ΕΤΣΙ...ΠΕΤΑΞΑΝ 500 ΕΚ. ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ"

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ, ΑΦΗΣΑΝ ΤΗ HOCTIEF ΝΑ ΡΗΜΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΗ!

  Ο ΣΑΜΑΡΑΣ...ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ HOCHTIEF, ΟΠΩΣ ΤΗΣ SIEMENS

SIEMENS NO2 H HOCHTIEF

*  Ο Πρόεδρος των εργαζομένων της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) κ. Βασίλης Αλεβιζόπουλος, αναφερόμενος στην υπόθεση της Hochtief την χαρακτήρισε ως «τεράστιο σκάνδαλο με πολλές πτυχές»

* Η Hochtief, οφείλει περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ από ΦΠΑ που δεν απέδωσε ποτέ και αρνείται να αποδώσει στο ελληνικό Δημόσιο!!!

 του Μάκη Βραχιολίδη

vrachiolidis@yahoo.gr

Ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την πώληση του μεριδίου της γερμανικής Hochtief στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, η σκληρή πραγματικότητα ξεδιπλώνεται, αναδεικνύοντας την περίπτωση της γερμανικής εταιρείας, σύμφωνα με τον Πρόεδρο  των εργαζομένων της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) κ. Βασίλη Αλεβιζόπουλο ως «τεράστιο σκάνδαλο με πολλές πτυχές», εφάμιλλο αυτού της Siemens. Άρχισε ήδη να αποκαλείται «Siemens No2». Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για όζουσα υπόθεση, οι διαστάσεις της οποίας διαρκώς θα μεγαλώνουν καθώς συν τω χρόνω προβλέπεται να  βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας όλο και περισσότερα στοιχεία! 

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πώς το ελληνικό Δημόσιο επέτρεψε στη γερμανική Hochtief να πουλήσει το μερίδιό της στη θυγατρική του δημοσίου επενδυτικού ταμείου συντάξεων του Καναδά, PSP Investments; Πώς και γιατί η κυβέρνηση δίνει την άδεια σε μια εταιρία που είναι ο μεγαλύτερος φοροοφειλέτης στην Ελλάδα, να προβαίνει σε πώληση της περιουσίας της, μέσα στην ίδια την ελληνική επικράτεια; Γιατί η Πολιτεία τηρεί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Γιατί την ώρα που συλλαμβάνει πολίτες-οφειλέτες της και τους οδηγεί σιδηροδέσμιους στη φυλακή, δεν προβαίνει σε αντίστοιχες ενέργειες σε βάρος ενός τεράστιου οφειλέτη, όπως η γερμανική Hochtief; Γιατί, ενώ η Πολιτεία διατάσσει συντηρητικές κατασχέσεις σε βάρος περιουσιακών στοιχείων εταιρειών-οφειλετών της, για τη Hochtief  όχι μόνο δεν απαιτεί τα εκατοντάδες εκατομμύρια αλλά της ανοίγει διάπλατα τις πόρτες εξόδου από την Ελλάδα χωρίς να πληρώσει τα οφειλόμενα;

Μήπως τελικά η υπόθεση της Hochtief μοιάζει με αυτή του Χριστοφοράκου - Siemens; Όπως το πολιτικό σύστημα, άνοιξε την πόρτα ελεύθερης φυγής από την Ελλάδα στον Χριστοφοράκο, χωρίς να ζητήσουν ποτέ λογαριασμό για το μέγα σκάνδαλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος και λαδώματος των πολιτικών, το ίδιο και τώρα ανοίγουν την πόρτα στην Hochtief χωρίς να πληρώσει τίποτε;

Σύμφωνα με πληροφορίες της iTabloid, αλλά και του Προέδρου των εργαζομένων της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας Βασίλη Αλεβιζόπουλου, η Hochtief, οφείλει περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ από ΦΠΑ που δεν απέδωσε ποτέ και αρνείται να αποδώσει στο ελληνικό Δημόσιο!!! Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το οφειλόμενο ποσό αγγίζει τα 150 εκατομμύρια ευρώ και όχι τα 500. Ακόμα και έτσι να είναι, η Hochtief παραμένει ο μεγαλύτερος οφειλέτης στην Ελλάδα. Επισημαίνεται επίσης ότι η Γερμανική εταιρεία δεν έχει πληρώσει τις ασφαλιστικές εισφορές για την κατασκευή του έργου, που βάσει των τότε αξιών, ξεπερνούν το ένα δις ευρώ!!! Όπως επίσης δεν έχει καταβάλει τα δημοτικά τέλη για τα οποία την έχουν αναγάγει οι Δήμοι Σπάτων-Αρτέμιδας και Παιανίας!

 Τα κύρια σημεία που πρέπει να ερευνήσει η Δικαιοσύνη

Η Δικαιοσύνη εφόσον ασχοληθεί με την υπόθεση Hochtief, πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον της  στα παρακάτω σημεία:

·        Στην Έγκριση του Νόμου 2338/1995 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.  Η έγκριση αυτή, δεν δόθηκε ποτέ αλλά με την διαδικασία που ακολουθήθηκε παρακάμφθηκε τεχνικά η Συνθήκη. Στις 28 Νοεμβρίου 1995 κινείται η διαδικασία έγκρισης του Νόμου 2338/1995 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και υποβάλλεται η αίτηση επιχορήγησης του έργου από το Ταμείο Συνοχής.

Από την αλληλουχία των γεγονότων φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλλε προς έγκριση τη Σύμβαση Ανάπτυξης Αεροδρομίου, γνωστή με τα λατινικά αρχικά  ADA (Airport Development Agreement), με αποκλειστικό σκοπό να εγκριθεί ως προς το σκέλος των κρατικών ενισχύσεων και όχι για να εγκριθεί όπως προβλέπει το άρθρο 88, παράγραφος 3 της Συνθήκης η οποία προβλέπει:         «Συνθήκη, Άρθρο 88 3. Η Επιτροπή ενημερώνεται εγκαίρως περί των σχεδίων που αποβλέπουν να θεσπιστούν να τροποποιήσουν τις ενισχύσεις, ώστε να δύναται να υποβάλει τις παρατηρήσεις της. Αν κρίνει ότι σχέδιο ενισχύσεως δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά, κατά το άρθρο 87, κινεί αμελλητί τη διαδικασία που προβλέπεται από την προηγούμενη παράγραφο. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν δύναται να εφαρμόσει τα σχεδιαζόμενα μέτρα πριν η Επιτροπή καταλήξει σε τελική απόφαση».

·      Στο κατασκευαστικό κόστος του αεροδρομίου (χωρίς το σταθμό του Μετρό, το ξενοδοχείο και τον εξοπλισμό ΥΠΑ) που  ανήλθε στα 2,2 δις ευρώ (από τα οποία  € 250 εκ. Κοινοτικές και € 450 εκ. Εθνικές επιδοτήσεις, και € 1,3 δις δάνεια με εγγύηση Ελληνικού δημοσίου) ενώ στοίχισε 300 εκ. ευρώ!! Το ποσό αυτό προκύπτει και από τους δημοσιευθέντες ισολογισμούς του αεροδρομίου την περίοδο 1996 - 2001 που διήρκησε η κατασκευή. Από τα δηλωθέντα ποσά του ΦΠΑ, αποδεικνύεται το πραγματικό κόστος κατασκευής του έργου, περίπου € 300 εκατομμύρια. Δηλ. οι Έλληνες και Ευρωπαίοι φορολογούμενοι υποχρεώθηκαν να πληρώσουν 2,2 δις ευρώ για την κατασκευή του «Ελευθέριος Βενιζέλος», που κόστισε πολλαπλασίως λιγότερο!

·        Στην  "εν λευκώ" διαχείριση του αεροδρομίου των Σπάτων από την ίδια κοινοπραξία, η οποία στοιχίζει στους χρήστες του αεροδρομίου περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ενώ δεν θα έπρεπε να κοστίζει περί τα 100 εκατομμύρια ευρώ (περιλαμβανομένων και των αποπληρωμών των άνευ λόγου ληφθέντων δανείων). Αυτό έχει κάνει το αεροδρόμιο ως τον βασικό παράγοντα της στασιμότητας του Ελληνικού τουρισμού. Υπάρχει δηλαδή αποθετική ζημιά αφού λόγω των εξωφρενικών χρεώσεων, κατάντησαν το αεροδρόμιο από γεωπολιτικής αξίας σε… τοπικής εξυπηρέτησης!

·       Εκτιμάται ότι οι εμπλεκόμενοι στο έργο απεκόμισαν κέρδη περίπου 1,5 δις ευρώ, καθόσον η κατασκευή των τεχνικών και κτιριακών εγκαταστάσεων τιμολογήθηκε συνολικά 1,8 δις ευρώ στη μυστική σύμβαση μεταξύ ΔΑΑ Α.Ε. και Hoctief AG, ενώ το ποσόν με το οποίο αμείφθηκαν οι Έλληνες υπεργολάβοι, οι οποίοι κατασκεύασαν το αεροδρόμιο δεν ξεπέρασε τα 300 εκ ευρώ.

·       Στις μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν για να διοχετευθούν τα χρήματα με ανεξέλεγκτο τρόπο στους τελικούς αποδέκτες των. Πρόκειται για την παραποίηση του ονόματος του ΔΑΑ με σκοπό την πληρωμή απευθείας από τον ΔΑΑ στη Hochtief AG, αντί η πληρωμή αυτή να διενεργηθεί από την εποπτεύουσα κρατική αρχή.

·        Στη (μη-) φορολόγηση των κερδών με τη χρήση υπόπτου σκοπιμότητας εταιρείας, η οποία συστήθηκε προς το τέλος του έργου για να το τιμολογήσει εφάπαξ και μετά τέθηκε σε αδράνεια, εγείροντας σοβαρές υπόνοιες ότι το πραγματικό και τεράστιο κέρδος που αποκομίσθηκε από το έργο, δεν φορολογήθηκε πουθενά.

·        Στην πείσμονα άρνηση εμφάνισης της οικονομικής σύμβασης μεταξύ Ελληνικού Δημόσιοι και Hochtief και της Κύριας Σύμβασης (Main Contract) μεταξύ ΔΑΑ Α.Ε. και Hochtief AG και την εξίσου πείσμονα αντίδραση σε δημοσιοποίηση οιουδήποτε στοιχείου οικονομικού περιεχομένου (cost/benefit analysis, κέρδος), τόσον από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από τις κοινοτικές υπηρεσίες που έχουν εμπλακεί και βρίσκονται σήμερα σε πολύ δύσκολη θέση, με αποτέλεσμα να αρνούνται να δώσουν στοιχεία με το πρόσχημα ότι οι έλεγχοι βρίσκονται σε εξέλιξη, ή με το γελοίο επιχείρημα ότι πρόκειται για εμπορικά μυστικά.

·      Τέλος, στο συνεχιζόμενο σκάνδαλο διαχείρισης του αεροδρομίου, δηλαδή στην αποκόμιση τεραστίων ποσών (χάρις στις υπέρογκες χρεώσεις και στην με ελάχιστο κόστος λειτουργία), τα οποία ανεξέλεγκτα (ουδείς έλεγχος της Εφορείας από σύστασης της εταιρείας μέχρι σήμερα) καρπούνται οι ιδιώτες μέτοχοι.

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΠΑΤΩΝ: «Η HOCTIEF ΜΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΠΕΡΙ ΤΑ 7 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ € ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ. ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΩΓΕΣ»

Η Hochtief φεύγει και αφήνει τεράστια χρέη και στοους Δήμους Σπάτων-Αρτέμιδας και Παιανίας. Ο Δήμαρχος Σπάτων-Αρτέμιδας κ. Χρήστος Μάρκου, μας είπε: «Διεκδικούμε τα δημοτικά τέλη που δεν πληρώνει, για τα καταστήματα που λειτουργούν στο αεροδρόμιο και που ανήκουν στην δική μας Διοικητική περιφέρεια, μια και ένα κομμάτι ανήκει στην Παιανία, η οποία επίσης έχει στραφεί σε βάρος της Hochtief».

Πόσα ακριβώς σας οφείλει η Hochtief;

Δήμαρχος: Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι διεκδικούμε περίπου 7 εκατομμύρια ευρώ για κάθε χρόνο παραμονής της. Αρχικά το αεροδρόμιο είχε προβλεφθεί να μην πληρώνει δημοτικά τέλη αλλά από την ώρα που δεν θα έδινε επιχειρήσεις σε ιδιώτες. ;Αλλά παρέβη τον όρο.  Με την λογική ότι «εγώ μπορώ να διαχειριστώ μόνος μου  τα σκουπίδια και τον ηλεκτροφωτισμό», τότε ο Δήμος δεν θα είχε έσοδα από πουθενά.

Τα χρέη που διεκδικείτε είναι από το 2000;

Δήμαρχος: Δυστυχώς, δεν μπορούμε από το 2000 γιατί στα 5 χρόνια υπάρχει παραγραφή. Διεκδικούμε όμως από το 2007 μέχρι και το 2012. Για όλα αυτά έχουμε κάνει αγωγές σε βάρος της Hoctief.

ΣΟΚ! Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ HOCHTIEF!

Η γερμανική εταιρεία προσέφυγε στην Περιφέρεια, για τα χρέη που της καταλογίζουν και ο Περιφερειάρχης κ. Δ. Καλογερόπουλος την…δικαίωσε! Μπράβο στον κ. Καλογερόπουλο. Περάστε… έξω κυρία Hoctief! (Κάτι σα να μας θυμίζει αυτό…).

Ο Δήμαρχος Σπάτων-Αρτέμιδας όμως, δεν πτοείται. Όπως μας διευκρίνησε την τελικά απάντηση θα δώσουν τα αστικά δικαστήρια! (Σημ. συν. Μέχρι να τελεσιδικήσουν κύριε Δήμαρχε τα αστικά δικαστήρια, το …πουλάκι Hochtiefθα έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα. Σαν τον Χριστοφοράκο).

Β. ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: «ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΤΥΧΕΣ»

Ο Πρόεδρος των εργαζομένων της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ) κ. Βασίλης Αλεβιζόπουλος, αναφερόμενος στην υπόθεση της Hochtief την χαρακτήρισε ως «τεράστιο σκάνδαλο με πολλές πτυχές». Σε πρόσφατη δε συνέντευξή τύπου, καυτηριάζοντας τα παρεπόμενα του καρκινώματος του αεροδρομίου, είπε ότι η κυβέρνηση θέλει να βάλει λουκέτο σε 24 αεροδρόμια, απευθύνοντας στην κυβέρνηση το εξής μήνυμα: «Κύριοι της κυβέρνησης, πως μπορείτε να μας διασφαλίσετε ότι το πραγματικό ''αφεντικό'' στην Μυτιλήνη, ή στην Χίο ή στην Κω, δεν θα είναι Τούρκος, ή Σκοπιανός ή οποιοσδήποτε άλλος ενάντια στα συμφέροντα του κράτους μας;
Τα κρατικά αεροδρόμια πρέπει να παραμείνουν στον ιστό της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, προκειμένου να εξυπηρετούν τους πραγματικούς σκοπούς της ανάπτυξης, της άμυνας και της προσφοράς τους στην κοινωνία».

 Ο ΣΑΜΑΡΑΣ …ΚΟΥΚΟΥΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ HOCHTIEF, ΟΠΩΣ ΤΗΣ SIEMENS

Λέτε  τυχαία να επελέγη ο Σαμαράς από την Μέρκελ σε αυτή την θέση; Δεν νομίζουμε. Αντιθέτως, όπως κουκούλωσε το σκάνδαλο Siemens με τον περίφημο εξωδικαστικό συμβιβασμό έναντι 200 εκ. ευρώ, αντί για 2 δις (ούτε όμως τα 200 εκ. προτίθεται να διεκδικήσει), έτσι και με την Hochtief: όχι μόνο της επέτρεψε να προβεί σε πώληση του μεριδίου της αλλά παρουσιάζει την πώληση ως συμφέρουσα για τη χώρα μας!!!

ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ Η HOCHTIEF ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΡΙΔΙΟΥ ΤΗΣ

 «Η συναλλαγή είναι αποτέλεσμα μίας πολύ ανταγωνιστικής διαγωνιστικής διαδικασίας» δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Hochtief, Μαρσελίνο Φερνάντεθ Βέρντες, ο οποίος συμπλήρωσε ότι το τίμημα που θα εισπραχθεί, θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους και την επένδυση σε υποδομές.

«Η HOCHTIEF AirPort περνάει στα χέρια ενός μακροπρόθεσμου και αξιόπιστου επενδυτή, που θα συνεχίσει να υποστηρίζει την αεροπορική δραστηριότητα με ένα υπεύθυνο τρόπο. Επίσης, επιτύχαμε τον στόχο μας να προσφέρουμε μία προοπτική στους εργαζομένους», τόνισε με τη σειρά του ο οικονομικός διευθυντής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Hochtief, Πήτερ Σάσενφελντ.

HOCHTIEF: ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΠΕΒΑΛΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η υπόθεση της κατασκευή του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου 1991 όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προκήρυσσε διαγωνισμό για την κατασκευή και διαχείριση του νέου αεροδρομίου. Ο διαγωνισμός προέβλεπε την ίδρυση εταιρείας στην οποία θα συμμετείχε ο ιδιώτης παραχωρησιούχος κατά 65% και το Ελληνικό Δημόσιο κατά 35%. Η διάρκεια της παραχωρήσεως θα ήταν 50 χρόνια.

Οι δύο εταιρείες στις οποίες επετράπη να συμμετάσχουν στο τελικό στάδιο της διαδικασίας ήταν η γερμανική Hochtief και η Athens Airport Associates (AAA) υπό την ηγεσία της γαλλικής Dumcz. Μετά από μακρά διαδικασία προτάθηκε η ανάθεση του έργου στη Hochtief, η οποία οριστικοποίησε την προσφορά της προτείνοντας τον Ιούνιο 1992 κόστος κατασκευής του αεροδρομίου 1,76 δις DEM, αλλά λόγω της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη τον Οκτώβρη του 1993, δεν εκδόθηκε ποτέ απόφαση περί αναθέσεως του έργου.

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου) τροποποίησε τους όρους ανάθεσης και ξεκίνησε νέο γύρο διαβουλεύσεων και προσφορών, ο οποίος κατέληξε σε αναθεωρημένη προσφορά της Hochtief με διαφοροποίηση των όρων συμμετοχής στην κοινή εταιρεία εκμετάλλευσης του αεροδρομίου (55% για το Δημόσιο και 45% για το consortium της Hochtief) και μείωση της διάρκειας παραχώρησης στα 30 χρόνια.

Η αντίπαλη κοινοπραξία (AAA) ενεργοποίησε διαδικασίες αντίκρουσης της ανάθεσης μέσω της Επιτροπής, αλλά χωρίς επιτυχία, τελικά δε προσέφυγε κατά της ίδιας της Επιτροπής στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) για άρνηση της Επιτροπής να κινήσει διαδικασία διαπίστωσης παραβάσεως κατά της Ελλάδας. Το ΔΕΚ, κρίνοντας επί της αρχής και όχι επί της ουσίας, απέρριψε την προσφυγή της AAA στις 13 Νοεμβρίου 1995 (Υπόθεση Τ126/95), λόγω της πάγιας θέσης του ότι η Επιτροπή διαθέτει διακριτική εξουσία (pouvoir  discretionnairc) να κινήσει ή όχι διαδικασία εναντίον κράτους-μέλους.

Στο μεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση είχε ήδη προχωρήσει σε συμφωνία με τη Hochtief, την οποία μονογράφησαν οι δυο πλευρές την 27 Ιουλίου 1995. Συγχρόνως, εκπονήθηκε η Σύμβαση Ανάπτυξης Αεροδρομίου που κυρώθηκε με το Νόμο 2338/95, ο οποίος ψηφίστηκε από το θερινό τμήμα της Βουλής στις 5 Σεπτεμβρίου 1995. Με τον ίδιο νόμο ιδρύεται και ο φορέας του αεροδρομίου υπό την επωνυμία Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε. (ΔΑΑ).

Στις 28 Νοεμβρίου 1995 κινείται η διαδικασία έγκρισης του έργου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και υποβάλλεται η αίτηση επιχορήγησης του έργου από το Ταμείο Συνοχής. Πρέπει να διευκρινισθεί εδώ ότι η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλλε προς έγκριση τη Σύμβαση Ανάπτυξης Αεροδρομίου, γνωστή με τα λατινικά αρχικά ADA (Airport Development Agreement), με αποκλειστικό σκοπό να εγκριθεί ως προς το σκέλος των κρατικών ενισχύσεων.

Στις 15 Μαρτίου 1996, υποβάλλεται αναθεωρημένη αίτηση προς το Ταμείο Συνοχής. Μετά από θετική εισήγηση του Επιτρόπου Μεταφορών Neil KINNOCK (στις 8 /5/96), η Επιτροπή εγκρίνει τις κρατικές ενισχύσεις, ενώ στις 23 Μαΐου 1996 αποφαίνεται θετικά στο ελληνικό αίτημα για επιχορήγηση με 250 εκ ECU από το Ταμείο Συνοχής [Απόφαση Ε(96) 1356 την οποία υπέγραψε η Επίτροπος Monika WULF-MATHIES, Γερμανίδα, SPD].

Στις 14 Ιουνίου 1996 υπογράφεται η Κύρια Σύμβαση (Main Contract) μεταξύ ΔΑΑ Α.Ε. και Hochtief AG για την κατασκευή του έργου και αρχίζουν οι εργασίες. Αυτή η σύμβαση περιέχει όλες τις τεχνικές και οικονομικές παραμέτρους του έργου και κρατείται μέχρι σήμερα μυστική.

Οι εργασίες κατασκευής του αεροδρομίου διαρκούν από τον Ιούνιο του 1996 μέχρι το φθινόπωρο του 2000 και, μετά από μια πεντάμηνη περίοδο δοκιμών, το αεροδρόμιο αρχίζει τη λειτουργία του στις 29 Μαρτίου 2001.

 "Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής"