ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ: ΕΡΩΤΗΣΗ-ΒΟΜΒΑ Ν. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Α. ΤΣΙΠΡΑ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Ο ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΑΛΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΚΑΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΕΡΩΤΗΣΗ-ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΚ 2219/15.10.2015

Ευχαριστούμε το Νίκο Νικολόπουλο που στάθηκε και πάλι στο πλευρό των δανειοληπτών, καταθέτοντας αυτή τη φορά στον ίδιο τον Πρωθυπουργό τα δίκαια αιτήματά μας, όπως αυτά διατυπώνονται μέσα από το κείμενο της ερώτησης που επεξεργαστήκαμε, την οποία κατέθεσε, όπως πάντα, χωρίς καμία παράλειψη ή λογοκρισία !!!

Η ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ & Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΕΓΙΝΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ !!!

Ιδού η παρέμβαση-βόμβα του Νικου Νικολόπουλου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ν. Νικολόπουλος: «Ο Γ. Στουρνάρας αγνόησε εντελώς προκλητικά την Κυβέρνηση και, ειδικότερα, τις προγραμματικές δηλώσεις και τις δεσμεύσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού

Μετά την ερώτηση του προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης ο Βουλευτής και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Νίκος Νικολόπουλος, επανέρχεται σήμερα στο ζήτημα του Νομοθετικού....

Πραξικοπήματος που επέφερε η πράξη του Διοικητή της ΤτΕ Γ. Στουρνάρα, με κοινοβουλευτική του παρέμβαση προς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Και αυτό επειδή ήδη οι Τράπεζες ξεκίνησαν να εκτοξεύουν τις πρώτες τους «απειλές» προς τους πανικόβλητους δανειολήπτες.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης είναι το ακόλουθο:

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

ΘΕΜΑ: «ΦΕΚ 2219/15.10.2015, Πλειστηριασμοί Fast Track και Νομοθετικό Πραξικόπημα Γιάννη Στουρνάρα, κατά του συνόλου των ελλήνων δανειοληπτών»

Μετά από καταγγελία του μη κερδοσκοπικού σωματείου δανειοληπτών με την επωνυμία «ΥΠΕΡΒΑΣΗ- Κίνημα Τραπεζικής και Οικονομικής Δικαιοσύνης»,  διαβάζοντας το ΦΕΚ 2219 της 15ης Οκτωβρίου 2015, με τη δημοσίευση της απόφασης υπ’αριθ.  148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ, που αφορά στις αλλαγές του νέου κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, τον συνεργάσιμο δανειολήπτη  και τους πλειστηριασμούς,  με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι το συγκεκριμένο έγγραφο φέρει μόνο την υπογραφή του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κου Γιάννη Στουρνάρα. 

Επειδή, για το ζήτημα των κόκκινων δανείων, η ΕΚΤ, με την από 10/04/2015 γνωμοδότησή της, είχε προηγουμένως απορρίψει όλες τις προτάσεις της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ και γνωμοδότησε υπέρ της άμεσης απελευθέρωσης των πλειστηριασμών, της υιοθέτησης του νέου κώδικα δεοντολογίας των τραπεζών και του συνεργάσιμου δανειολήπτη και υπέρ του περιορισμού της προστασίας της πρώτης κατοικίας μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με το προκλητικό για την κατάσταση την οποία βιώνει σήμερα η χώρα μας σκεπτικό ότι, δήθεν, η ευρεία προστασία της πρώτης κατοικίας και η αναστολή των πλειστηριασμών, έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη νοοτροπία των πληρωμών στην Ελλάδα.

Επειδή, από το περιεχόμενο της ανωτέρω απόφασης αριθ. 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), προκύπτει πέρα πάσης αμφιβολίας ότι, η Τράπεζα της Ελλάδος, υιοθέτησε πλήρως την από 10/04/2015 Γνωμοδότηση της ΕΚΤ ενώ, παράλληλα, αγνόησε εντελώς προκλητικά την Κυβέρνηση και, ειδικότερα, τις προγραμματικές δηλώσεις και τις δεσμεύσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού και τις προτάσεις των συναρμοδίων υπουργών  για το φλέγον ζήτημα των κόκκινων δανείων, που αναμένονταν σε κάθε περίπτωση να νομοθετηθούν, το αργότερο μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.

Επειδή, εν προκειμένω, η Τράπεζα της Ελλάδος και ο Διοικητής αυτής κος Γιάννης Στουρνάρας, διέπραξαν κυριολεκτικά ένα πρωτοφανές «νομοθετικό πραξικόπημα», αφού εκμεταλλεύθηκαν χωρίς κανέναν δισταγμό, αβίαστα και αβασάνιστα, το νομοθετικό κενό της έλλειψης προστασίας για την πρώτη κατοικία από τους πλειστηριασμούς - που έληξε την 31/12/2014 - και την καθυστέρηση της κυβέρνησης να θεσπίσει το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα κόκκινα δάνεια και, έτσι, η ΕΠΑΘ, με μόνη την απόφαση 148/10/5.10.2015 (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), έσπευσε άρον-άρον να νομοθετήσει από μόνη της σχετικά με το μείζον κοινωνικό ζήτημα των κόκκινων δανείων και την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, κινούμενη κυριολεκτικά στο όριο της νομοθετικής ευχέρειας που της παρέχεται δια του άρθρου 55Α του Καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος και της πράξης της Εκτελεστικής της Επιτροπής υπ’ αριθ. 01/20.12.2012, «Ανασύσταση Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων και ανάθεση αρμοδιότητας» (ΦΕΚ Β΄ 3410), όπως ισχύει μετά την τροποποίηση της με την Πράξη Εκτελεστικής Επιτροπής 40/30.5.2014 «Τροποποίηση των Πράξεων Εκτελεστικής Επιτροπής 1/20.12.2012, 4/8.1.2013 και 6/8.1.2013» (ΦΕΚ Β΄ 1567).

Επειδή, κατά τα ανωτέρω και, ειδικότερα, μετά και τις δηλώσεις της Προέδρου της Εθνικής Τράπεζας και της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών κας Λούκας Κατσέλη,  με την απόφαση 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), άνοιξε κυριολεκτικά ο δρόμος για τους πλειστηριασμούς ακόμη και της πρώτης και μοναδικής κατοικίας χαμηλής αντικειμενικής αξίας,  ακόμη και μικρότερης των 100.000 ευρώ, για όλους τους δανειολήπτες που δεν θα λάβουν, κατά τις ανωτέρω δηλώσεις της κας Λούκας Κατσέλη, το νεοεισαχθέν «πιστοποιητικό τραπεζικών φρονημάτων» ως Συνεργάσιμοι Δανειολήπτες και, έτσι, δεν θα μπορέσουν να συμμορφωθούν με τις προειδοποι­ήσεις και δεν θα σπεύσουν να γίνουν συνεργάσιμοι με τις τράπεζες.

Επειδή, ο θεσμός του «Συνεργάσιμου Δανειολήπτη», θεσπίστηκε κατά τα ανωτέρω παρά φύση, αυθαίρετα και μονομερώς από την Τράπεζα της Ελλάδος, χωρίς να έχει αντίστοιχα θεσπιστεί ο θεσμός του «Συνεργάσιμου Τραπεζίτη» ενώ, ο «Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών», που θεσπίστηκε επίσης μονομερώς από την ΤτΕ, δεν αντισταθμίστηκε με έναν, έστω και στοιχειώδη, «Κώδικα Αξιοπρέπειας των Δανειοληπτών».

Επειδή, κατά την απόφαση 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), η υιοθέτηση του θεσμού του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη  προσβάλλει την ηθική,  την ιστορία και την αξιοπρέπεια της ελληνικής Κυβέρνησης, της οποίας ανεξάρτητος κυβερνητικός εταίρος είναι το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, του οποίου έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος.

Επειδή είναι ανάλογος του συνεργάσιμου Έλληνα με τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής ενώ, το πιστοποιητικό που θα χορηγείται στους λεγόμενους «Συνεργάσιμους Δανειολήπτες», για την πολύτιμη συνεργασία τους με το τραπεζικό σύστημα,  είναι ανάλογο του πάλαι ποτέ Πιστοποιητικού Κοινωνικών Φρονημάτων της μεταπολεμικής περιόδου και της Χούντας και ανακαλεί στις μνήμες των Ελλήνων τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας, αφού κατατάσσει τους έλληνες πολίτες σε συνεργάσιμους και μη με το τραπεζικό σύστημα, με την πρωτοφανή αυτή και προδήλως φασιστικού και ρατσιστικού χαρακτήρα κατάταξη, να γίνεται από τα ίδια τα τραπεζικά ιδρύματα, ήτοι από τις χρεοκοπημένες εκείνες ιδιωτικές επιχειρήσεις που διασώθηκαν με τις θυσίες και την καταλήστευση της ζωής και της περιουσίας των ίδιων των πολιτών που, κατά το επόμενο διάστημα, θα χαρακτηριστούν ως «μη Συνεργάσιμοι», με συνέπεια, κατά το γράμμα της απόφασης 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), το εκπλειστηρίασμα της μοναδικής κατοικίας τους με νομικές διαδικασίες fast track, που θα μπορούν να κινήσουν τα χρεοκοπημένα και ενισχυμένα με δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους, ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω ερωτάσθε κ. Πρωθυπουργέ:

1. Πώς επέτρεψε η Κυβέρνηση σας και ιδιαίτερα εσείς, όπου διακατέχεστε από αξίες και ιδανικά, που από μαθητής σε αγώνες υπηρετείτε, να ολοκληρωθεί μία τέτοια εξέλιξη, με την απόφαση 148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), που θα οδηγήσει, κόντρα σε κάθε προεκλογική δέσμευση, αντίθετα στις προγραμματικές δηλώσεις  τις δικές σας και στην αξιοπρέπεια της ελληνικής αριστεράς σε μαζικούς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας;
2. Τι εξηγήσεις σας έδωσαν οι συναρμόδιοι Υπουργοί; Είχαν ενημερωθεί ή πιάστηκαν στον ύπνο από τον Γιάννη Στουρνάρα, τον καλό υπάλληλο της ΕΚΤ και διεκπεραιωτή των συμφερόντων των ιδιωτών μετόχων της εισηγμένης στο ΧΑΑ, ιδιωτικής επιχείρησης με την επωνυμία «Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ», στην οποία η ελληνική πολιτεία έχει εκχωρήσει το δικαίωμα να αποφασίζει για τις ζωές, την περιουσία και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων;
3. Μπορεί να ξέχασαν όλοι μαζί οι συνεργάτες σας υπουργοί της κυβέρνησης μας, ότι στην Τράπεζα της Ελλάδος έχει εκχωρηθεί το δικαίωμα να νομοθετεί από μόνη της, για όλα τα ζητήματα που άπτονται του σκοπού και του καταστατικού της ή μήπως κάποιοι εξ αυτών βολεύτηκαν με τη συγκεκριμένη αυτή εξέλιξη, νίπτοντας τας χείρας τους και ανεχόμενοι με ανακούφιση την Τράπεζα της Ελλάδος, να νομοθετήσει αυτή από μόνη της τις επαχθείς αυτές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες;
4. Θα επιτρέψει το ήθος του Έλληνα Πρωθυποθργού να υποχρεωθούν όλοι οι φτωχοποιημένοι δανειολήπτες να γίνουν συνεργάσιμοι δηλωσίες, νομιμοποιώντας έτσι στην πράξη εκατοντάδες χιλιάδες παράνομες, ανήθικες, αισχροκερδείς, καταχρηστικές και προδήλως άκυρες πιστωτικές συμβάσεις και αντικαθιστώντας αυτές με τις νέες των προτεινομένων ρυθμίσεων, εξαναγκαζόμενοι υπό τον εφιάλτη των πλειστηριασμών να παραιτηθούν των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους, που δεν μπορούν να ανατραπούν ή να περιοριστούν από κανένα Μνημόνιο και, ακόμη, να εξαναγκαστούν εκβιαζόμενοι οι δανειολήπτες να αναγνωρίσουν τα υπόλοιπα των πιστωτικών τους συμβάσεων ως δήθεν βέβαια και εκκαθαρισμένα, ενώ σήμερα αυτά κρίνονται ως ανεκκαθάριστα και ανεπίδεκτα εκτέλεσης, σύμφωνα την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία και τη νομολογία των δικαστηρίων όλης της χώρας;
5. Για ποιο λόγο κύριε Πρωθυπουργέ θα πρέπει να υποχρεωθούν να γίνουν συνεργάσιμοι, κόντρα στα ατομικά οικονομικά τους συμφέροντα,  οι δανειολήπτες, των οποίων οι τράπεζες έχουν απωλέσει τις πιστωτικές τους συμβάσεις, νομιμοποιώντας έτσι  στην πράξη την βαριά αμέλεια των τραπεζών, εκ της οποίας, με δική τους μόνον υπαιτιότητα, απώλεσαν τις πρωτότυπες πιστωτικές συμβάσεις των δανειοληπτών, τις οποίες επιχειρούν τώρα να ανακτήσουν δια της πλαγίας οδού, με τις νέες συμβάσεις των προτεινόμενων, συνεργάσιμων ρυθμίσεων;
6. Θα ανεχθεί ο Πρωθυπουργός της αριστεράς που στηρίζεται από κόμματα που έθεσαν ως κόκκινη γραμμή τους το «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΧΕΡΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ» την παράλογη και ανήθικη απαίτηση των τραπεζών: Να παραιτηθούν δηλαδή οι  οι δανειολήπτες, αναγκαζόμενοι να δηλώσουν συνεργάσιμοι, από κάθε νόμιμο δικαίωμά τους απέναντι σε πλειάδα περιπτώσεων διαπιστωμένης παραβατικότητας των  τραπεζών, όπως ενδεικτικά η καταχρηστική επιβολή στους δανειολήπτες της εισφοράς του Ν.128/75, ο υπολογισμός των τόκων για 360 ημέρες, αντί 365, ο υπολογισμός του ΣΕΠΕ (Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο) αντίθετα με την Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12), καθώς επίσης και πλειάδα ακόμη παρανομιών που έχουν συντελεστεί από πλευράς των τμημάτων private banking και άλλων ών ουκ έστι αριθμός; Ποιός είναι τελικά ο ρυθμιστικός ρόλος της Πολιτείας της κυβέρνησης της αριστεράς, ώστε να αντιμετωπισθούν νόμιμα, δίκαια και ηθικά, όλα αυτά τα ζητήματα; 
7. Για ποιο λόγο θα πρέπει να γίνουν συνεργάσιμοι οι δανειολήπτες με στεγαστικά ή/και επιχειρηματικά δάνεια σε ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ, που εξαπατήθηκαν από τις τράπεζες επειδή εμπιστεύθηκαν τους τραπεζικούς συμβούλους που τους οδήγησαν στην πλάνη του χαμηλού επιτοκίου, ακόμη και μετατρέποντας παλαιά δάνεια από Ευρώ σε CHF, με αποτέλεσμα να βαφτιστούν εν αγνοία τους, από δανειολήπτες, σε τζογαδόρους της αγοράς συναλλάγματος;
8. Για ποιο λόγο θα πρέπει οι δανειολήπτες ελβετικού φράγκου, δηλώνοντας Συνεργάσιμοι Δανειολήπτες, να νομιμοποιήσουν στην πράξη τις παράνομες, αισχροκερδείς, καταχρηστικές και προδήλως άκυρες πιστωτικές τους συμβάσεις και να αναγνωρίσουν τα υπόλοιπα των πιστωτικών τους συμβάσεων, που πέφτουν καθημερινά στα δικαστήρια όλης της χώρας;
9. Θα επιτρέψει ο Πρωθυπουργός την, δια της απόφασης υπ’αριθ.  148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), νομιμοποίηση προς όφελος των τραπεζών, των πιστωτικών συμβάσεων που συνήφθησαν και συνομολογήθηκαν κατά το παρελθόν και υπό την προκλητική ανοχή της Τράπεζας της Ελλάδος,  (α) αντίθετα με τις αρχές και το πλαίσο του Παραρτήματος II, ΠΔ/ΤΕ  2560/01.04.2005, (β) αντίθετα με την παρ. 2,  ΠΔ/ΤΕ 2501/31.10.2002  και με τις διατάξεις του άρθρου 4,  ν. 2251/1994 «Περί προστασίας των καταναλωτών», (γ) αντίθετα με την αρχή του Υπεύθυνου Δανεισμού και την ΚΥΑ Ζ1-699/ΦΕΚ Β΄ 917/2010 «Προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς την οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2008 για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την Κατάργηση της Οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των ΕΚ, αριθμ. L 133 της 22/05/2008» των Υπουργών Οικονομικών – Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2008/48/ΕΚ στο εσωτερικό δίκαιο, (δ) αντίθετα με τις βασικές αρχές της Ρευστότητας και της Ασφάλειας  και   (ε) αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο του Συμφώνου της Βασιλείας του 1988 (Basle CapitalAccord), με το εποπτικό πλαίσιο και τις υποχρεώσεις κεφαλαιακής επάρκειας του άρθρου 28,  ν. 3601/2007, της ΠΔ/ΤΕ 2595/20.8.2007  και του άρθρου 27, ν. 3601/2007, καθώς και  αντίθετα με τις  ΠΔ/ΤΕ 2630/2010,  2588/2007,  2589/2007,  2590/2007, 2646/2011,  2655/19.03.2012,  2645/2011, 2594/2007,  2595/2007,  2635/2010  και  ΠΔ/ΤΕ 2620/28.08.2009, με τις οποίες ολοκληρώθηκε, κατ’ εξουσιοδότηση του ν. 3601/2007, η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των εξειδικευμένων διατάξεων των Οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των πιστωτριών τραπεζών, γνωστό κατά τα ανωτέρω και ως ΒΑΣΙΛΕΙΑ II (26/06/2004) και, αναλυτικότερα, με τους λεγόμενους Πυλώνες Ι, ΙΙ και ΙΙΙ αυτής;
10. Θα επιτρέψει ο Πρωθυπουργός της «Κυβέρνησης αριστεράς και της κάθε λέξης του Συντάγματος», να υποχρεωθούν οι δανειολήπτες, υπό την απειλή των fast track πλειστηριασμών της απόφασης υπ’αριθ.  148/10/5.10.2015 της ΕΠΑΘ (ΦΕΚ 2219/15.10.2015), να γίνουν συνεργάσιμοι δηλωσίες και να αναγκασθούν έτσι να παραιτηθούν των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους να ζητήσουν να αναγνωρισθεί από τα ελληνικά δικαστήρια  (α)  ότι, στις πιστωτικές τους συμβάσεις δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου (806 ΑΚ), για το λόγο ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της, (β) ότι,  οι πιστώτριές τους τράπεζες άσκησαν καταχρηστικά το δικαίωμά τους ως προς την σύναψη πιστωτικών συμβάσεων, κατά παράβαση του άρθρου 281 ΑΚ, ήτοι καθ΄υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος, (γ) ότι, οι πιστωτικές τους συμβάσεις είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη κατ΄ άρθρον 178 ΑΚ, ειδικότερα αισχροκερδείς κατ΄ άρθρον 179 ΑΚ, και συνεπώς άκυρες κατ΄άρθρον (180ΑΚ), (δ) ότι, οι πιστωτικές τους συμβάσεις έχουν συναφθεί παράνομα, και ως εκ τούτου είναι άκυρες σε συνδυασμό με το άρθρο 174 ΑΚ, (ε) ότι, κατά την σύναψη των πιστωτικών τους συμβάσεων, οι τράπεζες παραβίασαν την διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ, σε ότι αφορά τις παρεπόμενες υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την σχέση εμπιστοσύνης με τον δανειολήπτη, (στ’) ότι, η κατ’ άρθρο 106, παρ. 2 του Συντάγματος ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας των πιστωτριών τραπεζών τους, έγινε εκ προθέσεως παράνομα και προς βλάβη της εθνικής οικονομίας, (ζ) ότι, οι πιστώτριές τους τράπεζες συντέλεσαν εξ οικείου πταίσματος στην πρόκληση και στην έκταση της ζημίας πιστωτικού κινδύνου εκάστης εξ αυτών σε ότι αφορά τις απαιτήσεις τους από τις επισφαλείς και ανεπίδεκτες είσπραξης πιστώσεις τους, υπό την έννοια του άρθρου 300 ΑΚ και, έτσι, έχουν συνευθύνη και συνυπαιτιότητα σε ότι αφορά την σύναψη των πιστωτικών τους συμβάσεων, (η) ότι,  κατά τη συμβατική τους σχέση με τις πιστώτριές τους τράπεζες, παραβιάστηκε και πρέπει να αποκατασταθεί η Συνταγματική αρχή του Κοινωνικού Κράτους δικαίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 25, παρ.1, εδ. α,β’ του Συντάγματος, σχετικά με την αρχή της τριτενέργειας και την κατά το άρθρο 25, παρ. 1, εδ. δ’ του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας, από την ανάπτυξη της  κατ΄άρθρον 106 παρ. 2 του Συντάγματος ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας τους, δια των πιστωτικών τους συμβάσεων, προς βλάβη της Εθνικής Οικονομίας, και εν συνεχεία, με την παροχή σε αυτές κρατικών ενισχύσεων, δια της ανακεφαλαιοποίησής τους και δια της σε αυτές παροχής ρευστότητας, δια των κρατικών ενισχύσεων της παροχής εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου, προς βλάβη της περιουσίας των δανειοληπτών ως φορολογούμενοι,  (θ) ότι, συντρέχει η περίπτωση της από κοινού και εις ολόκληρον ευθύνης της Τράπεζας της Ελλάδος με την Τρόικα, σε ότι αφορά την βλάβη της περιουσίας των δανειοληπτών ως φορολογούμενοι, διότι, οι όροι των προγραμμάτων διάσωσης δεν σεβάστηκαν το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Τρόικα παραβίασε την ευρωπαϊκή νομοθεσία κατά την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων της ως προς τη  δημοσιονομική και τη νομισματική εποπτεία της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος και, έτσι,  επέτρεψε στις τράπεζες να συνεχίζουν να αναπτύσσουν κατά τη διάρκεια των μνημονίων και των προγραμμάτων της δήθεν διάσωσης,  την ιδιωτική οικονομική τους πρωτοβουλία αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 106, παρ.2 του Συντάγματος, προς βλάβη της εθνικής οικονομίας της Ελλάδος, ήτοι προς βλάβη του δημοσίου χρέους, του δημοσιονομικού ελλείμματος και, εν τέλει, προς βλάβη της περιουσίας των δανειοληπτών ως φορολογούμενοι,  (ι) ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις να μειωθούν οι απαιτήσεις των πιστωτριών  τραπεζών, ως προς το κεφάλαιο και τους τόκους των πιστωτικών συμβάσεων και αυτές να απομειωθούν, κατά εκάστη εξ’ αυτών, κατά ποσό ανάλογο της ανακεφαλαιοποίησης που έλαβε και θα λάβει στο μέλλον από το ΤΧΣ, για την απόσβεση της ζημίας της κατά το ποσό και την αναλογία της επί της συνολικής της ζημίας πιστωτικού κινδύνου, (κ) ότι, άλλως, στην περίπτωση που ικανοποιηθούν οι πιστώτριές τράπεζες, καταβάλλοντας οι δανειολήπτες ως συνεργάσιμοι το σύνολο των απαιτήσεων όλων των πιστωτικών τους συμβάσεων, θα έχουν αξίωση κατά αυτών με βάση την έννομη σχέση του αδικαιολόγητου πλουτισμού κατ΄ άρθρον 904 ΑΚ και σε συνδυασμό με το άρθρο 69 Κ.Πολ.δ., για το ποσό της ανακεφαλαιοποίησης που έλαβε από το ΤΧΣ εκάστη εξ αυτών, το οποίο δια της εγγραφής του στο δημόσιο χρέος της Ελλάδος, την αναγκαστική χρέωση με αυτό όλων των φορολογουμένων στην Ελλάδα φυσικών και νομικών προσώπων και δη την κατά τα ανωτέρω αναλογική χρέωση όλων των δανειοληπτών ως φορολογούμενοι, προς βλάβη της περιουσίας τους, συνιστά πλουτισμό τους από την περιουσία και επί ζημία τους και  (λ)  ότι, μετά όλα τα ανωτέρω, οι απαιτήσεις των πιστωτριών τους τραπεζών δεν είναι ορισμένες και εκκαθαρισμένες κατά την έννοια του άρθρου 916 Κ.Πολ.Δ και ότι απαιτείται η διενέργεια ειδικής για το σκοπό αυτό, λογιστικής και μαθηματικής πραγματογνωμοσύνης.
11. Τέλος, προτίθεται ή όχι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να ανατρέψει το προκλητικό αυτό «Πραξικόπημα Στουρνάρα», που κόντρα σε κάθε δέσμευσή μας με τον Ελληνικό Λαό,  οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια το κάθε σπίτι στα χέρια τραπεζίτη;

Ο ερωτών Βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος