ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΜΕ ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ! ΧΤΙΖΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΕΜΕΝΟΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ!

Το τζαμί στον Βοτανικό κτίζεται παράνομα και επί σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΚΑΚΗ (από την Κυριακάτικη Kontra News)

Ολοι όσοι είχαν την ατυχία να προσπαθήσουν να κτίσουν ένα...κοτέτσι στην αυλή τους, και να πέσουν πάνω σε κάποια "αρχαία πέτρα", γνωρίζουν τι θα πει "μπλέξιμο με την Αρχαιολογία". Μια υπηρεσία που κλείνει τα μάτια σε μεγαλοεργολάβους, εκκλησίες, ξενοδοχεία, μεγα-λοεπαύλεις και μεγαλο-εξοχικά, και...βγάζει τα μάτια κάθε ταπεινού επαρχιώτη, που θέλει να κτίσει μια τουαλέττα...

Το ίδιο συμβαίνει και στο κτίσιμο του ...

τζαμιού, στον Βοτανικό, που κτίζεται άνευ αδείας και άνευ προηγηθείσης αρχαιολογικής ερεύνης, παρ' ότι αυτή έχει ζητηθεί!

Μια μικρή προσωπική αναζήτηση (διστάζω να πω έρευνας), μαζί με τον φίλο κ.Ν.Βαμβακούση, σχετικά με το παρεκκλήσι του Αγ.Δημητρίου, και το προϋπάρχον εκεί αρχαίο ελληνικό ιερό των Τεσσάρων Θεών, οδήγησε σε συμπεράσματα απίστευτα. Το ιερό, ευρίσκετο στον χώρο, όπου εκεί υπάρχει ακόμη και σήμερα ένα ιερό τότε πηγάδι! Το αρχαίο ιερό των Τεσσάρων Θεών, ήταν δηλαδή εκεί που σήμερα αναιδώς εκτίσθη επάνω του ένα εκκλησάκι από τους χριστιανούς, και εν συνεχεία ξανα-βιάζεται, εκεί που αναιδώς οι χριστιανοί ξανακτίζουν ένα...μουσουλμανικό τέμενος!

Εκτός από ιερά ελιά της θεάς Αθηνάς, και την ιερά άμπελο του θεού Διονύσου, στην αρχαιότητα υπήρχε και η ιερά συκή της θεάς Δήμητρος. Το πρώτο δένδρο της συκιάς (η ιερά συκή), με τους πρώτους καρπούς του φθινοπώρου, τα σύκα, ήταν το δώρο της θεάς Δήμητρος στον Φύταλο. Τον Ελευσίνιο αρχαίο γενάρχη των Αθηνών και ήρωα, ο οποίος την υποδέχθηκε και την φιλοξένησε, όταν αυτή αναζητούσε την κόρη της Περσεφόνη, κι εκείνη για να του το ανταποδώσει του εχάρισε το ιερόδενδρο της συκιάς, του εδίδαξε την φυτεία και καλλιέργεια της! Γι' αυτό και η Αττική ελέγετο πως παρήγαγε τα ευγευστότερα σύκα στον κόσμο. Εξ αυτών η λέξη «συκο-φάντης» για όσους φανέρωναν τους ιερο-συκοπαραγωγούς. Αυτοί τα υπεδείκνυαν με μια βακτηρία.. .και, να, ο «φάντης μπαστούνι». Τροφή πολυπμότατη και για την διατροφή όλων: Επειδή το ήπαρ των ζώων (χοίρων, χηνών, «ήπαρ χοίρων συκωτών») παχαίνει με σύκα, έμεινε ο αδένας αυτός να καλείται.. .συκ-ώτι...

Ο περιηγητής Παυσανίας (στα πρώτα μετα-χριστιανικά χρόνια), περιγράφοντας αυτά που είδε με τα ίδια του τα μάτια, αλλά και αυτά που είχε διαβάσει από το έργο του γεωγράφου Πολέμωνος (δυστυχώς δεν διεσώθη) γράφει: «Υπάρχει και βωμός του Ζέφυρου, καθώς και ιερόν της Δήμητρος και της Κόρης. Τιμούν ακόμα τον Ποσειδώνα και την Αθηνά. Στην περιοχή αυτή, λένε, ότι ο Φύταλος φιλοξένησε την Δήμητρα και εκείνη, για να του το ανταποδώσει, του εχάρισε το δένδρο της συκής. Αυτό που λέω επιβεβαιώνεται κι από την επιγραφή στον τάφο του Φυτάλου: "Εδώ ο βασιλεύς και ήρως Φύταλος εδέχθη την σεβάσμια Δήμητρα, που αποκάλυψε τον πρώτο καρπό δένδρου, που το γένος των θνητών ονομάζει ιερή συκιά. Από τότε στο γένος του Φυτάλου αποδίδονται άφθαρτες τιμές"». Φαίνεται, λοιπόν, πως ήλθε η ώρα, που οι Έλληνες, συμπεριφερόμενοι ως μη-Έλληνες, έπαυσαν (εδώ και καιρό) να αποδίδουν τμές στον γενάρχη τους, Φύταλο...

Το σημείο αυτού του βαρυσήμαντου αρχαιολογικού χώρου, επιβεβαιώθηκε στα ογκώδη βιβλία των μεταγενέστερων Γάλλων περιηγητών της Ιεράς Οδού: Του Ανριώ (1853) και του Λενορμάν (1864). Αυτοί οι αρχαιολόγοι περπάτησαν στην Ιερά Οδό, αρκετούς αιώνες μετά τον Παυ-σανία, στηριζόμενοι όμως στο έργο του, εμ-πλούτσαν την περιγραφή του με στοιχεία του 19ου αι. και μπόρεσαν και απέδωσαν την εικόνα, που δυστυχώς σήμερα με την ακαλαίσθητη οικιστική ανάπτυξη του Βοτανικού και της Αττικής, είναι αδιανόητον να συλλάβουμε. Γράφει ο Λενορμάν στην «Μονογραφία της Ιεράς Οδού»: «Αφού διασχίζουμε ένα ανεπαίσθητο ρέμα, που δημιουργείται από μία παράκαμψη του Κηφισού, φθάνουμε στον οικισμό του Άγ.Σάββα. Τρεις οικίες στην μέση του δρόμου και μία εκκλησία (σ.σ.: παρεκκλήσι κατά τον Hanriot, 1853), αφιερωμένη οτον Άγ.Δημήτριο, συνθέτουν αυτόν τον οικισμό, στον οποίο οι Αθηναίοι πηγαίνουν συχνά τις Κυριακές και τις εορτές. Η εκκλησία όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα, καταλαμβάνει φανερά την τοποθεσία ενός αρχαίου ναού. Τον χώρο ενός αρχαίου θρησκευτικού οικοδομήματος. Δεν υπάρχει, τρόπος του λέγειν, ούτε μία πέτρα που δεν έχει μαζευτεί από την αρχαία τοιχοποιία. Εντός των τοίχων έχουν ενσωματωθεί τα θραύσματα μίας στήλης από πεντελικό μάρμαρο, διακεκοσμημένης στην βάση της με επαναλαμβανόμενη παράσταση αποχαιρετισμού μιας γυναίκας στον άνδρα της.. 

Στην άκρη του δρόμου, εμπρός από το σπίτι που βρίσκεται στο ιερό της εκκλησίας φαινόταν πέρυσι ο ακρωτηριασμένος κορμός ενός αγάλματος γυναίκας αρχαϊκού ρυθμού, σε λευκό μάρμαρο, ντυμένο με φόρεμα αρχαϊκό με πολλές πτυχές... Το ίχνος μίας τεράσπας δοκού κολλημένης στο εσωτερικό μέρος του εμπρόσθιου του αγάλματος ομοιάζει να δείχνει πως η γυναίκα κρατούσε μπροστά της ένα καλάθι. Μία μορφή εντελώς ανάλογη και τεμαχισμένη υπάρχει στο Βρετανικό Μουσείο, ανάμεσα στα Ελγίνεια Μάρμαρα.. Η εκκλησία του Αγ.Δημητρίου (όπως οι Gell, Dodwell, Kruse, Leake και Μ.Hanriot το έχουν αναγνωρίσει πριν από εμένα), διαδέχθηκε τον ναό που ήταν αφιερωμένος στην Δήμητρα την Κόρη, τον Ποσειδώνα και την Αθηνά, που ο Παυσανίας προσδιορίζει αμέσως μετά τον βωμό του Ζέφυρου. Κατά την αντικατάσταση των αρχαίων όρων με χριστιανικούς, δεκάδες των ναών στην Ελλάδα έτσι και ο Άγ. Δημήτριος, χάρις στην ομοιότητα του ονόματός του, συχνά επήρε την θέση της Δήμητρος...Το δένδρο που εθεωρείτο το παρακλάδι της συκιάς, γεννημένο από την Δήμητρα, φαινόταν στην πραγματικότητα στο μέρος αυτό και ήταν το αντικείμενο ιδιαίτερων ημών, όπως η ελιά της Αθηνάς στο Ερεχθείο και η άμπελος γεννημένη από τον Βάκχο στην Ικαρία. Η θέσις που καταλάμβανε μπορεί να προσδιορισθεί με βεβαιότητα. Πρέπει να βρισκόταν μπροστά από τον ναό προς την Ιερά Οδό, στην άκρη του πηγαδιού, του οποίου τα κατώτερο μέρος είναι αρχαίας κατασκευής και το νερό την πότιζε»...

Τώρα, επί της Ιεράς Οδού υπάρχει προβεβλημένη αρχαιολογική ανασκαφή, με την ονομασία «φρέαρ Προφήτη Δανιήλ»(!)...

Ε, λοιπόν, στον χώρο του ανεκτίμητης αξίας αρχαίου ιερού των Τεσσάρων Θεών (Δήμητρας και Κόρης/Περσεφόνης, Αθηνάς και Ποσειδώνος), προστατών της πόλεως των Αθηνών, σήμερα κτίζεται ένα τζαμί. Θέλετε και προφητεία για το τι θα συμβεί στην απροστάτευτη πλέον Αθήνα;

Ο Γ. Λεκάκης (unuw.lelakis.com) είναι συγγραφέας