Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για την ανανέωση της θητείας της Ειρηνευτικής Δύναμης, την περασμένη ...
Έντονα προβληματισμένοι απ’ όσα ακούσαμε, προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι στο καλό συμβαίνει με τους «συμμάχους» μας. Και εξετάσαμε την δράση-αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Αμερικανοί, είναι (υποτίθεται) οι νέοι φίλοι μας. Συνεργαζόμαστε -και η Ελλάδα και η Κύπρος- αρμονικά ιδιαίτερα στα θέματα ασφάλειας και αντιτρομοκρατίας και γενικά οι σχέσεις είναι εξαιρετικές. Τουλάχιστον αυτό μας διαβεβαιώνουν και οι δύο πλευρές…
Στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ο αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος, Τζόναθαν Κοέν, που γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου, μας «ξέσκισε». Κυριολεκτικά… Αντί να εξαπολύσει την επίθεση του εναντίον της κατοχικής δύναμης Τουρκίας, η οποία δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην Αμερική, στόχευσε την Κυπριακή Δημοκρατία. Διέπραξε μέγα λάθος και το γνωρίζει, διότι μέχρι πρόσφατα ήταν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ξέρει από μέσα τι εστί Ταγίπ Ερντογάν για τα στρατηγικά συμφέροντα της υπερδύναμης.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τις ΗΠΑ στη γειτονιά μας. Και όμως, δεν την άγγιξαν οι Αμερικανοί στο Σ.Α. Δεν ευθύνεται προφανώς η κατοχική δύναμη για την κατοχή της Κύπρου!
Η Αμερική δείχνει ένα άκρατο κομπλεξισμό εναντίον της Τουρκίας, δείχνει να την φοβάται, ενώ -όπως αποδείχθηκε τον περασμένο Αύγουστο- με ένα «τιτίβισμα» του προέδρου Τραμπ μπορεί να καταρρεύσει η τουρκική οικονομία. Είναι τόσο ευάλωτη. Μίλησε το καλοκαίρι ο Τραμπ και κατέρρευσαν τα πάντα στην Τουρκία. Αλλά η Αμερική την φοβάται… Έλεος…
Ο κ. Κοέν ήταν απογοητευτικός και φέρει μεγάλη ευθύνη για το κείμενο που εκφώνησε. Γνωριζόμαστε όλοι καλά σε τούτο τον τόπο (Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ΟΗΕ)…
Ο Αμερικανός αντιπρόσωπος δεν γνωρίζει πως τη λύση στην Κύπρο την σταματά η Τουρκία και όχι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι; Δεν είναι «παρθένες» οι Αμερικανοί στο Κυπριακό. Γιατί, λοιπόν, δεν ενοχλούν την Τουρκία; Και γιατί δακτυλοδείχνουν τους Κύπριους ηγέτες, εκ των οποίων ο ένας, ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί είναι ένα άβουλο ανδρείκελο της ‘Αγκυρας…
Οι Ρώσοι είναι στενοί σύμμαχοι με την Τουρκία, «φίλοι» με την Κύπρο και αντίπαλοι με την Ελλάδα… Λογικά, ο αντιπρόσωπος της Μόσχας έπρεπε να υποστηρίξει αναφανδόν τις τουρκικές θέσεις, μιας και ο Βλαντιμίρ Πούτιν έγινε …πισινός και βρακί με τον Ταγίπ Ερντογάν. Ζουν τον παράφορο (πολιτικό) έρωτά τους…
Παρ’ όλα αυτά στάθηκε στις «θέσεις αρχών» που τηρεί η Μόσχα από την εποχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Και εδώ παίζεται ένα περίεργο παιγνίδι, αλλά λόγω των οικονομικών σχέσεων της Ρωσίας με την Κύπρο, η Μόσχα τηρεί προς το παρόν τα προσχήματα. Την ίδια στιγμή η Μόσχα σηκώνει το γάντι που έριξε η Ουάσιγκτον για τις ειρηνευτικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτός ο κίνδυνος να συγκρουστούν τον Ιούνιο, στο πλαίσιο του ψυχρού πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη, πάνω στο πολιτικό «πτώμα» της Κύπρου. Πάμε με παρακάτω…
Την ίδια μέρα που εγκρινόταν το ψήφισμα για την παραμονή της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στο κυπριακό έδαφος, βρισκόταν στη Λευκωσία ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος συμμετείχε σε στρατηγικό διάλογο με τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ως γνωστό, ο κ. Νίκος Αναστασιάδης σκέφτεται σοβαρά να δώσει μία βάση στους Γάλλους. Και καλά θα κάνει αν πιστεύει ότι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του νησιού. Ο καθένας καταλαβαίνει γιατί δεν επιθυμεί να παραχωρήσει τη βάση στην Αμερική και τη Ρωσία. Για να μην βρεθεί στο στόχαστρο των υπερδυνάμεων.
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Γαλλίας που βρισκόταν την Τετάρτη; Απουσίαζε από το Σ.Α.; Γιατί δεν μίλησε; Γιατί δεν υποστήριξε την Κύπρο, μία χώρα σύμμαχό του και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η Ε.Ε. που βρισκόταν για να συμπαρασταθεί στη χώρα μέλος της; Μόνιμα απούσα η Ε.Ε., είναι ένα συνοθύλευμα κρατών και πολιτισμών, που είναι ανύπαρκτη στη διεθνή πολιτική σκηνή. Και να φανταστείτε ότι ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ για να εξασφαλίσει επιρροή. Προσφέρει ασύστολα κονδύλια σε κάθε πικραμένο, σε όλα τα μέλη του κόσμου, και την ίδια στιγμή ταλαιπωρεί τους λαούς και τις χώρες που την αποτελούν…
Αυτή, λοιπόν, ήταν η κατάσταση στο εκτελεστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών. Η Τουρκία αλώβητη θα συνεχίσει την κατοχή και θα αποφασίζει και θα διατάζει. Αποφάσισε ότι δεν επιθυμεί συνομιλίες τώρα, αλλά τον Ιούνιο…
Όλοι έβγαλαν τον σκασμό. Αν τον Ιούνιο αποφασίσει ότι θέλει συνομιλίες, ο Αντόνιο Γκουτέρες και οι Εγγλέζοι θα «χορέψουν» στο ρυθμό του Ερντογάν. Επειδή το ζητά η Τουρκία. Αλλά, όλα αυτά συμβαίνουν επειδή η Αθήνα και η Λευκωσία ζουν σε ένα φανταστικό κόσμο. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός Τσίπρας ζουν …μεγάλες στιγμές!
Διασκέψεις επί διασκέψεων, επισκέψεις κάθε τρεις και λίγο σε διαφορετική πρωτεύουσα, αλλά όταν φτάνουμε στο δια ταύτα, στην υποστήριξη δηλαδή των συμμάχων μας στα «δίκαια αιτήματα» μας, η ανταπόκριση είναι μηδενική. Ειλικρινά σκέφτομαι μερικές φορές ότι πρόκειται για την ύψιστη ανικανότητα.. Πως είναι δυνατόν, όλες αυτές οι χώρες να έχουν άλλη πολιτική σε διμερές επίπεδο, και όταν φτάνει η ώρα να μας στηρίξουν στον ΟΗΕ, είτε εξαφανίζονται, είτε τάσσονται εναντίον μας. Η συμπεριφορά της Αμερικής και της Γαλλίας, άφησε άφωνους διπλωμάτες και δημοσιογράφους την περασμένη Τετάρτη.
Η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε στη …σφαίρα του ανεξήγητου και του παράλογου. Στη Λευκωσία, ο κ. Τσίπρας δεν είχε χρόνο επειδή προσπαθούσε να εξηγήσει στους ξένους ότι όσοι διαφωνούν με τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι εθνικιστές και λαϊκιστές! Η πλειοψηφία όσων διαμαρτύρονται ΔΕΝ είναι. Και ο κ. Αναστασιάδης, αντί να ζητήσει από τον Μακρόν (και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους) στήριξη, είχε μοναδικό ενδιαφέρον να υποστηρίξει τον «συμβιβασμό» με τα Σκόπια για να «λαβώσει» τους ιδεολογικούς συμμάχους του της Νέας Δημοκρατίας. Είναι η δεύτερη αστοχία του κ. Αναστασιάδη στο θέμα της Μακεδονίας. Και είναι να απορεί κανείς γιατί σκέφτεται τόσο, μα τόσο λάθος… Έχουμε χάσει την μπάλα. Οι αριστεροί γίνανε ένα με τους Δυτικούς, με τους οποίους έπρεπε να είναι αντίπαλοι… Και οι δεξιοί βρέθηκαν απέναντι στους αιώνιους φίλους τους, τους Αμερικανούς. Και όλοι καταφέρνουν να δικαιολογούν αυτή την στροφή τους: Γίνεται, λένε, για το συμφέρον της χώρας…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η διαφθορά σαρώνει την Κύπρο. Και την Ελλάδα. Στα δημοσιογραφικά αυτιά φτάνουν απίστευτες καταγγελίες. Αλλά οι άνθρωποι φοβούνται, όποια διαβεβαίωση και να τους δώσουμε. Οι καταγγελίες αφορούν πολιτικά πρόσωπα και στις δύο χώρες. Στις σοβαρές χώρες προστατεύονται οι λεγόμενοι “whistleblowers”, οι οποίοι έχουν βοηθήσει να κτυπηθεί η διαφθορά. Στην Ελλάδα και την Κύπρο η πλειοψηφία των πολιτικών είναι δειλοί. Είναι μεγάλη μάστιγα οι πολιτικοί που τυγχάνει να είναι και δικηγόροι… Οπότε δεν θα διορθωθεί τίποτα. Ούτε στη «Μητέρα Πατρίδα», ούτε στη «Θυγατέρα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου