ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

γράφει ο Γιάννης Σκουτέρης 

Επ. Δικηγόρος τ. Αντιδήμαρχος Χολαργού

Η πιο πικρή γνώση που αποκομίζουμε από την πολυετή κρίση είναι η διαλυτική επίδραση από τη χρόνια απουσία ή την πνευματική και ηθική ανεπάρκεια της πολιτικής τάξης.

Οι θεσμοί παρέμεναν καχεκτικοί με κύρια ευθύνη εκείνων που Κυβέρνησαν, για να έχουν στη διάθεσή τους, τον δημόσιο χώρο ως πεδίο αυθαιρεσίας.

Όμως δεν είναι άμοιροι ευθυνών, οι πολίτες, «ο κυρίαρχος» λαός εγχωρώντας την ισονομία, ισοπολιτεία για βραχυπρόθεσμα ιδιοτελή οφέλη, ο οποίος έμεινε γυμνός και ανυπεράσπιστος και χωρίς τον πρόθυμο εταίρο της αμοιβαίας διαφθοράς.

Οσον αφορά τον Υπουργό οικονομικών κ. Στουρνάρα ο οποίος γνωρίζει σαφώς ότι η παραγωγική βάση της χώρας αποσαθρώνεται, κάνει μία θεμελιώδη παραδοχή ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλην μιας δημιουργικής καταστροφής. Ισως είναι τυπικός λόγος του τεχνοκράτη όμως αυτό δεν τον απαλλάσσει από δημόσια λογοδοσία, ούτε στοιχειωδώς να νομιμοποιηθεί πολιτικά από το ακροατήριο του.

Από την άλλη πλευρά ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.Θεοδόσης Πελεγρίνης με αγωγή του ζητεί τρίμηνη φυλάκιση και ένα εκατομμύριο ευρώ στρεφόμενος κατά των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος του, για συκοφαντική δυσφήμιση. Τούτου προηγήθηκε ανακοίνωση του Σ.Ι. υπογραφόμενη από τον Πρόεδρο Δημήτρη Μπέρτσιμα περί 60 βαρυτάτων ευθυνών του κ.Πελεγρίνη για την κατάσταση που επικρατεί στο Ιδρυμα καλώντας τον Υπουργό Παιδείας  Κ.Αρβαντόπουλο να τον ελέγξει με την αιτιολογία παράβασης καθηκόντων. Η Σύγκλητος τον αθωώνει και το Πανεπιστήμιο παραμένει κλειστό.

Με βάση την ανακοίνωση η Εισαγγελία Αθηνών διέταξε έρευνα για τυχόν διάπραξη αδικημάτων κατά τη διάρκεια της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων την οποία συγκάλυπτε επί δέκα τρεις εβδομάδες με κίνδυνο να χαθεί το  εξάμηνο για 55.000 ενεργούς φοιτητές των δυο εμβληματικών Ιδρυμάτων.

Υπ’ όψει ότι έχει κριθεί από τα Πολιτικά Δικαστήρια δια τρίτη φορά καταχρηστική η άσκηση του απεργιακού δικαιώματος ως τελούσα σε πρόδηλη δυσαναλογία με την εκ της απεργίας απειλουμένη ή επερχόμενη ζημία του εργοδότη και του κοινωνικού συνόλου. Σημειούται δε ότι για την ταυτότητα του νομικού λόγου καταχρηστική είναι επίσης η άσκηση του περί ου ο λόγος δικαιώματος όταν είναι προδήλως παράλογος όχι όμως αδικαιολόγητη ή απλώς υπερβολική.

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαθεσιμότητος των διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ, την μοριοδότηση από το ΑΣΕΠ και απόφαση του Τριμελούς Υπηρεσιακού Συμβουλίου επηκολούθησε απόφαση Υπουργού περί αυτοδίκαιας αργίας 278 υπαλλήλων οι οποίοι αρνήθηκαν ν’απογραφούν η οποία μάλλον βεβιασμένη και χωρίς βάσιμη αιτιολογία όσο και προσωρινό χαρακτήρα και να έχει μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητα από την παράλογη παράλειψη των υπαλλήλων να «αυτοβιογραφηθούν».

Αποτέλεσμα των παραπάνω αυθαιρέτων και μη ενεργειών, περιλαμβανομένης και της υποβολής παραιτήσεων των μελών της Συγκλήτου προς τον Πρύτανη, της Επιτροπής των εργαζομένων να καλεί σε συστράτευση φοιτητές και εργαζόμενους να προχωρήσουν σε κατάληψη των ιδρυμάτων και αν αυτά ανοίξουν…! - ήταν η απώλεια του διδακτικού εξαμήνου, η ταλαιπωρία και ευτελισμός χωρίς κανένα όφελος για κανέναν-.

Μερίδα των διοικητικών υπαλλήλων τάσσονται υπέρ της έναρξης διαλόγου φέρονται να θέλουν να επιστρέψουν στη θέση τους να λειτουργήσει το Πανεπιστήμιο όμως η αντίπαλη ομάδα ζητεί απόσυρση της διαθεσιμότητας, οι καθηγητές δέχονται να καταργηθούν οι διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα οι δε εξετάσεις να ολοκληρωθούν αρχές Αυγούστου.

Βέβαια υπάρχει και μια εναλλακτική προτεινόμενη λύση καινοφανής όσον και περίεργη της βουλευτού κ.Ρεπούση ότι οι φοιτητές θα δώσουν εξετάσεις και δεν είναι ανάγκη να εγγραφούν ούτε να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια. Προφανώς ούτε να κάνουν και μάθημα.

Ο κ.Αρβανιτόπουλος υπαναχώρησε στο θέμα της αυτοδίκαιης αργίας των μη απογραφέντων διοικητικών υπαλλήλων με αρνητική μοριοδότηση εν σχέσει με τους λοιπούς πρότεινε δε να τεθούν τώρα σε διαθεσιμότητα χωρίς απώλεια μισθολογική λαμβάνοντας το 75% του μισθίου τους και το υπόλοιπον 25% να το καλύψει το ΕΚΠΑ, αφού αναμφισβήτητα υπάρχει πλεόνασμα υπαλλήλων στο Ιδρυμα ο σχεδιασμός της διαθεσιμότητας καθ’ υπόδειξη της Τρόϊκα των οποίων από πλευράς Υπουργείου και συμβούλων δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Επίσης ο κ.Υπουργός υποσχέθηκε την ανασύνταξη των πινάκων με μοριοδότηση διοικητικών υπαλλήλων, λόγω ανακριβών και ψευδών στοιχείων που δηλώθηκαν. Αυτόματα εγείρεται το εύλογο ερώτημα στον καθένα μας. Οι αποφάσεις του ΑΣΕΠ ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής και του Τριμελούς Υπηρεσιακού Συμβούλιου που εξήτασαν τους σχετικούς φακέλους, προβαίνοντας στην αξιολόγηση των προσώπων και στοιχείων για διαθεσιμότητα ποιο νόημα έχουν όταν μάλιστα δεν προσεβλήθηκαν;

Από την άλλη πλευρά ο κ. Πελεγρίνης Πρύτανης του Παν. Αθηνών, μέσα στους τρεις τελευταίους μήνες προετοίμασε το άψογο θεατρικό του έργο έβγαλε πύρινους λόγους στους πρωτοετείς φοιτητές, έδωσε εξηγήσεις στις Εισαγγελικές Αρχές κλπ. αλλά η ουσία είναι ότι τα μαθήματα δεν έχουν αρχίσει ακόμη στο Ιδρυμα του και το εξάμηνο έχει χαθεί. Όμως οι ύβρεις του κ.Πρύτανη σε βάρος του Συμβουλίου του Ιδρύματος για πέμπτη φάλαγγα και του Υπουργού Φράνκο παραμένουν και καταχειροκροτούνται από τους υπάλληλους του.

Και όλα αυτά συμβαίνουν όταν το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας έχει αποφανθεί μετά από αίτηση του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ότι η σχετική κοινή Υπουργική απόφαση του Υπουργού Παιδείας – Θρησκευμάτων και Διοικητικής Μεταρρύθμισης που καταργεί 1349 θέσεις των Πανεπιστημίων και προβλέπει σύσταση θέσεων  από διαθεσιμότητα, ότι είναι νόμιμη και όχι προδήλως αντισυνταγματική και τούτο διότι την ρύθμιση αυτή έχει αναλάβει η χώρα στα πλαίσια αναδιοργάνωσης της Δημόσιας Διοίκησης σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις του μεσοπρόθεσμου.

Και ως εκ τούτου δεν συντρέχει εξαιρετικός λόγος αδυναμίας λειτουργίας, του ως άνω Παν/μίου, πέραν του ότι η εκτέλεση της προσβληθείσης κοινής Υπουργικής απόφασης, δεν μπορούσε να ανασταλεί αφού ως εκ της φύσεως της είναι κανονιστική και ανάγεται στην προσαρμογή της στη δημοσιονομική «συγκύρια», πράγμα το οποίον οι κ.κ. Καθηγητές της Νομικής ως αιτούντες μη μου πείτε ότι δεν το γνώριζαν.

Όλοι οι αρμόδιοι παίζουν το έργο τους στην πλάτη των αθώων θυμάτων τους και με τον πιο επώδυνο τρόπο. Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσουν τους καθηγητές τους τα θύματα – φοιτητές όταν κάποια μέρα μπουν στην αίθουσα. Και πως θα ακούν τους πολιτικούς να λένε ότι ενδιαφέρονται για τη νέα γενιά διότι μόνο αυτή μπορεί να σώσει τη κατεστραμμένη χώρα. Κατά την άποψη μας πρέπει και το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) να λειτουργήσει και η διαθεσιμότητα να εφαρμοσθεί.

               Με εκτίμηση