ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΡΓΟΥΕΛ Η ΑΕΙΜΝΗΣΤΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΑΡΙΑ ΑΛΚΑΙΟΥ. Ό,ΤΙ ΕΛΕΓΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1984 ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2013!

Η ΜΑΡΙΑ ΑΛΚΑΙΟΥ , Η ΜΕΓΑΛΗ ΙΕΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ…ΡΑΠΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΤΑΓΟΥΣ! ΧΘΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!

ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΚΑΙΟΥ -ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ !

Θα μεταλάβετε αχράντων μυστηρίων!... Κι όμως ΟΛΟΙ την έχουν ξεχάσει!!!

Χριστούγεννα 1984! Μια συνέντευξη-ποταμός της μεγάλης ιέρειας του ελληνικού θεάτρου, προς τον Μάκη Βραχιολίδη, είναι και σήμερα επίκαιρη όσο ποτέ. Η Μαρία Αλκαίου μιλάει για όλους και για όλα. Μια κατάθεση ψυχής που ξεχειλίζει από συναισθήματα: Ευαισθησία, πόνος, οργή, αγανάκτηση αλλά και πηγαίο χιούμορ, συνθέτουν μια συνέντευξη, που ακόμη και σήμερα, ο Μάκης Βραχιολίδης θεωρεί ότι ήταν ίσως η καλύτερη της ζωής του. Και ας την πήρε όταν ήταν μόλις 21 ετών. Άλλωστε το ότι και σήμερα διαβάζεται λες και δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Ο Τζωρτζ Όργουελ έγραψε το έργο «1984». Στα 1984 η Μαρία Αλκαίου είπε πράγματα τόσο αληθινά που αν τα τηρούσαμε, η Ελλάδα δεν θα είχε φτάσει σε αυτό το χάλι!

Να θυμίσουμε  ότι η Μαρία Αλκαίου απεβίωσε τον Ιανουάριο του 2005. Αιωνία η μνήμη της.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

                                                             1984

-ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

-Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΡΝΕΙΑ

-Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗ, ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΧΟΛΑΡΓΟΥ, ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΙΚΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΝ ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΑΙ…ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

Η πνευματική δροσιά, ο δυναμισμός και η πολιποίκιλη αντιμετώπιση όλων των θεμάτων από την Ελληνίδα ηθοποιό, ήταν στοιχεία που περίμενα να βρω και τα βρήκα.

 Περισσότερο όμως με εντυπωσίασε η ειλικρινής αυστηρότητά της μαζί με μια έντονη αγανάκτησή της.

 Πρέπει όμως να πω ότι αυτή η αγανάκτησή της ποτέ δεν κατέρριπτε το χυμώδες χιούμορ της.

Η Μαρία Αλκαίου, επτά χρόνια τώρα κάτοικος Χολαργού, με δέχτηκε τις  Άγιες μέρες των Χριστουγέννων, στριμωγμένη στα ζεστά μαξιλάρια της.

Μ.Β.: Φοβάστε το κρύο;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Το κρύο είναι το μόνο που δε φοβάμαι. Άλλα με κάνουν να τρέμω.

Μ.Β.: Σαν τι δηλαδή;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Το μέλλον της ανθρωπότητας.

Μ.Β.: Δεν πάει καλά;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Ασφαλώς όχι. Να γράψεις με κεφαλαία γράμματα αυτό που θα σου πω: ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. Παράφρονες. Οι ψυχίατροι όλου του κόσμου πρέπει να ενωθούν και να τους εξετάσουν γιατί οι άνθρωποι είναι κλινικά άρρωστοι. Οι μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου συναγωνίζονται στους εξοπλισμούς και στα πυρηνικά όπλα, την ίδια στιγμή που η πείνα μαστίζει τα παιδιά της Αφρικής. Όταν ο Αϊνστάιν διέσπασε το άτομο, πρόσφερε σημαντικό έργο. Αλλά αυτή η ανακάλυψη την ώρα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας ολόκληρης πολιτείας στην έρημο, σήμερα χρησιμοποιείται από τις υπερδυνάμεις για την κατασκευή πυρηνικών πυραύλων.

Γι’ αυτό σου είπα ότι όλοι οι ηγέτες είναι κλινικά άρρωστοι.

Μ.Β.: Μήπως εννοείτε μόνο τους αρχηγούς των υπερδυνάμεων; Για παράδειγμα, οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες μπορεί να είναι τόσο παράφρονες;

 ΑΛΚΑΙΟΥ: Χειρότεροι. Όλα τα κόμματα πια, «αγωνίζονται» για τα δικά τους συμφέροντα και μόνο. Τα ιδεώδη της δημοκρατίας και αξιοκρατίας τα πέταξαν στα σκουπίδια. Αντίθετα σήμερα, η έννοια της αξιοκρατίας περνά μέσα από τη δουλοπρέπεια του ατόμου στο εκάστοτε κόμμα!

Μ.Β.: Μ’ όσα μου λέτε κ. Αλκαίου, καταλαβαίνω ότι πιστεύετε στη σύμπραξη των κομμάτων.

ΑΛΚΑΙΟΥ: Και βέβαια ναι. Όσα είπα αυτά δηλώνουν. Τι είναι τα κόμματα; Παράγουν ορισμένα προϊόντα. Το ένα παράγει ζάχαρη, το άλλο καφέ, το άλλο βάλσαμο. Αφού τα χρειαζόμαστε όλα, πρέπει λοιπόν όλα να χρησιμοποιηθούν. Αλλά αυτό δε γίνεται εδώ. Όλα τα κόμματα είναι ανένδοτα στις απόψεις και τους χειρισμούς τους, έτσι που να μην υπάρχει μέση λύση και να καταλήγουμε στο φανατισμό και τον πόλεμο δηλώσεων.

Μ.Β.: Δείχνετε ένα μένος προς την πολιτική.

ΑΛΚΑΙΟΥ: Όχι προς την πολιτική, αλλά σάυτήν που κατάντησε να είναι έτσι. Ο Περικλής είχε πει: «παν απολίτικο ον, ίσον βάρβαρος». Τώρα πρέπει να λέμε ότι όποιος ασχολείται με την πολιτική, είναι βάρβαρος.

Μ.Β.: Στις συνοικιακές εκλογές στον Χολαργό όμως, βάλατε υποψηφιότητα, διεκδικώντας την ψήφο μας.

ΑΛΚΑΙΟΥ: Θέλεις να με πεις βάρβαρη δηλαδή;

Μ.Β.: Όχι, προς Θεού!...(γέλιο).

ΑΛΚΑΙΟΥ: Δε θέλησα να βάλω υποψηφιότητα εγώ. Κάποιοι απ΄το Δήμο, ήρθαν και με παρακάλεσαν να συμμετάσχω στα κοινά του Χολαργού κι επειδή οι παρακλήσεις τους ήταν πιεστικές…δεν αρνήθηκα την υποψηφιότητα.

Μ.Β: Μ’ άλλα λόγια, δεν σας ενδιέφερε η συμμετοχή σας στα του Χολαργού;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Μ’ ενδιέφερε, μέχρις ότου μ’ απογοήτευσαν ο κ. Μαντάς και ο σημερινός Δήμαρχος κ. Σκούρτης. Θα σου πω το γιατί: Για μένα ο Χολαργός έχει ανάγκη ενός ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. Είναι απαραίτητο να ιδρυθεί τέτοιο θέατρο στο Χολαργό, για πολλούς λόγους και τα οφέλη που θα έχει το προάστιό μας θα είναι τεράστια. Όταν ήταν Δήμαρχος ο Μαντάς, του εμίλησα για την αναγκαιότητα της Ίδρυσης του Δημοτικού Θεάτρου και ελάβαινα – άλλοτε τις προσφιλείς υποσχέσεις κι άλλοτε την ύπαρξη αδυναμιών. Το ίδιο συνέβη και με το σημερινό Δήμαρχο κ. Σκούρτη. Μου εξέφρασε το θαυμασμό του για την ιδέα μου, αλλά δήλωσε… έλλειψη χρημάτων.

Μ.Β.: Ξέρετε, κυρία Αλκαίου, πόσα χρήματα ξόδεψε ο Δήμος για να στρώσει στην Παναγία Φανερωμένη, μερικές πλάκες και να φυτέψει λίγα δενδρίλια;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Όχι

Μ.Β.: Δαπάνησε 14.000.000 δρχ. Αυτό ας το ξέρει ο κ. Σκούρτης για να δει πως μπορούν να βρεθούν χρήματα για το Δημοτικό Θέατρο.

ΑΛΚΑΙΟΥ: Ειλικρινά είναι κρίμα, στο Χολαργό να διαμένουν τόσοι αξιόλογοι ηθοποιοί και ο Δήμος να μην εκμεταλλεύεται το γεγονός, δημιουργώντας Δημοτικό Θέατρο. Πώς θα βρεθούν τα λεφτά! Ξέρεις πώς ιδρύθηκε το Εθνικό Θέατρο; Φορολογώντας τα στοιχήματα των ιπποδρόμων! Δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο κι εδώ;

Μ.Β.: Στις εκλογές του Χολαργού, κατεβήκατε με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Κατέβηκα με τη δική μου σημαία. Είμαι όπως ήμουν, ακομμάτιστη, ανένταχτη.

Μ.Β.:Υπάρχει όμως η αντίληψη ότι ιδεολογικά τουλάχιστον ταυτίζεστε με την αριστερά.

ΑΛΚΑΙΟΥ: Δεν ξέρω αν αυτό που πιστεύω, το λένε «αριστερά» ή «δεξιά». Είναι σίγουρο όμως ότι θέλω την ισότητα των ανθρώπων σ’ όλα τα επίπεδα. Δεν είναι άδικο εγώ να είμαι πλούσιος κι ο διπλανός μου να πεινά; Όλοι έχουμε φτερά, γιατί λοιπόν άλλοι να πετούν ψηλά κι άλλοι να μένουν πάντα ριζωμένοι στο χώμα;

Μ.Β.: Κάτι τέτοια λέει το ΚΚΕ. Έτσι δεν είναι;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Ναι, άλλα δεν ανήκω σ’ αυτό. Διαφωνώ και με τις δικές τους απόψεις ή χειρισμούς. Για παράδειγμα όταν ο Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στην ΕΟΚ, για μένα ήταν σπουδαία πολιτική πράξη για μια ενωμένη Ευρώπη. Κάτι που δεν ασπάζεται το ΚΚΕ. Θα στο ξαναπώ: Είμαι σαν το πουλί, που από ψηλά βλέπει το ωφέλιμο και το άσχημο κι όταν κατεβαίνει στη γη, παίρνει πάντα το χρήσιμο ενώ το κακό δεν το αγγίζει.

Μ.Β.: Τηλεόραση βλέπετε;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Βλέπω.

Μ.Β.: Εμείς όμως δε σας βλέπουμε στην τηλεόραση. Κάπου δε νιώθετε ότι σας έκοψαν τα φτερά εδώ;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Όταν ήταν η Ν.Δημοκρατία στην κυβέρνηση μ’ έδιωξαν τελείως απ’ την ΤV. Τώρα το ΠΑΣΟΚ δεν μ’ έδιωξε, αλλά δε μου δίνει σημασία. Αξιοκρατία μηδέν. Προωθούν σε τηλεοπτικές εκπομπές ανίδεους και άπειρους, που είναι όμως οι καταξιωμένοι… του κόμματος. Είναι αυτό που σου είπα προηγούμενα. Αν  υπηρετείς το κόμμα θα προωθηθείς, αλλιώς θα θαφτείς. Δεν τους φτάνει η αξιοπρέπεια της ζωής του ατόμου, το ταλέντο, η πείρα, μετρούν μόνο τη δουλοπρέπεια στο κόμμα.

Γι ‘ αυτό η κομματικοποίηση σήμερα, κατάντησε ένα είδος πορνείας, το πιο άσχημο θα έλεγα.

Μ.Β.: Μήπως είστε αυστηρή στο χαρακτηρισμό σας;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Αντίθετα: Οι ιερόδουλες που πλαγιάζουν με τον οποιονδήποτε, «κρεμούν» την ταμπέλα στο μέτωπό τους και σαν ειλικρινείς, βγάζουν έτσι το ψωμί τους. Από την άλλη όμως, όταν θα διακριθεί κάποιος ή κάποια ή πρέπει να χρησιμοποιεί τους δουλοπρεπέστερους τρόπους πατώντας στη φόρμουλα του κόμματος, ή πρέπει να πλαγιάσει μ’ οποιονδήποτε μπορεί να την αναδείξει, αυτό είναι το χειρότερο είδος πορνείας.

Μ.Β.: Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα της ανθρώπινης κατάντιας και δημοκρατικού μαρασμού κάποια λύση δεν υπάρχει;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Η λύση βρίσκεται στο Χριστό. Δεν είμαι θρήσκα, ούτε πηγαίνω στην εκκλησία, γιατί οι παπάδες την κατέστρεψαν. Όμως ο Χριστός ήταν ο σοφότερος άνθρωπος της Γης και για να πει τόσο σπουδαία πράγματα πρέπει να ήταν Θεός. Είπε: «αγάπα τον εχθρό σου». Μεγάλη κουβέντα. Αν το καταλάβουν αυτό οι άνθρωποι τότε θα έλθει και η λύτρωση. Η Καινή Διαθήκη πρέπει να γίνει ο τρόπος ζωής μας.

Μ.Β.: Κυρία Αλκαίου, όπως ξέρετε ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα στην πολιτική, με την εκλογή μου ως συνοικιακού συμβούλου. Τι θα είχατε να με συμβουλέψετε στο δρόμο μου με αυτό;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Καλά νέε μου, ο πατέρας σου δεν ξέρει να σε συμβουλέψει και ήρθες σε μένα;

Μ.Β.: …(γέλιο)

ΑΛΚΑΙΟΥ: Παρ’ όλα αυτά, αν επιμένεις, έχω να σου πω τα εξής: Να προσπαθείς, όσο δύσκολο και κι αν είναι, να διατηρήσεις την αγνότητά σου μέσα στο χώρο που βρίσκεσαι. Να αναπτύξεις την προσωπική σου πρωτοβουλία και να μη θολωθείς ή φανατιστείς από κανένα κόμμα, γιατί φοβάμαι ότι τότε κι εσύ θα χρειαστείς ψυχιατρική εξέταση. Και να διαβαζεις πολύ, κυρίως αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Αυτούς που συνέλαβαν το αληθινό νόημα της ζωής, αλλά τίποτα δεν πήραμε απ’ αυτούς. Και να μελετήσεις την Αγ. Γραφή.

Μ.Β.: Κυρία Αλκαίου, αν δε ζούσατε στην Ελλάδα, που θα θέλατε να ζείτε;

ΑΛΚΑΙΟΥ: Στη Νορβηγία. Σου είπα, το κρύο είναι το μόνο που δε με φοβίζει.

Έξω έκανε κρύο πολύ. Μια νιφάδα χιονιού ξεκίνησε να πέσει στη γη, μα φτάνοντας πάνω απ’τον Αττικό ουρανό, διαλύθηκε σε στάλα βροχής. Δεν μπόρεσε κι αυτή να αποφύγει την πραγματικότητα…Αθάνατη Ελλάδα… 

ΜΑΚΗΣ ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗΣ