Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο:
«Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε: «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να...
«Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε: «Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να...
προετοιμαστούμε, για αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα».
«Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή;».
Το δεύτερο είπε: «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα».
Το δεύτερο είπε: «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα».
Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μάς δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται».
Το δεύτερο όμως επέμενε: «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό από ό,τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό "καλώδιο" πια».
Και το πρώτο απάντησε: «Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής, και μετά από τον τοκετό δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά».
«Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει».
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε: «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα;»
Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε: «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα;»
Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της. Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».
Τότε είπε το πρώτο: «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει».
Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε: «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».
Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε: «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».
~ Του Ούγγρου συγγραφέα Útmutató a Léleknek.
(Από ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ) το διαβάσαμε στο προφίλ της Μπέτης Μπιζά
ανοησιες!! κανενα απο τα δυο εμβρυα δεν αναρωτηθηκε που ηταν προτου γινει εβρυο,σε τι κατασταση δηλ,θα επρεπε να εκφρασει την ερωτηση ,που ημασταν πριν απο εδω που συζηταμε τωρα,και το μηπως υπαρχει περιπτωση να παμε παλι εκει που ημασταν! ανοησιες και παλι λοιπον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κειμενο εχει σφαλματα λογικης,κ ειναι επηρεασμενο,μη ορθο!
Σακης,Β
Στην μήτρα της μητέρας βρίσκονται δύο μωρά...το ένα ρωτά το άλλο,
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστεύεις ότι όταν γεννηθούμε θα είναι στην κυβέρνηση ακόμα ο Τσίπρας και η παρέα του;
Μπα, χλωμό το βλέπω απαντά το άλλο...
Ναι αλλά αν κάνεις ησυχία και ακούσεις τις ειδήσεις που ακούει η μαμά, μάλλον ερχόμαστε σε πολύ κακή εποχή και τα πράγματα τα βλέπω ζόρικα...
Ανοησίες των κινδυνολόγων δημοσιογράφων είναι όλα αυτά, απαντά το δεύτερο έμβρυο και συνεχίζει, άκουσα εχθές το βράδυ τον μπαμπά να λέει της μαμάς ό,τι αν γίνουν εκλογές, μπορεί τα ζώα οι ψηφοφόροι να ψηφίσουν τον Τσίπρα ξανά...!
Τότε το πρώτο μωρό ρωτάει το δεύτερο, το πιστεύεις αυτό που λέει ο μπαμπάς;;;
-Όχι του απαντάει, αποκλείεται οι "γεννημένοι άνθρωποι" να είναι πιο "αγαθιάρηδες" από εμάς τους "αγέννητους..." να, μόνο μια φορά που κοίταγα προς τα έξω κρυφά από τον αφαλό της μαμάς, είδα εκείνον τον "γουρλομάτη" και δεν μου "γέμισε" το μάτι ότι είναι καλύτερος από τον άλλον τον βλάκα, οπότε μάλλον θα γεννηθούμε σε δύσκολες εποχές και θα χρωστάμε έναν σκασμό ευρώ στην εφορία από την πρώτη μέρα της ζωής μας και θα λέμε το ψωμί ψωμάκι...
Λοιπόν, ξέρεις κάτι ρε αδερφέ, λέω να μην το κουνήσουμε από εδώ μέσα, γιατί εκεί έξω όλοι τους είναι παλαβοί και τα έχουν κάνει...μπάχαλο. Άσε να στρώσουν τα πράγματα και βλέπουμε...
Τότε το δεύτερο μωρό απάντησε:ξέχασέ το, τα πράγματα δεν θα φτιάξουν ούτε σε 60 χρόνια, απ' ότι λένε, οπότε όπως καταλαβαίνεις αδελφούλη, θα γεννηθούμε θα μεγαλώσουμε θα γεράσουμε και ακόμα αυτούς τους κερατάδες τους "φωστήρες", θα τους πληρώνουμε για να κάνουν τους... "πρωθυπουργούς"!!!
ΜΕΝΙΠΠΟς