γράφει ο Αλέξανδρος Ι Νομικός
Ιατρός-Παθολογοανατόμος
Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών
Επιμελητής Α’ Ασκληπιείο Βούλας
Αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο πως οι Έλληνες νέοι είναι απογοητευμένοι και αισθάνονται οργισμένοι τόσο από το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, όσο και από την διαφαινόμενη έλλειψη προοπτικής και ουσιαστικών λύσεων. Εν τούτοις παρόλο που δεν είναι ούτε παραιτημένοι, ούτε ηττοπαθείς αντιλαμβάνονται την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην πλειοψηφία τους, ως κάτι συμβατικό, αναχρονιστικό, πεπερασμένο. Έτσι, παρά την πολύ μεγάλη σημασία που έχουν θέματα όπως οι ...
χρήσεις γης ή οι τροποποιήσεις των ρυμοτομικών σχεδίων, η λειτουργία των δημοτικών επιχειρήσεων, ή ακόμη και οι αποφάσεις των διαφόρων επιτροπών των δήμων που ρυθμίζουν την καθημερινότητά μας, ο νέος άνθρωπος τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά μόνον όταν υπάρχει ευκαιρία απασχόλησης ως απάντηση, έστω προσωρινή, στο μείζον πρόβλημα της ανεργίας.
Πολλές φορές καλλιεργείται η αντίληψη πως με τη συμμετοχή ενός αριθμού νέων ατόμων στα ψηφοδέλτια των Αυτοδιοικητικών εκλογών, συντελείται ανανέωση και οι νέοι εκφράζονται επαρκώς. Στην πράξη η πρωτοβουλία αυτή συχνά αυτοαναιρείται μιας και συνήθως ελάχιστοι εξ αυτών κατορθώνουν να εκλεγούν.
Οι αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης για την εκπαιδευτική διαδικασία τόσο σε επίπεδο δήμου, όσο και σε επίπεδο περιφέρειας είναι ουσιαστικές σε σημαντικό βαθμό και εκεί οι νέοι πρέπει να έχουν ρόλο ως συνδιαμορφωτές των αποφάσεων σε τοπικά, δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια.
Το ίδιο συμβαίνει με την απασχόληση, γιατί τα κοιτάσματα απασχόλησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο είναι αυτά που μπορούν να δώσουν συγκεκριμένη και πρακτική διέξοδο έστω και πρόσκαιρη στο πρόβλημα της ανεργίας, που δεν είναι αριθμοί και ποσοστά, αλλά ονοματεπώνυμα ανθρώπων με προσωπικότητα, αγωνία και απόγνωση.Η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον πιο κοντινό κρατικό θεσμό στους πολίτες. Με την δημιουργία αρμόδιων υπηρεσιών μπορεί – αφού καταγράψει την έκταση του προβλήματος σε κάθε τοπική κοινωνία – να εφαρμόσει προγράμματα επιμόρφωσης των ανέργων.
Σημαίνων πρέπει να είναι και ο ρόλος των νέων σε όλα όσα συνδέονται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό την ψυχαγωγία, τον πολιτισμό, την ερασιτεχνική δημιουργία, την ανάδειξη των νέων ταλέντων, τις ψηφιακές εφαρμογές, και τις τέχνες στο διαδίκτυο.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε ραγδαία στην Ευρώπη ο θεσμός των Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων Νεολαίας. Η δημιουργία δηλαδή ενός συμμετοχικού θεσμού ο οποίος θα προσφέρει τη δυνατότητα στη νεολαία και ειδικότερα στα οργανωμένα σύνολα νεολαίας να ενεργοποιηθούν στα πλαίσια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι νέοι έχουν τη δυνατότητα να συζητούν, να εισηγούνται την υιοθέτηση διαφόρων θεμάτων και κατά συνέπεια να επωφελούνται από την υλοποίηση προγραμμάτων, δράσεων και έργων υποδομής του Δήμου ή της Κοινότητάς τους.
Εν κατακλείδι, ο ισχυρός και σύγχρονος Δήμος μπορεί να προκύψει από την κατάλυση της εξουσιαστικής λογικής και την μετουσίωση της σχέσης δήμου-δημότη από μια σχέση ετεροβαρώς καθοριζόμενη σε μια δυναμική και αποδοτική αλληλεπίδραση. Είναι η ριζική αλλαγή νοοτροπίας. Είναι η ανάγκη να ακουστεί επιτέλους ένας σύγχρονος, κοινωνικός και ειλικρινής λόγος. Ένας λόγος που δεν θα κολακεύει, ούτε θα ικανοποιεί προσωρινά, για να επιφέρει αργότερα την καταστροφή. Μια νέα σχέση δήμου-δημότη-νεολαίας που θα βασίζεται στην εντιμότητα και την τήρηση των υποχρεώσεων και από τις δύο πλευρές. Μία σχέση που θα δομηθεί σε πλαίσιο εμπιστοσύνης και κατανόησης. Γι’ αυτό πρέπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει το πεδίο της μεγάλης δραστηριότητας των νέων ανθρώπων. Πρέπει να γίνει η υπόθεση της νεολαίας σε κάθε γειτονιά, σε κάθε δήμο, σε κάθε περιφέρεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου