ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΣΤΟΝ
ΣΥΣΤΗΜΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ! 
γράφει η Τούλα Γεωργοπούλου
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το ειρωνικό ύφος,
που συνοδευόταν από ειρωνικό, επίσης χαμόγελο, του κ. Ευαγγελάτου στο δελτίο
ειδήσεων του ΣΚΑΪ, την Πέμπτη 6 Μαρτίου το βράδυ. Ο Εν λόγω δημοσιογράφος, με
το γνωστό στομφώδες και υπεροπτικό ύφος, που τον διακρίνει, είπε κάποια στιγμή:
και τώρα, ας δούμε το δάκρυ του “τέως” βασιλιά. Και την αιτία του. Το ύφος του,
εκτός των προαναφερθέντων χαρακτηριστικών, έκρυβε και κάποια δόση χλεύης.
Περίμενε, κανείς να δει έναν άνθρωπο και δει βασιλιά, να κάνει κάτι περίεργο,
να δακρύζει, χωρίς λόγο. Ήταν έτσι; Όχι, αυτό όμως, δεν ενδιέφερε τον εν
λόγω δημοσιογράφο. Στο βίντεο που ακολούθησε, είδαμε τον Κωνσταντίνο, την Άννα-
Μαρία, το Νικόλαο και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας, με φιλικά τους πρόσωπα
θλιμμένα. Ο Κωνσταντίνος σκούπιζε τα μάτια του, ενώ η Άννα- Μαρία τον κοίταζε
λυπημένη, επίσης, με μια ανησυχία, στη ματιά της, για την εύθραυστη, υγεία του
συζύγου της. Αυτή η σκηνή, έτυχε διαφόρων σχολίων, του οικοδεσπότη της εκπομπής
και των συνεργατών του, εκτός του Γιώργου Κύρτσου, ο οποίος έμεινε αμέτοχος.
Στην οχλοβοή που ακολούθησε, στην προσπάθεια αυτών των κυριών και κυρίων, που
ανταγωνίζονταν ποιός θα ρίξει περισσότερο δηλητήριο στον βασιλιά ( αλήθεια δεν
φοβούνται, μήπως, δηλητηριασθούν και οι ίδιοι, από τόσο, που διαθέτουν μέσα
τους;) ακούστηκε μια φράση, δεν θυμάμαι ποιός την είπε: Εν τάξει ήταν μια
οικογενειακή στιγμή!
Ο απλός θεατής, δεν κατάλαβε περί τίνος πρόκειται, απ´ όλο, αυτό το «θέατρο» που παίχτηκε στο δελτίο. Ποιά ήταν τελικά η είδηση; Ο κ. Ευαγγελάτος, θεώρησε περιττό να ενημερώσει τους τηλεθεατές του, ως όφειλε, ότι στις 6 Μαρτίου του 1964 απεβίωσε ο βασιλεύς Παύλος, πατέρας του Κωνσταντίνου και τα παιδιά του: Κωνσταντίνος, Σοφία, βασίλισσα της Ισπανίας και Ειρήνη τέλεσαν μνημόσυνο στη μνήμη του. Αυτό που βρήκε να σχολιάσει δυσμενώς ο γνωστός παρουσιαστής ειδήσεων, ήταν ένας γιός έκλαψε για τον πατέρα του και η εικόνα του ήταν άξια χλευασμού! Τους έχει πνίξει το μίσος και έχουν χάσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Ήθελα να ‘ξερα, αυτός ο άνθρωπος έχει γνωρίσει τον θάνατο ακόμα; Έχει τους γονείς του; Αν ναι, να τους χαίρεται. Αν τους χάσει όμως, δεν θα ρίξει ούτε ένα δάκρυ, γι´ αυτούς;
Αν πάλι, «φύγει» ο ίδιος τι θα’ θελε να κάνουν τα παιδιά του, να χορεύουν ίσως; Για να μην τύχουν μιας παρόμοιας ειρωνείας;
Για μένα, αλλά, φαντάζομαι και για πολλούς άλλους, που είδαν τη σκηνή τους φάνηκε απάνθρωπη.
Μπορεί κ. Ευαγγελάτε, να μη σας αρέσουν οι βασιλείς, δικαίωμά σας. Εξάλλου δεν έχουμε τώρα αυτό το πολίτευμα, εσείς, προσωπικά όμως, τι γνώση έχετε περί αυτού; Προσωπική, φαντάζομαι, καμία, λόγω ηλικίας ό,τι έχετε ακούσει ή διαβάσει, ανάλογα με το ποίος τα λέει ή τα γράφει και εσείς, μάλλον, έχετε μάθει ό,τι αρνητικό σας έχει μεταφερθεί. Για δοκιμάστε ν´ ακούσετε και μια άλλη άποψη για ό,τι καλό, πιθανόν, έχει κάνει η βασιλεία στην Ελλάδα.
Μήπως έχετε ακούσει ότι η Ελλάδα μεγαλούργησε όσο είχε βασιλείς; Από το Μ. Αλέξανδρο, τον Λεωνίδα, το Μ. Κωνσταντίνο ή ακόμη και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, έστω και αν έπεσε η Πόλη, από προδοσία και πάλι ! Για τον παππού του σημερινού Κωνσταντίνου , που πολέμησε και ελευθέρωσε τη Μακεδονία και την Ήπειρο, που είχε φροντίσει να οχυρώσει, καλά, κάποιος Πολωνός μηχανικός ονόματι Μινέικο ( σας λέει, τίποτε, το όνομα; ) Αυτά, τα έχετε ακούσει; Ακόμη, για το μεγαλόπνοο έργο της Βασίλισσας Φρειδερίκης, που κάποιοι, σαν εσάς αποκαλούν «Φρίκη», τι αίσχος. Αυτή, η γυναίκα ήταν το σύμβολο της προσφοράς (σ´ αυτό της μοιάζει πολύ η μικρή της κόρη Ειρήνη). Κατά την διάρκεια του πολέμου είχε δημιουργήσει τον σύλλογο «Η Φανέλα του στρατιώτη». Αποστολή αυτού του συλλόγου ήταν γυναίκες απλές, μα και αριστοκράτισσες με πρώτη την ίδια να πλέκουν φανέλες και κάλτσες για τους έλληνες φαντάρους, που πολεμούσαν στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου.
Τι γνωρίζεις, κύριε δημοσιογράφε, για το Βασιλικό Ίδρυμα; ( τώρα ονομάζεται Εθνικό Ίδρυμα ) ,Τι ξέρεις για την Βασιλική Πρόνοια; Για τα Σπίτια του Παιδιού, που αγκάλιαζαν ολόκληρα χωριά και πρόσφεραν γνώσεις όχι μόνον, στα παιδιά, μα και στους ενήλικες, βοηθώντας τους στην καλλιέργεια της γης με εξειδικευμένους γεωπόνους και γεωργοτεχνίτες, τους μάθαιναν την τέχνη του μαραγκού για τους άντρες, ενώ για τα κορίτσια πρόσφερε μαθήματα ραπτικής, κεντήματος, υφαντικής κ.λ.π. Πρώτη εκείνη, καθιέρωσε την βοήθεια στο σπίτι. Η Αρχηγός του Σπιτιού του Παιδιού, επισκεπτόταν τα σπίτια, που την ενημέρωναν ότι είχαν διάφορες ανάγκες, από πρώτες βοήθειες (δεν υπήρχαν γιατροί σε κάθε χωριό, παρά μόνο μια φορά την εβδομάδα, μέσω της Βασιλικής Πρόνοιας) μέχρι βοήθεια και προσφορά γνώσεων για την διατήρηση των τοπικών προϊόντων όλο τον χρόνο.
Στα Σπίτια του Παιδιού λειτουργούσε , ακόμη, νηπιαγωγείο, εργαστήρια εκ μαθήσεως τεχνών, αίθουσα διαλέξεων και διαφόρων εκδηλώσεων, ένα πρόχειρο ιατρείο Πρώτων Βοηθειών όπου προσφερόταν βοήθεια σε όποιον την χρειαζόταν μικρός ή μεγάλος. Επίσης, υπήρχε ένας προαύλιος χώρος για γυμναστική, αθλοπαιδιές ή διάφορες εποχικές, γεωργικές εκδηλώσεις, όπως π.χ τη γιορτή της συγκομιδής του ηλιόσπορου πού όλη τη νύχτα το χωριό συγκεντρωνόταν στο σπίτι και ξενυχτούσαν αφαιρώντας τον ηλιόσπορο από τον ηλίανθο. Η ύπαιθρος είχε ζωντανέψει μετά τις μεγάλες καταστροφές που είχε υποστεί για πάνω από δέκα χρόνια. Οι άνθρωποι εκεί δεν ένιωθαν μόνοι, όπως νιώθουν σήμερα. Όλα αυτά, δε, προσφέρονταν δωρεάν.
Υπήρχαν ακόμη οι Παιδουπόλεις στις οποίες έμεναν και σπούδαζαν παιδιά ορφανά και άπορα. Πόσοι επιστήμονες σήμερα, δεν δηλώνουν ότι έχουν περάσει από αυτούς τους χώρους, από τους οποίους έχουν εισπράξει αγάπη και φροντίδα!! Γνωρίζετε εσείς κάτι παρόμοιο να συμβαίνει σήμερα;
Ιδιαίτερη φροντίδα είχε για τα νεογέννητα κορίτσια στα οποία κατέθετε στην τράπεζα χίλιες δραχμές, αρκετά χρήματα για εκείνη την εποχή και τα οποία εισέπραττε το κορίτσι όταν ενηλικιωνόταν, όταν έκλεινε τα εικοσιένα χρόνια. Ήταν η προίκα των απόρων κοριτσιών. Για τους αναπήρους πολέμου φρόντισε ν´ αποκτήσουν περίπτερα, για να μπορούν να εργάζονται και να μην θεωρούν τον εαυτόν τους ανίκανο. Σήμερα τα περισσότερα περίπτερα έχουν καταλήξει σε χέρια αλλοδαπών.
Το έργο της βασιλικής οικογένειας είναι καταγεγραμμένο, αλλά πρέπει να μένει κρυφό και να αιωρείται η συκοφαντία και η άποψη, που συμφέρει πολλούς, ότι για όλα τα δεινά φταίει ο θεσμός της βασιλείας και ότι ,τάχα, με βασιλιά δεν υπάρχει δημοκρατία. Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει !
Σήμερα, η χώρα μας περνάει την τραγωδία ενός πολέμου, ενός ύπουλου πολέμου από τον ίδιο εχθρό, που όμως τότε πολεμήσαμε και νικήσαμε, γι’ αυτό σκαρφίστηκαν αυτόν τον τρόπο ώστε να μας εγκλωβίσουν.
Ας ρίξουμε μια ματιά στην Ευρώπη και θα δούμε ποιές χώρες είναι πιο πλούσιες και ποιοί λαοί ευημερούν: Όλες έχουν βασιλευόμενες δημοκρατίες: Σουηδία, Νορβηγία, Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Αγγλία, ακόμη και στην Ισπανία, που ίσως, ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, της φέρθηκαν με μεγαλύτερο σεβασμό.
Την Ελλάδα την έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωο και προκαλούν γενοκτονία και εξαφάνιση του Έθνους, σχεδιάζουν ακρωτηριασμό της πατρίδας και εσείς κ. Ευαγγελάτε ειρωνεύεστε τον βασιλέα, που κλαίει όχι μόνον για την απώλεια του αγαπημένου του πατέρα, αλλά και για την καταστροφή που συντελείται στην χώρα μας και χώρα του και νιώθει ανήμπορος και χωρίς εξουσία να την σώσει. Γνωρίζοντας την προσφορά της οικογένειάς του είμαι βέβαιη γι αυτό.
Ελπίζω, να μη σας κακοφαίνεται που τον αποκαλώ βασιλέα, γιατί είναι, γεννήθηκε έτσι ,γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι οι βασιλείς γεννιούνται . Βασίλειο μπορεί να μην έχει, αυτό, όμως δεν του στερεί τον τίτλο του. Εδώ, κάποιος, διορίζεται υπουργός, για λίγο καιρό και ο τίτλος αυτός, τον ακολουθεί για πάντα. Οχι, δύο μέτρα και δύο σταθμά. Έτσι;
Ο απλός θεατής, δεν κατάλαβε περί τίνος πρόκειται, απ´ όλο, αυτό το «θέατρο» που παίχτηκε στο δελτίο. Ποιά ήταν τελικά η είδηση; Ο κ. Ευαγγελάτος, θεώρησε περιττό να ενημερώσει τους τηλεθεατές του, ως όφειλε, ότι στις 6 Μαρτίου του 1964 απεβίωσε ο βασιλεύς Παύλος, πατέρας του Κωνσταντίνου και τα παιδιά του: Κωνσταντίνος, Σοφία, βασίλισσα της Ισπανίας και Ειρήνη τέλεσαν μνημόσυνο στη μνήμη του. Αυτό που βρήκε να σχολιάσει δυσμενώς ο γνωστός παρουσιαστής ειδήσεων, ήταν ένας γιός έκλαψε για τον πατέρα του και η εικόνα του ήταν άξια χλευασμού! Τους έχει πνίξει το μίσος και έχουν χάσει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Ήθελα να ‘ξερα, αυτός ο άνθρωπος έχει γνωρίσει τον θάνατο ακόμα; Έχει τους γονείς του; Αν ναι, να τους χαίρεται. Αν τους χάσει όμως, δεν θα ρίξει ούτε ένα δάκρυ, γι´ αυτούς;
Αν πάλι, «φύγει» ο ίδιος τι θα’ θελε να κάνουν τα παιδιά του, να χορεύουν ίσως; Για να μην τύχουν μιας παρόμοιας ειρωνείας;
Για μένα, αλλά, φαντάζομαι και για πολλούς άλλους, που είδαν τη σκηνή τους φάνηκε απάνθρωπη.
Μπορεί κ. Ευαγγελάτε, να μη σας αρέσουν οι βασιλείς, δικαίωμά σας. Εξάλλου δεν έχουμε τώρα αυτό το πολίτευμα, εσείς, προσωπικά όμως, τι γνώση έχετε περί αυτού; Προσωπική, φαντάζομαι, καμία, λόγω ηλικίας ό,τι έχετε ακούσει ή διαβάσει, ανάλογα με το ποίος τα λέει ή τα γράφει και εσείς, μάλλον, έχετε μάθει ό,τι αρνητικό σας έχει μεταφερθεί. Για δοκιμάστε ν´ ακούσετε και μια άλλη άποψη για ό,τι καλό, πιθανόν, έχει κάνει η βασιλεία στην Ελλάδα.
Μήπως έχετε ακούσει ότι η Ελλάδα μεγαλούργησε όσο είχε βασιλείς; Από το Μ. Αλέξανδρο, τον Λεωνίδα, το Μ. Κωνσταντίνο ή ακόμη και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, έστω και αν έπεσε η Πόλη, από προδοσία και πάλι ! Για τον παππού του σημερινού Κωνσταντίνου , που πολέμησε και ελευθέρωσε τη Μακεδονία και την Ήπειρο, που είχε φροντίσει να οχυρώσει, καλά, κάποιος Πολωνός μηχανικός ονόματι Μινέικο ( σας λέει, τίποτε, το όνομα; ) Αυτά, τα έχετε ακούσει; Ακόμη, για το μεγαλόπνοο έργο της Βασίλισσας Φρειδερίκης, που κάποιοι, σαν εσάς αποκαλούν «Φρίκη», τι αίσχος. Αυτή, η γυναίκα ήταν το σύμβολο της προσφοράς (σ´ αυτό της μοιάζει πολύ η μικρή της κόρη Ειρήνη). Κατά την διάρκεια του πολέμου είχε δημιουργήσει τον σύλλογο «Η Φανέλα του στρατιώτη». Αποστολή αυτού του συλλόγου ήταν γυναίκες απλές, μα και αριστοκράτισσες με πρώτη την ίδια να πλέκουν φανέλες και κάλτσες για τους έλληνες φαντάρους, που πολεμούσαν στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου.
Τι γνωρίζεις, κύριε δημοσιογράφε, για το Βασιλικό Ίδρυμα; ( τώρα ονομάζεται Εθνικό Ίδρυμα ) ,Τι ξέρεις για την Βασιλική Πρόνοια; Για τα Σπίτια του Παιδιού, που αγκάλιαζαν ολόκληρα χωριά και πρόσφεραν γνώσεις όχι μόνον, στα παιδιά, μα και στους ενήλικες, βοηθώντας τους στην καλλιέργεια της γης με εξειδικευμένους γεωπόνους και γεωργοτεχνίτες, τους μάθαιναν την τέχνη του μαραγκού για τους άντρες, ενώ για τα κορίτσια πρόσφερε μαθήματα ραπτικής, κεντήματος, υφαντικής κ.λ.π. Πρώτη εκείνη, καθιέρωσε την βοήθεια στο σπίτι. Η Αρχηγός του Σπιτιού του Παιδιού, επισκεπτόταν τα σπίτια, που την ενημέρωναν ότι είχαν διάφορες ανάγκες, από πρώτες βοήθειες (δεν υπήρχαν γιατροί σε κάθε χωριό, παρά μόνο μια φορά την εβδομάδα, μέσω της Βασιλικής Πρόνοιας) μέχρι βοήθεια και προσφορά γνώσεων για την διατήρηση των τοπικών προϊόντων όλο τον χρόνο.
Στα Σπίτια του Παιδιού λειτουργούσε , ακόμη, νηπιαγωγείο, εργαστήρια εκ μαθήσεως τεχνών, αίθουσα διαλέξεων και διαφόρων εκδηλώσεων, ένα πρόχειρο ιατρείο Πρώτων Βοηθειών όπου προσφερόταν βοήθεια σε όποιον την χρειαζόταν μικρός ή μεγάλος. Επίσης, υπήρχε ένας προαύλιος χώρος για γυμναστική, αθλοπαιδιές ή διάφορες εποχικές, γεωργικές εκδηλώσεις, όπως π.χ τη γιορτή της συγκομιδής του ηλιόσπορου πού όλη τη νύχτα το χωριό συγκεντρωνόταν στο σπίτι και ξενυχτούσαν αφαιρώντας τον ηλιόσπορο από τον ηλίανθο. Η ύπαιθρος είχε ζωντανέψει μετά τις μεγάλες καταστροφές που είχε υποστεί για πάνω από δέκα χρόνια. Οι άνθρωποι εκεί δεν ένιωθαν μόνοι, όπως νιώθουν σήμερα. Όλα αυτά, δε, προσφέρονταν δωρεάν.
Υπήρχαν ακόμη οι Παιδουπόλεις στις οποίες έμεναν και σπούδαζαν παιδιά ορφανά και άπορα. Πόσοι επιστήμονες σήμερα, δεν δηλώνουν ότι έχουν περάσει από αυτούς τους χώρους, από τους οποίους έχουν εισπράξει αγάπη και φροντίδα!! Γνωρίζετε εσείς κάτι παρόμοιο να συμβαίνει σήμερα;
Ιδιαίτερη φροντίδα είχε για τα νεογέννητα κορίτσια στα οποία κατέθετε στην τράπεζα χίλιες δραχμές, αρκετά χρήματα για εκείνη την εποχή και τα οποία εισέπραττε το κορίτσι όταν ενηλικιωνόταν, όταν έκλεινε τα εικοσιένα χρόνια. Ήταν η προίκα των απόρων κοριτσιών. Για τους αναπήρους πολέμου φρόντισε ν´ αποκτήσουν περίπτερα, για να μπορούν να εργάζονται και να μην θεωρούν τον εαυτόν τους ανίκανο. Σήμερα τα περισσότερα περίπτερα έχουν καταλήξει σε χέρια αλλοδαπών.
Το έργο της βασιλικής οικογένειας είναι καταγεγραμμένο, αλλά πρέπει να μένει κρυφό και να αιωρείται η συκοφαντία και η άποψη, που συμφέρει πολλούς, ότι για όλα τα δεινά φταίει ο θεσμός της βασιλείας και ότι ,τάχα, με βασιλιά δεν υπάρχει δημοκρατία. Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει !
Σήμερα, η χώρα μας περνάει την τραγωδία ενός πολέμου, ενός ύπουλου πολέμου από τον ίδιο εχθρό, που όμως τότε πολεμήσαμε και νικήσαμε, γι’ αυτό σκαρφίστηκαν αυτόν τον τρόπο ώστε να μας εγκλωβίσουν.
Ας ρίξουμε μια ματιά στην Ευρώπη και θα δούμε ποιές χώρες είναι πιο πλούσιες και ποιοί λαοί ευημερούν: Όλες έχουν βασιλευόμενες δημοκρατίες: Σουηδία, Νορβηγία, Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Αγγλία, ακόμη και στην Ισπανία, που ίσως, ήταν σε χειρότερη κατάσταση από την Ελλάδα, της φέρθηκαν με μεγαλύτερο σεβασμό.
Την Ελλάδα την έχουν μετατρέψει σε πειραματόζωο και προκαλούν γενοκτονία και εξαφάνιση του Έθνους, σχεδιάζουν ακρωτηριασμό της πατρίδας και εσείς κ. Ευαγγελάτε ειρωνεύεστε τον βασιλέα, που κλαίει όχι μόνον για την απώλεια του αγαπημένου του πατέρα, αλλά και για την καταστροφή που συντελείται στην χώρα μας και χώρα του και νιώθει ανήμπορος και χωρίς εξουσία να την σώσει. Γνωρίζοντας την προσφορά της οικογένειάς του είμαι βέβαιη γι αυτό.
Ελπίζω, να μη σας κακοφαίνεται που τον αποκαλώ βασιλέα, γιατί είναι, γεννήθηκε έτσι ,γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι οι βασιλείς γεννιούνται . Βασίλειο μπορεί να μην έχει, αυτό, όμως δεν του στερεί τον τίτλο του. Εδώ, κάποιος, διορίζεται υπουργός, για λίγο καιρό και ο τίτλος αυτός, τον ακολουθεί για πάντα. Οχι, δύο μέτρα και δύο σταθμά. Έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου