Η ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΤΟΥ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ"! ΜΟΝΟ 2 ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΦΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ!!! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΙΑΤΡΟ!!!!

Διαβάστε την περιπέτεια που αντιμετώπισε η ιατρός Γιούλη Παρασκευά στο τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, με αφορμή την περιπέτεια της...

υγείας του πατέρα της. Η ψύχραιμη ματιά της, βάζει τα πράγματα στη σωστή σειρά, κάνοντας καίριες διαπιστώσεις και προτείνοντας λυσεις. 

Το θέμα όμως είναι ποιοι θα τις εφαρμόσουν, πώς και πότε;

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ........ΣΚΕΨΕΙΣ

Η Γιούλη Παρασκευά

Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την τρέχουσα εμπειρία μου με το Ε.Σ.Υ. Όπως ήδη γνωρίζετε εγώ έχω τον δικό μου "γολγοθά" με το χέρι μου (τώρα είμαι με νάρθηκα και φυσιοθεραπεία), ήρθε δυστυχώς να προστεθεί και ο πατέρας μου. Το Σάββατο αργά το βράδυ παρουσίασε υψηλό πυρετό (39,5) ο οποίος δεν κατέβαινε, καταρροή και βήχα με πτύελα. Κατόπιν επικοινωνίας με την γιατρό μας κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά του στο νοσοκομείο. Πήρα το ΕΚΑΒ και πήγαμε στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ που εφημέρευε (φτάσαμε 24:00). 
Μπήκαμε στα ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών) και αμέσως μια γιατρός άρχισε την εξέταση του πατέρα μου.

Πρώτη παρατήρηση: θεωρώ ότι το εν λόγω τμήμα είναι τρομερά μικρό για τα δεδομένα του μεγαλύτερου νοσοκομείου της Αττικής τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ!!! Το τμήμα θύμιζε τμήμα επειγόντων περιστατικών στρατοπέδου εν καιρώ πολέμου!!! Πραγματικά γινόταν το αδιαχώρητο!! Όλοι οι γιατροί και οι νοσηλευτές (εξαιρουμένου ενός νοσηλευτή που θα εξηγήσω παρακάτω) τρέχανε και....... θαύμασα την υπομονή και την αντοχή τους!!! 
Αφού έγινε η εξέταση, πάρθηκε αίμα για να γίνουν οι απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις, κρίθηκε αναγκαία και μια ακτινογραφία θώρακος....... κι εδώ αρχίζουν τα ωραία!! Ο πατέρας μου ήταν σε φορείο και έπρεπε ένας τραυματιοφορέας να έρθει να τον πάρει για να πάμε στο ακτινολογικό τμήμα. Έλα όμως που όλος ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ έχει μόνο ΔΥΟ!!! ΝΑΙ-ΝΑΙ!! Καλά ακούτε ΔΥΟ τραυματιοφορείς!!! Αφού περιμέναμε 2 ώρες, ζήτησα από τη γιατρό, αν ήταν δυνατόν, να πάρω ένα καροτσάκι και να τον μεταφέρω  εγώ. Όντως βρήκαμε καροτσάκι και εγώ μαζί με τη μητέρα μου προσπαθούσαμε να τον πάμε στο ακτινολογικό (μιας που το καροτσάκι, από την πολύ χρήση δεν τσουλούσε και τόσο εύκολα).

Ευτυχώς, μας είδε ένα «σεκιούριτι» και μας βοήθησε. Αφού βγάλαμε την ακτινογραφία και γυρίσαμε στα Επείγοντα, η γιατρός μου είπε ότι έχουμε μια οξεία αναπνευστική λοίμωξη και θα γίνει εισαγωγή του στο νοσοκομείο. Έκανε η γυναίκα όλα τα απαραίτητα διαδικαστικά και ζήτησε την μεταφορά του στην Παθολογική κλινική και βέβαια ζήτησε τραυματιοφορέα!!!!! Περιμέναμε!!! Κάποια στιγμή, κι επειδή ο πατέρας μου είχε πια κουραστεί, της είπα να τον πάω εγώ αλλά αυτή τη φορά ήταν κάθετα αρνητική. Τελικά, ο τραυματιοφορέας ήρθε στης 5:00 πμ, ασθμαίνοντας και μας πήγε στην Παθολογική κλινική (όπου και τώρα βρίσκεται). Σε σύντομη συζήτηση που είχα μαζί του, με ενημέρωσε ότι παλιά υπήρχαν 10 τραυματιοφορείς, κατόπιν μειώθηκαν σε 7!! και τώρα σε 2!!!!

Δεύτερη παρατήρηση: το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Αττικής δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με 2 τραυματιοφορείς  στην κανονική λειτουργία του, πόσο μάλλον εν ώρα εφημερίας!!!! Πόσο γρήγοροι μπορούν να είναι αυτοί οι 2 άνθρωποι;

Η μόνη στιγμή, στα επείγοντα, που "βγήκα από τα ρούχα μου" ήταν όταν ένας νοσηλευτής (ο οποίος δεν είχε έρθει στην ώρα του και οι συνάδελφοι του τον έψαχναν!!), ακούγοντας τη συζήτηση ενός συνοδού με τη γυναίκα του, σχετικά με την οικονομική κρίση, αποφάσισε να πάρει μέρος στην συζήτηση (λες και δεν είχε τι άλλο να κάνει) και με έντονο  τρόπο να "επιτεθεί" στον άνθρωπο, ο οποίος πολύ ήρεμα  του είπε ότι δεν θα ήθελε να ανοίξει συζήτηση μαζί του. Τότε εκείνος άρχισε να φωνασκεί περισσότερο υποστηρίζοντας την άποψη του (που ήταν τοποθετήσεως.... Λ.Α.Ε) και οι φωνές του κάλυπταν όλο το τμήμα. Αναγκάστηκα να επέμβω λέγοντάς του: "Αγαπητέ συνάδελφε (και πολύ του ήταν αλλά ήθελα να είμαι ευγενής) δεν είναι τα ΤΕΠ χώρος για πολιτικές συζητήσεις και εν πάση περιπτώσει δεν επιτρέπεται την ώρα που εργάζεστε να εκφράζεται τις όποιες πολιτικές πεποιθήσεις έχετε". Αφού μου είπε με μάγκικο ύφος αλά Πολάκη… στάιλ  «ποια είσαι εσύ μωρή??», του είπα ότι είμαι γιατρός και ότι… αν συνεχίσει θα κάνω αναφορά!!! Εκεί κάπου οι υπόλοιποι γιατροί και νοσηλευτές τον......μάζεψαν!!!
Όλα αυτά σας τα περιέγραψα διότι θέλω να καταλήξω στα εξής:
1.Τα ΤΕΠ πρέπει άμεσα να αναβαθμιστούν και κατά την άποψη μου να επανδρωθούν με μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Πραγματικά δεν έχω λόγια για τους ιατρούς, οι οποίοι δεν έπαιρναν ανάσα!! Μόνο από της 24:00-5:00πμ είδα 65 περιστατικά!!!! Τα οποία διεκπεραίωσαν άψογα! (δηλαδή σε όλη την εφημερία βλέπουν πάνω από 100 άτομα!). Οι συνάδελφοι αυτοί λειτουργούν σε ένα, κατά την άποψη μου, μικρό χώρο για τα δεδομένα του εν λόγω νοσοκομείου, υπό μεγάλη πίεση και με αντίξοες συνθήκες για το ιατρικό επάγγελμα και παρόλα ταύτα τα καταφέρνουν φτάνοντας όμως σε εξάντληση!! 
2. Είναι αδιανόητο στον 21 αιώνα να πρέπει οι συνοδοί να πηγαίνουν τους ασθενείς για τις όποιες περαιτέρω εξετάσεις χρειάζονται (ακτινογραφίες, υπέρηχοι, κλπ) διότι δεν υπάρχουν αρκετοί τραυματιοφορείς!! Αλήθεια ένας άνθρωπος που δεν έχει κάποιον δικό του και είναι μόνος του τι πρέπει να κάνει?? (δυστυχώς υπήρχαν και τέτοιοι άνθρωποι)......να πεθάνει???
3. Είναι θλιβερό να ακούω νέους ικανότατους, άριστους γιατρούς να σκέφτονται σοβαρά να παραιτηθούν και να ψάξουν δουλειά στο εξωτερικό!!! Έχετε σκεφτεί κ. Υπουργέ Υγείας και κ. Υφυπουργέ τι θα γίνει τότε!!! Το ΕΣΥ έχει ήδη γερασμένο προσωπικό, αν χάσει και το λίγο νέο προσωπικό του.....τότε τι......?????
Κλείνοντας, και συγνώμη αν σας κούρασα φίλοι μου, κ. Υπουργέ και κ. Υφυπουργέ η υγεία δεν φτιάχνεται με επικοινωνιακά τερτίπια κι ούτε με μαγκιές!!! (οι οποίες αμαυρώνουν το ήθος των περισσότερων συναδέλφων). Φτιάχνεται με ταπεινοφροσύνη, υπευθυνότητα, εργατικότητα, συμπόνοια και σοβαρότητα, κάτι που δυστυχώς φοβάμαι ότι δεν έχετε!!!
Τελικά αυτό το καλοκαίρι σκοπεύει να μου μείνει αξέχαστο!!