Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ΚΟΛΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΛΗΣΙΑ: ΣΥΝΑΙΝΕΙ ΣTO ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ!

Τον «εγκεφαλικά νεκρό» Αριέλ Σαρόν, οι Εβραίοι τον κράτησαν ζωντανό επί 7 σχεδόν χρόνια. Και καλά έκαναν. Τον οδηγό της Formula 1 Σουμάχερ που έχει εγκεφαλική θλάση με νωτιαία καταπληξία, επίσης τον κρατούν στη ζωή. Για τον Σαρόν και τον Σουμάχερ λεφτά υπάρχουν, για τον υπόλοιπο κοσμάκη, όχι! Τους βάζουν στο χειρουργείο και τους σκοτώνουν αφαιρώντας τους τα όργανα! Με τις… ευλογίες της Εκκλησίας!!!


«Όσοι αυτοκτονούν πυροβολούμενοι στο κεφάλι, αλλά εξακολουθούν να ζουν “πνέοντες τα λοίσθια”, στέλνονται στο χειρουργείο για να τους αφαιρεθούν τα όργανα»

Ο έγκριτος ιατρός Κυπριανός Χριστοδουλίδης ραπίζει με τον λόγο του την υποκρισία:
·        «Η παγκόσμια αλλαγή με τις μεταμοσχεύσεις είναι η πλήρης αποδόμηση του πνευματικού πυρήνα της Χριστιανοσύνης»
·         «Για ποια εκκλησία να μιλήσουμε όταν αδυνατεί να αρθρώσει λόγο ενάντιο σε όλη αυτή την παραχάραξη της αλήθειας; Αν ο λόγος αυτός υπήρχε - υπάρχει αλλά δεν ακούγεται - δεν θα είχαμε φθάσει στο σημερινό κατάντημα»
·        Για τους ιεράρχες: «Το μόνο που θέλουν είναι να εξασφαλίσουν τα γηρατειά τους και την υστεροφημία τους»
·        Για τους κορυφαίους ιεράρχες Σεραφείμ (Πειραιώς), Άνθιμο (Θεσσαλονίκης)
και Αμβρόσιο (Καλαβρύτων): «Δεν θέλουν να σπιλώσουν την καλή, από άποψη εκκλησιαστικής καινοτομίας, φήμη τους»

του Μάκη Βραχιολίδη
vrachiolidis@yahoo.gr
Προ ημερών διαβάσαμε για μία «εγκεφαλικά νεκρή» γυναίκα από τον Καναδά την οποία αποφάσισε να κρατήσει στη ζωή ο σύζυγός της, τόσο γιατί ελπίζει ότι θα ανανήψει όσο και επειδή κυοφορούσε το παιδί τους. Την περασμένη εβδομάδα η γυναίκα γέννησε ένα υγιέστατο μωρό. Τι θα γινόταν εάν ο σύζυγός της δεν έπαιρνε τη γενναία απόφαση να διατηρήσει στη ζωή τη γυναίκα του; Σύμφωνα με το νέο νόμο περί μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα, θα υπήρχε η λεγόμενη «εικαζόμενη συναίνεσή» του και θα της αφαιρούσαν τα όργανα!
Ο Αριέλ Σαρόν επίσης διατηρήθηκε στη ζωή ως εγκεφαλικά νεκρός,  επί 7 σχεδόν χρόνια. Το ίδιο κάνουν και οι συγγενείς του Μίκαελ Σουμάχερ παρά το ότι έχει υποστεί εγκεφαλική θλάση με νωτιαία καταπληξία! Η τελευταία αυτή πάθηση έχει οριστεί από την επιτροπή του Harvard ως αρκετή για τον προσδιορισμό του κλινικώς νεκρού και άρα ως συνθήκη ικανή για να αφαιρούνται τα όργανα από τους ασθενείς! Αυτά τα συγκλονιστικά καταθέτει στη συνέντευξή του ο ασχολούμενος επί έτη με τη δωρεά οργάνων σώματος, ιατρός Κυπριανός Χριστοδουλίδης. Με λόγο που τέμνει και προβληματίζει καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας και της ιεραρχίας της που συμμαχεί με το έγκλημα της δωρεάς οργάνων σώματος από «εγκεφαλικά νεκρούς».

Κύριε Χριστοδουλίδη, είστε από τους ελάχιστους ιατρούς που καταγγέλλουν ως δολοφονία τη δωρεά οργάνων σώματος με το αιτιολογικό της διάγνωσης του «εγκεφαλικού θανάτου». Κατ’ αρχήν θυμίστε μας τι είναι ο εγκεφαλικός θάνατος και πώς προσδιορίζεται αυτός; Επιδιώκει η ιατρική επιστήμη να δώσει άλλον ορισμό και γιατί;

Κυπριανός: Ότι είναι δολοφονία δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία. Βρισκόμαστε οι γιατροί προ μιας βαρύτατης νοσηρής κατάσταση, όπου υπάρχει σοβαρή εγκεφαλική θλάση και νωτιαία καταπληξία. Αυτός είναι ο λεγόμενος εγκεφαλικός «θάνατος».  Όταν έχουμε μόνο σοβαρή εγκεφαλική θλάση ο άρρωστος επιζεί (περίπτωση της Μυρτώς στην Πάρο) ή παραμένει σε μόνιμο κώμα (περίπτωση Αριέλ Σαρόν). Όταν όμως η εγκεφαλική θλάση συνοδεύεται με νωτιαία καταπληξία ( = Διατομή του νωτιαίου μυελού στο ύψος των αυχενικών σπονδύλων) τότε τα πράγματα για τον άρρωστο είναι πολύ άσχημα. Αργά-γρήγορα θα οδηγηθεί στο θάνατο, εκτός αν θελήσουμε να ανακόψουμε την πορεία προς θάνατο και να τον κρατήσουμε στη ζωή για να του πάρουμε τα όργανα. Οπότε, ο άρρωστος αποβιώνει από το χειρουργικό νυστέρι των γιατρών.
Ο ορισμός που έδωσε η επιτροπή Harvard για τον εγκεφαλικό θάνατο, σκοπό είχε να περιπλέξει τα πράγματα, ειδικά τους γιατρούς, και σκόπιμα απέκρυψε τις δυο συμπαρομαρτούσες παθολογικές καταστάσεις. Δηλαδή τη σοβαρή εγκεφαλική θλάση με νωτιαία καταπληξία. Παραλείπω και δεν αναφέρω τις περιπτώσεις όπου ο εγκεφαλικός «θάνατος» οφείλεται σε λήψη ναρκωτικών φαρμάκων, όπως επίσης και όσων αυτοκτονούν πυροβολούμενοι στο κεφάλι, αλλά εξακολουθούν να ζουν «πνέοντες τα λοίσθια». Οι ασθενείς αυτής της κατηγορίας αποδεικνύουν το έγκλημα της χαριστικής βολής που τους δίνεται στις Μονάδες Εντατικής, όταν στέλνονται στο Χειρουργείο για να τους αφαιρεθούν τα όργανα.

Υπάρχει παγκόσμια συνωμοσία γύρω από το θέμα του εγκεφαλικού θανάτου; Ποιος ο λόγος να μην βγαίνουν ιατρικοί σύλλογοι και οργανώσεις να καταγγείλουν αυτού τους είδους τη δωρεά οργάνων, ως δολοφονία; Οικονομικά συμφέροντα
κρύβονται από πίσω; Τι παιχνίδι παίζεται τελικά;

Κυπριανός: Φυσικά και υπάρχει συνωμοσία, με την έννοια ότι οι συνωμότες ομνύουν σε μια απαράδεκτη θεολογικά και φιλοσοφικά Δημιουργία, ή, για να κάνουμε τη χάρη σε μερικούς, θεογονία. Ιατρικοί Σύλλογοι και ποικίλες οργανώσεις είναι των αυτών αντιλήψεων. Συμμαχούν, άλλωστε, και οι διάφορες εκκλησίες, οι προκαθήμενοι των οποίων με αυθάδεια εκδίδουν εγκυκλίους όπου γράφεται το εξής ανήκουστο : «Ας μη λησμονούμε ότι η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας στηρίζεται σε μια μεταμόσχευση Θείου σώματος και σε μια μετάγγιση Θείου αίματος εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν» (Εγκύκλιος ΔΙΣ 2819, 7/7/2005).  Αυτοί οι απιθάνου θεολογικής καταρτίσεως συντάκτες σε λίγο θα έρθουν να μας πουν ότι πρέπει εμπράκτως να κάνουμε αυτοευνουχισμό, όπως έκανε και ο Ωριγένης, αν θέλουμε να κερδίσουμε την βασιλεία των ουρανών (πρβλ. "καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν". Μτ. ιθ΄ 12).

Αρνούμαι να πιστέψω ότι όλοι έχουν υποταχθεί στις επιταγές του παγκόσμιου συστήματος που θέλει τον άνθρωπο να πολτοποιείται κατ’ αυτό τον τρόπο και να μην υπάρχουν αντιστάσεις. Η Εκκλησία για παράδειγμα, γιατί δεν φωνάζει;
Γιατί δείχνει να επικροτεί τη δωρεά των οργάνων σώματος με την αιτιολογία του «εγκεφαλικού θανάτου»;

Κυπριανός: Συμμερίζομαι τον προβληματισμό σας. Δυστυχώς δεν υπάρχουν σήμερα αναστήματα, τα οποία μετά λόγου γνώσεως και γνώμης, ή δόξας, ορθής να υψώσουν τη φωνή τους εναντίον όλων αυτών που σήμερα χειραγωγούν την ανθρωπότητα. Για ποια εκκλησία να μιλήσουμε σήμερα αγαπητέ, όταν η εκκλησία αυτή αδυνατεί να αρθρώσει λόγο, λόγο που να ευνουχίζει όλη αυτή την παραχάραξη της αλήθειας. Ο λόγος της Εκκλησίας ήταν πάντοτε, και είναι, λόγος που ευνουχίζει. Με αυτό, εννοήσατε, διακόπτει την αναπαραγωγή των βλάσφημων και κακόδοξων θεολογικών - αν θέλετε και φιλοσοφικών - ανοησιών. Αν ο λόγος αυτός υπήρχε - υπάρχει αλλά δεν ακούγεται - να είσαστε βέβαιος ότι δεν θα είχαμε φθάσει στο σημερινό κατάντημα. Βλέπετε όμως ότι όλοι έχουν εκχωρήσει τα πρωτοτόκια στον κυρίαρχο μαμωνά, ο οποίος φροντίζει να ικανοποιεί τις ματαιοδοξίες των επικεφαλής εκλεκτών. Οι τελευταίοι το μόνο που ζητούν είναι το "πινάκιο φακής" να είναι κατασκευασμένο από χρυσάφι. Θέλουν να εξασφαλίσουν τα γηρατειά τους και την υστεροφημία τους.

Θέλω να επιμείνω στην Εκκλησία διότι ασφαλώς θα υπάρχουν ιεράρχες ή και μοναχοί των οποίων η συνείδηση, δεν μπορεί, θα εξεγερθεί κάποια στιγμή βλέποντας να συντελούνται δολοφονίες ανθρώπων με το πρόσχημα του εγκεφαλικού θανάτου.

Κυπριανός: Ναι, υπάρχουν, αλλά έχουν συμβιβασθεί με τις απαιτήσεις των καιρών. Είναι, βλέπετε, και οι λόγοι «εθνικού συμφέροντος», που τους πληρώσαμε με τη Μικρασιατική καταστροφή, ύστερα με την αλληλοσφαγή μας. Έπειτα με την Κύπρο και τώρα με τους λαθροεισβολείς, τα τζαμιά που θα τους κτίσουμε, την υποταγή μας στους διεθνείς τοκογλύφους, την πλήρη απώλεια της εθνικής μας οντότητας : και ως ανθρώπων και ως τόπου. Όταν δεν ακούστηκε ούτε ένας ψίθυρος, τότε που η Ιεραρχία εξέδωσε την Εγκύκλιο 2819 - 7/7/2005 περί Μεταμοσχεύσεων, απόσπασμα της οποίας ανέφερα νωρίτερα, τότε τι περιμένετε;
Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που δεν συμβιβάστηκαν, αυτοί όμως είναι όλοι τους σχισματοαιρετικοί, είναι παλαιοημερολογίτες, είναι φανατικοί, είναι ζηλωτές "ου κατ΄ επίγνωσιν". Κάποιοι από αυτούς που μας φροντίζουν, εκδίδοντας κατά καιρούς ανακοινώσεις, ώστε να μην κινδυνεύουμε από τις αιρέσεις και τα σχίσματα, μου συνέστησαν να ασχολούμαι με τα «μπεταντίν» και τα «τσιρότα», όλα δε τα άλλα να τα παρατήσω. Περιττό να πω ότι σπάνια κάνουν δεκτά αυτά που γράφω ή έγραφα. Αλλά και τώρα με το Διαδίκτυο ουδείς, πλην ελαχίστων, αναδημοσιεύει αυτά που γράφω. Βλέπετε, δεν θέλουν να δίνουν βήμα σε έναν σχισματικό παλαιοημερολογίτη, ή ενδεχομένως και πολιτικά ακραίο. Δηλαδή, φασίστα, ρατσιστή, αντισημίτη και τα τοιαύτα. Εκείνοι προτιμούν να ανάβουν την επτάφωτη λυχνία του εβραϊκού ολοκαυτώματος μαζί με σύμπασα την ανθρωπότητα. Όποιος δεν συμφωνεί, ένα παρόμοιο Ιράκ, μια Σερβία, κάτι από Λιβύη, Αίγυπτο, Συρία, και τώρα Ουκρανία, τον περιμένει. Τούτο όμως δεν λέγεται φασισμός, λέγεται δημοκρατία!

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για παράδειγμα, ή ο Επίσκοπος Θεσσαλονίκης, ή ακόμη ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων, τι λένε για το θέμα; Έχετε μιλήσει μαζί τους για το θέμα του εγκεφαλικού θανάτου;

Κυπριανός: Όχι, δεν έχω μιλήσει και ποτέ δεν με κάλεσαν. Υποθέτω με γνωρίζουν από αυτά που κατά καιρούς έχω γράψει, αλλά δεν θέλουν να σπιλώσουν την καλή, από άποψη εκκλησιαστικής καινοτομίας, φήμη τους. Όταν υπάρχει υποψία εμμονής στην πατροπαράδοτη πίστη μας, τότε μπαίνει φραγή. Ο τολμητίας είναι εξ ορισμού ακατάλληλος.

Πείτε μου κάτι κ. Χριστοδουλίδη: Η Εκκλησία ποια θέση παίρνει απέναντι στην ευθανασία; Την επικροτεί; Αν όχι, τότε πώς μπορεί να συντάσσεται με την δωρεά οργάνων σώματος την ώρα που πάλλεται η καρδιά ενός ασθενούς; Με ποια επιχειρήματα βγαίνουν οι ιεράρχες να πείσουν ότι η καρδιά αυτού του ανθρώπου που χτυπάει πρέπει να μεταμοσχευθεί στον συνάνθρωπό του, γιατί στο δικό του σώμα δεν έχει προοπτική να ζήσει;

Κυπριανός: Η θέση της ιεραρχίας που εκφράζει την Εκκλησία είναι αυτή που έγραψα και διατυπώθηκε στην Εγκύκλιο 2819 της 7/7/2005, αρχιερατεύοντας Χριστοδούλου, και είναι σαφώς θετική για τις μεταμοσχεύσεις, άρα, και υπέρ της ευθανασίας. Το επαναλαμβάνω : ««Ας μη λησμονούμε ότι η λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας στηρίζεται σε μια μεταμόσχευση Θείου σώματος και σε μια μετάγγιση Θείου αίματος εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν». Δεν θα αργήσει να έλθει η στιγμή, όπου μια νέα Εγκύκλιος θα μας συνιστά να κάνουμε αυτοευνουχισμό, «Μή μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».
Σχετικά με το όρο «ευθανασία» καλό είναι να γνωρίζουν οι αναγνώστες σας ότι σύμφωνα με τα καθ’ ημάς ισχύοντα, ευθανασία σημαίνει θάνατος σε στιγμές απερίγραπτης χαράς κατά το παράδειγμα αποθανόντος προγόνου. Ο οποίος πέθανε επευφημούμενος, όταν τα παιδιά του πρώτευσαν στους Ολυμπιακούς αγώνες της τότε εποχής.

Προ ημερών είχαμε την περίπτωση «εγκεφαλικά νεκρής» γυναίκας που γέννησε το βρέφος που κυοφορούσε. Τι σημαίνει αυτό; Ποια επιστημονική εξήγηση δίνουν αυτοί οι οποίοι αν δεν ήταν έγκυος θα της έδιναν τα όργανα σε δότη; Με ποιο σκεπτικό αποφάσισαν να την κρατήσουν στη ζωή αφού ήταν εγκεφαλικά νεκρή;

Κυπριανός: Δεν ήταν απόφαση των γιατρών να την κρατήσουν στη ζωή. Ήταν απόφαση του συζύγου της και οι γιατροί όφειλαν να παράσχουν τα διαθέσιμα υποστηρικτικά, για την περίπτωση, θεραπευτικά μέσα. Η μητέρα και το κυοφορούμενο ήταν ζώσες υπάρξεις εξ αντικειμένου.
Σχολιάζοντας το θέμα έγραψα: «Οι εγκεφαλικά διεστραμμένοι θα βγουν να μας πουν ότι, όπως τα όργανα της εγκεφαλικά "νεκρής" μητέρας έδωσαν ζωή στο κυοφορούμενο βρέφος, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τα αφαιρούμενα όργανα των άλλων "νεκρών". Δίνουν , ή μάλλον χαρίζουν, ζωή σε άλλους. Τόση είναι η διαστροφή τους. Διότι ποτέ δεν θα πουν ότι αυτή η ζωή, που προήλθε από μια εγκεφαλικά "νεκρή", δεν θα έχει στη συνέχεια ανάγκη να ζει κατόπιν λήψεως πανάκριβων φαρμάκων και συνεχών ιατρικών εξετάσεων, προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή, όπως συμβαίνει με τους μεταμοσχευμένους. Θα συνεχίσει να ζει, αφού βέβαια ξεπεράσει τα προβλήματα της πρόωρης - 28η εβδομάδα - γέννησης. Το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου».
Ως προς το τι σημαίνει να «γεννά ένας νεκρός», αυτό θα ήταν καλύτερο να μας το απαντήσουν οι σοφοί της επιτροπής Harvard, όπως και ο νομοθέτης, που τώρα κάνει λόγο για εικαζόμενη συναίνεση δωρεάς οργάνων. Εφόσον εικάζεται η θέλησή μας για ζωή άλλων με το θάνατό μας και μετά το θάνατό μας, για ποιο λόγο κρίνεται εν πολλοίς επικίνδυνη και εν ολίγοις φίλαυτη (εγωιστική) η εικαζόμενη θέληση όλων εκείνων, οι οποίοι προτιμούν να πεθάνουν, όπως ακριβώς γεννήθηκαν και όταν η επιστήμη δεν μπορεί τίποτα περισσότερο να τους προσφέρει,  εκτός από τον ιατρογενή θάνατο κατόπιν αφαίρεσης των οργάνων άλλου συνανθρώπου; Ποια συναίνεση από αυτές τις δυο είναι επικίνδυνη; Είναι εκείνη που θέλει να μας αποτελειώνουν οι γιατροί στο χειρουργείο ή εκείνη που θέλει να πεθαίνουμε, όπως ακριβώς ήρθαμε στη ζωή;

Γιατί κάνατε αναφορές στις περιπτώσεις του Αριέλ Σαρόν, που πέθανε μετά από 7 περίπου χρόνια σε βαθύ κώμα, και του Μίκαελ Σουμάχερ που επίσης βρίσκεται σε κώμα; Έχουν σχέση αυτές οι περιπτώσεις με τη δωρεά οργάνων σώματος;

Κυπριανός: Γιατί ο κόσμος οφείλει να αντιληφθεί το μέγεθος της υποκρισίας. Ο Αριέλ Σαρόν είχε υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια από τα οποία υπέπεσε σε κώμα και ποτέ δεν συνήλθε. Ήταν κι αυτός εγκεφαλικά «νεκρός», τούτο όμως ποτέ δεν ακούστηκε. Τον κράτησαν στη ζωή και καλά έκαναν. Με τους άλλους όμως τι γίνεται; Όσοι δεν έχουν την τύχη να λέγονται Αριέλ Σαρόν τι συμβαίνει; Βέβαια αυτό που έγινε με τον Σαρόν δεν μπορεί να γίνεται και με όλους. Λεφτά δεν υπάρχουν. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τη συντήρησή του όλα αυτά τα χρόνια - δεν θα μάθουμε ποτέ το ποσόν - πού βρέθηκαν; Κι εδώ, όπως και με τον οδηγό της Φόρμουλα 1, τίθεται ένα σοβαρό ζήτημα. Για τον Σαρόν και τον Σουμάχερ χρήματα υπάρχουν, γιατί δεν υπάρχουν για τους άλλους;
Όσον αφορά στον τελευταίο, αξίζει να σημειώσουμε ότι αμέσως πληροφορηθήκαμε πως βρισκόταν σε «τεχνητό κώμα». Οποία παραπλάνηση. Σε κώμα βρισκόταν ούτως ή άλλως και υποστηριζόταν μηχανικά, προς αποφυγή διεγερτικών φαινομένων, τα οποία συχνά εμφανίζονται, όταν έχουμε σοβαρή εγκεφαλική θλάση με συνοδό νωτιαία καταπληξία. Στην κατάσταση αυτή εξακολουθεί να βρίσκεται και η πρόγνωση, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι καθόλου καλή.
Τώρα, ως προς τα οικονομικά, οι Ασφαλιστικές Εταιρίες καλύπτουν τις ανάγκες αυτές. Αν όμως ο Σουμάχερ ζήσει 8 χρόνια, όπως έζησε και ο Σαρόν, τότε δεν τις βλέπω καλά. Τα έσοδά τους θα μειωθούν σημαντικά και όπως φαίνεται, κάποιο λάθος κάνουν στους υπολογισμούς τους. Αν αυξηθούν τα ασφάλιστρα, μάλιστα σε περίοδο παγκόσμιας ύφεσης, ποιος θα είναι σε θέση να κάνει ιδιωτική ασφάλεια ζωής;  Και πόσο, από την άλλη μεριά, μπορούν να καλύπτουν τις δαπάνες όλων αυτών που μεταμοσχεύονται με τις ευλογίες των εκκλησιών και των φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων; Καλές βέβαια οι μεταμοσχεύσεις, όχι όμως όταν κοινωνίες και κράτη καλούνται να προσαρμοστούν (φόροι) στις επιβαλλόμενες συνθήκες αναπόφευκτης λιτότητας, όπως αυτή που όλοι εμείς εδώ βιώνουμε σήμερα. Αν μια μεταμόσχευση, γενικότερα μια σπάνια αρρώστια, στοιχίζει όσο μια «καραβιά» πατάτες, ντομάτες, κρεμμυδάκια κλπ., πώς είναι δυνατόν να αντεπεξέλθουν χώρες που ζουν από αυτό, ή άλλα παρεμφερή, εξαγωγικά προϊόντα;
Με αυτά δεν αφήνω κανένα υπονοούμενο, ότι πρέπει οι γιατροί να εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες βοήθειας προς τους ασθενείς. Κάθε άλλο. Οφείλουμε όμως να θυμόμαστε και τον ποιητή :
Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων·
είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.

Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.

Ακόμη καλύτερο θα ήταν το «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν», αλλά οι κοσμικοί ποιητές κρίνονται προτιμότεροι από τους σημερινούς νεοέλληνες-αντιγραφείς των βαρβάρων. Δεν θέλησα να τους αφήσω παραπονούμενους.

Η υπόθεση της δωρεάς οργάνων σώματος από «εγκεφαλικό θάνατο» πρέπει να την δούμε μεμονωμένη ή εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παγκόσμιων αλλαγών στη θεώρηση της ζωής και ποιο είναι αυτό;

Κυπριανός: Όχι, δεν είναι κάτι μεμονωμένο. Πρέπει να τη δούμε ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πλαίσιο παγκόσμιων αλλαγών, όπως είπατε. Τη νέα θεώρηση ζωής που καλούμαστε όλοι να αποδεχθούμε την έχει πρώτος περιγράψει «σπερματικά» ο Ωριγένης. Ο οποίος αποκατέστησε τους πάντες και τα πάντα. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να διδάσκει ότι αιώνια Κόλαση δεν υπάρχει. Αυτός εξακολουθεί σήμερα να μας κατηχεί, αφού οι μαθητές, με τις συναφείς προεκτάσεις που έδωσαν στις διδαχές του διδασκάλου τους, έβαλαν στην άκρη - όπως και πολλά άλλα - ότι αναθεματίστηκε από Οικουμενική Σύνοδο.
Η παγκόσμια αλλαγή με τις μεταμοσχεύσεις είναι η πλήρης αποδόμηση του πνευματικού πυρήνα της Χριστιανοσύνης. Όταν η Θεία Κοινωνία εξισώνεται με μεταγγίσεις αίματος και «μεταλήψεις» οργάνων, τι ανάγκη έχουμε τον πνευματικό άρτο (Σώμα), τον πνευματικό οίνο (Αίμα) και την Μετουσίωση αυτών κατά την Θεία Λειτουργία; Το βιωματικό/εμπειρικό θαύμα έχει αντικειμενοποιηθεί, έχει εντελώς εξαφανιστεί, και μόνο η οριζόντια διάσταση του Σταυρού παραμένει.

Εμείς ως Έλληνες μπορούμε να αντισταθούμε στην επιβολή της δωρεάς οργάνων σώματος και με ποιο τρόπο;

Κυπριανός: Εφόσον οι μεταμοσχεύσεις ενδύονται το πέπλο «χριστιανικότητας», οφείλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Χριστιανών Μαρτύρων. Εκείνους τότε τους πέταγαν στα θηρία, τους έκαναν αφάνταστα βασανιστήρια, αλλά δεν έπαυαν να ομολογούν Χριστό Εσταυρωμένο, αφήνοντας έκπληκτους τους βασανιστές. Οι σύγχρονοι ψυχοθεολόγοι, είμαι βέβαιος, τους έχουν κατατάξει στην κατηγορία των ακραίων ιδεοληπτικών ή ιδεοψυχαναγκαστικών. Μιλάμε δηλαδή για οριακές καταστάσεις νευρώσεων, που άπτονται βαρύτατων διαταραχών του συνειρμού (ψυχώσεις).
Σήμερα οι βασανιστές μάς υποβάλλουν σε νέα μαρτύρια, αφού μας φόρτωσαν με ένα σωρό αρρώστιες και ασυναρτησίες. Άλλες ιάσιμες, άλλες όχι. Εξ αυτών είναι αν θέλουμε να δεχθούμε ένα όργανο για να ζήσουμε, ή αν θέλουμε να πεθάνουμε αφού μας πάρουν τα όργανα. Η απάντηση στο δίλημμα είναι μια: Η ενυπόστατη Αλήθεια, την οποία οφείλουμε θεωρητικά να κάνουμε πράξη και πρακτικά να γίνουμε θεωροί και θεόπτες Αυτής κατά Χάριν. Τούτο δεν είναι σχήμα λόγου.

«α΄21 αὐτὸς γυμνὸς ἐξῆλθον ἐκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς καὶ ἀπελεύσομαι ἐκεῖ· ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο· ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας.» Ιώβ. 

"Ελεύθερη Ώρα-Νέοι Άνθρωποι"





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου