Ένα εκπληκτικό
αρχαιολογικό ειδώλιο στα χέρια ενός Έλληνα, θεωρείται …σύγχρονη κακοτεχνία από
το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (!) ενώ το Υπουργείο Πολιτισμού έδωσε άδεια στον
κάτοχό του ακόμη και να το εξάγει από τη χώρα!
Όμως, το Εθνικό
Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ο «Δημόκριτος» και το Γενικό Χημείο του Κράτους,
αποκαλύπτουν την σπουδαία αρχαιολογική του αξία!
του Μάκη Βραχιολίδη
vrachiolidis@yahoo.gr
Μοιάζει με ιστορία θρίλερ αυτό που ζει από το 1981 ο
Αριστείδης Τώρρος. Τότε, εντελώς τυχαία βρέθηκε ως τουρίστας στην Ολλανδία απ’
όπου αγόρασε από πλανόδιο εμποράκο ένα ειδώλιο που έμοιαζε με τον Ιπποκράτη. Μια
αρχαία μορφή με φίδι και δισκοπότηρο στα χέρια του, όπως έχουμε δει τον
Ιπποκράτη να εικονίζεται. Από την πρώτη στιγμή το αγαλματίδιο του κίνησε την
περιέργεια, το πήγε δε σε γνωστούς οίκους του εξωτερικού απ’ όπου αποκαλύφθηκε
ότι είχε μεγάλη αρχαιολογική αξία. Μόνο στην Ελλάδα, το Εθνικό Αρχαιολογικό
Μουσείο αποφάνθηκε ότι πρόκειται για σύγχρονη κακοτεχνία, ενώ το Υπουργείο
Πολιτισμού παρέσχε την άδεια στον κάτοχό του ακόμη και να το εξάγει άφοβα από
τη χώρα.
Ο πασίγνωστος Οίκος Christie’s
Βερολίνου, σε έλεγχο που έκανε στο αγαλματίδιο το χαρακτηρίζει «μορφή της
Γεωμετρικής περιόδου».
Ο κ. Τώρρος, αναφερόμενος στην αξία του ειδωλίου, επισημαίνει:
«Στην Ολλανδία και στο Λίχνεστάϊν μού δίνανε 250 εκατομμύρια μάρκα για να τους το
πουλήσω. Δεν το πουλάω όμως ποτέ. Αυτό το αγαλματίδιο είναι σαν να μού… μιλάει».
Τόσο πολύ δικό του το νιώθει. Γι’ αυτό αγωνίζεται να του
δώσει την πραγματική του αξία.
Έπεσε όμως πάνω στο …τοίχο του
Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και στου τελωνείου.
«Στο τελωνείο έβαλαν τρεις μολυβδοσφραγίδες. Μία σφραγίδα
του τελωνείου, μία της αρχαιολογίας, ενώ η τρίτη μπήκε μετά όταν μου δώσανε
χαρτί ότι μπορώ να το εξάγω. Ότι είναι ψεύτικο δηλαδή! Έξω μου το εκτιμούσαν
ένα σωρό δισεκατομμύρια και αυτοί εδώ λέγανε ότι είναι ψεύτικο», λέει
αγανακτισμένος ο κ. Τώρρος.
Ως πεισματάρης όμως, δεν το’ βαλε κάτω. Απευθύνθηκε σε όλους
τους αρμόδιους φορείς. Μια …Οδύσσεια περίμενε τον… Ιπποκράτη μέχρι να βαθμολογηθεί
ως κακότεχνος από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, την ώρα που ένα σωρό άλλοι
επίσημοι-δημόσιοι φορείς έκριναν ως σημαντική την αρχαιολογική του αξία
κατατάσσοντάς το έως και την πρωτογεωμετρική περίοδο (μεταξύ 11ου
και 9ου αι. π.Χ.)
1ο Πόρισμα Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. (17 Απριλίου
1992)
Η Επιτροπή εξέτασε το συγκεκριμένο χάλκινο
ανδρικό ειδώλιο ως προς τη γνησιότητά του και αποφάνθηκε ότι πρόκειται για
σύγχρονο χονδροειδές και άτεχνο κατασκεύασμα από χαλκό που αποδίδει ελεύθερα
γυμνή ανδρική μορφή γύρω από το οποίο τυλίγεται φίδι και το οποίο ουδεμία σχέση
έχει με αρχαίο έργο ή καλλιτέχνημα.
Την Επιτροπή αποτελούσαν η Θεοδώρα
Σταθακοπούλου, η Αγγελική Λεμπέση και η Ρόζα Προσκυνητοπούλου!
Τώρρος: «Θα μας τρελάνουν; Αυτό είναι
χαλκό-μασίφ. Έχει γίνει στο χέρι. Είναι απαράδεκτοι, για να μην χρησιμοποιήσω
άλλους χαρακτηρισμούς».
Υπουργείο Πολιτισμού: «ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΕΤΕ ¨Η ΝΑ ΤΟ ΕΞΑΓΕΤΕ»!
Το…
γλυκό έδεσε με το Υπουργείο Πολιτισμού να δίνει το Ο.Κ. για να πουληθεί ή νε
εξαχθεί από τη χώρα το ειδώλιο!!!
«Ύστερα
από την αίτησή της με ημερομηνία 11/11/91 σχετικά με το χάλκινο αγαλματίδιο από
τις φωτογραφίες που μας υποβάλλατε δεν είναι εύκολο να διαπιστώσει κάποιος και να αποφανθεί με σιγουριά για τη
γνησιότητα του αντικειμένου.
Γενικά, τα
χαρακτηριστικά της μορφής και η στάση του ξενίζουν σε σύγκριση με άλλα γνωστά
μας έργα ελληνικών εργαστηρίων. Για την υφή και την κατάσταση του μετάλλου δεν
είναι επίσης δυνατόν να αποφανθεί κάποιος παρά μόνο μετά από εξέταση του ίδιου
του αντικειμένου. Σύμφωνα με τα άρθρα 15 και 16 του αρχαιολογικού νόμου Κν
5351/32, μπορείτε ανεμπόδιστα να εισάγετε το αντικείμενο που κατέχετε αφού
παράλληλα προβείτε σε ορισμένες διατυπώσεις όπως δήλωση του μέρους προέλευσής
του και της χρηματικής του αξίας, αν προτίθεστε να το κρατήσετε, να το πωλήσετε
ή να το μεταβιβάσετε σε άλλο. Και η τυχόν επανεξαγωγή του ύστερα από τις
παραπάνω διατυπώσεις, επιτρέπεται επίσης. Ύστερα από τα παραπάνω κι εφόσον
υπάρξουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, κρίνεται ορθότερο να προσκομίσετε το ίδιο το
αντικείμενο για εξέταση στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, διότι πολλές και
σημαντικές λεπτομέρειες για την εξακρίβωση της γνησιότητάς του, δεν είναι
δυνατόν να διακριβωθούν στις φωτογραφίες»!
Ο …πολύπαθος Ιπποκράτης πήγε τον Ιούνιο του 1992
στο Δημόκριτο, ο οποίος ανέτρεψε όλα όσα είχε αποφανθεί το Εθνικό Αρχαιολογικό
Μουσείο λίγους μήνες νωρίτερα:
«ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»: «ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΣΤΗΝ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ»
Βάση αγαλματιδίου: Χαλκός
(Cu): 99,1168%,
Κασσίτερος (Sn): 0,8556%, Άργυρος (Αg): 274,4 ppm
Πόδια και πίσω μέρος: Χαλκός
(Cu): 99,1571%, Κασσίτερος (Sn): 0,8429%
Η εξέταση και ανάλυση
της πάτινας έδειξαν ότι αποτελείται κυρίως από κρυστάλλους χλωριούχου χαλκού.
Ανιχνεύθηκαν ακόμη ορισμένοι κόκκοι χαλαζία.
Σχόλια: Η μικρή αλλά όχι
αμελητέα περιεκτικότητα σε κασσίτερο στα δύο σημεία που εξετάστηκαν μπορεί να
σημαίνει ότι αυτό το αντικείμενο έχει κατασκευαστεί από τήξη διάφορων κομματιών
και ρινισμάτων άλλων μπρούτζινων αντικειμένων γεγονός όχι ασύνηθες κατά την
αρχαιότητα».
Νέο Πόρισμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου: Δεν λαμβάνει υπόψη τις
μετρήσεις του «Δημόκριτου»
Οι κ.κ. Καλλιγάς-Χωρέμη-Μαγνήσαλης
υπέγραψαν το νέο πόρισμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Από τεχνικής
απόψεως το ειδώλιο παρουσιάζει πρόχειρη χύτευση χωρίς ίχνη λείανσης της
επιφάνειας. Η διάβρωση επιφανειακή (!) και μάλλον έχει δημιουργηθεί από χημική
επεξεργασία δηλαδή εμβάπτιση(!). Σε διάφορα σημεία του σώματος κάτω από την
πρασινωπή επιφάνεια διακρίνεται χαλκός κοκκινωπού χρώματος που δικαιολογείται
από την καθαρότητα του μετάλλου και την έλλειψη κασσιτέρου στο κράμα όπως
άλλωστε έδειξαν και οι αναλύσεις που έγιναν στο χημείο του Εθνικού
Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας με δειγματοληψία. Τούτο, είναι αδύνατο με την
αρχαία πρακτική όπου το αναγκαίο κράμα δημιουργείται με την σαφή προσθήκη
κασσιτέρου».
Αυτά απεφάνθησαν οι
κ.κ. Καλλιγάς, Χωρέμη και Μαγνήσαλης.
ΓΕΝΙΚΟ ΧΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ: «ΠΑΛΑΙΟ ΧΑΛΚΟΥΡΓΗΜΑ ΧΑΛΚΟΥ»
Ο κ. Τώρρος
απευθύνθηκε στο Γενικό Χημείο του Κράτους. Τα αποτελέσματά του για το ειδώλιο,
τα οποία εκδόθηκαν στις 22/12/1993 ήταν τα ακόλουθα: Χαλκός: 99,2%, Κασσίτερος
0,41% , υπογραμμίζει δε ότι «το καλλιτέχνημα προσομοιάζει με παλαιό τεχνούργημα
εκ χαλκού».
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: «ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΗ ΣΤΗΝ
ΠΡΩΤΟΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ»
Ο κ. Τώρρος δεν
εγκαταλείπει τις προσπάθειές του και απευθύνεται και στο Εθνικό Μετσόβιο
Πολυτεχνείο το οποίο στις 18/51994 αποφαίνεται: Χαλκός: 99,40%, Κασσίτερος:
0,41% «Η μορφολογία του μετάλλου μετά την αποκόλληση της πάτινας. Η μορφολογία
του μετάλλου σε τομή που δείχνει τον
τύπο διείσδυσης της διάβρωσης του βάθους...
Συμπεράσματα: όλες οι χημικές
αναλύσεις που αφορούν το μέταλλο και τα ρινίσματά του αλλά και την πατίνα του,
συγκλίνουν στο γεγονός ότι το μέταλλο είναι χαλκός με μικρή περιεκτικότητα σε
κασσίτερο, περίπου 0,4% ή και λιγότερο με έντονη χημική ετερογένεια. Το κράμα
περιέχει σίδηρο έως ακαθαρσία, εμποτισμένο κυρίως στο εσωτερικό εγκλεισμάτων
και δεν περιέχει καθόλου ψευδάργυρο. Η σύνθεση αυτή δεν ανταποκρίνεται σε
βιομηχανικό κράμα της συγχρόνου εποχής αλλά ούτε και σε κλασική σύνθεση της
αρχαίας εποχής. Μπορεί να θεωρηθεί ως αδόκιμη και ανεπιτυχής προερχόμενη
πιθανώς από την ανάπτυξη χαλκού με προσθήκης μικρής ποσότητας τεμαχίων
μπρούντζου. Τέτοιες ανεπιτυχείς συνθέσεις δεν λείπουν βεβαίως από καμία περίοδο
της αρχαιότητας και είναι συχνότερες στη πρωτογεωμετρική περίοδο όπου υπήρχε
έλλειψη κασσιτέρου και πιθανώς περιορισμένη μεταλλουργική εμπειρία. Το μέταλλο
περιέχει διάφορα εγκλείσματα διάσπαρτα στο εσωτερικό των κόκκων, είναι πλούσια
σε σίδηρο και περιέχουν και κασσίτερο και θείο αλλά και αλουμίνιο και πυρίτιο
πράγμα που σημαίνει ότι είναι μη μεταλλικά και μπορούν να θεωρηθούν ως
εγκλείσματα σκουριάς κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία. Και οι παρατηρήσεις
αυτές συνηγορούν ότι πρόκειται περί μιας αδέξιας μεταλλουργικής τεχνικής. Η
πατίνα περιέχει κυρίως χλώριο και θείο και πολλά άλλα στοιχεία που είναι και
συστατικά του χώματος. Όλα τα ανευρεθέντα στοιχεία συναντώνται σε πατίνες
αρχαίων αντικειμένων.
Από τα προηγούμενα
προκύπτει ότι η σύνθεση του μετάλλου δεν αντιστοιχεί σε κλασική σύνθεση χυτών
αγαλματιδίων αλλά δεν είναι και ασυμβίβαστη με αδέξιες μεταλλουργικές τεχνικές
ορισμένων περιόδων της αρχαιότητας. Η πατίνα είναι αρκετά επιφανειακή αλλά σε
λίγες περιοχές διεισδύει σε σημαντικό βάθος στο εσωτερικό. Η χημική της σύνθεση
δεν είναι ασυμβίβαστη με αυτές που παρατηρούνται σε αρχαία αντικείμενα».
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΟ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΩΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ
ΕΥΡΗΜΑ!
Αυτό που δεν έκανε
το κράτος, το έκανε η ιδιωτική πρωτοβουλία. Συγκεκριμένα, ο επιστήμονας Κων/νος
Γεωργακόπουλος, το περιέλαβε ως αρχαιολογικό εύρημα σε ιστορικό του βιβλίο,
όπου αναφέρει μεταξύ άλλων: «Χάλκινο ειδώλιο με μία ανδρική μορφή γύρω
από την οποία περιελίσσεται φίδι. Έχει τα χαρακτηριστικά του Ιπποκράτους,
πριαπισμό και το ένα πόδι μακρύτερο από το άλλο».
Εάν υποθέσουμε ότι το αγαλματίδιο ανήκει στην πρωτογεωμετική ή
γεωμετρική περίοδο, ποιος Ιπποκράτης είναι αυτός μια και είναι γνωστόν ότι ο
Μεγάλος Ιπποκράτης γεννήθηκε το 460 π.χ.;
Τώρρος: Μπορεί να είναι ο
Ιπποκράτης ο Κώος ο 7ος. Έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. ήταν
εγγονός του Ασκληπιού, γιος του Ποδαλειρίου, πρόγονος του Ιπποκράτους του
Μεγάλου.
"Ελεύθερη Ώρα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου