«Γίνεται συνειδητή και οργανωμένη προσπάθεια να γκρεμιστούν
όλα όσα κάνουν την Ελλάδα, αυτήν που είναι. Ούτε αυτό όμως, το φοβάμαι»
·
«Παράγω μουσική και να
την αφήνω σαν μπουκαλάκι στην θάλασσα, για όποιον θέλει να την ανακαλύψει»
·
«Η οικογένεια περνάει
κρίση όπως όλοι οι θεσμοί, σχέσεις, χώρες και άνθρωποι που αρνήθηκαν τον
Χριστό. Δεν υπάρχει σωτηρία μακρυά Του»
·
«Μου λείπουν από τον
Χριστόδουλο και ο λόγος και ο αυθορμητισμός και το χιούμορ και η αγάπη του»
·
«Οι συμβουλές είναι
σχεδόν πάντα περιττές. Το παράδειγμα, ποτέ»
- «Δεν έχω τίποτε με την Πάολα, ούτε με την
ραπ, ούτε με το hip hop. Πολλές φορές εκεί κρύβεται περισσότερη αλήθεια
από τα αυτοδιαφημιζόμενα "ποιοτικά" ή "έντεχνα"»
- «Ποτέ δεν με ενέπνευσε τίποτε επίκαιρο. Το διαχρονικό
αναζητώ, το παραμύθι, το όνειρο»
- «Περισσότερο απ’όλα με φοβίζουν οι…Έλληνες»
Του Μάκη Βραχιολίδη
vrachiolidis@yahoo.gr
Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να πάρω συνέντευξη
από τον μεγάλο μουσουργό Σταμάτη Σπανουδάκη. Όχι μόνο για την αναμφισβήτητη
ποιότητα που κουβαλάει πάνω του ως σημαντικός άνθρωπος της Τέχνης αλλά κυρίως
γιατί αποτελεί μια συγκροτημένη, ολοκληρωμένη προσωπικότητα με την οποία
μπορείς να συζητήσεις τα πάντα. Κι ενώ η τύχη μ’ έφερε …ενώπιος ενωπίω με τον σπουδαίο
Σπανουδάκη, ο ίδιος με απέτρεψε από το
να του κάνω πολιτικές ερωτήσεις. Ένιωσα να μου κόβεται η αρχική φόρα. Μήπως να
έφταιγε το ότι κάποιοι έσπευσαν να τον
κατηγορήσουν πως συμπαθεί τη Χρυσή Αυγή, όταν ανάρτησε στο Facebook κείμενο στο
οποίο ανέφερε: «Σε ποια δημοκρατία ένα κόμμα τού 10%-15% δεν “δικαιούται διά να
ομιλεί” και υβρίζεται καθημερινά από όλους, χωρίς να του δίνεται βήμα να
απαντήσει;». Τότε, ο Σταμάτης Σπανουδάκης
διέψευσε άμεσα τις απαράδεκτες κατηγορίες, απαντώντας ότι δεν ανήκει σε
καμία ιδεολογία και κανένα κόμμα. «Αν κάτι είμαι, φανατικά και αμετάκλητα,
είμαι, με τη βοήθεια του Θεού, χριστιανός» έγραφε. Σήμερα όμως, ο καλλιτέχνης δίνει μια διαφορετική
απάντηση: «Τα λόγια και οι καταγγελίες κανένα
ουσιαστικό καλό δεν κάνουνε, σε αυτήν την έσωθεν πορεία που θα μας φέρει λίγο
κοντύτερα, στον Χριστό».
Το είπα και προηγουμένως άλλωστε: ο
διάλογος με τον Σταμάτη Σπανουδάκη, τον άνθρωπο που έχει ως καθημερινό στόχο να
πλησιάζει εγγύτερα τον Χριστό, είναι μια μυσταγωγία. Για να …ευλογήσω πάντως
και τα γένια μου, μερικές από τις ερωτήσεις που του έκανα, όπως ομολόγησε, τον
δυσκόλεψαν.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, είναι τιμή μου που
σας παρουσιάζω τον Σταμάτη Σπανουδάκη.
Οι Πατέρες της
Εκκλησίας διατυπώνουν την άποψη ότι αιτία της οικονομικής κρίσης της χώρας μας
είναι η ηθική κρίση που έχει ενσκήψει στην ελληνική κοινωνία. Το γεγονός ότι οι
Έλληνες απώλεσαν την πίστη τους στον Χριστό. Εσείς συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Σπανουδάκης: Συμφωνώ, επαυξάνω, υποκλίνομαι και
συνομολογώ. Το γεγονός ότι δεν θέλω να απαντήσω στις "πολιτικές"
ερωτήσεις σου, είναι ότι τα λόγια και οι καταγγελίες κανένα
ουσιαστικό καλό δεν κάνουνε, σε αυτήν την έσωθεν πορεία που θα μας φέρει λίγο
κοντύτερα, στον Χριστό. Εγώ προσωπικά, μία και πολύ σαφή
υποχρέωση έχω απέναντι στον εαυτό μου, στην χώρα μου και τον Χριστό. Να παράγω
μουσική και να την αφήνω σαν μπουκαλάκι στην θάλασσα, για όποιον θέλει να την
ανακαλύψει.
Το
τραγικό είναι ότι πολλοί νέοι άνθρωποι 25-40 ετών νιώθουν απελπισμένοι και
αυτοκτονούν. Έχουν χαλαρώσει οι οικογενειακοί δεσμοί;
Σπανουδάκης: Δύσκολη ερώτηση, με την ίδια
δυστυχώς, η ευτυχώς απάντηση. Στα πολλά
χρόνια που ομολογώ Χριστό και προσπαθώ να είμαι κοντά Του, έζησα πολλές
εμπειρίες φίλων ή γνωστών μου, που μια κουβέντα, ή μια στιγμή έδιωξε από την
ζωή τους ναρκωτικά, και άλλους δαιμονικούς πειρασμούς και παγίδες. Βέβαια, η
οικογένεια περνάει κρίση όπως όλοι οι θεσμοί, σχέσεις, χώρες και άνθρωποι που
αρνήθηκαν τον Χριστό. Δεν υπάρχει σωτηρία μακρυά Του.
Πώς θα
προσεγγίζατε κύριε Σπανουδάκη ένα νέο που σπαταλά τις ώρες του στις καφετέριες;
Τι θα τον συμβουλεύατε;
Σπανουδάκης: Τίποτε. Θα’ ρθει η ώρα που η ζωή θα
τού δείξει το αληθινό πρόσωπο της. Και θα τον φέρει, εκεί που πρέπει. Τώρα, το αν
θα το καταλάβει, είναι δικό του θέμα. Εξ’ άλλου, οι
συμβουλές είναι σχεδόν πάντα περιττές. Το παράδειγμα, ποτέ.
Η βαθιά
πίστη στον Χριστό συχνά έρχεται αιφνίδια στη ζωή μας, ακόμη και μέσα από την
απελπισία. Εσείς, πώς γεμίσατε την ζωή σας με τον Ιησού; Ποιο ήταν αυτό που
…χτύπησε την καμπάνα μέσα σας και σας οδήγησε εγγύτερα στον Χριστό;
Σπανουδάκης: Ο πόνος, ο φόβος, η απελπισία, και η
βαθειά ανάγκη για πραγματική αλήθεια.
Η
Ορθοδοξία μας φαίνεται να …διασπάται σε νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες.
Ειλικρινά, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τον διαχωρισμό αυτό. Πείτε μου την
άποψή σας.
Σπανουδάκης: Ειλικρινά δεν το ξέρω καλά αυτό το
θέμα, τόσο ώστε να συμβουλεύω κι' άλλους. Ρωτήστε κάποιον ιερέα η θεολόγο. Θα
το κάνω κι' εγώ.
Πρόσφατα
ο Μητροπολίτης Πειραιώς εξέδωσε δριμεία ανακοίνωση κατά της μασονίας. Ωστόσο
υπάρχει ο αντίλογος που λέει ότι «την
ελληνική επανάσταση την ξεκίνησαν οι φιλικοί οι οποίοι ήταν μασόνοι. Μην τα
ισοπεδώνουμε όλα», λένε. Τελικά τι είναι η μασονία κύριε Σπανουδάκη;
Αποτελεί κίνδυνο για την Ορθοδοξία μας;
Σπανουδάκης: Η ίδια απάντηση με την προηγούμενη.
Η Ορθοδοξία μας κινδυνεύει από την αθρόα εισβολή μουσουλμάνων λαθρομεταναστών; Αν δεν κάνω λάθος ο
Τοργκούτ Οζάλ, είχε πει ότι «στο
μέλλον θα κατακτήσουμε την Ελλάδα χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα. Οι
μουσουλμάνοι θα γεμίσουν την Ελλάδα».
Σπανουδάκης: Η ορθοδοξία, δεν κινδυνεύει από
τίποτε. Είναι πάνω από όλους μας και όλα μας τα ανθρώπινα. Κι' όποιος την
πολεμάει, κακό του κεφαλιού του. Η Ελλάδα σαν χώρα, ναι. Γίνεται συνειδητή και οργανωμένη
προσπάθεια να γκρεμιστούν, όλα όσα την κάνουν, αυτήν που είναι. Ούτε αυτό όμως, το
φοβάμαι.
Γιατί όσα πραγματικά αξίζουν και όσα ουσιαστικά χρειαζόμαστε και επιθυμούμε,
είναι στα χέρια του Θεού και μόνον. Εκείνος δίνει, ή παίρνει. Και πάντα για το
καλό μας.
Πολλοί πιστοί
νοσταλγούν τον μακαριστό Χριστόδουλο. Περισσότερο από ποτέ νιώθουν την απουσία
του. Κι ένας από τους λόγους που προβάλλουν είναι ότι ο μακαριστός Χριστόδουλος
πλησίαζε και συνομιλούσε πολλοί με τους νέους, σε αντίθεση, όπως λένε, με τον
σημερινό Αρχιεπίσκοπο. Εσείς τι πιστεύετε;
Σπανουδάκης: Είχα τολμώ να πω, μια σχέση φιλίας
και αγάπης με τον Χριστόδουλο. Πραγματικά μου λείπουν και ο λόγος
και ο αυθορμητισμός και το χιούμορ και η αγάπη του. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να "
κάνεις την διαφορά" ως ιεράρχης, αλλά και ως άνθρωπος. Ο τρόπος του
Χριστόδουλου, μου πήγαινε πολύ. Τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο, δεν τον ξέρω
προσωπικά. Είναι όμως σε κάθε συναυλία μου εκεί και ακούει με προσήλωση, την
μουσική μου. Τον ευχαριστώ γι' αυτό και το θεωρώ μεγάλη ευλογία. Έχει άλλον
τρόπο από τον Χριστόδουλο. Πιο μυστικό, πιο
ήσυχο. Ο Θεός να δώσει, να’ ναι κι' οι δυο ενωμένοι στην ορατή και στην αόρατη
εκκλησία, για το καλό της χώρας μας.
Παλαιότερα από τη
δημόσια τηλεόραση, κάθε Κυριακή παρακολουθούσαμε ελληνική παραδοσιακή μουσική.
Σήμερα τα είδωλά της νεολαίας είναι τραγουδίστριες σαν την Πάολα ενώ τα μουσικά
τους ακούσματα εξαντλούνται στην ραπ ή τα hip-hop τραγούδια. Και στη Eurovision αυτά που
στέλνουμε δεν είναι ελληνικά τραγούδια. Πού πήγε η ελληνική μουσική κύριε
Σπανουδάκη; Τι φταίει;
Σπανουδάκης: Μπερδεύεις όπως όλοι, την μουσική με
το τραγούδι. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Όπως άλλο ποιητής, άλλο στιχουργός. Δεν
έχω τίποτε με την Πάολα, ούτε με την ραπ, ούτε με το hip hop. Πολλές
φορές εκεί κρύβεται περισσότερη αλήθεια από τα αυτοδιαφημιζόμενα
"ποιοτικα" η "έντεχνα". Ο χρόνος και ο πόνος, θα τα φανερώσουν στην
στιγμή τους όλα. Την καλή μουσική και το καλό τραγούδι, μόνον ο χρόνος την
αποδεικνύει. Όσο για αυτό το "πού πήγε η καλή μουσική" μην το
απευθύνεις σε εμένα. Υπάρχουν πολλοί πιο κατάλληλοι.
Το δικό
σας κοινό άτομα ποιας ηλικίας το απαρτίζουν στην πλειοψηφία του;
Σπανουδάκης: Περιέργως πώς, από μικρά παιδιά,
μέχρι παππούδες. Το βλέπω στις συναυλίες, στα facebook και στα διεθνή youtube.
Σε
στιγμές εθνικής κρίσεως άλλοι διανοητές και καλλιτέχνες γράφουν ή συνθέτουν τα
καλύτερα έργα τους, ενώ άλλοι στερεύουν από έμπνευση. Εσάς σας εμπνέει ή όχι
αυτή η περίοδος;
Σπανουδάκης: Ποτέ
δεν με ενέπνευσε τίποτε επίκαιρο. Το διαχρονικό αναζητώ, το παραμύθι, το
όνειρο. Και
στην μουσική και στους στίχους μου. Η έμπνευση ποτέ δεν σταματάει. Οι
περισπασμοί και το να ασχολείσαι με άλλα, τη διώχνουν. Η δουλειά και η
απομόνωση, την κρατάνε πάντα κοντά σου. Τα μεγαλύτερα μουσικά
αριστουργήματα, δεν γράφτηκαν σε περιόδους κρίσεων. Ο πραγματικός καλλιτέχνης, τις
κρίσεις, τις επαναστάσεις και τις παντοειδείς μάχες, είναι
"καταδικασμένος" να τις ζει μέσα του.
Φοβάστε
για το μέλλον του τόπου και των ορθοδόξων Ελλήνων; Τι είναι αυτό που σας
φοβίζει περισσότερο;
Σπανουδάκης: Οι Έλληνες.
ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Η μουσική, αποτέλεσε στο σημαντικότερο κομμάτι της ζωής του, από τα
παιδικά του κιόλας χρόνια.
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι ένας πολύπλευρος συνθέτης.
Δεν περιορίζεται σε καλλιτεχνικά στερεότυπα, αφού εδώ και χρόνια, ο ίδιος είναι
συνθέτης, ενορχηστρωτής, παραγωγός, εκτελεστής, αλλά
και ηχολήπτης του έργου του. Από το 1992 αποφάσισε να εγκαταλείψει το ελληνικό
τραγούδι και να αφιερωθεί πλήρως στην ορχηστρική μουσική. «Αισθανόμουν ότι έχω
το χρέος να σπρώξω τη μουσική, την ελληνική, λίγο παρακάτω» έχει δηλώσει. Εδώ και πολλά
χρόνια λοιπόν συνεχίζει να προσφέρει σημαντικές δημιουργίες: «Μαρμαρωμένος
βασιλιάς», «Αλέξανδρος», «Το δάκρυ του Ιωάννη», "Αλέξανδρος II - Δρόμοι που δεν περπάτησες". Έχει
πραγματοποιήσει αρκετές συναυλίες.
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης συνεχίζει να συναρπάζει το ιδιαίτερο κοινό του και όπως ο ίδιος αποκάλυψε
στη συνέντευξή του το κοινό του είναι φανατικό, περιλαμβάνοντας όλες τις ηλικίες, από μικρά παιδιά μέχρι παππούδες! Τα πολλά albums ορχηστρικής μουσικής και οι
αμέτρητες συλλογές κινηματογραφικού και θρησκευτικού
περιεχομένου, αποδεικνύουν πολλά.
Επίσης έχει
υπογράψει το εκπληκτικό σάουντρακ στα «Πέτρινα χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη και
έχει κάνει δίσκους, με τους Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μανώλη Μητσιά και Ελένη
Βιτάλη.
"Ελεύθερη Ώρα-Νέοι Άνθρωποι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου