ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ! ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΧΟΛΑΡΓΟΥ-ΠΑΠΑΓΟΥ ΒΙΚΥΣ ΝΙΚΑΚΗ

αναδημοσίευση από την εφημερίδα μας (2012)

Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σήμερα και η δημοτική σύμβουλος (επικεφαλής της Συμπολιτείας Παπάγου-Χολαργού) Βίκυ Νικάκη,   αποτίει φόρο τιμής στη γυναίκα, στην οποία οι άνδρες οφείλουν πάρα πολλά, αλλά δυστυχώς την έχουν κάνει να υποφέρει πολλά!

γράφει η Βίκυ Νικάκη

Δικηγόρος

Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης Χολαργού-Παπάγου

Η 8η Μαρτίου είναι καθιερωμένη ως η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Είναι η ευκαιρία μας να τιμήσουμε τη γυναίκα. Να υμνήσουμε το μεγαλείο της, να θυμηθούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στο διάβα της, να αναλογιστούμε πόσα βήματα πρέπει να γίνουν ακόμα για να κατακτήσει ότι απλά δικαιούται.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν θα έπρεπε ...

να υπάρχουν τέτοιες γιορτές. Επικαλούνται διάκριση μεταξύ των δύο φύλων και ρατσιστική αντιμετώπιση των γυναικών με την κατάταξη τους σε μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η γυναίκα έχει κατακτήσει την ισότιμη συμμετοχή της στον κοινωνικό βίο και άρα τέτοιες γιορτές ανήκουν στο παρελθόν.

Σίγουρα η σύγχρονη γυναίκα έχει κατακτήσει πολλά περισσότερα από τις γυναίκες της Ν.Υόρκης του 1857,γυναίκες του μεροκάματου στις βιοτεχνίες ενδυμάτων που απαιτούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, αξιοπρεπείς αμοιβές και ανθρώπινα δικαιώματα. Ή από τις Ελληνίδες του 1953, που μετά από σειρά αγώνων κατόρθωσαν τότε για πρώτη φορά να έχουν δικαίωμα ψήφου.

Σίγουρα έχουν γίνει βήματα τεράστια. Υπάρχει όμως δρόμος μπροστά.

Εμείς οι ίδιες οι γυναίκες ευχόμαστε κάποια στιγμή να μη χρειάζεται να υπάρχουν τέτοιες ημέρες-εφαλτήρια για προβληματισμό και διεκδίκηση! Να μη χρειάζεται να εξηγούμε τα αυτονόητα και να διεκδικούμε τα κεκτημένα.

Δεν μπορούμε να εθελοτυφλήσουμε σε μια πραγματικότητα που υψώνεται ανάγλυφα μπροστά μας! Δεν μπορούμε να μην επισημαίνουμε την "αδικία" που επικρατεί εις βάρος των γυναικών σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής!

Γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχουν εργαζόμενες με άνισες επαγγελματικές ευκαιρίες, κατώτερες αμοιβές και περιορισμένη την προοπτική μιας καριέρας.

Γιατί ακόμα και σήμερα πρώτες οι γυναίκες βρίσκονται σε καθεστώς ανεργίας σε περίοδο κρίσης.

Γιατί ακόμα και σήμερα οι γυναίκες πολλές φορές εξαναγκάζονται να επιλέξουν ανάμεσα στη μητρότητα και την εργασία, μια και ο εργασιακός βιος θεωρεί ανεπιθύμητη μια  πιθανή κύηση.

Γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχουν γυναίκες φορτωμένες με όλα τα βάρη της οικογένειας, δίνοντας μάχες επιβίωσης! Νοικοκυρές-οι πιο σκληρά εργαζόμενες, που στερούνται κάθε εργασιακού δικαιώματος, που δεν αμείβονται, δεν ασφαλίζονται, δεν έχουν καμιά εγγύηση για το μέλλον τους.

Γιατί ακόμα και σήμερα 1 στις 2 γυναίκες γίνεται καθημερινά θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία και τον κοινωνικό περίγυρο, και κατηγορείται για την πρόκληση αυτής της επαίσχυντης συμπεριφοράς.

Γιατί ακόμα και σήμερα οι γυναίκες συχνά παρουσιάζονται ως εμπόρευμα, ως σκεύος ηδονής. Ο σεξισμός έχει τις ρίζες του βαθιά σε όλες τις πτυχές της ζωής, προσβάλλοντας το κατοχυρωμένο συνταγματικά δικαίωμα της προσωπικότητας.

Γιατί ακόμα και σήμερα εκατομμύρια γυναίκες αποτελούν θύματα κακοποίησης, σωματικής και ψυχικής, με την χειρότερη μορφή αυτής της ενδοοικογενειακής βίας ,την οποία καλύπτει συχνά το πέπλο του νόμου, η συγκατάβαση της κοινωνίας, ο φόβος της φυγής, με αποτέλεσμα το έγκλημα να παραμένει  ατιμώρητο και μια ζωή να καταστρέφεται.

Γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχουν γυναίκες οικονομικά ασθενείς όπως οι μετανάστριες που αναζητούν μια ελπίδα και πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης χωρίς να βρίσκουν διέξοδο στα καίρια ζητήματα της υπόστασης, της επιβίωσης, της εξέλιξης.

Για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα, πρέπει να γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα για τη γυναίκα.

Για τη γυναίκα του χθες, του σήμερα, του αύριο!

Για τη γυναίκα που πρωτοστατεί, τη γυναίκα που διστάζει!

Για τη γυναίκα που ρισκάρει, τη γυναίκα που δειλιάζει!

Για τη γυναίκα που γράφει ιστορία με τα λόγια της ή τη σιωπή της,

με τα θέλω της και τους συμβιβασμούς της,

με τους ρόλους που  ενσαρκώνει, με τους ρόλους που  της προσάπτουν,

με τους ρόλους που διεκδίκησε και διεκδικεί!

 Ο λόγος πρέπει να γίνεται, η αφορμή πρέπει να δίνεται, για να μην εφησυχάζουμε, για να μην ξεχνάμε, για να συνεχίζουμε την προσπάθεια για όσα ακόμα πρέπει να αλλάξουν!

                                                   ΒΙΚΥ ΝΙΚΑΚΗ

                                                   ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης Χολαργού-Παπάγου