δεύτερος ιερέας στην ενορία μας. Μόλις πριν λίγο, ευτυχώς, τοποθετήθηκε και δεύτερος κληρικός. Ειλικρινά το έχω καημό,  να πάω κι εγώ μια φορά στην εκκλησία, με τον άντρα μου και με τα παιδιά μου. Πώς όμως, όταν ο παπάς μου ιερουργεί εκείνη την στιγμή;

Αυτά εν ολίγοις, αν θεωρούνται δυσκολίες. Κατά τα άλλα, απολαμβάνω πολλές άλλες χαρές. Για παράδειγμα, είχαμε πάει με τον παπά-Αθανάσιο στη Θεσσαλονίκη και βγήκαμε μαζί για ψώνια. Η υποδοχή που μας επεφύλαξαν στα καταστήματα, ήταν τόσο ζεστά συγκινητική, ώστε από τότε στις εξόδους μου παίρνω και τον παπά μαζί. Ο ελληνικός λαός αγαπά κι εκτιμά τους ιερείς του. Και το δείχνει ανεπιφύλακτα».  

Το θέμα του έγγαμου κληρικού, είναι μεγάλο και σοβαρό,  κοινωνικών διαστάσεων. Και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.