Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΤΡΙΧΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΛΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗ...ΝΕΟΒΛΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ

In memoriam: Dimitrios Trichopoulos, ‘giant’ in cancer epidemiology

http://www.hsph.harvard.edu/news/features/in-memoriam-dimitrios-trichopoulos-giant-in-cancer-epidemiology/

"κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν" (Τμ. δ΄ 3-4)

Kyprianos Christodoulides Η ανθρωπότητα έπρεπε να ενδιαφέρεται πρωτίστως για την επικινδυνότητα, θα λέγαμε και την επιδημιολογία, 


της πνευματικής μόλυνσης, που υφίσταται από διάφορες ψευδοπνευματικές θεωρίες. Δευτερευόντως δε, για τη μόλυνση, και την επιδημιολογία φυσικά, από τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος. Που δεν είναι άλλωστε η μόνη. Υπάρχουν πάρα πολλές άλλες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται αρκετές νεοπλασίες και πλήθος άλλα δυσάρεστα. 

Δεν γνωρίζω αν τέτοιους "giants", και ποίους, βγάζει το Harvard. Σε παρένθεση, δεν μάθαμε ποτέ τη συνέχεια του συσχετισμού μεταξύ καφέ και καρκίνου στο πάγκρεας (*). Καλό θα ήταν κάποιος giant εκ του Harvard να μας ενημερώσει. Η τελευταία που έχω υπόψη, μιλούσε για ευεργετικές επιπτώσεις στην υγεία από τη χρήση του καφέ, ακόμη - ιδού η έκπληξη - και για τους καπνιστές ! Τα ανωτέρω, σημειωτέον, γράφονται από γιατρό και όχι από άσχετο-γενικής φύσεως και χρήσεως.

Υστερόγραφο
Ιστοσελίδα  IN VITRO, Δημήτρης Τριχόπουλος : «Ξεγελάμε το φόβο του θανάτου κάνοντας παιδιά» – Η εκπληκτική συνέντευξη του Δ. Τριχόπουλου στο Θανάση Λάλα!

Kyprianos Christodoulides  Άποψη του συγχωρεμένου. Και αν θέλουμε ακόμη μια, νομίζω πιο ρεαλιστική, η γυναίκα ξεγελά το φόβο του θανάτου σκοτώνοντας το κύημα, που έχει μέσα της. Ζει το θάνατο άλλου, έχει την εμπειρία - έτσι νομίζει - του αφανισμού άλλου εντός, άρα, και του δικού της. Εκείνη όμως ζει. Ιδού η απάτη και ο θάνατός της, του παρόντος και του μέλλοντος. Η ανθρωπότητα, και οι φερόμενοι πνευματικοί φωστήρες, φαίνεται, έχουν διαφορετική (φιλοσοφική) άποψη.

 Η εκπληκτική (sic) συνέντευξη από Λάλα και Τριχόπουλο, είναι ακόμη μια προσπάθεια νεο-βλακο-ποίησης. Αγνοεί εντελώς τη χαρά, που δίνει στον άνθρωπο, η παρουσία στον κόσμο μιας νέας ύπαρξης, από εκεί όπου δεν υπήρχε προηγουμένως. Ίσως, λίγοι είναι αυτοί που συναισθάνονται αυτή τη χαρά και ακόμη λιγότεροι, όσοι αποκτούν εγγόνια.  

(*) Ήταν η εποχή, δεκαετία του 1970 αν θυμάμαι καλά, που οι Αμερικανοί πίεζαν τη Βραζιλία να πάρει δάνειο από το ΔΝΤ, αλλά δεν τα κατάφεραν.