ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Με γονίδια... άλλης εποχής
Λέγεται ότι ο Χολαργός κατοικείτο στην αρχαία εποχή από ανθρώπους χωρίς χολή -χωρίς θυμό και νεύρα, δηλαδή- και γι' αυτό ονομάστηκε έτσι. Ασχέτως του αν αυτό ίσχυε, οι σημερινοί Χολαργιώτες έχουν αρκετούς λόγους να είναι ήρεμοι και ικανοποιημένοι από την πόλη τους.
Αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν πως ο σημερινός Χολαργός κατοικείται από την Πρωτοελλαδική μέχρι και τη Μεταβυζαντινή περίοδο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ερημώνει. Στις αρχές του 20ού αιώνα, λόγω καλού κλίματος, συνιστά τόπο διακοπών καθώς και ανάρρωσης. Δεν είναι τυχαίο που στα πέριξ του δημιουργείται το Σανατόριο «Σωτηρία». Το 1926 ο Παναγιώτης Βουτσινάς ιδρύει την Εταιρεία Αγροπόλεων με σκοπό τη διαμόρφωση εξοχικού προαστίου στη δασώδη τότε έκταση του Χολαργού που ανήκει στον Δήμο Χαλανδρίου. Σιγά σιγά, ο οικισμός μεγαλώνει. Το 1933 ανακηρύσσεται αυτόνομη κοινότητα.
Αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν πως ο σημερινός Χολαργός κατοικείται από την Πρωτοελλαδική μέχρι και τη Μεταβυζαντινή περίοδο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ερημώνει. Στις αρχές του 20ού αιώνα, λόγω καλού κλίματος, συνιστά τόπο διακοπών καθώς και ανάρρωσης. Δεν είναι τυχαίο που στα πέριξ του δημιουργείται το Σανατόριο «Σωτηρία». Το 1926 ο Παναγιώτης Βουτσινάς ιδρύει την Εταιρεία Αγροπόλεων με σκοπό τη διαμόρφωση εξοχικού προαστίου στη δασώδη τότε έκταση του Χολαργού που ανήκει στον Δήμο Χαλανδρίου. Σιγά σιγά, ο οικισμός μεγαλώνει. Το 1933 ανακηρύσσεται αυτόνομη κοινότητα.
Στην Κατοχή, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί επιτάσσουν επαύλεις της περιοχής, ανακόπτουν κάθε οικοδομική δραστηριότητα και καταστρέφουν τα δάση της. Μετά την απελευθέρωση, οι Χολαργιώτες παλεύουν να ορθοποδήσουν: Στρέφονται στο μικροεμπόριο και προσπαθούν να ξαναχτίσουν την πόλη τους.
Η μεγάλη ανοικοδόμηση ξεκινά γύρω στο '70 και κορυφώνεται το '80, καθώς το ρεύμα αστυφιλίας οδηγεί σε εξάπλωση των ορίων της πρωτεύουσας. Στον Χολαργό ο συντελεστής δόμησης αυξάνεται σημαντικά, έτσι το σύστημα της αντιπαροχής βρίσκει πρόσφορο έδαφος: Πολλές βίλες και μονοκατοικίες κατεδαφίζονται και στη θέση τους δημιουργούνται πολυκατοικίες και εμπορικά κέντρα. Ωστόσο, η προνομιακή του θέση στους πρόποδες του Υμηττού, το φυσικό του κάλλος κι οι σωστές βάσεις στη δόμηση που έθεσαν εξαρχής οι εμπνευστές του, διατηρούν τον χαρακτήρα όμορφου και βιώσιμου προαστίου. Σημαντικό ατού είναι και το συγκοινωνιακό του δίκτυο -ειδικά μετά τα εγκαίνια του ομώνυμου σταθμού μετρό, αλλά και η πληθώρα αθλητικών εγκαταστάσεων και χώρων πολιτισμού.
Οταν ήταν εξοχή...
(Αίγλη. Από τις τελευταίες εναπομείνασες βίλες του Χολαργού)
«Τη δεκαετία του '30, όταν η γιαγιά μου ήταν να αγοράσει το προικώο της οικόπεδο, είχε δύο επιλογές: Τα Πατήσια, που τότε ήταν πολύ καλή περιοχή και τον Χολαργό, που ήταν εξοχή. Ευτυχώς επέλεξε τον Χολαργό. Εχτισαν, λοιπόν, μια μικρή μονοκατοικία με μεγάλο κήπο στον οποίο ζούσαν φραγκόκοτες, σκυλιά, μέχρι και παγόνια. Εχω δει φωτογραφίες της εποχής -η Μεσογείων τότε ήταν χωματόδρομος με ένα καφενείο. Από τότε μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει, ειδικά μέσα στο '80. Οταν ήμουν μικρή, στον δρόμο μας υπήρχαν μόνο δύο πολυκατοικίες, τώρα είμαστε η μοναδική μονοκατοικία.
Ομως ο Χολαργός κρατάει ακόμα το ανθρώπινο στοιχείο του. Σε κάποια σημεία έχεις την αίσθηση ότι μπαίνει η μία εποχή μέσα στην άλλη. Στον κήπο ενός παλιού σπιτιού υπήρχε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Κάποια στιγμή, το σπίτι έγινε πολυκατοικία, το εκκλησάκι όμως έμεινε στον ακάλυπτό της. Κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου, βλέπεις ξαφνικά πολύ κόσμο σε έναν κανονικό δρόμο να κατευθύνεται προς την πολυκατοικία. Εχει κάτι κινηματογραφικό όλο αυτό», λέει η Γωγώ Μπρέμπου, ηθοποιός και δημοτικός σύμβουλος Χολαργού.
Ομως ο Χολαργός κρατάει ακόμα το ανθρώπινο στοιχείο του. Σε κάποια σημεία έχεις την αίσθηση ότι μπαίνει η μία εποχή μέσα στην άλλη. Στον κήπο ενός παλιού σπιτιού υπήρχε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Κάποια στιγμή, το σπίτι έγινε πολυκατοικία, το εκκλησάκι όμως έμεινε στον ακάλυπτό της. Κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου, βλέπεις ξαφνικά πολύ κόσμο σε έναν κανονικό δρόμο να κατευθύνεται προς την πολυκατοικία. Εχει κάτι κινηματογραφικό όλο αυτό», λέει η Γωγώ Μπρέμπου, ηθοποιός και δημοτικός σύμβουλος Χολαργού.
(Σχολεία. Το 1ο και 3ο Λύκειο Χολαργού βρίσκονται στη νοτιοανατολική πλευρά του άλσους.)
«Το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι δεν έχει χαθεί η αίσθηση της γειτονιάς», προσθέτει αντίστοιχα η συνθέτις Μαριέττα Φαφούτη: «Ολος ο Χολαργός είναι γεμάτος μικρές γειτονιές. Στη δική μου, τα απογεύματα οι άντρες μαζεύονται στο καφενείο ή στο ψιλικατζίδικο, ψήνουν μεζεδάκια και πίνουν τσίπουρο. Είναι ωραίο να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις γνώριμες φυσιογνωμίες που σου χαμογελάνε και δεν περνάνε αδιάφορα».
«Ο Χολαργός είναι έρωτας μεγάλος. Ισως γιατί εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, κι ό,τι μαθαίνεις, δύσκολα το ξεχνάς», τονίζει ο Δημήτρης Μετζέλος από τα Ημισκούμπρια. «Τον έχω ζήσει, βέβαια, με λιγότερο κόσμο και περισσότερο πράσινο, αλλά εξακολουθεί να κρατάει πολλά καλά: Την ησυχία, τις πλατείες και τα πάρκα του. Και αν έχει χάσει κάποια από τα ρομαντικά στοιχεία του παρελθόντος, έχει αποκτήσει άλλα θετικά. Οταν ήμασταν πιτσιρικάδες, τα μόνα που είχαμε ήταν το σινεμά Αλόμα, η καφετέρια του Σταυρόπουλου στη Μεσογείων και μια καφετέρια εντελώς 80s, η Ολυμπιάδα, που γύριζε ταινίες ο Δαλιανίδης. Υπήρχε και το Toast Time στη Φανερωμένης και το καλύτερο μπέργκερ που έχω φάει ποτέ, στη Μεσογείων. Στέκι μας ήταν και ένα γήπεδο μπάσκετ στην Κλειούς και Περικλέους. Ουσιαστικά εκεί πηγαίναμε για "καμάκι", οπότε δεν παίζαμε μπάσκετ για να μην ιδρώσουμε. Παίζαμε όμως βόλεϊ, γιατί έπαιζαν και τα κορίτσια, φορώντας πουκάμισο και παπούτσι σκαρπίνι -αλά Μάικλ Τζάκσον. Τώρα ο Χολαργός έχει αποκτήσει τα καφέ, τα εστιατόρια και τα μπαράκια του», συμπληρώνει.
(Μετρό. Ο σταθμός Χολαργού διευκολύνει την κίνηση των κατοίκων)
Τα όποια οι Χολαργιώτες τιμούν δεόντως: «Στα στέκια του Χολαργού αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας. Και μόνος σου να βγεις θα βρεις παντού γνωστούς. Γενικώς αγαπάμε τα μαγαζιά μας και τα υποστηρίζουμε», λέει ο Τάσος Μπιλιούρης, που ασχολείται με τα ξενοδοχειακά: «Υπάρχουν πράγματα για όλα τα γούστα: Τα πιο ροκ Il Peccato, Blue Peach, Easy Living, My Place ή Piquet. Το πιο οικογενειακό L'Εsprit , το Grey, το Garden 4 που έχει καφέ και φαγητό. Το Μπιφτεκάτσι έχει νόστιμη κρητική κουζίνα, ενώ η Παλιά Ιστορία είναι ένα κλασικό κουτούκι με ελληνικές γεύσεις που είναι καθημερινά γεμάτο: Από φοιτητές μέχρι μεγαλοαστούς, όλους τους βρίσκεις εδώ. Φοβερός είναι και ο Πιπεράς, με τα πικάντικα χοιρινά φιλετάκια του, ενώ μετά το ξενύχτι επιβάλλεται μια στάση στην crepaland. Ωραίο σουβλάκι τρώμε στον Αρχοντα και στον Αβραάμ, ενώ σταθερή αξία παραμένει το γεμιστό μπιφτέκι του Φώτη. Eχουμε επίσης και Mystic Pizza. Θα ήθελα όμως να δω να γίνονται και κάποια μικρά, ανεπιτήδευτα μαγαζάκια τύπου Βερολίνου με φτηνά ποτά και φαγητά. Αυτό που μας λείπει επίσης είναι ένας πολυχώρος για live, εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις...», προσθέτει.
Ενεργοί πολίτες
(Αλσος. Οπως και οι περισσότεροι κάτοικοι, ο Τάσος Μπιλιούρης απολαμβάνει τις βόλτες του στο άλσος αλλά και στους πρόποδες του Υμηττού.)
«Σίγουρα θα θέλαμε έναν πολυχώρο τέχνης στον οποίο θα γίνονται ενδιαφέροντα πράγματα», συμφωνεί η Σύλβια Βατικιώτη, ειδικός στα logistics. «Ευτυχώς έχουμε έναν κινηματογράφο, ενώ και ο Δήμος κατά καιρούς κάνει διάφορα για τα πολιτιστικά. Για παράδειγμα, έχει ξεκινήσει δωρεάν προβολές ταινιών ισπανικού κινηματογράφου στο Δημαρχείο. Πολύ ενεργή επίσης είναι η θεατρική ομάδα του Δήμου -έχει βραβευτεί πολλές φορές, ενώ οι παραστάσεις της είναι πάντα πλήρεις. Δωρεάν παραστάσεις γίνονται και στα ΚΑΠΗ, ενώ παραδίδονται μαθήματα πλεξίματος, ζωγραφικής, κοσμήματος, για τους δημότες», συμπληρώνει.
Οι Χολαργιώτες δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τέτοιου είδους δραστηριότητες, αλλά και γενικότερα για τα κοινά: «Υπάρχουν πολλοί σύλλογοι, έντυπα, site, κινήματα. Στα Δημοτικά Συμβούλια μαζεύεται πολύς κόσμος. Γενικά γίνονται συνέχεια πράγματα για τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων. Για παράδειγμα, θα ανοίξει σύντομα κοινωνικό παντοπωλείο που θα βοηθά τους ασθενέστερους οικονομικά», λέει η Μαριέττα Φαφούτη.
«Τον περασμένο Ιούνιο, δημιουργήθηκε η λαϊκή συνέλευση κατοίκων που είναι πολύ ενεργή: Πραγματοποιεί συνελεύσεις δύο φορές την εβδομάδα, οι οποίες έχουν μεγάλη προσέλευση κόσμου, στηρίζει διαφορές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, συντονίζει το ανταλλακτικό - χαριστικό παζάρι τα Σάββατα στο εμπορικό κέντρο», προσθέτει η Σύλβια Βατικιώτη.
(Περικλής. Το άγαλμα του σπουδαίου πολιτικού, ρήτορα και στρατηγού είναι έμβλημα της πόλης, όπου εικάζεται ότι γεννήθηκε.)
Στον Χολαργό η καθημερινότητα κυλά σε ήρεμους ρυθμούς. Οι κάτοικοι έχουν τα στέκια και τον Υμηττό για τις βόλτες τους, πολλές πλατείες, πάρκα και παιδικές χαρές για τα παιδιά τους, πληθώρα αθλητικών εγκαταστάσεων για άσκηση και παιχνίδι και το προνόμιο της εύκολης και γρήγορης πρόσβασης στην Αθήνα με τρεις σταθμούς Μετρό κοντά τους. Ταυτόχρονα ζουν σε μια περιοχή προσεγμένη και καθαρή, με μικρή εγκληματικότητα.
«Δεν έχουμε βασικά προβλήματα, όπως άλλες περιοχές. Μπορεί να εξελιχθεί σε ακόμα ομορφότερο προάστιο. Εχουμε προτείνει να φτιαχτεί η μετώπη της Μεσογείων -να γίνει διαμόρφωση με πράσινο και δέντρα και να μπουν κανόνες στα μαγαζιά ώστε να υπάρχει ωραία και εξυπηρετική αισθητική. Επίσης κάποιοι χώροι, όπως η Βίλα Σαλίγκαρου, πρέπει να ανοίξουν εντελώς στο κοινό και να προσελκύσουν τους δημότες», λέει η Γωγώ Μπρέμπου.
(Στέκι. Το Il Peccato στην πλατεία Δημοκρατίας είναι ιδανικό για μπίρες το καλοκαίρι.)
Στοιχεία
Ο Xολαργός σε αριθμούς
• 3.950 στέμματα καταλαμβάνει ο Χολαργός. Συμφώνα με την απογραφή 2001, έχει 32.166 κατοίκους, όμως ο πραγματικός αριθμός τους υπολογίζεται στις 50.000.
• 2 ανοιχτά στάδια, 1 κλειστό γυμναστήριο με γήπεδο μπάσκετ, 5 ανοιχτά γήπεδα τένις, 7 ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, 2 γήπεδα 5Χ5 και 3 δημοτικά γυμναστήρια διαθέτει ο Χολαργός.
• 494 π.Χ. Κάπου εκεί γεννήθηκε ο Περικλής στο εξοχικό σπίτι του πατέρα του, Ξάνθιππου, στον αρχαίο δήμο του Χολαργού.
• 80% των κατοίκων θεωρούν πως το πράσινο είναι το μεγαλύτερο ατού του Χολαργού. Αντίστοιχα, το 12% πιστεύει πως είναι η ηρεμία και το 5% οι αθλητικές εγκαταστάσεις.
(Συνθέτις. Η Μαριέττα Φαφούτη ζει και δημιουργεί στον Χολαργό.)
(Σινεμά. Το Σινέ Χολαργός είναι σταθερή αξία.)
(Επιχειρηματίας. Ο Δημοσθένης Κουβαράκης εφερε αμερικάνικο αέρα στον Χολαργό με το Juicy Burger, με σήμα κατατεθέν το ψωμάκι bagel.)
(Ρετρό. Κάποια σημεία του Χολαργού θυμίζουν άλλες εποχές.)
(Δημιουργός. Ο Δημήτρης Μετζέλος από τα Ημισκούμπρια έχει γράψει τραγούδι με αφορμή τον Χολαργό.)
(Θάμα. Το νέο εστιατόριο της περιοχής σερβίρει νόστιμες συνταγές από τη Μεσσηνία.)
(Κάτοικος. Η Σύλβια Βατικιώτη δεν αλλάζει τον Χολαργό.)
(Καφέ. To Work είναι από τα πιο μοντέρνα και καλαίσθητα στέκια.)
(Δημαρχείο. Φιλοξενεί πληθώρα εκδηλώσεων.)
(Παιδική χαρά. Ο Χολαργός με τις πολλές πλατείες και τα πάρκα του είναι ιδανικό μέρος για να μεγαλώνεις παιδιά.)
Ελίνα Γιαννουλοπούλου
eafb6@yahoo.com
ΦΩTOΓΡAΦIEΣ: ZΩΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ
www.zoehatziyannaki.com
Πηγή: http://www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου