γράφει η ΑΡΓΥΡΩ
ΚΡΑΪΑ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
(αναδημοσίευση από το
ιστολόγιο: http://dimotikianagennisiph.blogspot.gr/)
Πίσω στη
δεκαετία του 80 το άλσος στην Περικλέους ήταν, θυμάμαι, μία όαση δροσιάς, ήταν
ο χώρος όπου μας έβαζαν οι γυμναστές να τρέχουμε για «ζέσταμα», εκεί δίναμε
ραντεβού με τους φίλους μας, κάτω από τις φυλλωσιές καταστρώναμε τις σκανταλιές
μας. Ήταν ένα μέρος ευλογημένο, μια δασική έκταση που τότε ακόμα ήταν
«αναξιοποίητη» αν και πολλοί θα ήθελαν ένα τραπεζάκι ή ένα πάγκο να καθήσουν
και να μιλήσουν από το να στέκονται όρθιοι με την πλάτη στα δέντρα.
Τα χρόνια
πέρασαν, εμείς μεγαλώσαμε, κάναμε δικά μας παιδιά και το άλσος άλλαξε κι αυτό φυσιογνωμία.
Απέκτησε δημοτικό καφέ για καφεδάκι, ουζάκι και ποπ κορν ωστόσο έχει
δημιουργήσει και πολλές αντιδράσεις.
Κάποιοι θεωρούν πως
δεν θα έπρεπε μέσα σε δασική έκταση να επιτρέπεται η λειτουργία του ισχυριζόμενοι
ότι θα αλλοιώσει τον χαρακτήρα του δάσους. Αλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η
περιοχή είναι ελεύθερος δημόσιος χώρος αστικού πρασίνου που επιτρέπει ήπιες και
περιορισμένες χρήσεις σαν και αυτή του Δημοτικού Καφέ.
Γεγονός παραμένει πως
σύμφωνα με έκθεση αυτοψίας της Πολεοδομίας στις 26/3/2013 η κατασκευή του
κυλικείου του Δημοτικού Καφέ είναι αυθαίρετη και άρα κατεδαφιστέα
ενώ επιβάλλει και πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης της αυθαίρετης, όπως την
χαρακτηρίζει, κατασκευής.
Και όμως η νυν Δημοτική Αρχή αν και ήταν ενήμερη
προχώρησε στις 25/4/2013 σε επίσημο πλειοδοτικό διαγωνισμό για την
εκμίσθωση του κυλικείου (αν και εκριθη παράνομο από την Πολεοδομία) με τη
δικαιολογία της γενικότερης κοινωνικής πίεσης για την λειτουργία του Δημοτικού
Καφέ. Δεν μπορεί όμως να αδιαφορεί για την νομιμότητα και την νομιμοφάνεια όπου
την βολεύει και να την επικαλείται όπου την συμφέρει.
Αρχικά η αποδοχή του δημοτικού καφέ από τους δημότες
ήταν εντυπωσιακή, το αγκαλιάσαμε και μαζί με τα παιδιά μας του δώσαμε πνοή και
ανάσα. Κι
αυτό γιατί ήταν σε χώρο όπου ήταν περιφραγμένος, με χαμηλές τιμές και εύκολα
προσβάσιμος. Και ο παππούς με το εγγονάκι του, και η μαμά με τα παιδιά και οι
νέοι του δήμου μας μπορούσαν να χαρούν λίγες στιγμές χωρίς να βάλουν βαθιά στο
χέρι στην τσέπη και χωρίς να ενοχλούν τους περιοικους
Φέτος το δημοτικό
καφέ κατά κοινή ομολογία δεν έχει την κίνηση που είχε την προηγούμενη χρονιά.
Οι αρκετά υψηλές τιμές που διατίθενται τα είδη προς κατανάλωση καθιστούν
απαγορευτική την επιλογή του χώρου. Για την Γιώτα, μητέρα του Χάρη και της
Ελενας το ποπ κορν και τα πατατάκια που αυξήθηκαν από πέρυσι είναι ένας λόγος
που δεν πηγαίνει πλέον στο δημοτικό καφέ φέτος. Η Γιώτα είναι μια από τις
πολλές μαμάδες του δήμου μας που έχουν θέμα με τις τιμές του δημοτικού καφέ.
Αν συνεχισθεί η «ακρίβεια» τότε
μάλλον θεωρείται πιθανό να μετατραπεί σε Verde το εν λόγω καφέ.
Οι «κόκκινες γραμμές»
φαινεται πως απουσιάζουν από την τωρινή διοίκηση του Δήμου αναφορικά με τη
λειτουργία του δημοτικού καφέ. Ενώ αρχικά το κεντρικό άλσος του Χολαργού άνοιξε με πρωταρχικό κριτήριο τον κοινωνικό ρόλο του
Δημοτικού Καφέ παράλληλα με την προστασία του περιβάλλοντος και την
εξασφάλιση της ησυχίας των περιοίκων η μη εξασφάλιση φθηνών τιμών λειτουργεί αποτρεπτικά
στην επιλογή του χώρου από τους δημότες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου