᾿Αφιερωμένο στούς δύο ἀδικοχαμένους φοιτητές τῆς Λάρισας
Κεράκια, κεράκια πολλά,
κεράκια ἀναμμένα πού λιώνουν
πού σκορπίζουν τή μικρή ζεστασιά τους
στά παγωμένα σώματα πού φύγαν
........................................................
Τά θλιμμένα βλέμματα ἐκπέμπουν
μιάν ὀργή μυστική γιά τή νιότη
πού παράκαιρα ἔσβησε κι ἐχάθη
στοῦ μνημόνιου τή σκληρότατη συνταγή
......................................................
Τῶν ψυχῶν καί σωμάτων χωρισμός
τά πνιγηρά δάκρυα προκαλεῖ,
σάν ἕνα σῶμα καί ψυχή
τῶν συναθρώπων ὁ πόνος ἑνώνεται
.............................................
Ποτέ μά ποτέ νά μή δῶ
δυό λουλούδια νά μαραίνονται ξάφνου
καί ν᾿ ἀφήνουν γονεῖς τραγικούς
νά τούς κλείνουν σέ ἀνήλιους τάφους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου