ΝΕΡΟ, Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!

·         Η έλλειψη νερού συνιστά casus belli (αιτία πολέμου)

·         Το πόσιμο νερό είναι ελάχιστο

·         Το νησί της Κρήτης κινδυνεύει από τα χημικά και τοξικά απόβλητα που ερρίφθησαν στα νερά κοντά της

·         Το περιβάλλον είναι πηγή πλούτου για την Ελλάδα

·         Η περιβαλλοντική παιδεία είναι υποχρέωση κάθε ατόμου και του κράτους συνολικά

·         Το νερό θα αναφέρεται και ως «μπλε χρυσός» κατά αναλογία του «μαύρου χρυσού», δηλαδή του πετρελαίου

·         Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθώς και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου παραμένουν απραγή

·         Μήπως υπάρχουν συμφέροντα σε αυτές τις τακτικές;

γράφει η Ελίνα Αναγνωστοπούλου

Λέγεται πως ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος που θα ξεσπάσει θα έχει ως κύριο αίτιο την έλλειψη νερού. Αυτό σημαίνει πως σε λίγα χρόνια το νερό, το βασικότερο αγαθό όλων, θα αρχίσει να εκλείπει τόσο πολύ όπου ακόμα και τα ανεπτυγμένα κράτη θα το επιζητούν ως πολύτιμο και δυσεύρετο αγαθό. Συγκεκριμένα, από τη μία πλευρά, γίνεται λόγος για το πόσιμο νερό, το οποίο σε σχέση με την διαθέσιμη ποσότητα ύδατος παγκοσμίως είναι ελάχιστο.

Από την άλλη, ωστόσο, υπάρχει και άφθονο μη πόσιμο νερό. Μέσα σε αυτό εντάσσεται και το νερό της θάλασσας καθώς και το νερό που βρίσκεται στις λίμνες και στα ποτάμια. Πηγή ζωής και πηγή ενέργειας που αποτελεί απαραίτητο συστατικό για την ισορροπία του περιβάλλοντος. Ο υδροφόρος ορίζοντας θα πρέπει να μείνει ως έχειν και να διατηρηθεί καθαρός. Θα πρέπει, επιπλέον να προστατέψουμε την ήδη υπάρχουσα βιοποικιλότητα στα οικοσυστήματα, καθώς με τη διατήρησή της επιτυγχάνουμε και την συνεχόμενη διάθεση νερού.

Τα δάση μας συντελούν στην ποιότητα του νερού που υφίσταται και τα καλλιεργήσιμα εδάφη όπως και η διαφορετικότητα των εδαφών είναι αρωγός της ακατάπαυστης ύπαρξης νερού.

Το εύκρατο και τόσο ευχάριστο μεσογειακό κλίμα που επικρατεί σε όλες τις γείτονες χώρες έχει διαταραχθεί ήδη αρκετά. Πριν 28 χρόνια, το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ ήταν αρκετό για να δημιουργήσει μια σειρά κλιματολογικών μεταβολών στην Ευρώπη και στην Ασία. Αυτό είχε να κάνει ωστόσο με τη μόλυνση της ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα τη διαταραχή της τροφικής αλυσίδας και κατ’ επέκταση και τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα καθώς και τις αλλαγές στα μετεωρολογικά φαινόμενα.

Πολλές πόλεις της Αμερικής δε, όπως το Las Vegas, το San Francisco, η Atlanta κ.α., έχουν ήδη πρόβλημα με την διαθεσιμότητα του νερού. Η Ελλάδα πλήττεται τώρα, εν έτει 2014, από τις αμερικανικές τακτικές. Πιο συγκεκριμένα, το νησί της Κρήτης μας, μολύνθηκε από τα χημικά και τοξικά απόβλητα που ερρίφθησαν στα νερά που βρίσκονται κοντά της. Τα πυρηνικά όπλα καταστράφηκαν με πρωτοβουλία του αμερικάνικου κράτους. Για ποιο λόγο καταστράφηκαν, όμως, στα δικά μας ύδατα; Δεν ήταν δυνατόν να καταστραφούν στο δικό τους περιβάλλον; Επειδή γνωρίζουν τις συνέπειες, το απέφυγαν.

Η καταστροφή όπλων ήταν μια πράξη για το κοινό καλό, αφού η χρήση τους θα είχε μοιραίες καταστροφές ως επακόλουθα. Ωστόσο αυτά τα απόβλητα, τα οποία εξουδετερώθηκαν με τη μέθοδο της υδρόλυσης, σίγουρα έχουν μολύνει τα ύδατα της γύρω περιοχής. Το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας θα φανεί σε είκοσι χρόνια.

Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας πριν 15 χρόνια για ποιο λόγο έγινε; Μήπως για να αλλοιωθεί το κλίμα ολόκληρης της Ευρώπης; Κανένας δεν κατάλαβε για ποιο λόγο βομβαρδίστηκε η περιοχή αυτή το Μάρτιο του 1999. Το κλίμα της περιοχής από τότε μεταβλήθηκε δραματικά, με αποτέλεσμα την μόλυνση του περιβάλλοντος και των υδάτων.

Επομένως, το θέμα είναι αφενός η μόλυνση του περιβάλλοντος και των υδάτων και αφετέρου η λειψυδρία. Δύο ξεχωριστά προβλήματα που αφορούν το ίδιο πολύτιμο αγαθό, το νερό. Παγκοσμίως υπάρχουν ομάδες που προασπίζουν τα δικαιώματα του νερού. Είναι το σημαντικότερο αγαθό αφού δεν έχει βρεθεί τρόπος να παράγεται ακριβώς η ίδια σύσταση του φυσικού πόσιμου νερού. Σε πολλές μεριές του πλανήτη, το νερό που παράγεται δεν πληροί καν τα ελάχιστα πρότυπα ασφαλείας για να είναι πόσιμο και φυσικά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν μέσα σε λίγα χρόνια καθώς ο πληθυσμός είναι διαρκώς αυξανόμενος, με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Οι ποσότητες που απαιτούνται είναι μεγαλύτερες από αυτές που διατίθενται, έτσι, λοιπόν, είναι πρέπον να υπάρξει ουσιαστική εξοικονόμηση νερού. Όμως, το γεγονός ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν μάθει να είναι υπερκαταναλωτικές, δημιουργεί ανησυχητικές συνθήκες σε όλα όσα αφορούν στην κατανάλωση, ακόμα και σε αυτή του νερού.

Οι επόμενες γενιές, έχουν τις ίδιες ανάγκες τουλάχιστον (αν όχι περισσότερες λόγω υπερπληθυσμού) σε όλα τα φυσικά αγαθά όπως και στο νερό. Το να εξοικονομούμε, ειδικά στις οικιακές δουλείες είναι τρόπος ζωής και συνήθεια.  Πάραυτα, πολλοί άνθρωποι το αγνοούν, λες και δεν είναι μείζον θέμα. Το νερό είναι πηγή ζωής. Οφείλουμε όλοι μας να το προστατεύουμε και να διαδίδουμε τη σωστή χρήση και εξοικονόμησή του.

Αναφορικά στο μη πόσιμο, πολλά είναι τα προβλήματα που ανακύπτουν. Παραδείγματος χάριν, η ρίψη σκουπιδιών στη στεριά και στις παραλίες είναι σημαντικός παράγοντας μόλυνσης. Τα αρμόδια υπουργεία έχουν πραγματοποιήσει επιτυχημένα καμπάνιες τηλεοπτικές που βοηθούν στην πρόληψη του προβλήματος αλλά δεν έχουν προβεί σε καμία άλλη ενέργεια. Περιβαντολλόγοι μπορούν να προτείνουν ιδέες για την λύση του προβλήματος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να αναζητήσει φιλικές λύσεις για το περιβάλλον στον αστικό σχεδιασμό, με κύριο μέλημα το μέλλον του νερού στον τόπο μας. Παράγοντας μόλυνσης αποτελεί και η ρύπανση που προκαλείται από τα πετρελαιοειδή στο νερό και στη στεριά και τα απόβλητα που ακρίτως ρίπτονται στα ύδατα κοστίζοντας πολλές ζωές αθώων και ανυπεράσπιστων ζώων και υδροβίων ζωντανών οργανισμών.

Σαν να μην είναι αρκετά καταστρεπτικά όλα όσα γίνονται επί γης, το κακό συνεχίζεται και στο νερό και δεν έχει σταματημό. Το καλό σε όλη την υπόθεση είναι ότι η παιδεία των νέων ανθρώπων συνάδει αρκετά με τα περιβαντολλογικά προβλήματα που υφίστανται, καθώς πλέον οι νέοι μαθαίνουν από τη σχολική τους ηλικία να προστατεύουν το περιβάλλον και να το βοηθούν να αναπτύσσεται χωρίς να καταστρέφεται. Αίφνης, το συμβατικό πλαστικό σε πολλά προϊόντα, αν όχι στα περισσότερα, έχει αντικατασταθεί από το πολυδιασπώμενο πλαστικό που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα διασπάται εντελώς χωρίς να προκαλεί ρύπους.

Επιπρόσθετα, πολλοί είναι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, όπως προαναφέρθηκε, που κάνουν οργανωμένες κινήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος εν γένει και ειδικότερα του νερού, με εκστρατείες σε όλον τον κόσμο, αφού προσπαθούν να ενημερώσουν όσο γίνεται περισσότερα άτομα. Το νερό είναι αγαθό που αφορά όλον τον κόσμο. Πολλές είναι οι αναπτυσσόμενες και οι υπανάπτυκτες χώρες σε όλη την υφήλιο που στερούνται νερού, γι’ αυτό και υπάρχουν συντονισμένες προσπάθειες που αποστέλλουν πόσιμο νερό σε όσους περισσότερους γίνεται, από αυτούς που το έχουν ανάγκη.

Όσον αφορά στα θαλασσινά ύδατα, που μολύνονται και από τα χημικά που έχουν ριφθεί, η ρύπανσή τους μπορεί να προκαλέσει ρύπανση του περιβάλλοντος κατ’ επέκταση. Είναι πολύ πιο σημαντικό από μια ενδεχόμενη λειψυδρία, αφού χωρίς το καθαρό θαλασσινό και το γλυκό νερό πολλά υδρόβια όντα θα εξαφανιστούν και η τροφική αλυσίδα θα αρχίσει να σπάει. Επειδή, λοιπόν, είναι όλα θέμα ισορροπίας, είναι υποχρεωτικό για το καλό όχι μόνο το δικό μας αλλά και των γενεών που ακολουθούν να τη διαφυλάξουμε.

Δεν είναι εύκολο, καθότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μέσος Έλληνας αφορούν σε οικονομικής φύσεως θέματα που φαντάζουν να είναι πιο σημαντικά για την καθημερινότητά του από τα κλιματολογικά αλλά φυσικά δεν είναι. Λίγοι θεωρούν δυστυχώς ότι το περιβάλλον πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας. Παρόλα αυτά, πρέπει να μάθουμε και να παιδευτούμε σε μια νοοτροπία που θα προασπίσει την μάνα γη και συνεπώς όλες τις πηγές ενέργειας, που μέσα σε αυτές κατηγοριοποιείται και το νερό. Τα θέματα περιβαλλοντικής φύσης μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα όχι μόνο στο ίδιο το περιβάλλον ή στην ποιότητα ζωής του ανθρώπου, αλλά ακόμα και στην αγροτική οικονομία, αφού δεν θα είναι εφικτή η αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφία καθώς και η ιχθυοκαλλιέργεια, τομείς που στην Ελλάδα λόγω κλίματος ευδοκιμούν σε μεγάλο βαθμό.

Είναι, επομένως, ζήτημα που αφορά κάθε στρώμα πολιτών, κοινωνικό και οικονομικό, αφού η χώρα μας είναι στενά συνημμένη με τέτοιου είδους ασχολίες. Ας μην παραμελούμε ότι σαν χώρα δεν έχουμε ανεπτυγμένη τη βιομηχανία, έτσι, λοιπόν, θα πρέπει ακόμα παραπάνω να προστατέψουμε το περιβάλλον , διότι χωρίς αυτό δεν είναι δυνατή η επιβίωση του κράτους μας, η οικονομική επιβίωση ολόκληρης της χώρας κι όχι μερικών οικογενειών. Για παράδειγμα μία χώρα όπως η Γερμανία, που στηρίζεται στη βιομηχανία είναι πολύ κατανοητό να μην θέτει ως προτεραιότητα το περιβάλλον, αλλά πατέντες που θα βοηθήσουν στη μείωση του κόστους παραγωγής και στην αύξηση του όγκου της, ενώ το περιβάλλον θα έρθει σε δεύτερη μοίρα, γεγονός όχι και τόσο θεμιτό, αλλά δυστυχώς αναπόφευκτο. Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να στηριζόμαστε συνεχώς μόνο στον τουρισμό, υπάρχουν κι άλλες πηγές εσόδων που δεν θα πρέπει να μείνουν ανεκμετάλλευτες. Ο κ. T. Boone Pickens, που είναι ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας νερού στις ΗΠΑ έχει φροντίσει να κατασκευάσει ιδιωτικές δεξαμενές νερού με ποσότητες που θα πουληθούν πανάκριβα σε πόλεις που θα διψούν στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο ότι το νερό θα αναφέρεται και ως «μπλε χρυσός» κατά αναλογία του «μαύρου χρυσού», δηλαδή του πετρελαίου.

Είναι όλα θέματα κοινής λογικής, θα πρέπει να τα αναλογιζόμαστε και να πράττουμε συλλογικά για να αντιμετωπίζουμε τα δεινά και να βγαίνουμε νικητές. Το κλίμα της Ελλάδας είναι από τα καλύτερα, θα πρέπει να βρούμε τρόπους να το διατηρήσουμε στα ίδια επίπεδα και να ανθιστάμεθα σε πολιτικές που το πλήττουν. Είναι υποχρέωση κάθε πολίτη ξεχωριστά και κάθε κράτους εν συνόλω. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να υπάρξει πρόβλεψη από την πολιτεία την ίδια. Κάθε πολίτης ξεχωριστά δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει σε οδηγίες ομάδων που υπάρχουν, όσο μεγάλες κι αν αυτές είναι, στις οδηγίες του κράτους όμως, έστω, θα πρέπει να υπακούσει. Εξάλλου, έχουμε δει ότι αποδίδει όποια οδηγία προβάλλεται από τις αρμόδιες αρχές και τα Υπουργεία. Οι πολίτες μαθαίνουν, αρκεί το κράτος να δείχνει τους τρόπους και τις συνήθειες που θα είναι δέον αυτοί να ακολουθούν.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθώς και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου γιατί παραμένουν απραγή; Μόνο με το να δίνουν την αιγίδα τους σε κινήσεις συντονισμένες πολιτών λύνεται το πρόβλημα ικανοποιητικά; Μήπως υπάρχουν συμφέροντα σε αυτές τις τακτικές; Δεν έχουν λεχθεί λίγα τόσα χρόνια. Ας αναλογιστούμε πώς μπορεί έκαστος να βοηθήσει να διατηρηθεί το πιο πολύτιμο αγαθό για τη συνέχεια ζωής, ΤΟ ΝΕΡΟ.

δημοσιεύτηκε στην "Ελεύθερη Ώρα"