ΣΑΝ ΗΧΟΣ ΜΕΛΩΔΙΚΗΣ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑΣ! ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

του πατρός Σταύρου Τρικαλιώτη

Λιγοστές οἱ δυνάμεις
Πού μοῦ  ἀπόμειναν
Σ᾽ ἕναν κόσμο ἀφιλόξενο
Κ᾽  ἄδειο.

.....................................................

Κι ἄν ἔμεινα ἀκόμη
Νά κοιτάζω τόν ὁρίζοντα
Εἶναι γιατί τό ὑποσχέθηκα
Σέ κάτι ἀθῶα παιδικά μάτια

................................................

Πῶς θά βαδίσω ξυπόλυτος
Στήν πυρακτωμενη ἄσφαλτο
Τό καταμεσήμερο;
Δῶσε μου λίγο ὀξυγόνο
Λἰγα ψίχουλα
Καί πολλή ἀγάπη
Γιά νά ζήσω.

......................................................

Βράδιασε γρήγορα πάλι
Δέν διακρίνω τούς ἀνθρώπους
Λιγοστό τό φῶς
Λιγοστές οἱ δυνάμεις.

............................................

Κ᾽ οἱ δεῖχτες τοῦ ρολογιοῦ
Βάλθηκαν νά χορεύουν ἕναν
ἀλλόκοτο χορό, ξέφρενο
κι ἀπόμεινα μόνος νά τούς
κοιτάζω ἀπορημένος.

........................................................

Ποῦ ᾽ναι τά δάκρυα τ᾽ἀλλοτινά
Οἱ νεανικές σκέψεις
Καί τά ὄνειρα;
Φῦγαν ὅλα στοῦ ἀνέμου
Τό ξαφνικό φύσημα
Σάν ἦχος μελωδικῆς φυσαρμόνικας
Πού δέν ἀκούγεται πλέον.

Ἀγία Παρασκευή   31 / 03/ 2014

πηγή: aganargyroi.gr