ΠΩΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ-ΑΙΦΝΙΔΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ;

  Η "ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΧΟΛΑΡΓΟΥ" ΕΧΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ 

από το dimotikianaggenisiph.blogpot.gr

Η «Δημοτική Αναγέννηση Παπάγου – Χολαργού» από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε και πρόβαλλε την πρωτοβουλία του «Πολιτιστικού Συλλόγου Υγειονομικών Χολαργού – Παπάγου» για την διενέργεια σεμιναρίων εκπαίδευσης του κοινού στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση.

Παρακάτω παραθέτουμε φωτογραφικό υλικό από το σεμινάριο με θέμα: «Ανοιχτή Εκπαίδευση στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (CPR) σε παιδιά και ενήλικες», που διοργάνωσε ο «Πολιτιστικός Σύλλογος Υγειονομικών Χολαργού – Παπάγου» στο Δημοτικό Καφέ Χολαργού, την Κυριακή 9 Ιουνίου στα πλαίσια της εκδήλωσης «Ημέρα Συλλόγων». Τα σεμινάρια περιλάμβαναν επίδειξη και πρακτική εξάσκηση σε προπλάσματα (κούκλες εκπαίδευσης) και χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή. Έμπειροι πιστοποιημένοι εκπαιδευτές εκπαίδευσαν δεκάδες πολίτες στην άμεση αντιμετώπιση του αιφνίδιου θανάτου.

 

Η «Δημοτική Αναγέννηση Παπάγου – Χολαργού» με έναυσμα την παραπάνω εκδήλωση προτείνει να υιοθετηθεί και να υλοποιηθεί η επιστημονικά τεκμηριωμένη πρότασή της: «αγορά και τοποθέτηση σε σημεία μαζικής συνάθροισης του πληθυσμού «Αυτόματων Εξωτερικών Απινιδωτών» και εκπαίδευση του πληθυσμού στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση.

Το κόστος υλοποίησης αυτής της πολιτικής είναι ελάχιστο σε σχέση με το όφελος. Ο κάθε «Αυτόματος Εξωτερικός Απινιδωτής» κοστίζει λιγότερο από 2.000 €. Οι απινιδωτές θα πρέπει να τοποθετηθούν σε σημεία μαζικής συνάθροισης του πληθυσμού όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, εκκλησίες, δημοτικά κτήρια (Δημαρχείο, ΚΑΠΗ κλπ), εμπορικά κέντρα, σχολεία κ.α.. Η πιστοποιημένη εκπαίδευση του κοινού στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση και στη χρήση του Αυτόματου Εξωτερικού Απινιδωτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μαζικά με την καθοδήγηση του Δήμου από εθελοντές πιστοποιημένους εκπαιδευτές χωρίς ουσιαστικό κόστος για τον Δήμο. Εκατοντάδες συνάνθρωποί μας μπορούν να σωθούν από βέβαιο θάνατο, αν υλοποιηθεί μία τέτοια πολιτική τοπικά από κάθε ξεχωριστά δήμο.  

 

Παρακάτω παραθέτουμε πληροφορίες και δεδομένα που αποδεικνύουν την ανάγκη υλοποίησης αυτής της πολιτικής.

Περισσότεροι από 1,000,000 άνθρωποι χάνουν την ζωή τους καθημερινά στην Ευρωπαϊκή Ένωση από καρδιακή ανακοπή. Η καρδιακή ανακοπή είναι η κατάσταση στην οποία η καρδιά αιφνίδια σταματά να λειτουργεί και αποτυγχάνει να προωθήσει το αίμα, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος και άλλα σημαντικά όργανα να μην αιματώνονται.

Τα κύρια αίτια της καρδιακής ανακοπής είναι η κοιλιακή μαρμαρυγή, που είναι συχνότερη, και η ασυστολία.

Στην κοιλιακή μαρμαρυγή, η καρδιά συστέλλεται με ένα ασυντόνιστο και αποδιοργανωμένο τρόπο αδυνατώντας να προωθήσει το αίμα. Συχνότερη αιτία της κοιλιακής μαρμαρυγής είναι η στεφανιαία νόσος που συνήθως εκδηλώνεται με έμφραγμα μυοκαρδίου. Στην ασυστολία η καρδιά σταματά να συστέλλεται.

Όταν συμβεί καρδιακή ανακοπή, το άτομο χάνει αμέσως τις αισθήσεις του και καταρρέει. Μετά από 3 λεπτά χωρίς οξυγόνο, ο εγκέφαλος έχει ήδη υποστεί μη αναστρέψιμη βλάβη. Σε 5 περίπου λεπτά αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί, επέρχεται ο θάνατος.

Πιθανότητα επιβίωσης υπάρχει μόνο αν εφαρμοστεί άμεσα καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (τεχνητή αναπνοή και μαλάξεις), έως ότου προσέλθει ειδική ομάδα ανάνηψης για να προσφέρει ειδική ιατρική θεραπεία. Στην περίπτωση της κοιλιακής, μαρμαρυγής άμεση ανάνηψη μπορεί να επιτευχθεί  με χορήγηση ηλεκτρικού σοκ (απινίδωση) στην καρδιά από ειδική συσκευή, τον απινιδωτή.

Οι «Αυτόματοι Εξωτερικοί Απινιδωτές» μπορούν να χρησιμοποιηθούν νόμιμα, εύκολα και ακίνδυνα και από μη επαγγελματίες υγείας με ελάχιστη εκπαίδευση. Πρόκειται για απλές συσκευές που αναλύουν αυτόματα τον καρδιακό ρυθμό και αν διαγνώσουν κοιλιακή μαρμαρυγή προχωρούν στην απινίδωση.

Κάθε δευτερόλεπτο καθυστέρησης στην έναρξη της καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης επιδρά δραματικά στην τελική έκβαση και όσο πιο γρήγορα εφαρμοστεί απινίδωση, αν χρειάζεται, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Ακόμη και αν η καρδιά επανέλθει αργότερα σε φυσιολογικό ρυθμό, η πιθανότητα μόνιμης και σοβαρής νευρολογικής βλάβης αυξάνει όσο πιο πολύ παραμείνει ο εγκέφαλος χωρίς οξυγόνο.

Αν πραγματικά πιστεύουμε ότι τίποτα δεν αξίζει όσο μια ανθρώπινη ζωή, το ελάχιστο κόστος υλοποίησης αυτής της πρότασης δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την μη εφαρμογή της.