Το λέμε και το ξαναλέμε: αυτός ο Τούντορ, δεν είναι προπονητής, μασάει τα λεφτά από τον ΠΑΟΚ για να ξεφτιλίζεται η ομάδα. Διώξε τον, Ιβάν Σαββίδη και φέρτε στην ομάδα τον Αλέφαντο. Το γράφαμε και χθες, εδώ. Η ομάδα έχει γίνει..τσίρκουλο! Πάρτε αποφάσεις άμεσες.
Δείτε τι γράφει και το rssfeed.gr για την κατάντια του ΠΑΟΚ:
Ναι, είναι χιλιοειπωμένο, είναι κλισέ, αλλά αυτή τη φορά θα είναι απλά μια αφετηρία για συζήτηση. Για το παιχνίδι των αριθμών μιλάω. Ο ΠΑΟΚ συμπλήρωσε 20 επίσημα παιχνίδια σε διάστημα σχεδόν τεσσάρων μηνών και στο “τεφτέρι” του έχει οκτώ νίκες. Αυτές, δεν είναι μόνο λίγες “για ΠΑΟΚ”, αλλά και για τον συγκεκριμένο ΠΑΟΚ, που έχει παρουσιαστεί στο γήπεδο. Τον ΠΑΟΚ που ναι μεν “χρειάζεται υπομονή διότι η ομάδα χτίζεται” αλλά αν μια ομάδα θέλει να πετύχει, καλείται να πορευτεί όχι απλά με τους καλύτερους, αλλά με εκείνους που είναι καλύτεροι υπό πίεση. Και μέχρι στιγμής, υπάρχει ένα δείγμα γραφής ικανό να μας δείξει πράγματα για το τρόπο με τον οποίο λειτούργησε, ο καθένας στο τομέα του, όταν βρέθηκε υπό πίεση. Και ας το πάρουμε ιεραρχικά.
Η πίεση στον Άρνεσεν
Ο Φρανκ Άρνεσεν είναι εκείνος που έχει τη περισσότερη πίεση από όλους, διότι, όσο αδόκιμο και αν ακούγεται, είναι ο... πιο παλιός του νέου πρότζεκτ, καθώς ήρθε πριν καν πέσει η αυλαία της περσινής σεζόν. Και από τη πρώτη μέρα, λειτουργεί υπό πίεση. Πιέστηκε για να βρει προπονητή, με τη σειρά του τον πίεσε για να τον φέρει σε μια ομάδα που θα έκανε προετοιμασία εν μέσω Ευρωπαϊκής πορείας, και μαζί πιέστηκαν να διαχειριστούν ένα ρόστερ που από τη μια το είχαν ανάγκη και από την άλλη το άλλαζαν εν μέσω επίσημων αγώνων. Ο Δανός ήξερε πως θα πρέπει να είναι η ασπίδα του προπονητή, και το δήλωσε άλλωστε λέγοντας πως “αν αποτύχει ο προπονητής, θα σημαίνει ότι απέτυχα και εγώ”.
Όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές, βγήκε μπροστά να εξηγήσει το τρόπο με τον οποίο κινήθηκε, λέγοντας λίγο – πολύ αναμενόμενα πράγματα, καθώς ήταν η πρώτη του μεταγραφική περίοδος και λειτούργησε και με κάπως παράξενες συνθήκες. Από τη πρώτη μέρα είναι συνεχώς κοντά στην ομάδα, στις προπονήσεις, στις αποστολές. Πολλές φορές είναι εκείνος που έχει μιλήσει στους παίκτες για όλα εκείνα που πρέπει να διορθωθούν.
Η πρώτη του μεταγραφή ήταν ο Όλσεν, τον οποίο τόσο ο ίδιος όσο και ο Τούντορ στήριξαν μέχρι το... απροχώρητο. Μέχρι στιγμή που κατάλαβαν πως αν συνεχιστεί η στήριξη, θα τους πάρει και εκείνους η μπάλα. Και χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο παράδειγμα διότι και ο Άρνεσεν στηρίζει τον Τούντορ, και θα προσπαθήσει να τον στηρίξει και τον Ιανουάριο, όταν και θα κληθεί να του βρει παίκτες στις θέσεις που υπάρχουν ανάγκες. Και σε δυο από αυτές υπήρχαν και το καλοκαίρι. Στη θέση του κεντρικού αμυντικού και του επιτελικού μέσου.
Ο Όλσεν και η τριάδα στην άμυνα
Ο Ιγκόρ Τούντορ έχει τη πίεση αγώνα με τον αγώνα. Και καλείται να το διαχειριστεί. Ο ίδιος συχνά λέει πως “για κάποιους, ένας προπονητής είναι τόσο καλός όσο το αποτέλεσμα του τελευταίου τους αγώνα”.Με... άλλη ομάδα ξεκίνησε τη προσπάθεια και τελικά μπήκε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, και άλλη ομάδα είχε στους ομίλους και στο πρωτάθλημα.
Κάτω από την εστία και στην άμυνα, πήρε μια απόφαση και αναθεώρησε δυο φορές, μετά από χαμένα παιχνίδια τα οποία έφεραν μουρμούρα. Την ισοπαλία στο Καυτανζόγλειο και την ήττα στη Τρίπολη. Για το πρώτο, η απόφαση για τον Όλσεν ήταν πιο συνειδητή. Για το δεύτερο, η απόφαση προήλθε από μια μίξη πίεσης και τραυματισμών. Δεν είχε Βίτορ, Λέοβατς, Κάτσε, Μπερμπάτοφ, και η κάθε απουσία έπαιξε το ρόλο της για το ντόμινο που οδήγησε σε ένα 4-4-2. Ο Τούντορ δεν θέλει να αλλάξει τη τριάδα στην άμυνα. Τη ζώνη στα στημένα μπορεί να την αλλάξει, την τριάδα όχι τόσο εύκολα.
Λάθη υπό πίεση
Το πως λειτουργεί ένας προπονητής κάτω από πίεση, παίζει σημαντικό ρόλο. Εκεί που πρέπει να έχει καθαρό μυαλό, και να ξέρει την ομάδα του τόσο καλά που να πάρει τις αποφάσεις που ακόμα και αν δε θα τον δικαιώσουν ως αποτέλεσμα, θα το κάνουν ως εικόνα. Στα παιχνίδια με την Κράσνονταρ, ο ΠΑΟΚ έπαιζε τη πρόκριση. Στο πρώτο ο Τούντορ, πιεσμένος από την ισοπαλία με τον Ηρακλή, έκανε ροτέισον για να χτυπήσει το ματς με τον Παναθηναϊκό. Ισοπαλία με την Κράσνονταρ, νίκη με τον Παναθηναϊκό. Αποστολή, εξετελέσθη κατά 75%.
Στο Κράσνονταρ ο ΠΑΟΚ δεν είχε να σκεφτεί τον επόμενο αντίπαλο, αλλά σκεφτόταν τον προηγούμενο, και το πως κατάφερε να βγει από τα αποδυτήρια του “Γ. Κολοκοτρώνης” με το 0-1 ανά χείρας για το δεύτερο ημίχρονο, και να επιστρέφει με το 2-1. Νικημένος καθαρά. Την τριάδα την έχουμε δει στην άμυνα, σε 19 παιχνίδια. Η τετράδα έπαθε, στο πρώτο της παιχνίδι, ο,τι και η τριάδα. Δέχθηκε γκολ στη πρώτη σπουδαία φάση του αντιπάλου. Δεν είναι ικανό δείγμα γραφής, αλλά δεν μπορεί να περάσει μπάι αυτό.
Κοινά στοιχεία με Δώνη
Είναι αρκετές στιγμές μέχρι τώρα που έχω πιάσει τον εαυτό μου να βρίσκει κοινά στοιχεία σε Τούντορ και Δώνη. Ακόμα – ακόμα από το τρόπο δουλειάς στη προπόνηση, στη προετοιμασία. Στη χημεία – εμπιστοσύνη των δυο προπονητών με το επιτελείο τους, στην επιμονή σε δουλειά σε τακτικά κομμάτια, στο τρόπο δημόσιας υπεράσπισης της δουλειάς τους, στο τρόπο με τον οποίο δε διστάζουν να “δείξουν” παίκτες όταν βλέπουν οτι το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Το μόνο που δεν έχει κάνει ακόμα ο Τούντορ είναι να πει το “ήταν μια κακή μέρα στη δουλειά”.
Το θέμα με τον Κλάους
Υπάρχουν και ξεχωριστά παίκτες που αξίζουν αναφοράς, καθώς είναι κομμάτια της μηχανής που δεν είναι αμελητέα. Ο Στέφανος Αθανασιάδης περίμενε δυο μήνες στα πιτς μέχρι να επιστρέψει μετά τον τραυματισμό του, και στο παρά ένα έγινε η μεταγραφή του Μπερμπάτοφ, με τον Τούντορ να τους “εξισώνει”. Και να το εξηγήσω αυτό για να μη παρεξηγηθώ. Υπήρχε εβδομάδα που ο Τούντορ έβαλε τον Μπερμπάτοφ βασικό στο πρωτάθλημα και τον Κλάους στο Γιουρόπα Λιγκ. Υπήρχε εβδομάδα που ο Κροάτης έκανε το αντίθετο.
Και όλο αυτό διότι στα δικά του μάτια, δεν χωράνε και οι δυο στην ενδεκάδα από τη στιγμή που ένας εκ των δυο επιθετικών είναι ο Μακ. Ο Μπερμπάτοφ πήγε κάποια στιγμή να τον... βγάλει από αυτή τη θέση, με τις δηλώσεις του μετά το Καυτανζόγλειο, όταν δήλωσε πως θέλει να παίζει πιο πίσω, να δημιουργεί παιχνίδι και φάσεις για τους συμπαίκτες του. Και ο Τούντορ σε ένα βαθμό τον άκουσε, φέρνοντάς τον πιο πίσω στο γήπεδο, στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.
Ο Σάμπο παίζει παντού και πουθενά
Ο Έρικ Σάμπο έχει παίξει παντού. Σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής. Και το κακό για τον Σλοβάκο είναι πως σε καμία από τις θέσεις δεν απέδωσε με τέτοιο τρόπο που θα τη “κλείδωνε” ως δικιά του. Από κάποια στιγμή και μετά, κάποιοι χρέωσαν στον Τούντορ εμμονή με τον Σάμπο έναντι του Χαρίση. Και άντε να τους το βγάλεις από το μυαλό μετά την εμφάνιση του Χαρίση στη Ρωσία. Η διαφορά είναι πως ο Σάμπο είναι άλλο στυλ παίκτης από τον Χαρίση, αλλά έχει προσπαθήσει να κάνει τόσα πολλά στο γήπεδο, που έχει και ο ίδιος χάσει την ταυτότητά του.
Δεν ήταν ο εαυτός του
Ο ΠΑΟΚ, για δεύτερη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν μπόρεσε να κάνει το παραπάνω βήμα. Αλλά δεν “κατηγορείται” γι' αυτό, αλλά για την διαχείριση της συγκεκριμένης αποτυχίας, με όλες τις παραμέτρους που υπάρχουν. Τους τραυματισμούς, το πρόγραμμα, την ατυχία. Όλα όσα τα έχουν λίγο-πολύ όλες οι ομάδες, σε κάθε πρωτάθλημα, σε κάθε κατηγορία. Ναι, δεν είναι παντού τα ίδια, αλλά στο Κράσνονταρ, ο Τούντορ δεν ήταν ο εαυτός του. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ του Τούντορ, που έχει αποκτήσει αρχή, μέση και τέλος, έχει πλάνο παιχνιδιού, έχει καλά σημεία τα οποία βελτιώνει συνεχώς και έχει αρνητικά σημεία για τα οποία ψάχνεται.
Στήριξη και υπομονή
Στο άκουσμα της λέξης υπομονή, σχηματίζονται αμέσως – αμέσως δυο στρατόπεδα. Όχι μόνο δυο, αλλά τα κύρια είναι δυο. Από τη μια εκείνοι που είναι διατεθειμένοι να κάνουν υπομονή και θεωρούν κακοπροαίρετη κάθε κριτική προς τον προπονητή και τις επιλογές του (καλή ώρα όπως όλα αυτά εδώ) και από την άλλη εκείνοι που θεωρούν ήδη τη χρονιά χαμένη με το -13 από τη κορυφή και τον αποκλεισμό από τους 32 του Γιουρόπα Λιγκ. Και πάντα, οι περισσότεροι, πιάνουν τα άκρα. Το ζητούμενο είναι νέα. Να μην πιάσει κανείς από τους εντός ΠΑΟΚ τα άκρα. Χρονιά χωρίς κριτική δεν γίνεται Από την άλλη, είναι δεδομένο πως για μια ομάδα που βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, δεν γίνεται μια χρονιά να τελειώσει τον Νοέμβριο.
Στο άκουσμα της λέξης στήριξη, αρχίζει και πάλι νέα συζήτηση. Υπάρχει στήριξη χωρίς αποτελέσματα; Ναι, την έχω δει μια φορά, όταν ο Ζαγοράκης στήριξε τον Σάντος όπως κανείς άλλος πρόεδρος στην Ελλάδα έναν προπονητή. Μη πω και παγκοσμίως διότι θα υπερβάλλω. Αλλά δεν ξέρω αν υπήρχε πρόεδρος που έβγαλε ανακοίνωση ανανέωσης συνεργασίας με προπονητή που δεν υπεγράφη ποτέ μόνο και μόνο για να δείξει στους παίκτες πως ο προπονητής δε θα φύγει. Ούτε και έχω ακούσει πρόεδρο να πει “αν δεν σας αρέσει αυτός ο προπονητής, μην έρχεστε στο γήπεδο”. Αυτά έγιναν μια φορά και δεν ξαναγίνονται, διότι δύσκολα να βρεθεί άλλη φορά τέτοια “χημεία” προέδρου και προπονητή.
Πως θα πάει μέχρι το Φεβρουάριο
Ο Τούντορ καλείται να βρει το τρόπο να αντιδρά στη πίεση που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, και το βαθμό πίεσης θα τον κρίνει πολλές φορές και εκείνος με τους χειρισμούς του. Ο Άρνεσεν καλείται να βοηθήσει τον Τούντορ στις ασκήσεις πίεσης, αλλά και στα υλικά, που τις περισσότερες φορές, αναδεικνύουν και τον τεχνίτη. Ο ΠΑΟΚ έχει μέχρι το τέλος του '15 τέτοιο πρόγραμμα στο πρωτάθλημα που δεν έχει περιθώρια απωλειών.
Όχι βαθμολογικά, για να μη μείνει πίσω, αλλά αγωνιστικά. Διότι, η νέα κρίση για τον ΠΑΟΚ θα έρθει τον Φεβρουάριο, όταν “με το καλό” ο ΠΑΟΚ θα έχει να παίξει κρίσιμα παιχνίδια κυπέλλου και ταυτόχρονα να πάει τρεις φορές Αθήνα. Το μεγάλο θέμα είναι το πως θα πορευτεί μέχρι τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου