γράφει ο Λουκάς Αποστολίδης
τ.βουλευτής-υπουργός του ΠΑΣΟΚ
Ζούμε σαν σε καλή σκηνή θεάτρου την εξέλιξη του ελληνικού δράματος. Η χώρα βρίσκεται στην εντατική. Αναμένει ο λαός μας τη λύτρωση. Όλα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού. Η εθνική συνεννόηση εκφράζεται ως «γάμος με το ζόρι». Η απογοήτευση είναι διάχυτη παντού. Μια κορυφαία πολιτική πράξη που υλοποιείται επειδή οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές μας την επέβαλαν. Η κυβέρνηση «συνεργασίας», «εθνικής σωτηρίας» είναι πολύ φτωχή και χωρίς διαπραγματευτική δύναμη. Είναι ένα «μόρφωμα» πολιτικής συνεργασίας σε χαμηλές πτήσεις με έντονα φυγόκεντρες δυνάμεις. Το καζάνι βράζει στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Στην κοινωνία εξαντλούνται τα τελευταία αποθέματα αντοχής και ανοχής προς την πολιτική εξουσία. Ο απόηχος των τελευταίων εξελίξεων σκεπάζει σαν απειλητικό σύννεφο την κοινωνία μας.
Μετά την ψυχρολουσία στις Κάννες, η χώρα πέρασε στην κόκκινη ζώνη της ταπείνωσης και των εκβιαστικών διλλημάτων. Η αλληλεγγύη των εταίρων στην ευρωζώνη εκφράστηκε με αυστηρά τελεσίγραφα υποταγής ή αποβολής. Ο τοκετός της νέας κυβέρνησης ήταν δύσκολος και απογοητευτικός.
Οι πολιτικές ηγεσίες φαίνεται δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις επιτακτικές ανάγκες της χώρας, ούτε αφουγκράζονται τις υπόγειες διεργασίες και τα κοινωνικά «ξεσπάσματα» οργής και θυμού του λαού μας.
Λογαριάζουν και σχεδιάζουν δυστυχώς χωρίς τον ξενοδόχο. Η κυβερνητική συνεργασία των χαμηλών πτήσεων και προσδοκιών είναι σίγουρο ότι δεν θα λύσει προβλήματα, απλά θα τα μεταθέσει χρονικά.
Από μόνη της η σύνθεση της νέας κυβέρνησης δεν εμπνέει εμπιστοσύνη για τους δύσκολους χειρισμούς που απαιτεί η συγκυρία.
Ο λαός μας είναι περήφανος και δύσκολος στην βίαια προσαρμογή στους κανόνες μιας αγοραίας αγοράς. Είναι βαθιά πολιτικοποιημένος και ανατρεπτικός. Τα κόμματα εξουσίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι:
Οι πολίτες βρίσκονται σε κατάσταση ρήξης με το πολιτικό προσωπικό.
· Η αναξιοπιστία που χωρίζει τις κοινωνικές ομάδες και τις επαγγελματικές τάξεις με τους κεντρικούς θεσμούς της δημοκρατίας και τους λειτουργούς αποτελεί ένα βαθύ ρήγμα
· Η αναξιοπιστία της χώρας στην ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα «τσαλακώνει» την εικόνα της Ελλάδας και στην πράξη αποδυναμώνει τη διαπραγματευτική δύναμή της.
· Ο λαός μας σχεδόν καθολικά χαράζει «κόκκινες γραμμές» για τους κυβερνώντες στη σχέση της χώρας με το ευρωπαϊκό οικοδόμημα:
o Όχι στην έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά και:
o Όχι στην περαιτέρω ταπείνωση της χώρας και των πολιτών
Είναι ώρες ευθύνης για το πολιτικό προσωπικό και τους πολίτες.
Πρωταρχικός εθνικός στόχος η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.
Πρωταρχικός εθνικός στόχος να γεφυρωθούν τα μεγάλα ρήγματα:
o Αναξιοπιστίας κυβερνώντων και πολιτών
- Αναξιοπιστίας της χώρας στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο
- Πρωταρχικός εθνικός στόχος να σταματήσουν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι να παριστάνουν τους «σωτήρες»
Αναγκαία προυπόθεση, αλλά όχι ικανή, είναι μια ελληνική κυβέρνηση υψηλών προδιαγραφών που να αναδεικνύει τις βαθιές αντιφάσεις και ανισότητες των χωρών του Νότου με τις χώρες του Βορρά.
Μια κυβέρνηση που θα προωθεί πραγματικές πολιτικές σύγκλισης και συνοχής των χωρών του Νότου με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης.
Αυτή η κυβέρνηση που να μπορεί να γεφυρώσει τα μεγάλα ρήγματα αναξιοπιστίας της πολιτικής εξουσίας με την κοινωνία.
Δυστυχώς η μακρόσυρτη γέννα(μιας σχεδόν εβδομάδας)της νέας κυβέρνησης αποτελεί αντικειμενικά ένα βήμα μπροστά(εθνική συνεννόηση)και δυο βήματα πίσω. Νέα κυβέρνηση, αδύναμη, χωρίς ουσιαστική διαπραγματευτική δύναμη μοιάζει με εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Όσο για την ανάκτηση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας αυτό το κυβερνητικό μόρφωμα δεν έχει καμιά τύχη έναντι της κοινωνίας. Αλλά «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Ο λαός θα συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να γυρίσει την πλάτη στα αρχηγικά και προσωποπαγή κόμματα.
Η δημοκρατία δεν αξιολογείται με τα λόγια αλλά με τις πράξεις. Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να γυρίσει σελίδα στο ΠΑΣΟΚ πριν στο κίνημα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην εντατική.
Άμεσα πρέπει να συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο να συζητήσει τις πολιτικές εξελίξεις και να αποφασίσει για τη Σύγκληση του Έκτακτου Συνεδρίου για να αποφασίσουμε που πάμε, με ποιους πάμε και ποιους αφήνουμε. Τα στελέχη και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ οφείλουν να τοποθετηθούν
Η τύχη της δημοκρατικής παράταξης είναι ζήτημα που αφορά όχι μονάχα τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ αλλά ολάκερη την κοινωνία και τη χώρα μας.
Η παράταξη μας έχει χρέος, οφείλει έναντι της ιστορίας της και των προκλήσεων που βιώνουμε, να επαναπροσδιορίσει της θέση της και το θεσμικό της ρόλο ως δύναμη αλλαγής και όχι προσαρμογής στους κανόνες της άγριας και ανεξέλεγκτης αγοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου